Από απόσταση, μοιάζει με έναν πλαστικό Ναπολέοντα- έναν αντικαταστάτη του Σαρλ ντε Γκωλ, του στρατιώτη, του πολιτικού και του αρχιτέκτονα τη...
Από απόσταση, μοιάζει με έναν πλαστικό Ναπολέοντα- έναν αντικαταστάτη του Σαρλ ντε Γκωλ, του στρατιώτη, του πολιτικού και του αρχιτέκτονα της μεταπολεμικής δημοκρατίας της Γαλλίας
Με ένα μεγάλο άρθρο, το Politico απομυθοποιεί και χλευάζει τον Εμανουέλ Μακρόν μετά τις απανωτές ήττες σε ευρωεκλογές και βουλευτικές εκλογές λέγοντας χαρακτηριστικά πως ο παράξενος χαρακτήρας του έχει επιφέρει χάος και σφαγή στη γαλλική πολιτική σκηνή.
Δείτε την πρώτη σελίδα του Politico:
«To υπέροχο μυαλό του Μακρόν», είναι ο ειρωνικός τίτλος του σχετικού άρθρου που φέρει την υπογραφή του Τζαμίλ Αντερλίνι, διευθυντή σύνταξης του ιστότοπου με ειδίκευση σε ευρωπαικά θέματα.
Το εν λόγω κείμενο είναι γραμμένο στο μεγαλύτερό του μέρος σε πρώτο πρόσωπο παρουσιάζοντας την προσωπική εμπειρία του δημοσιογράφου με τον Γάλλο πρόεδρο.
«Καθισμένος με τον Μακρόν στην πολυτελή καμπίνα του προεδρικού του αεροσκάφους, ρώτησα τον Γάλλο πρόεδρο σε ποιον εμπιστεύεται τα μυστικά του. Με ποιον μοιράζεται τα βαθύτερα συναισθήματά του, όταν το βάρος του αξιώματός του είναι αβάσταχτο. Στην αρχή, δεν φάνηκε να καταλαβαίνει την ερώτησή μου. Για να τον βοηθήσω, του πρότεινα ίσως τη σύζυγό του, Μπριζίτ Τρονιέ και πρώην καθηγήτρια θεατρικής αγωγής στο λύκειο, όπου φοιτούσε. Ο επικοινωνιακός του σύμβουλος που καθόταν απέναντί μας, λάτρεψε αυτή την ιδέα και τον ενθάρρυνε με προθυμία να την υποστηρίξει», αναφέρει ο Αντερλίνι.
«Ωστόσο, ο Μακρόν απάντησε μάλλον αρνητικά. Μετά από άλλη μια μακρά παύση και πολλή σκέψη, τελικά βρήκε την απάντηση: "Εγώ ο ίδιος", είπε», αναφέρει το δημοσίευμα του Politico.
Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, «τον περασμένο Απρίλιο συνόδευσα τον Μακρόν και τους συμβούλους του στη Κίνα σε επίσημη κρατική επίσκεψη, κατά τη διάρκεια της οποίας ήμουν πολλές ώρες δίπλα στον πρόεδρο και τους στενότερους συνεργάτες του, συμπεριλαμβανομένων δύο ξεχωριστών συνεντεύξεων στην καμπίνα του αεροπλάνου του. Αρκετοί από αυτούς που τον συνόδευαν, μου μίλησαν... έξω από τα δόντια για τον πρόεδρο και την προσωπικότητά του, με την προϋπόθεση της ανωνυμίας».
Η απόφαση για βουλευτικές εκλογές που προκάλεσε σοκ
Τον περασμένο μήνα, στον απόηχο της συντριπτικής ήττας στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Μακρόν σόκαρε ακόμη και τους στενότερους συμβούλους του προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές, και μου θύμισε όσα έμαθα γι' αυτόν σε εκείνο το ταξίδι, γράφει ο διευθυντής σύνταξης του Politico.
Βασιζόμενος σχεδόν εξ ολοκλήρου στους δικούς του συμβούλους, ο απίστευτα αντιδημοφιλής πρόεδρος πήρε ένα μεγάλο ρίσκο, που έριξε την πολιτική της χώρας στο χάος. Την Κυριακή, σε μια συμμετοχή ρεκόρ, ο γαλλικός λαός αψήφησε τις δημοσκοπήσεις που έδειχναν ότι η ακροδεξιά θα ήταν η μεγαλύτερη δύναμη στο κοινοβούλιο της χώρας. Αντ' αυτού, μια αριστερή συμμαχία που περιλαμβάνει ένα μεγάλο ποσοστό ακροαριστερών βουλευτών συγκέντρωσε τις περισσότερες έδρες.
Το αποτέλεσμα αφήνει τον κεντρώο συνασπισμό του Μακρόν στα τάρταρα, χάνοντας περίπου το ένα τρίτο των εδρών του και σε τροχιά μακρινής δεύτερης θέσης στο κοινοβούλιο. Η Γαλλία είναι πλέον πολιτικά πιο διχασμένη από ό,τι ήταν εδώ και δεκαετίες.
Η προσωπικότητα του Μακρόν
«Ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας δεν ακούει κανέναν», εκμυστηρεύτηκε ένας από τους στενότερους συμβούλους του στο ταξίδι που έκανε πέρυσι στην Κίνα. «Και πραγματικά μισεί να χάνει... Θέλει να σαγηνεύει τους πάντες», ανέφερε ένα άλλο μέλος από τον στενό του κύκλο.
«Ωστόσο, πολλοί Γάλλοι τρέφουν ένα προσωπικό, βίαιο μίσος γι' αυτόν... είναι πολύ νέος, πολύ όμορφος και πολύ έξυπνος για πολλούς και είναι στο DNA μας να θέλουμε να αποκεφαλίσουμε τον ηγέτη μας» τόνισε χαρακτηριστικά. «Έχει πραγματικά βαθιά ανάγκη να τον αγαπήσουν», λέει ένας άλλος. Μπορεί όμως να παρηγορηθεί με την ανατροπή του «μαύρου προβάτου» του, της ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης».
Και συνεχίζει να παραμένει ο βασικός χαρακτήρας στο δράμα της πολιτικής σκηνής της Γαλλίας. Ο πρόεδρος Μακρόν είναι ένας πραγματικά γοητευτικός χαρακτήρας και όχι μόνο για τους σπασίκλες της πολιτικής.
Ένας στενός σύμβουλος του προέδρου, ανέφερε στον ανταποκριτή του Politico, ότι ο Γάλλος πρόεδρος δεν κοιμάται σχεδόν ποτέ και αισθάνεται φυλακισμένος στα Ηλύσια Πεδία, την επίσημη κατοικία του Γάλλου προέδρου στην καρδιά του Παρισιού. Έτσι, περπατάει μόνος του νυχτιάτικα στην πόλη του φωτός.
«Για κάποιο λόγο, δεν μπορώ να βγάλω αυτή την εικόνα από το μυαλό μου - ο μοναχικός θεατρίνος που κανείς δεν καταλαβαίνει, που δεν ακούει κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό του, περιπλανιέται στους όμορφους δρόμους του Παρισιού στο σκοτάδι, υποδυόμενος την τραγική φιγούρα του προέδρου της Γαλλίας που αγωνίζεται για το καλό της χώρας του», καταλήγει ο δημοσιογράφος.
Η γνώμη ενός ψυχιάτρου
Γράφει στην συνέχεια το Politico:
Ο Γάλλος πρόεδρος είναι ένας πραγματικά γοητευτικός χαρακτήρας - και όχι μόνο για τους σπασίκλες της πολιτικής. Ένας φίλος μου ψυχίατρος είναι εξίσου παθιασμένος με τον άνθρωπο, τον οποίο οι σύμβουλοι των δημοσίων σχέσεων περιγράφουν ως μάστορα του pensée complexe - με άλλα λόγια, ενός σύνθετου μυαλού. Συνήθως το εννοούν με τον τρόπο του «βασιλιά φιλόσοφου», του wonderkind. Ο φίλος μου το εννοεί περισσότερο με την οιδιπόδεια, ναρκισσιστική έννοια.
Αυτοπροσώπως, ο Μακρόν είναι μαγνητικά γοητευτικός - ένας όμορφος άντρας σε μέγεθος μπαντάμ, με ασυνήθιστα μεγάλα χέρια και διεισδυτικό βλέμμα.
Κάθε φορά που το προεδρικό αεροσκάφος ετοιμαζόταν για απογείωση πέρυσι, περπατούσε πάνω-κάτω κατά μήκος του Airbus A330 χαιρετώντας και συνομιλώντας με κάθε μέλος της αντιπροσωπείας του, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού εξυπηρέτησης και ακόμη και των τριών ταπεινών δημοσιογράφων (συμπεριλαμβανομένου εμού).
«Είναι πολύ ευγενικός, και όσο πιο κοντά του έρχομαι τόσο περισσότερο εντυπωσιάζομαι από αυτόν», μου είπε ένας από τον στενό του κύκλο. Αλλά «δεν έχει σχεδόν καθόλου φίλους, κανένας από αυτούς δεν είναι μεγαλύτερος σε ηλικία και πιθανότατα το 80% αυτών είναι άνδρες- περιβάλλεται από συμβούλους που είναι όλοι τους νεαροί άνδρες και όλοι τους γοητεύονται από αυτόν».
Από απόσταση, μοιάζει με έναν πλαστικό Ναπολέοντα- έναν αντικαταστάτη του Σαρλ ντε Γκωλ, του στρατιώτη, του πολιτικού και του αρχιτέκτονα της μεταπολεμικής δημοκρατίας της Γαλλίας.
«Έχει τη φαντασία του Ντε Γκωλ, αλλά καθόλου τη βαρύτητα», μου είπε πριν από μερικές εβδομάδες ένα άτομο που συνεργάστηκε στενά με τον Μακρόν όταν ήταν επενδυτικός τραπεζίτης της Rothschild. «Ίσως η προκήρυξη των πρόωρων εκλογών να ήταν το σωστό πολιτικό ένστικτο, αλλά δεν θα λειτουργήσει για έναν μεγάλο λόγο - ο Μακρόν μισείται από τη Γαλλία με φαύλο πάθος».
Εκεί έγκειται το παράδοξο του Μακρόν - εμφανίζεται ταυτόχρονα ως παγκόσμιος πολιτικός με μεγάλο όραμα και ως ένα πρόθυμο κουτάβι που αναζητά απεγνωσμένα την αγάπη.
Είναι ένας άνθρωπος με διαστρικό εγωισμό που είναι βαθιά ανασφαλής- ένας ευγενικός, γοητευτικός και ζεστός άνθρωπος που δεν έχει σχεδόν καθόλου φίλους- ένας πολιτικός του λιανικού εμπορίου που δεν μπορεί να συνδεθεί ή να συσχετιστεί με το γαλλικό κοινό.
Γιατί τον μισούν τόσο πολύ οι άνθρωποι, ιδίως ο "λαός" της Γαλλίας; Όπως λέει ένας από τους ειδικούς συναδέλφους μου, είναι ένας παράξενος - θεωρείται αλαζόνας, ελιτιστής, μη σχετιζόμενος και ξένος για τους Γάλλους.
Η σχέση με τη Μπριζίτ, η σχέση του Ολάντ και τι απεχθάνονται οι Γάλλοι
Όλα ξεκινούν από την ανορθόδοξη σχέση του με την Μπριζίτ. Γνωρίστηκαν μέσω ενός εργαστηρίου σχολικής θεατρικής παράστασης, όταν εκείνος ήταν 15χρονος μαθητής και εκείνη ήταν μια παντρεμένη 39χρονη δασκάλα με τρία παιδιά. Παντρεύτηκαν το 2007, όταν εκείνος ήταν 29 ετών και εκείνη 54.
Στη σελίδα του στη Wikipedia, κάτω από την καταχώριση για την οικογένεια, υπάρχουν μόνο δύο ονόματα: Brigitte Macron και "Nemo (σκύλος)". Το γαλλικό εκλογικό σώμα έχει συνηθίσει οι πρόεδροί του να είναι οικογενειάρχες αλλά και να έχουν ερωμένες, παιδιά εκτός γάμου, φλογερές σχέσεις.
Δεν περιφρόνησαν τον πρώην πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ επειδή είχε δεσμό με τη λαμπερή Γαλλίδα ηθοποιό και παραγωγό ταινιών Ζουλί Γκαγιέ - αν μη τι άλλο, το περιστατικό μάλλον ενίσχυσε την εικόνα του παχουλόσωμου, Ολάντ.
Τον περιφρόνησαν επειδή έδειχνε γελοίος όταν φωτογραφήθηκε να οδηγεί με τη συνοδηγό του σε ένα μικρό σκούτερ με ένα μη κολακευτικό κράνος μοτοσικλέτας. Τίποτα δεν είναι χειρότερο από το να φαίνεσαι γελοίος στα μάτια των Γάλλων ψηφοφόρων.
Και ενώ ο Μακρόν μπορεί να μην φαίνεται γελοίος στο γαλλικό κοινό, συχνά φαίνεται ψεύτικος και ανειλικρινής.
Φαίνεται κατά κάποιο τρόπο λίγο λιγότερο από ανθρώπινος, λίγο υπερβολικά τέλειος, σαν ένα ανθρωποειδές ρομπότ που κάνει λίγο λάθος στο ανθρώπινο κομμάτι - μια έννοια γνωστή στη ρομποτική και στα ηλεκτρονικά κινούμενα σχέδια ως "κοιλάδα του αλλόκοτου" (uncanny valley), για την ανησυχία ή ακόμα και την αποστροφή που προκαλεί στον θεατή.
Πράγματι, μερικές φορές μπορεί να φαίνεται σαν να υποδύεται τον χαρακτήρα του προέδρου της Γαλλίας, μαζί με φωτογραφήσεις cosplay - αξύριστος με στρατιωτική κουκούλα σε προφανή μίμηση του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelenskyy, ή να παίρνει ένα βαρύ σάκο σε μια έντονη συνεδρία πυγμαχίας.
"Τα πάντα είναι μια παράσταση", είπε πρόσφατα ο φίλος μου ψυχίατρος. "Πάντα ποζάρει και ποζάρει- η ψυχολογία του είναι συναρπαστική και ενοχλητική".
πηγη
