Σε… οικειοθελή δήλωση αποχώρησης από τα γαλάζια ψηφοδέλτια στην Εύβοια, αναμένεται να προχωρήσει εντός της ημέρας ο καθηγητής Ιατρικής, Σ...
Σε… οικειοθελή δήλωση αποχώρησης από τα γαλάζια ψηφοδέλτια στην Εύβοια, αναμένεται να προχωρήσει εντός της ημέρας ο καθηγητής Ιατρικής, Σπύρος Πνευματικός, μετά τον σάλο που προκλήθηκε από την άκρως σοκαριστική δήλωση περί «διαλογής ασθενών» και τη «μη περίθαλψη όσων πάσχουν από ασθένειες προχωρημένου σταδίου», ώστε να μην επιβαρύνονται οικονομικά τα νοσοκομεία.
Παρ’ ότι αρχικά έγινε μία προσπάθεια να μαζευτεί η ιστορία με μία ανασκευαστική δήλωση στην οποία προχώρησε ο υποψήφιος βουλευτής μετά από οργισμένο τηλεφώνημα του Γραμματέα της ΝΔ Παύλου Μαρινάκη, οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι του διαμηνύθηκε ήδη ότι ο δρόμος για τη βουλή "έκλεισε" και ότι θα πρέπει να κοινοποιήσει άμεσα την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος στις επικείμενες εκλογές!
Τι είπε ο Σπύρος Πνευματικός
«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας. Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό... Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση ορισμένων ανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο λοιπόν που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, αλλά όμως στο τέλος της ημέρας τι θα γίνει;» είπε αρχικά ο Σπύρος Πνευματικός και πρόσθεσε:
«Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει… Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα. Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πρωτοπάει με τη γυναίκα μου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει είναι πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα. Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν. Θα μου πει κάποιος ότι μιλάω περίεργα για την ανθρώπινη ζωή. Την αγαπάμε την ανθρώπινη ζωή, έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας σε αυτό το πράγμα, αλλά πρέπει τελικά επειδή είναι συγκεκριμένα τα resources που έχουμε, πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε αυτά. Αν είχαμε απεριόριστο όριο δυνατοτήτων θα κάναμε τα πάντα για τους πάντες, από την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτή είναι η αλήθεια, αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι υπάρχει όριο κάποια στιγμή. Γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα. Ακούγεται λίγο κυνικό, αλλά δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο. Αν η υπηρεσία που παρέχω σήμερα σε κάποιον που δεν θα του προσφέρει κάτι, την παίρνω από κάποιον άλλο και μπορεί να του σώσω τη ζωή αύριο. Αυτό πρέπει να σκεφτούμε. Αυτά πρέπει να τα δει κάποιος».
πηγη
