Γράφει ο Μιχαήλ Παναγιωτόπουλος Αντιναύαρχος ε.α. (ΠΝ) Το μεσημέρι της Δευτέρας 3 Οκτωβρίου, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου, ο ΥΠΑΜ Χ. Α...
Γράφει ο Μιχαήλ Παναγιωτόπουλος
Αντιναύαρχος ε.α. (ΠΝ)
Το μεσημέρι της Δευτέρας 3 Οκτωβρίου, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου, ο ΥΠΑΜ Χ. Ακάρ μαζί με μία πολυπληθή αποστολή Τούρκων αξιωματούχων, επισκεύθηκαν την Τρίπολη όπου και υπέγραψαν με τον Πρωθυπουργό της Λιβυής μνημόνιο συνεργασίας, σύμφωνα με το οποίο οι τουρκικές εταιρείες θα μπορούν να πραγματοποιήσουν έρευνες για υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ της Λιβύης.
Λίγο μετά την υπογραφή του μνημονίου, το Λιβυκό κοινοβούλιο απέρριψε τη συμφωνία με την Άγκυρα, χαρακτηρίζοντάς την ως παράνομη.
Η Τουρκία με αυτήν την συμφωνία, πέραν από τα οικονομικά ωφέλη που θα υπάρξουν αποσκοπεί προφανώς και στην αύξηση της γεωπολιτικής και της στρατιωτικής της ισχύος στην ανατολική Μεσόγειο.
Αυτό θα επιτευχθεί γιατί η Τουρκία στο πλαίσιο προστασίας των εταιριών που θα κάνουν τις έρευνες αλλά και του καθεστώτος του «ψευτομνημονίου», αναμένεται να αναπτύξει στην περιοχή ναυτικές και αεροναυτικές δυνάμεις.
Συγκεκριμένα, ο ναύσταθμος στην Μισράτα που χρηματοδοτείται από την Τουρκία και αναμένεται να είναι λειτουργικός στα τέλη του 2023 θα μπορεί να φιλοξενεί τουρκικές φρεγάτες ενώ το αεροδρόμιο της Αλ Βατίγια κάλιστα μπορεί να φιλοξενεί τουρκικά και όχι μόνο (βλ. Κατάρ και Πακιστάν) αεροσκάφη.
Με αυτόν τον τρόπο η Τουρκία επιχειρεί να περικυκλώσει την Ελλάδα, με δυνατότητα απειλής από τα δυτικά, αλλά και από βορράν μέσω διευκολύνσεων της βάσης Υποβρυχίων που έχει παραχωρήσει η Αλβανία στην Τουρκία. Βέβαια η απόσταση της Λιβύης από την Ελλάδα είναι μεγάλη (περίπου 500 ναυτικά μίλλια) σε σχέση με την αμεσότητα της απειλής στο Αιγαίο.
Επιχειρησιακά οι αντιδράσεις της Ελλάδας πρέπει να περιλαμβάνουν δημιουργία ευέλικτων αμυντικών συστημάτων και ενίσχυση των μονάδων στα δυτικά σε περίπτωση που απαιτηθεί.
Επίσης δυνατότητα έγκαιρου εντοπισμού και προειδοποίησης μέ δορυφορική απεικόνηση, περιπολίες αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας και χρήση μη επαναδρωμένων αεροσκαφών.
Τέλος ετοιμότητα για έγκαιρο, προληπτικό και αποτελεσματικό πλήγμα για καταστολή της απειλής από δυσμάς.
Όλες αυτές οι κινήσεις της Τουρκίας γίνονται με την ανοχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μετά από πολλά μα πολλά εσκεμμένα ή όχι σημαντικότατα σφάλματα και ενέργειες.
Οι βασικότερες από αυτές τις ενέργειες οι οποίες εύκολα αλλά και με επιείκια μπορούμε να τις αποκαλέσουμε ανθελληνικές, είναι οι παρακάτω:
Μυστική συμφωνία του Βερολίνου με την Τουρκία το καλοκαίρι του 2020. Ο κος Π/Θ δεν έχει αρνηθεί την ύπαρξή της.
Απαράδεκτη ανοχή κινήσεων του τουρκικού πλοίου ερευνών Oruc Reis το καλοκαίρι του 2020 και άλλων ερευνητικών το 2021 στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο.
Προβληματική συμφωνία ΑΟΖ με Ιταλία που άφησε ανοικτά παράθυρα για ερμηνίες από την Τουρκία.
Ανθελληνική συμφωνία ΑΟΖ με Αίγυπτο, όπου η Ελληνική ΑΟΖ εκ των πραγμάτων τερματίζει ανατολικά στο μέσον της Ρόδου.
Αδιαφορία για την υποστήριξη του στρατηγού Χαφτάρ όταν μας την ζήτησε.
Ανοχή και λίαν υποτονικές ενέργειες για την αντιμετώπιση της συμφωνίας της «ψευτοΑΟΖ» μεταξύ Τουρκίας και πρώην Π/Θ της Λιβύης Φάραζ.
Φιλοτουρκική στάση σε όλες τις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ, αλλά και στον ΟΗΕ και στο ΝΑΤΟ.
Ανοχή τουρκικών παρενοχλήσεων στα πλοία ευρωπαϊκών χωρών εντός της «Ελληνικής ΑΟΖ», ιδίως στην περιοχή της Κρήτης.
Μη ανακύρηξη μονομερώς του συνόλου της Ελληνικής ΑΟΖ, σύμφωνα και με το Δίκαιο της θάλασσας.
Αδιαφορία για συμφωνία ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου .
Επίσημη παραίτηση από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Λεκάνης του Ηροδότου.
Υποβάθμιση και απαξίωση του Χάρτη της Σεβίλλης, που μπορεί να μην έχει νομική ισχύ, πηγάζει όμως από το Δίκαιο της θάλασσας.
Ελλειπέστατη επέκταση των Χωρικών μας Υδάτων με αποτέλεσμα να διεκδικεί η Τουρκία.
Απομέιωση των αμυντικών δυνατοτήτων μας στα νησιά του Αιγαίου.
Ανοχή συνεχούς καταπάτησης της Εθνικής μας Κυριαρχίας με την πτήση αεροσκαφών και UAvs άνωθεν νήσων του Αιγαίου.
Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας και των παράλογων και συνεχώς αυξανόμενων διεκδικήσεων, μόνον ένας τρόπος υπάρχει και αυτός είναι η (νόμιμη και δημοκρατική) απομάκρυνση του διδύμου Μητσοτάκη - Δένδια από την διακυβέρνηση της χώρας μας. Μετά όλα αντιμετωπίζονται και λύνονται από ένα καθαρό πατριωτικό κόμμα όπως το Εθνικό Κόμμα των Ελλήνων.
Οι δηλώσεις του κου Τσαβούσογλου ότι η συμφωνία με την Λιβύη δεν αφήνει περιθώριο σε «μαξιμαλιστικές αξιώσεις (της Ελλάδας) για την θαλάσσια δικαιοδοσία» φυσικά δεν ευσταθούν και είναι επιτακτική ανάγκη να αντιδράσουμε άμεσα και δυναμικά, κυρίως σε διπλωματικό επίπεδο.
https://ellhnes.net/
