Ακόμη και η πλειοψηφία των δύο τρίτων δεν μπορεί να αποκλειστεί λόγω του εκλογικού συστήματος, το οποίο θα καθιστούσε δυνατές σαρωτικές σ...
.jpg)
Ακόμη και η πλειοψηφία των δύο τρίτων δεν μπορεί να αποκλειστεί λόγω του εκλογικού συστήματος, το οποίο θα καθιστούσε δυνατές σαρωτικές συνταγματικές αλλαγές, για παράδειγμα σύμφωνα με τις γραμμές της Πολωνίας ή της Ουγγαρίας
Στις 25 Σεπτεμβρίου, η Ιταλία θα εκλέξει νέο κοινοβούλιο.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η εθνικιστική συμμαχία αναμένεται να κερδίσει μια αξιοσέβαστη πλειοψηφία και στα δύο κοινοβούλια, αναφέρει σε ανάλυσή της η γερμανική Commerzbank.
Ακόμη και η πλειοψηφία των δύο τρίτων δεν μπορεί να αποκλειστεί λόγω του εκλογικού συστήματος, το οποίο θα καθιστούσε δυνατές σαρωτικές συνταγματικές αλλαγές, για παράδειγμα σύμφωνα με τις γραμμές της Πολωνίας ή της Ουγγαρίας.
Ωστόσο, είναι αμφίβολο αν η εθνικιστική δεξιά συμμαχία κινηθεί ενωμένη προς αυτή την κατεύθυνση.
Πιο συγκεκριμένα, σε λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα, η Ιταλία θα διεξαγάγει πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την εθνικιστική δεξιά συμμαχία – αποτελούμενη από τους Αδελφούς της Ιταλίας (με επικεφαλής την Giorgia Meloni), Lega (Matteo Salvini) και Forza Italia (Silvio Berlusconi) και μερικά μικρότερα κόμματα – πολύ μπροστά από την κεντροαριστερή συμμαχία, η οποία, ωστόσο, δεν περιλαμβάνει όλα τα μέρη αυτού του φάσματος (διάγραμμα).
Συγκεκριμένα, η Συμμαχία των 5 Αστέρων και η συμμαχία A-IV, δύο μετριοπαθή κόμματα, με επικεφαλής, μεταξύ άλλων, τον πρώην πρωθυπουργό Renzi, δεν ανήκουν σε αυτή τη συμμαχία.
Δεδομένου ότι ο ιταλικός εκλογικός νόμος ευνοεί τις συμμαχίες και τα μεγαλύτερα κόμματα, η εθνικιστική συμμαχία είναι πιθανό να κερδίσει σαφή πλειοψηφία και στα δύο κοινοβούλια, ακόμη και αν είναι απίθανο να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία.
Στη Βουλή των Αντιπροσώπων θα μπορούσε να καταλήξει με λιγότερο από 250 από τις 400 έδρες (62%), στη Γερουσία με 120 από τις 200 έδρες (ένα καλό 61%).
Χαλαρή δημοσιονομική πολιτική, αλλά μάλλον όχι μεταρρυθμίσεις
Σύμφωνα με την Commerzbank, τα Εθνικιστικά κόμματα δεν σχεδιάζουν να αποχωρήσουν από τη νομισματική ένωση ή ακόμη και την ΕΕ.
Ωστόσο, τάσσονται υπέρ της αναθεώρησης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, επιζητώντας διεύρυνση των δημοσιονομικών περιθωρίων των εθνικών κυβερνήσεων.
Όπως λένε, «οι πολίτες πρέπει να δεχθούν φοροελαφρύνσεις και ο φόρος εισοδήματος να απλουστευθεί με ενιαίο φορολογικό συντελεστή (ενιαίος φόρος)».
Επιπλέον, σχεδιάζεται αποδοτικότερος σχεδιασμός του βασικού εισοδήματος.
Η συνέχιση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που ξεκίνησαν υπό την κυβέρνηση Draghi, από την άλλη, δεν είναι στην ημερήσια διάταξη.
Με πλειοψηφία 2/3...
Δεδομένων των τελευταίων αποτελεσμάτων δημοσκοπήσεων, είναι ακόμη πιθανό η συμμαχία να καταλήξει με πλειοψηφία 2/3 και στα δύο κοινοβούλια.
Τότε η συμμαχία θα μπορούσε να αλλάξει το Σύνταγμα χωρίς δημοψήφισμα.
... Το Σύνταγμα θα μπορούσε να αλλάξει…
Οι ηγέτες των τριών μεγαλύτερων κομμάτων της συμμαχίας έχουν ήδη δώσει κάποιες προτάσεις.
Και οι τρεις θέλουν να εισαγάγουν ένα προεδρικό σύστημα παρόμοιο με αυτό στη Γαλλία.
Ο αρχηγός του κράτους θα εκλέγεται απευθείας από τον λαό.
Επιπλέον, στον πρωθυπουργό θα μπορούσαν να δοθούν περισσότερες εξουσίες.
Και οι δύο θα μπορούσαν να αυξήσουν τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος.
Ο δεύτερος τομέας στον οποίο θα ήταν πιθανές αλλαγές είναι η μεταναστευτική πολιτική.
Έτσι, με πλειοψηφία δύο τρίτων, οι νόμοι κατά της μετανάστευσης θα μπορούσαν να παγιωθούν (για παράδειγμα, απαγόρευση απόβασης πλοίων ΜΚΟ που μεταφέρουν μετανάστες).
Ακόμη, η Giorgia Meloni θέλει να επιβάλει αποκλεισμό σκαφών μεταξύ Αφρικής και Ευρώπης.
Οι παράνομοι μετανάστες θα στέλνονται πίσω στις χώρες καταγωγής τους, χωρίς να έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στο ιταλικό έδαφος.
Επιπλέον, η κεντροδεξιά συμμαχία είναι πιθανό να καταστήσει τους νόμους περί ιθαγένειας πιο περιοριστικούς.
Εδώ και δύο δεκαετίες, τα αριστερά κόμματα επιδιώκουν να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ιταλία θα λαμβάνουν αυτόματα την υπηκοότητα.
Η Δεξιά έχει μέχρι στιγμής μπλοκάρει με επιτυχία αυτές τις προσπάθειες και θα μπορούσε τελικά να τις θάψει με μια συνταγματική τροποποίηση.
Πολωνία και Ουγγαρία ως πρότυπο;
Περιστασιακά, ειδικά από εκπροσώπους του αριστερού πολιτικού φάσματος, εκφράζεται ο φόβος ότι η εθνικιστική συμμαχία, με πλειοψηφία 2/3, θα μπορούσε να αλλάξει το σύνταγμα, σε μεγάλο βαθμό.
Ένα παράδειγμα αυτού θα ήταν οι εξελίξεις στην Πολωνία και την Ουγγαρία τα τελευταία χρόνια.
Εκεί, οι κυβερνήσεις έχουν αλλάξει τους συνταγματικούς κανόνες και άλλες δημοκρατικές λειτουργίες των πολιτικών τους συστημάτων για να ενισχύσουν τον έλεγχό τους στη χώρα.
Και ο Viktor Orbàn και η Giorgia Meloni εκφράζουν συχνά την αμοιβαία συμπάθειά τους.
Επιπλέον, τα αδέρφια της Ιταλίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι σύμμαχοι με το πολωνικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (PiS).
Αλλά ακόμα κι αν οι Αδελφοί της Ιταλίας επιδίωκαν τέτοιους στόχους, θα ήταν δύσκολο για αυτούς να τους εφαρμόσουν.
Σε αντίθεση με το δεξιό συντηρητικό PIS στην Πολωνία, δεν θα κυβερνήσουν μόνοι τους, ούτε θα κυριαρχήσουν στον συνασπισμό με τον ίδιο τρόπο που το Fidez του Orbàn στην Ουγγαρία κυριαρχεί με τον πολύ μικρότερο εταίρο συμμαχίας του, το Χριστιανοδημοκρατικό KDNP.
Πότε θα είναι διαθέσιμα τα αποτελέσματα;
Πιθανότατα θα είμαστε βέβαιοι για την ισορροπία δυνάμεων ήδη τη νύχτα των εκλογών, δηλαδή Κυριακή προς Δευτέρα.
Η καταμέτρηση των ψήφων θα ξεκινήσει αμέσως μετά το κλείσιμο των εκλογικών κέντρων στις 23.00.
Εκείνη την ώρα, τα μέσα ενημέρωσης θα δημοσιεύσουν και τα πρώτα αποτελέσματα των exit poll.
Οι πρώτες επίσημες προβλέψεις θα είναι διαθέσιμες γύρω στις 2 το μεσημέρι της Δευτέρας.
Αν δεν υπάρξει κάποιο απρόοπτο, το βασικό εκλογικό αποτέλεσμα θα γίνει γνωστό τα ξημερώματα της Δευτέρας.
Πότε θα αναλάβει καθήκοντα η νέα κυβέρνηση;
Το νέο κοινοβούλιο θα συνεδριάσει στις 13 Οκτωβρίου.
Μετά από αυτό, ο πρόεδρος Sergio Mattarella μπορεί να συζητήσει το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης με τους αρχηγούς των κομμάτων.
Ο σχηματισμός κυβέρνησης στην Ιταλία είναι συνήθως μια μακρά διαδικασία, εν μέρει επειδή περιλαμβάνει πάντα συνασπισμούς μεταξύ κομμάτων.
Έτσι, θα χρειαστούν τουλάχιστον 25 ημέρες για να αναλάβει η νέα κυβέρνηση.
Στις προηγούμενες εκλογές χρειάστηκε πολύ περισσότερος χρόνος.
Για παράδειγμα, το 2018, το πρώτο υπουργικό συμβούλιο Conte ανέλαβε τα ηνία της κυβέρνησης μόλις τρεις μήνες μετά τις εκλογές.
Είναι αλήθεια ότι το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών είναι πιθανό να είναι πιο ξεκάθαρο. Τίποτα όμως δεν είναι εγγυημένο: Το ιταλικό σύνταγμα δεν προβλέπει χρονικό όριο για τις διαβουλεύσεις μεταξύ του προέδρου και των κομμάτων.
www.bankingnews.gr
