του Θεόδωρου Κωστή Σήμερα είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι κάθε είδους ιπτάμενες μη-επανδρωμένες πλατφόρμες για κρούση και για επι...
του Θεόδωρου Κωστή
Σήμερα είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι κάθε είδους ιπτάμενες μη-επανδρωμένες πλατφόρμες για κρούση και για επιτήρηση, έχουν καταλυτικά επηρεάσει τον χαρακτήρα των στρατιωτικών τακτικών σε κάθε θέατρο επιχειρήσεων.
Σε αυτή την ανάλυση θα ασχοληθούμε με τα ιπτάμενα μη-επανδρωμένα οπλικά συστήματα κρούσης, που είναι περισσότερο γνωστά ως kamikaze drones.
Επιπροσθέτως τα κύρια κριτήρια της παρουσίασης των δυνατοτήτων τους σε τακτικό και σε στρατηγικό πεδίο θα είναι η εμβέλεια, ο χρόνος παραμονής στο πεδίο της μάχης, η ταχύτητα και η ποσότητα της εκρηκτικής γόμωσης.
Περαιτέρω αυτά τα συστήματα μπορούν να δράσουν αυτόνομα αλλά σχεδόν σε όλες τις σημερινές εκδόσεις τους υπάρχει η πρόβλεψη της παρέμβασης ενός ανθρώπινου χειριστή (man-in-the-loop) για το δικαίωμα της τελικής απόφασης σχετικά με την εμπλοκή τους με κάποιο στόχο.
Σε πλήρη αυτόνομη λειτουργία θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τα kamikaze drones που είναι απλώς προγραμματισμένα να κτυπήσουν μια γεωγραφική περιοχή βάσει των συντεταγμένων που θα δίνονται μόνο από το σύστημα INS τους με ίσως και κάποια καθοδήγηση από κάποιο δορυφορικό σύστημα συντεταγμένων (GPS ή GLONASS) για την διόρθωση της πορείας τους προς τον στατικό στόχο, όπως τα Shahed-136 που χρησιμοποιούνται από την Ρωσία.
Βέβαια υπάρχουν και άλλα συστήματα με αυτονομία που δρουν σε μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί ως εχθρική, όπως τα Harpy.
Τώρα στην περίπτωση των ημι-αυτόνομων drones, που ο ανθρώπινος παράγοντας μπορεί να παρέμβει στην διαδικασία της λήψεως αποφάσεως για την εμπλοκή τους με ένα στόχο, θα πρέπει να...
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στην ιστοσελίδα: istos.net.gr
.
