Η Γερμανία είδε τη μεγαλύτερη ίσως αστυνομική επιδρομή στην ιστορία της, στην οποία συμμετείχαν 3.000 αστυνομικοί που στόχευσαν 130 ακίνη...
Η Γερμανία είδε τη μεγαλύτερη ίσως αστυνομική επιδρομή στην ιστορία της, στην οποία συμμετείχαν 3.000 αστυνομικοί που στόχευσαν 130 ακίνητα σε ολόκληρη σχεδόν τη χώρα
Η πλειονότητα των ερευνών που σχετίζονται με εξτρεμιστές κατά το τελευταίο έτος ήταν εναντίον ισλαμιστών, αλλά η τελευταία υπόθεση της Reichsbürger στη Γερμανία απασχολεί τα μέσα ενημέρωσης για έναν λόγο...
Η Γερμανία είδε τη μεγαλύτερη ίσως αστυνομική επιδρομή στην ιστορία της, στην οποία συμμετείχαν 3.000 αστυνομικοί που στόχευσαν 130 ακίνητα σε ολόκληρη σχεδόν τη χώρα.
Με 25 υπόπτους "Reichsbürger" που συνελήφθησαν, αυτό αντιστοιχεί σε 120 αστυνομικούς ανά ύποπτο.
Ήταν μια μεγάλη επίδειξη δύναμης και σε ένδειξη ότι τα μέσα ενημέρωσης γνώριζαν εκ των προτέρων για τις επερχόμενες συλλήψεις, ένας αριθμός υπόπτων, μεταξύ των οποίων ο Γερμανός αριστοκράτης Heinrich XIII και η πρώην βουλευτής του AfD, Birgit Malsack-Winkemann, φωτογραφήθηκαν και βιντεοσκοπήθηκαν καθώς έβγαιναν από τα σπίτια τους.
Ήταν ένα πραγματικό πραξικόπημα για την αριστερή κυβέρνηση της Γερμανίας και την υπουργό Εσωτερικών Nancy Faeser, η οποία έχει θέσει ως πολιτικό της στόχο την εξάλειψη της δεξιάς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κανείς δεν έχει κριθεί ένοχος ακόμη, αλλά φυσικά, ακόμη και με τα διαβόητα αριστερά γερμανικά μέσα ενημέρωσης να χρησιμοποιούν το περιστατικό για να καλλιεργήσουν τον φόβο της γερμανικής δεξιάς, το παρελθόν μπορεί να δείχνει ότι η υπόθεση μπορεί να καταλήξει να είναι περισσότερο δημόσιες σχέσεις παρά πραγματικότητα.
Οι φόβοι της Γερμανίας
Η διαβόητη τρομοκρατική ομάδα "Nordkreuz", η οποία μονοπώλησε τα πρωτοσέλιδα το 2017 ως ένα ακροδεξιό εξτρεμιστικό δίκτυο που ετοιμαζόταν για την "Ημέρα Χ" - ή την ημέρα κατά την οποία η ομάδα θα πραγματοποιούσε δολοφονίες αριστερών αντιπάλων μετά την κατάρρευση της γερμανικής κυβέρνησης - ως επί το πλείστον εξανεμίστηκε.
Εκείνη την εποχή, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και διάφορες αντιρατσιστικές οργανώσεις έπεσαν πάνω στην υπόθεση, στην οποία εμπλέκονται έως και 50 άτομα, ως παράδειγμα της αναπτυσσόμενης ακροδεξιάς σκηνής της Γερμανίας.
Τελικά, το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα σταμάτησε τις έρευνές του για την ομάδα, λέγοντας ότι δεν είχαν "πιθανή αιτία" για να συνεχίσουν.
Όπως και αυτή η πιο πρόσφατη υπόθεση που αφορούσε τους "Reichsbürger", η ομάδα "Nordkreuz" περιείχε επίσης μια ποικιλία ατόμων με στρατιωτική και αστυνομική εμπειρία.
Στον υποτιθέμενο αρχηγό του "Nordkreuz" επιβλήθηκε μόνο ποινή 21 μηνών με αναστολή, καθώς ο δικαστής της υπόθεσης δήλωσε ότι σχεδόν κάθε όπλο και πυρομαχικό που κατείχε ήταν νόμιμο και ότι, αν και είχε κάνει κάποια "αντισυνταγματικά" σχόλια σε ομαδική συνομιλία με άλλα μέλη, δεν υπήρχαν αποδείξεις ότι είχε ενεργά σχέδια για την ανατροπή της κυβέρνησης ή την πραγματοποίηση τρομοκρατικών επιθέσεων.
Τελικά, ακόμη και αν κάποια μέλη της ομάδας "φαντασιώνονταν" μια Ημέρα Χ, δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι είχαν συγκεκριμένα σχέδια να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε άμεση δράση.
Πολλοί στην Αριστερά ονειρεύονται μια κομμουνιστική ανατροπή της γερμανικής κυβέρνησης ή μια κοινωνία βασισμένη σε αναρχικές συλλογικότητες, και κάποιοι από αυτούς μπορεί ακόμη και να συζητούν για το πώς θα έμοιαζε μια τέτοια κοινωνία σε διάφορες ομάδες διάσπαρτες στις πόλεις της Γερμανίας, αλλά θα αποτελούσαν τέτοιες συζητήσεις μια άμεση απειλή για τη δημοκρατική τάξη της Γερμανίας;
Το ερώτημα είναι πάντα πότε η φαντασία αρχίζει να περνάει στη σφαίρα της πραγματικότητας.
Αν το σχέδιο ήταν αληθινό, ήταν τρελό από την αρχή.
Ασάφεια με τους Reichsbürger
Οι λεπτομέρειες από την τρέχουσα υπόθεση των Reichsbürger παραμένουν ασαφείς, καθώς η υπόθεση δεν έχει ακόμη οδηγηθεί σε δίκη.
Ωστόσο, αν ο πρίγκιπας Heinrich XIII, τον οποίο οι αρχές θεωρούν αρχηγό της ομάδας, σχεδίαζε πραγματικά να εισβάλει άμεσα στο Reichstag και να καταλάβει την εξουσία, τότε ο ίδιος και οι συνεργάτες του έχουν παραισθήσεις, είναι δυνητικά παράφρονες και αγνοούν έντονα πώς λειτουργεί στην πραγματικότητα η εξουσία.
Η εξουσία δεν είναι ένα παιχνίδι αιχμαλωσίας της σημαίας όπου μπορείτε να τρέξετε σε ένα κυβερνητικό κτίριο και να ουρλιάξετε: "Κοιτάξτε, τώρα είμαι στην εξουσία!"
Ακόμη και αν η ομάδα σχεδίαζε να εισβάλει στο Ράιχσταγκ, κάτι που είναι ένας ισχυρισμός που πρέπει να δει κανείς με επιφύλαξη μέχρι να έρθουν στο φως όλα τα γεγονότα, υπάρχει μικρή πιθανότητα να πετύχει ένα τέτοιο "πραξικόπημα" στη σύγχρονη εποχή.
Αν η ομάδα κατάφερνε να αψηφήσει όλες τις πιθανότητες και να πάρει τον έλεγχο του Ράιχσταγκ, τα άτομα που φέρονται να εμπλέκονται σε αυτή την υπόθεση θα είχαν αμέσως φορέσει χειροπέδες και θα είχαν οδηγηθεί στη φυλακή.
Εξάλλου, κάθε επιτυχημένο πραξικόπημα απαιτεί μια βάση εξουσίας.
Αυτό σημαίνει υποστήριξη από τον στρατό, από ένα τμήμα της σημερινής ελίτ ή από τη μάζα του πληθυσμού της χώρας - και τα τρία είναι ιδανικά, αλλά οι δύο πρώτες προϋποθέσεις είναι πολύ πιο σημαντικές.
Φυσικά, αν η ομάδα προμηθεύονταν παράνομα όπλα και έκανε συγκεκριμένα σχέδια για τη διεξαγωγή πραξικοπήματος, τότε οι αρχές αναμφίβολα θα αναλάβουν δράση και πιθανώς δικαιολογούνται να διεξάγουν έρευνες στα σπίτια των υπόπτων, αλλά το ερώτημα θα παραμείνει πόσο προχωρημένα ήταν τα σχέδιά τους, πόσα από τα όπλα ήταν πράγματι παράνομα και πόσο συγκεκριμένα ήταν αυτά τα σχέδια.
Ποιοι ταυτίζονται με τους Reichsbürger
Σύμφωνα με αναφορές των μέσων ενημέρωσης, υπάρχουν περίπου 25.000 άτομα στη Γερμανία που ταυτίζονται με το κίνημα των Reichsbürger, ένα κίνημα που δεν είναι σαφώς καθορισμένο, αλλά πιστεύει γενικά ότι η σημερινή κυβέρνηση της χώρας είναι παράνομη και ότι η παλιά μοναρχία δεν διαλύθηκε ποτέ με νόμιμο τρόπο.
Ενώ κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι γιατροί, δικηγόροι, πρώην στρατιώτες και μηχανικοί, αυτό δεν αποτελεί βάση υποστήριξης για την ανάληψη μιας νέας κυβέρνησης.
Πολλοί από αυτούς πιθανόν επίσης να αντιδρούσαν στο να εισβάλουν μερικά μέλη στο Ράιχσταγκ και να καταλάβουν την εξουσία με βίαια μέσα.
Μπορούμε να το πάμε ένα βήμα παραπέρα.
Αν οι Reichbürgers σε αυτή την περίπτωση κατάφερναν πράγματι να καταλάβουν την εξουσία, το μόνο που θα χρειαζόταν είναι μια αρνητική αναφορά από το γερμανικό δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ARD και ολόκληρη η κυβέρνηση των πολιτών του Ράιχ θα έβλεπε αμέσως έναν οργισμένο όχλο στο Twitter να πραγματοποιεί ένα αντίστροφο πραξικόπημα, αυτή τη φορά με την πλήρη υποστήριξη ενός πολύ αφυπνισμένου πληθυσμού και μιας ολοένα και πιο αφυπνισμένης υπηρεσίας ασφαλείας.
Όπως λέει και το ρητό, η Κίνα έχει κρατικά μέσα ενημέρωσης και η Δύση έχει κράτη που διοικούνται από τα μέσα ενημέρωσης.
Το κίνημα Reichbürger δεν έχει μέσα ενημέρωσης, δεν έχει υποστήριξη και, επομένως, δεν έχει εξουσία.
Αν ο Heinrich XIII ήθελε πραγματικά να κυβερνήσει, όπως ισχυρίζονται τα μέσα ενημέρωσης ότι ήταν το σχέδιό του, τότε θα ήταν καλύτερα να είχε βγάλει πρώτα μερικές διαφημίσεις στο Facebook, εξηγώντας ίσως λίγο τα πράγματα εκ των προτέρων.
Οι περισσότεροι Γερμανοί ήξεραν καν τι ήταν οι Reichsbürger πριν από αυτή την υπόθεση;
Πιθανώς όχι.
Ακόμη και οι ισλαμιστές που ονειρεύονται τη σαρία στη Γερμανία, και δεν είναι λίγοι, δεν επιδιώκουν να "καταλάβουν την εξουσία" μέσω των τρομοκρατικών επιθέσεων.
Αντιθέτως, συχνά επικαλούνται εκδίκηση για τις δυτικές ενέργειες σε μουσουλμανικά εδάφη και μερικές φορές το απόλυτο μίσος για αυτό που περιγράφουν ως αθεϊστική και άθεη δυτική κουλτούρα.
Για όσους μουσουλμάνους σκέφτονται σοβαρά να ανατρέψουν τη δημοκρατία και να εισαγάγουν τη σαρία, λένε ανοιχτά ότι η δημογραφία και ο χρόνος είναι με το μέρος τους και οι περισσότεροι δεν τρέφουν αυταπάτες για μια ομάδα μουσουλμάνων που θα εισβάλει σε κυβερνητικά κτίρια για να καταλάβει την εξουσία.
Με άλλα λόγια, η ισλαμική κυριαρχία, αν ποτέ συμβεί, θα έρθει μέσα από την ταπεινή υπόθεση της "δημοκρατίας".
Καύσιμα για την καταστολή της δεξιάς
Ανεξάρτητα από την ουσία της υπόθεσης Reichsbürger, η τελευταία επιδρομή θα χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει περαιτέρω καταπίεση κατά της δεξιάς, συμπεριλαμβανομένης της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD).
Αυτό σημαίνει περισσότερες παρακολουθήσεις και ακόμη περισσότερες αστυνομικές επιδρομές.
Ακόμη και η διαβόητη αριστερή τρομοκρατική ομάδα RAF που δραστηριοποιήθηκε στις δεκαετίες του 1970 και 1980, η οποία διέπραξε μια σειρά από δολοφονίες υψηλού προφίλ, δεν είχε ποτέ τέτοια αστυνομική αντίδραση όπως οι τελευταίες συλλήψεις των Reichsbürger, αλλά με το AfD να αυξάνει ραγδαία τη δημοτικότητά του, το κοινό χρειάζεται ένα θέαμα.
Τα μέσα ενημέρωσης χαιρέτισαν επίσης την απόσπαση της προσοχής από τη βίαιη τυχαία δολοφονία ενός 14χρονου γερμανικού κοριτσιού από έναν μετανάστη από την Ερυθραία στο Illerkirchberg, η οποία έθεσε και πάλι ερωτήματα σχετικά με τη μαζική μετανάστευση σε εθνικό επίπεδο και οδήγησε την πόλη της Ουλμ να αναστείλει την υποδοχή όλων των προσφύγων.
Πρόκειται για τα ίδια μέσα ενημέρωσης που αγνόησαν επίσης ως επί το πλείστον ότι από τις 226 έρευνες που ξεκίνησε η Ομοσπονδιακή Εισαγγελία μέχρι τις 30 Ιουνίου του τρέχοντος έτους- οι 131 στρέφονταν κατά ριζοσπαστικών ισλαμιστών, 68 κατά αλλοδαπών εξτρεμιστών και μόνο εννέα κατά ακροδεξιών εξτρεμιστών.
Ωστόσο, τίποτα δεν πρέπει να έρχεται σε αντίθεση με το αφήγημα της κυβέρνησης ότι η δεξιά είναι η "μεγαλύτερη απειλή" και αν ένας ισλαμιστής ήταν δράστης που έβγαινε από το σπίτι του μπροστά στην κάμερα για κάθε τρομοκρατική έρευνα, τα βραδινά μέσα ενημέρωσης θα δυσκολεύονταν πράγματι πολύ να διατηρήσουν αυτό το αφήγημα.
Είναι επίσης τα ίδια μέσα ενημέρωσης που επίσης αγνοούν εδώ και καιρό το γεγονός ότι το δεξιό AfD δέχεται συστηματικά επιθέσεις, εμπρησμούς οχημάτων, doxing, και στη διάσημη φιλελεύθερη δημοκρατία της Γερμανίας, απειλές για άμεση απαγόρευση του πολιτικού κόμματος.
Στην πραγματικότητα, είναι το κόμμα με τις περισσότερες επιθέσεις σε όλη τη Γερμανία, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία.
Η τελευταία υπόθεση Reichsbürger, ανεξάρτητα από το πόσο βάσιμοι μπορεί να αποδειχθούν οι ισχυρισμοί, είναι απαραίτητη για την αριστερή κυβέρνηση για να διαμορφώσει την κοινή γνώμη για το AfD, το οποίο από πολιτική άποψη είναι ο κύριος στόχος αυτής της έρευνας, παρόλο που δεν έχει μεγάλη σχέση με την υπόθεση.
Άλλωστε, απλώς δεν υπάρχουν αρκετοί "ακροδεξιοί εξτρεμιστές" που είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν βία, ώστε να δικαιολογείται πραγματικά ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι η δεξιά αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είχαν ενημερωθεί πολύ νωρίτερα για αυτές τις επιδρομές και ήταν έτοιμα να καταγράψουν εγκαίρως για τις βραδινές ειδήσεις.
Τα πραξικοπήματα είναι πολύ δύσκολα στη σύγχρονη εποχή
Παρεμπιπτόντως, οι περισσότερες επαναστάσεις και τα πραξικοπήματα, τα οποία ήταν πάντα δύσκολο να πραγματοποιηθούν, είναι ιδιαίτερα δύσκολα στη σύγχρονη εποχή και διπλά στη Γερμανία, όπου - παρά τον πληθωρισμό και την ύφεση της οικονομίας - οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν με σχετική άνεση και βαθύ φόβο για οτιδήποτε τα μέσα ενημέρωσης χαρακτηρίζουν ακροδεξιό ή ακόμη και δεξιό.
Τα περισσότερα από τα πραξικοπήματα που λειτουργούν στη σύγχρονη εποχή απαιτούν χρηματοδότηση από ΜΚΟ, υποστήριξη από τη CIA, Big Tech και επαναλαμβανόμενα μηνύματα από τα μέσα ενημέρωσης, όπως οι έγχρωμες επαναστάσεις που παρατηρήθηκαν στην Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Ακόμα και στις "παλιές μέρες", τα πραξικοπήματα σπάνια ήταν επιτυχημένα, και ακόμα και σε περιπτώσεις όπως η κομμουνιστική ανατροπή της Κούβας από τον Κάστρο και τον Τσε, κερδήθηκαν ενάντια σε όλες τις πιθανότητες.
Όταν το πλοίο του Κάστρο και του Τσε έφτασε στην Κούβα με 81 ένοπλους επαναστάτες, ο στρατός του Μπατίστα τους περίμενε ήδη.
Μόνο 19 άνδρες επέζησαν, μεταξύ των οποίων ο Κάστρο και ο Τσε, οι οποίοι δραπέτευσαν στην οροσειρά Σιέρα Μαέστρα και διεξήγαγαν μια εξαιρετική εκστρατεία ανταρτοπόλεμου που οδήγησε τελικά να ανατρέψουν ολόκληρη την κυβέρνηση.
Ακόμη και για όσους περιφρονούν την πολιτική των Τσε και Κάστρο, αυτό που κατάφεραν από στρατιωτική και προπαγανδιστική άποψη έχει δικαίως μείνει στα χρονικά της ιστορίας.
Οι περισσότεροι άνδρες θα είχαν πετάξει λευκή πετσέτα αφού το 85% των συντρόφων τους σκοτώθηκε στα πρώτα λεπτά της "επανάστασης".
Το γεγονός ότι ο Μπατίστα γνώριζε ότι ερχόταν ο Κάστρο υποδηλώνει ότι υπήρχαν ήδη πληροφοριοδότες στην ομάδα, ή ότι οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες ή οι πράκτορες του ίδιου του Μπατίστα χρησιμοποίησαν άλλα μέσα για να γνωρίζουν από την κορυφή ως τη βάση ποια ήταν τα σχέδια της ομάδας.
Αυτή η διαρροή πληροφοριών έγινε πριν από την εποχή των smartphones και της διαδικτυακής παρακολούθησης.
Αντίθετα, οι γερμανικές εγχώριες μυστικές υπηρεσίες βρίσκονται μέσα σε κρυπτογραφημένες συνομιλίες, βρίσκονται μέσα στους υπολογιστές των ανθρώπων και παρακολουθούν ανοιχτά τα μέλη ενός πολιτικού κόμματος αλλά και μια μεγάλη ποικιλία πολιτικών ομάδων.
Για όσους "σχεδιάζουν" ένα πραξικόπημα, ανεξάρτητα από το αν ανήκουν στην αριστερά, τη δεξιά, ή αν ασπάζονται κάποια άλλη πολιτική ή θρησκευτική ιδεολογία, οι πιθανότητες δεν ήταν ποτέ πιο πολλές εναντίον σας.
www.bankingnews.gr
