Τι κάναμε σε αυτά τα παιδιά; Σε τί τα έμπλεξε η κοινωνία μας; Νά ποια είναι η πραγματικότητα του τρανς κινήματος: Δεκάδες χιλιάδες ζωές κατ...
Τι κάναμε σε αυτά τα παιδιά; Σε τί τα έμπλεξε η κοινωνία μας; Νά ποια είναι η πραγματικότητα του τρανς κινήματος: Δεκάδες χιλιάδες ζωές καταστράφηκαν – και το μέτρημα συνεχίζεται.
Από Jonathon Van Maren,
Παρ 27 Οκτωβρίου 2023
(LifeSiteNews) — Τα τελευταία χρόνια, ο συστημικός Τύπος κάνει υπερωρίες για να αποδομήσει τις μαρτυρίες των «detransitioners» –ανδρών και των γυναικών, οι περισσότεροι πολύ νέοι, που υποβλήθηκαν στις ποικίλες διεμφυλικές παρεμβάσεις, όπως αναστολείς της εφηβείας, ορμόνες αντιθέτου φύλου και χειρουργικές επεμβάσεις «αλλαγής φύλου». Όσοι από εσάς διαβάζετε το blog τους τακτικά θα έχετε διαβάσει πολλές από τις ιστορίες τους. Υπάρχουν τόσοι πολλοί που μιλούν ανοιχτά, ώστε έχει δημιουργηθεί σειρά από ντοκιμαντέρ διαφωνούντων που περιγράφουν τις ιστορίες τους.
Αυτές οι ιστορίες είναι σημαντικές. Τονίζουν το ανθρώπινο κόστος της λεγόμενης «αγωγής που επιβεβαιώνει το φύλο», που προωθείται σταθερά από τον Τύπο και από πολιτικούς όπως ο Πρόεδρος Biden, που επιμένει ότι οι χειρουργικές επεμβάσεις «αλλαγής φύλου» για ανηλίκους είναι «ανθρώπινο δικαίωμα». Η Chloe Cole η οποία περιέγραψε τη δική της σπαρακτική ιστορία «μετάβασης» στη εκπομπή του Jordan Peterson πριν λίγο καιρό και καταθέτει συχνά υπέρ των απαγορεύσεων των διαδικασιών «αλλαγής φύλου», μοιράστηκε πρόσφατα μαζί μας ένα σχόλιο από το φόρουμ του Reddit "r/MtF" - ένα νήμα για όσους «μεταβαίνουν» από το αρσενικό στο «θηλυκό». Ας σημειωθεί πως αυτό δεν είναι ένα φόρουμ για detranstitioners.
Έχει τον τίτλο «Μετανιώνω για όλα». Διαβάστε το και κλάψτε:
Νιώθω σαν να βρίσκομαι στο μέσο κάποιου αρρωστημένου εφιάλτη.
Είμαι 21 ετών, 4 χρόνια σε HRT (Θεραπεία Ορμονικής Υποκατάστασης), 7 μήνες μετά την επέμβαση (αλλαγής φύλου). Φαίνομαι μια χαρά, με περνάνε για κορίτσι και έχω σοβαρή σχέση με τον φίλο μου, η οικογένειά μου με υποστηρίζει όπως και οι φίλοι μου. Αλλά νιώθω ότι μετανιώνω για όλα. Ανεξάρτητα από το τί κάνω ή πόσο καλά πάει η μετάβασή μου, νιώθω διαφορετικά, νιώθω ότι δεν θα γίνω ποτέ αποδεκτή από την κοινωνία και θα είμαι πάντα ένα «περίεργο» τρανς κορίτσι. Σκεφτόμουν ότι θα κάνω μετάβαση και αυτό είναι όλο. Δεν νομίζω πως είμαι πια ένα τρανς κορίτσι, κάτι που είναι προφανώς ηλίθιο.
Μακάρι να μπορούσα να επιστρέψω στο αγόρι που ήμουν και να ξεχάσω τα πάντα. Ειλικρινά δεν αισθάνομαι καλύτερα τώρα απ' ό,τι πριν από τη μετάβαση και η κάθε μέρα είναι μεγάλος αγώνας για μένα.
Ήμουν αρκετά καλός όταν ήμουν αγόρι, είχα πολλούς φίλους, ήμουν αρκετά χαρούμενος και τα κατάφερνα καλά με την κοινωνία. Ποτέ δεν είχα σοβαρή δυσφορία και όλα ήταν τόσο φυσιολογικά. Η ζωή είναι τόσο εύκολη όταν είσαι cis (ένας τρανς όρος για την ταύτιση με το φύλο σου). Ή όταν προσποιείσαι ότι είσαι. Αισθάνομαι ότι έκανα SRS (εγχείρηση αλλαγής φύλου) μόνο και μόνο επειδή το πλήρωσε η ασφάλειά μου και απλά είπα στον εαυτό μου, εντάξει, ας το κάνω, ούτως ή άλλως είναι δωρεάν.
Αισθάνομαι χάλια και θέλω τόσο πολύ την προηγούμενη ζωή μου πίσω. Καταλαβαίνω ότι δεν είχα συνειδητοποιήσει απόλυτα πόσο σοβαρή είναι η επέμβαση «αλλαγής φύλου» και πόσο μη αναστρέψιμη. Νιώθω ότι δεν καταλάβαινα πλήρως τί και γιατί το έκανα στα τελευταία 4 χρόνια και απλώς έκανα ό,τι έπρεπε να κάνει ένα τρανς κορίτσι.
Δεν υπάρχει επιστροφή τώρα και φοβάμαι τόσο πολύ που θα νιώθω έτσι για πάντα. Ήμουν πολύ μικρός, τα μπέρδεψα… Σας παρακαλώ, μή με μισείτε.
Αυτό ήταν ένα αγόρι από την Καλιφόρνια, που του πούλησαν την τρανσέξουαλ ιδεολογία σε νεαρή ηλικία, του είπαν ότι η κατάσταση θα ήταν αναστρέψιμη - και ευνουχίστηκε, αφαίρεσε τα γεννητικά του όργανα με χρηματοδότηση από το κράτος. Τώρα, δεν μπορεί να γυρίσει πίσω – παρόλο που οι ιδεολόγοι υπόσχονται στα παιδιά ότι όλα αυτά είναι «αναστρέψιμα».
Αυτή η ιστορία δημοσιεύτηκε σε ένα φόρουμ υπέρ των τρανς στο Reddit. Οι ιστορίες στο φόρουμ του Reddit «r/detrans» – το οποίο αυτή τη στιγμή αριθμεί περισσότερα από 50.000 μέλη – είναι ανατριχιαστικές. Μία ανάρτηση, λίγες ώρες πριν τη στιγμή που γραφόταν το κείμενο:
Είμαι ένας … που ανάγκασα τους φίλους και την οικογένειά μου να συμφωνήσουν με αυτό το ….
Δεν άλλαξα ποτέ φύλο. Τους έβαλα να υποκρίνονται πως άλλαξα φύλο και να προσποιούνται ότι δεν είχα γίνει κλόουν. Τους ανάγκασα να πάρουν θέση σε ένα πολιτικό θέμα
Οι άνδρες δεν μπορούν ποτέ να είναι γυναίκες και οι γυναίκες δεν μπορούν ποτέ να είναι άντρες. Τέλος. Τελεία.
Θα αυτοκτονήσω σε λίγες εβδομάδες γιατί δεν βρίσκω με ποιο τρόπο μπορώ να συνέλθω κάποτε από αυτό. Έχω καταστρέψει τη ζωή μου. Μισώ αυτό που έχω κάνει στον εαυτό μου και την οικογένειά μου
Κάποιος απάντησε:
Σε νιώθω. Όταν σταματήσεις τις ορμόνες είναι σαν να ξυπνάς από ένα όνειρο. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς το σκέφτηκα; Πώς μου ήρθε η ιδέα να πάρω ορμόνες; Πόσο μισούσα τον εαυτό μου ώστε δεν μπορούσα να αποδεχτώ την πραγματικότητα; Πώς μπόρεσα να πιστέψω ότι μπορούσα να είμαι του αντίθετου φύλου;; Πώς μπόρεσα να είμαι κλόουν για τόσο καιρό; Να ξοδέψω τόσα χρήματα, τόσο χρόνο; Αλλά δεν θα τα παρατήσω. Θα ξεφύγω από αυτή την τρέλα. Το ίδιο θα κάνεις και εσύ. Μην τα παρατάς.
Εκείνη απάντησε:
Άλλο ένα σχόλιο, από μια 20χρονη «dedtrans» γυναίκα:
Έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που ξέφυγα. Έκανα κοινωνική μετάβαση στα 13 μου, πήρα Lupron στα 14, τεστοστερόνη στα 15, θα είχα κάνει μαστεκτομή στα 16 μου αν δεν είχε έρθει ο κορωνοϊός. Επέστρεψα από τη μετάβαση σε ηλικία 17 ετών, και ειλικρινά πιστεύω ότι αν δεν είχε χτυπήσει ο Covid δεν θα είχα συνειδητοποιήσει ποτέ τι φρικτό λάθος έκανα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ξαφνικά ένιωσα ότι όλα κατέρρευσαν και το μόνο ήταν πως συνέχισα να σκέφτομαι ότι «είμαι μόλις δεκαεπτά χρονών. Και έχω ήδη τόσες πολλές μόνιμες αλλαγές. Γιατί το έκανα αυτό στον εαυτό μου;»
…Δεν ξέρω τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Φοβάμαι μέσα στη σιωπή μου, τις περισσότερες φορές. Φοβάμαι ότι αν μιλήσω για αυτό που μου συνέβη, δεν θα μπορέσω να βρω δουλειά. Ίσως είμαι απλώς παρανοϊκή αλλά δεν νομίζω ότι είμαι. Έχω δει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι detrantioners. Ήμουν στην τρανς κοινότητα για τέσσερα χρόνια. Ξέρω πώς μας αντιμετωπίζουν, σαν να είμαστε προδότες ή σαν απειλή για την ιδεολογία τους. Κάπως ψεύτες και συγχρόνως όχι αληθινοί. Φοβάμαι ότι δεν μπορώ να έχω φίλους και να μιλάω για τη ζωή μου ως detrans γυναίκα. Δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε αυτό το πολιτικό κλίμα.
Δεν είμαι σε κανένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης γιατί είναι αυτά που με οδήγησαν εξ΄αρχής στη μετάβαση. Μάλλον δεν θα τσεκάρω ξανά αυτήν την ανάρτηση. Απλώς έπρεπε να πω κάπου ότι είμαι αληθινή. Το ότι δεν είμαι «δεξιά ομοφοβική»,ούτε είμαι μέρος κάποιας «διχαστικής ατζέντας». Είμαι άνθρωπος. Η επιθυμία μου να μιλήσω για τον πόνο μου δεν είναι μέρος μιας πολιτικής ατζέντας. Η επιθυμία μου να μιλήσω για τον πόνο μου είναι επειδή πονάω.
Πρέπει να ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου με αντρική φωνή, ουλές ακμής, πόνους στις αρθρώσεις, έντονες κράμπες, εξάψεις, πόνους στα πλευρά και να ξυρίζω το πρόσωπό μου μια φορά την εβδομάδα, γιατί όταν ήμουν 15 προτιμούσα να πεθάνω παρά να είμαι γυναίκα. Μπορεί να μην καταφέρω ποτέ να κάνω ένα μωρό εξαιτίας ενός ηλίθιου λάθους που έκανα στα 15 μου. Δεν ξέρω πώς να εμπιστευτώ ξανά έναν θεραπευτή ή γιατρό. Αυτή θα είναι η ζωή μου για πάντα.
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα από τις χιλιάδες των σχολίων. Πολλοί μιλούν για σεξουαλική δυσλειτουργία και έλλειψη φυσιολογικής σεξουαλικής δραστηριότητας μετά τη «μετάβαση». Πολλοί θρηνούν την απώλεια του στήθους και των γεννητικών τους οργάνων και εκφράζουν φρίκη για την αραίωση των μαλλιών και τις μόνιμα αλλαγμένες φωνές. Άλλοι αγωνίζονται να καταλάβουν γιατί τα κάποτε υγιή μέρη του σώματος όπως το στήθος φαίνονται τώρα παραμορφωμένα και παρακαλούν άλλους σχολιαστές για συμβουλές. Όλοι έχουν υποστεί βαθιά ζημιά από το ταξίδι τους και αγωνίζονται να βρουν άλλους για να τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν την κατάστασή τους.
Εάν έχετε φίλους ή η οικογένειά σας υποστηρίζει το κίνημα των τρανσέξουαλ, στείλτε τους αυτό το φόρουμ. Ζητήστε τους να διαβάσουν τις αναρτήσεις για μια ώρα – ή ακόμα και 15 λεπτά. Και μετά ρωτήστε τους αν έχουν αλλάξει γνώμη.
