Γεωγραφικά, η Νέα Δημοκρατία του Νόβγκοροντ έχει κάθε λόγο να είναι ένα ενιαίο κράτος Είναι προφανές ότι οι λέξεις «καταρρέω» και «διαμελ...
Γεωγραφικά, η Νέα Δημοκρατία του Νόβγκοροντ έχει κάθε λόγο να είναι ένα ενιαίο κράτος
Είναι προφανές ότι οι λέξεις «καταρρέω» και «διαμελίζω» φέρουν αρνητική χροιά.
Επομένως, πριν από πέντε χρόνια, σε μια συνομιλία με έναν γνωστό Ρώσο οικονομολόγο, διατύπωσα το ερώτημα ως εξής: «Αν η Ρωσία διαλυθεί, θα έχει η Νέα Δημοκρατία του Νόβγκοροντ περισσότερες ευκαιρίες από τη σημερινή Ρωσία;» Απάντησε: «Η διάλυση της Ρωσίας είναι αναπόφευκτη, άρα το ερώτημα δεν πρέπει να τίθεται «αν», αλλά «πότε».
Τώρα, εκείνο το «πότε» έχει πλησιάσει πολύ, αναφέρει ο Stanislav Graevsky για το Region.Expert (www.region.expert), το μοναδικό ανεξάρτητο μέσο ενημέρωσης για τον ρωσικό φεντεραλισμό.
Πριν από πέντε χρόνια, όταν ρώτησα για τη Νέα Δημοκρατία του Νόβγκοροντ, εννοούσα το έδαφος πέντε περιοχών: των περιοχών του Πσκοφ, του Λένινγκραντ και του Νόβγκοροντ, της Δημοκρατίας της Καρελίας και της Αγίας Πετρούπολης.
Τώρα καταλαβαίνω ότι πρέπει να κοιτάξουμε ολόκληρο το Βορειοδυτικό κομμάτι, το οποίο είναι στην πραγματικότητα η Βορειοανατολική Ευρώπη.
Κοιτάζοντας τον χάρτη της Ρωσίας, δεν μπορώ να φανταστώ πώς ολόκληρη η χώρα θα χωριστεί σε 83 ξεχωριστά κράτη.
Αλλά βλέπω τη Δημοκρατία του Νέου Νόβγκοροντ.
Δεν ξέρω με ποιες αρχές το 2000 η Ρωσία χωρίστηκε σε 7 περιφέρειες ακριβώς με αυτόν τον τρόπο και όχι διαφορετικά, αλλά μόνο μία από τις Ομοσπονδιακές Περιφέρειες, η Βορειοδυτική Ομοσπονδιακή Περιφέρεια, έχει φυσικά σύνορα, κοινό ιστορικό παρελθόν και, ελπίζω, ένα κοινό μέλλον
Τώρα υπάρχουν έντεκα περιοχές στη Βορειοδυτική Ομοσπονδιακή Περιφέρεια.
Ένα από αυτά είναι η περιοχή του Καλίνινγκραντ, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τα βορειοδυτικά, αλλά και με την υπόλοιπη Ρωσία.
Οι υπόλοιπες περιοχές θα μπορούσαν να σχηματίσουν ένα αναπόσπαστο κράτος, την Ένωση Βορείων Πόλεων, τη Δημοκρατία του Νόβγκοροντ.
Γιατί να μην χωρίσουμε τη Ρωσία σε 83 μέρη;
Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι.
Πρώτον, πρακτικά καμία περιοχή δεν είναι μια σταθερή εδαφική μονάδα.
Ας δούμε την περιοχή του Μουρμάνσκ.
Κάποτε ήταν: η περιφέρεια Κόλα της επαρχίας Αρχάγγελσκ, ο αντιβασιλέας Βολόγκντα, ο αντιβασιλέας του Αρχάγγελσκ και μετά η επαρχία Αρχάγγελσκ
Στη συνέχεια, η περιφέρεια Κόλα έγινε ανεξάρτητη επαρχία του Μούρμανσκ, αλλά όχι για πάντα, το 1930 η περιοχή του Μούρμανσκ έγινε μέρος της περιοχής του Λένινγκραντ και μόνο το 1938 εμφανίστηκε μια ανεξάρτητη περιοχή του Μούρμανσκ, στην οποία το 1940 προστέθηκε μια μικρή Φινλανδία.
Ή, ας δούμε την περιοχή Ουστιουζένσκι της περιοχής Βολόγκντα.
Ηταν μέρος της επαρχίας της Αγίας Πετρούπολης, της επαρχίας Νόβγκοροντ και του κυβερνήτη, μετά στην επαρχία Τσερεπόβετς, στη συνέχεια στην περιοχή του Λένινγκραντ και τώρα στην περιοχή Βόλογκντα.
Δεύτερον, τα νέα κράτη πρέπει να έχουν είτε κοινή ιστορία, είτε φυσικά σύνορα, ή, και το πιο σημαντικό, οι άνθρωποι που ζουν σε ένα κράτος πρέπει να έχουν κάτι κοινό: εθνικότητα, γλώσσα, αξίες.
Ναι, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς την απόσχιση των εθνικών δημοκρατιών. Ναι, μπορείτε εύκολα να διαχωρίσετε την περιοχή του Καλίνινγκραντ.
Αλλά πού να διαχωρίσετε την περιοχή Ριαζάν ή το Τβερ;
Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση, η διαίρεση σε διαφορετικά κράτη θα οδηγήσει σε μερική διακοπή των οικονομικών δεσμών.
Η απόσχιση της εθνικής δημοκρατίας, ακόμη και αν συνεπάγεται οικονομικές δυσκολίες, αντισταθμίζεται από τη μελλοντική εθνική έξαρση. Και τι γίνεται με μια απλή μετα-ρωσική περιοχή;
Δεν έχω απάντηση για τον Ριάζαν, το Τβερ ή τη Βόλογκντα. Υπάρχει όμως ένα όραμα για το μέλλον της επικράτειας, που σήμερα ονομάζεται Βορειοδυτική Ομοσπονδιακή Περιφέρεια.
Και εδώ είναι ένα άλλο επιχείρημα.
Περί συνόρων και γεωγραφίας
Αν φανταστούμε ότι κάθε μετα-ρωσικό κράτος θέλει να δημιουργήσει έναν συνοριακό σταθμό σε κάθε δρόμο του, ή τουλάχιστον ένα αστυνομικό κουτί, τότε η περιοχή του Τβερ θα χρειαστεί 20 αυτοκίνητα και 8 σιδηροδρομικές συνοριακές διελεύσεις.
Αυτό είναι ακόμη περισσότερο από ό,τι στην αντίστοιχη Λιθουανία, όπου υπάρχουν 14 οδικές και 9 σιδηροδρομικές διαβάσεις.
Αλλά η περιοχή του Λένινγκραντ, η οποία είναι ίση σε έκταση με την Τβέρσκαγια, θα χρειαστεί να εγκαταστήσει 24 αυτοκίνητα και 14 σιδηροδρομικές διαβάσεις. Και αυτό χωρίς να ληφθούν υπόψη τα σύνορα με την Αγία Πετρούπολη.
Αλλά σε ολόκληρη τη Νέα Δημοκρατία του Νόβγκοροντ, η οποία θα είναι μεγαλύτερη σε έκταση από τη Γερμανία ή την Ουκρανία, θα χρειαστούν μόνο λίγο περισσότερες συνοριακές διελεύσεις από την περιοχή του Λένινγκραντ: 33 αυτοκίνητα και 20 σιδηροδρομικοί.
Γιατί υπάρχουν τόσο λίγες συνοριακές διελεύσεις για 5.000 χιλιόμετρα συνόρων;
Το γεγονός είναι ότι το έδαφος της Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ έχει, ως επί το πλείστον, φυσικά σύνορα: στα ανατολικά - τα Ουράλια Όρη, στα νοτιοανατολικά - το βόρειο Ουβάλι, μεταξύ Τβερ και Νόβγκοροντ- το Βαλντάι Ούπλαντ.
Είναι ενδιαφέρον ότι δεν υπάρχουν τέτοια φυσικά σύνορα μεταξύ της Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως με τις μετα-ρωσικές περιοχές της κεντρικής Ρωσίας.
Επιπλέον, είναι δύσκολο να χαράξουμε φυσικά όρια μεταξύ περιοχών εντός της Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι περιοχές της Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ ήταν τόσο ασταθείς σε όλη την ιστορία τους: η επαρχία του Αρχάγγελσκ περιλάμβανε τη σημερινή περιοχή Μούρμανσκ, τη Δημοκρατία του Κόμι και την περιφέρεια Νένετς και η περιοχή Γκντοβσκί ήταν μέρος της επαρχίας της Αγίας Πετρούπολης.
Τα ανατολικά της περιοχής του Λένινγκραντ ήταν μέρος της Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ.
Η αστάθεια των περιοχών ήταν εντός της Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ και τα σύνορα δεν άλλαξαν τόσο σημαντικά, με πιθανή εξαίρεση το νότιο τμήμα της περιοχής Πσκοβ και ορισμένες συνοριακές περιοχές μεταξύ του Νόβγκοροντ και του Τβερ.
Έτσι, γεωγραφικά, η Νέα Δημοκρατία του Νόβγκοροντ έχει κάθε λόγο να είναι ένα ενιαίο κράτος.
Δεν υπάρχουν λιγότερο σημαντικά ερωτήματα: κοινή ιστορία, οικονομία και, κυρίως, άνθρωποι.
πηγη
