Γραφει ο Μάνος Χατζηδάκης ΜΕΡΟΣ Β': Ο ΑΤΤΙΛΑΣ 1 & ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ.. . Στίς 25 Νοεμβρίου 1973, ὁ Ταξίαρχος Δημ. Ἰ...
Γραφει ο Μάνος Χατζηδάκης
ΜΕΡΟΣ Β': Ο ΑΤΤΙΛΑΣ 1 & ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ...
Στίς 25 Νοεμβρίου 1973, ὁ Ταξίαρχος Δημ. Ἰωαννίδης ἀνέτρεπε τόν Γεώργιο Παπαδόπουλο.
Ἐπρόκειτο γιά μία ἀποστασία.
Μία “ἐκ τῶν ἔσω” ἀνταρσία.
Γι᾽αὐτό καί ὁ Κ. Παναγιωτάκος γράφει: «Ὅταν ξέσπασε ἡ γαλλική Ἐπανάσταση, ὁ περίτρομος Λουδοβίκος 16ος ρώτησε ἄν ἐπρόκειτο γιά “ἀνταρσία” (revolte). “Ὄχι Μεγαλειότατε - τοῦ ἀπάντησαν - πρόκειται γιά “’ἐπανάσταση” (revolution).
Στό δίπτυχο τῆς ἱστορίας τῆς 7ετίας, τά γεγονότα ἐξελίχθηκαν πρωθύστερα καί τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1967, ἀκολούθησε ἡ Ἀνταρσία τοῦ 1973». («Στήν Πρώτη Γραμμή Ἀμύνης», σελ. 41).
Ὁ Δ. Ἰωαννίδης εἶχε ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιά τήν Κύπρο.
Ἐναντιώθηκε στήν σώφρονα πολιτική Παπαδοπούλου.
Σέ ἀπόρρητη ἔκθεσι τῶν ΗΠΑ γι᾽ αὐτόν ἀναφέρεται: «Ὁ Ἰωαννίδης, πού θεωρεῖται ὅτι πρόσκειται στούς στόχους τοῦ στρατηγοῦ Γεωργίου Γρίβα, πιστεύει ὅτι τό πρόβλημα θά παραμείνη ἄλυτο ἐφ᾽ ὅσον οἱ Τουρκοκύπριοι ἀρνοῦνται νά συμφωνήσουν σέ ἕνα ἐνιαῖο Κυπριακό Κράτος καί οἱ Ἑλληνοκύπριοι ἀρνοῦνται νά δώσουν ἕνα μικρό τμῆμα τῆς νήσου στούς Τουρκοκυπρίους».
Τό πάθος τοῦ Δ. Ἰωαννίδη γιά ἐξόντωσι τοῦ Μακαρίου καί “ταχεῖα Ἔνωσι” τῆς Κύπρου μέ τήν Ἑλλάδα, εἶναι ἐκεῖνο πού χρησιμοποίησαν οἱ μυστικές ὑπηρεσίες τῶν ΗΠΑ γιά νά τόν “ἐξαπατήσουν”.
Ἡ ἀνατροπή λοιπόν τοῦ Γ. Παπαδοπούλου, μόλις 8 μῆνες πρό τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς τοῦ “ΑΤΤΙΛΑ”, δέν ὑπῆρξε καθόλου τυχαῖα…
Πλήρης ἀκυβερνησία
Ἡ “κατάστασις” Ἰωαννίδη διήρκεσε μόλις 8 μῆνες.
Ἀπό 25-11-1973 μέχρι 23-7-974.
Καί ὅμως αὐτό τό τόσο μικρό χρονικό διάστη-μα, ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά πιό αἰνιγματικά καί “σκοτεινά” κεφάλαια τῆς σύγχρονης ἱστορίας μας.
Ὁ Δημήτριος Ἰωαννίδης δέν ἀνέλαβε καμμία ὑπεύθυνη θέσι.
Ἤθελε νά κυβερνᾶ ἀπό τό παρασκήνιο ὡς “ἀόρατος δικτάτωρ”.
Καί νά κινῆ ἀθέατος Πρόεδρο, Πρωθυπουργό καί ἡγεσία τῶν Ε.Δ., σάν νά ἐπρόκειτο γιά “θέατρο σκιῶν”.
Ὁ Ὑποστράτηγος Στέφανος Καραμπέρης γράφει ὀρθότατα: «Πῶς ἦτο δυνατόν ὁ ἀρχηγός νά εἶναι ἀθέατος καί εἰς τό παρασκήνιον; Δύο ἐκδοχαί ὑπῆρχον: Ἤ νά εἶναι ἀνίκανος νά ἀναλάβη τό βάρος τῶν εὐθυνῶν ἤ ἐφοβεῖτο νά τάς ἀναλάβη». («Ἡ Ἐπανάστασις τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967 καί τά κινήματα Βασιλέως καί Ἰωαννίδη», σελ. 138).
Στίς 25 Νοεμβρίου 1973 διορίσθηκε Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ὁ Ἀντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης.
Πρώτη πράξις του ἦταν, στίς 27 Νοεμβρίου, νά αὐτοπροαχθῆ σέ Στρατηγό!
Ὅπως ἀποκαλύπτει ὁ Γρ. Μπονάνος: «Ὁ Γκιζίκης ἁπλῶς ἤκουε. Παρέμενεν ἄφωνος, δέν ἐλάμβανε ποτέ θέσιν καί οὐσιαστικῶς, ἦτο ὡς νά μήν ὑπῆρχε...». («Ἡ Ἀλήθεια», σελ. 164).
Πράγματι, ὁ ἴδιος ὁ Γκιζίκης παραδέχθηκε ἀργότερα σέ συνέντευξί του: «Ἐγώ ἤμουν ἁπλῶς μία μαριονέτα!»…
Ὁ Ἀδαμάντιος Ἀνδρουτσόπουλος ἦταν προσωπική ἐπιλογή τοῦ Δ. Ἰωαννίδη.
Οἱ ἴδιοι οἱ ὑπουργοί τῆς Κυβερνήσεως, εἶχαν ἀρχίσει νά στρέφονται κατά τοῦ ἰδιόρρυθμου ἐκείνου Πρωθυπουρ-γοῦ: Ὁ ὑπουργός Προεδρίας Κ. Ράλλης, ὁ ὑπουργός Παιδείας Παν. Χρήστου, ὁ ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης Εὐστ. Λατσούδης καί ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Σπ. Τετενές, ὅλοι εἶχαν ἔλθει σέ πλήρη ἀντίθεσι μαζί του καί δυσαρέσκεια!
Τήν πραγματική ἐξουσία ἀσκοῦσε ἕνα “Διευθυντήριο”, ἀποτελούμενο ἀπό τούς Δ. Ἰωαννίδη - Φ. Γκιζίκη - Γρ. Μπονάνο - Ἀδ. Ἀνδρουτσόπουλο.
Τό “κονκλάβιο” αὐτό, συνεδρίαζε κάθε μήνα στήν οἰκία τοῦ Ἀνδρουτσόπουλου στό Παγκράτι καί ἔγιναν 6 τέτοιες συναντήσεις μέχρι τόν Ἰούνιο τοῦ 1974.
Ἄν εἶναι ποτέ δυνατόν νά διοικεῖται κατ αὐτόν τόν τρόπο Κράτος:
- Μέ ἀρχηγό ἀνεύθυνο καί ἀόρατο!
- Μέ Πρόεδρο καί Κυβέρνησι σέ ρόλους “μαριονέτας”!
- Μέ ἡγεσία Ε.Δ. ὑποτελῆ σέ Λοχαγούς!
- Μέ ἀφανῆ “Διευθυντήρια” πού ὑποκαθιστοῦν τήν Πολιτειακή καί Πολιτική ἐξουσία!
Συγκλονιστική εἶναι ἡ παραδοχή τοῦ Γρ. Μπονάνου: «Ἡ χώρα δέν εἶχε οὐσιαστικῶς κυβέρνησιν, δέν εἶχε ποτέ μετά τήν 25ην Νοεμ-βρίου, λόγῳ τῶν ἀθλίων ἐπιλογῶν τοῦ Ἰωαννίδη…». («Ἡ Ἀλή-θεια», σελ. 272).
Τό “πραξικόπημα” κατά τοῦ Μακαρίου
Τό ὅτι ὁ Δ. Ἰωαννίδης ἀπέβλεπε ἐξ᾽ ἀρχῆς στήν ἀνατροπή Μακαρίου εἶναι βέβαιο: Τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1974 ἔλεγε: «…πρέπει νά τελειώνουμε μέ τόν Μακάριο».
Τόν Μάϊο αποκαλοῦσε τό ἐγχείρημα «ἁπλοῦν».
Τόν Ἰούνιο ὑποστήριζε ὅτι «πρέπει νά ἐξουδετερωθῆ ὁπωσδήποτε» καί διεκήρυττε: «ὅλα εἶναι ἕτοιμα στό νησί». («Ἡ Ἀλήθεια», σελ. 169, 170, 172, 214).
Τόν Ἰούλιο ἡ «καλοστημένη πρόκλησις» τοῦ Μακαρίου τοῦ ἔδωσε τήν ἀφορμή: Καί ἦταν ἡ γνωστή ἐπιστολή του πρός τόν Γκιζίκη, μέ τήν ὁποῖα ζητοῦσε τήν ἀνάκλησι ὅλων τῶν Ἑλλαδιτῶν Ἀξιωματικῶν τῆς Εθνικῆς Φρουράς!...
Στίς 11 Ἰουλίου 1974 τό Ὑπουργικό Συμβούλιο ἀποφασίζει συνδιαλλαγή καί διαπραγμάτευσι μέ τόν Μακάριο.
Τήν ἴδια ἡμέρα Ἰωαννίδης - Γκιζίκης - Μπονάνος ἀποφασίζουν τό “πραξικόπη-μα” κατά Μακαρίου ἐν ἀγνοίᾳ τῆς Κυβερνήσεως!
Στίς 15 Ἰουλίου 1974 τό “πραξικόπημα” κατά τοῦ Μακαρίου ἦταν γεγονός. Μία ἐνέργεια ἐγκληματικά λανθασμένη ἀφοῦ:
α) Παρέσυρε στήν “παγίδα” τῆς συνωμοσίας νά δοθῆ ἡ ἀφορ-μή μιᾶς “τεχνητῆς κρίσεως”.
β) Ἐκτελέστηκε ἡμέρα ἀντί γιά νύκτα καί ἀντί γιά μία ἐπιχεί-ρησι ἀστραπιαία καί ἀναίμακτη, ἐξελίχθηκε σέ μία διήμερη αἱμα-τηρή ἐμφύλια σύρραξι.
γ) Ἄφησε ἀφύλακτη μία πλευρά τοῦ Προεδρικοῦ Μεγάρου μέ συνέπεια τήν διαφυγή τοῦ Μακαρίου.
δ) Ἄφησε “ἀκέφαλη” τήν Ε.Φ. μέ τήν ἀντικατάστασι τοῦ Α/ΓΕΕΦ Γεωργίου Ντενίση καί τήν ἀποδιοργάνωσε πλήρως.
ε) Δέν ἐλήφθη κανένα προληπτικό μέτρο τουρκικῆς ἀντιδρά-σεως ἐνῶ ἔπρεπε νά διαταχθῆ “ἑτοιμότητα ἐφαρμογῆς” τοῦ Σ.Α.Κ. (Σχεδίου Ἀμύνης Κύπρου).
στ) Ἔδωσε τήν ἀφορμή στόν Μακάριο νά καλέση τήν Τουρκία νά ἐπέμβη ἰσχυριζόμενος ὅτι ἐπρόκειτο γιά «εἰσβολήν ἔξωθεν» ἐκ τῆς ὁποίας θά ὑπέφεραν «ἀμφότεροι Ἕλληνες καί Τοῦρκοι». (Λόγος στό Συμβούλιο Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ 19-7-1974).
Τό ΓΕΕΦ ἀκέφαλο
Στίς 10 Αὐγούστου 1973 ἡ Κυβέρνησις Γ. Παπαδοπούλου ἀνέ-θεσε τήν ἡγεσία τοῦ Γ.Ε.Ε.Φ. στόν Ἀντιστράτηγο Γεώργιο Ντενί-ση. Ἐπρόκειτο γιά ἐξαίρετο καί σώφρονα ἀξιωματικό μέ μεγάλες ἐπιτελικές ἱκανότητες.
Στίς 11 Ἰουλίου 1974 τό καθεστώς Ἰωαννίδη ἀπεφάσισε τό “πραξικόπημα” κατά τοῦ Μακαρίου. Ὅμως ὁ Α/ΓΕΕΦ Γ. Ντενίσης ποτέ δέν θά ἀπεδέχετο ν᾽ ἀναλάβη τέτοια ἀποστολή ἡ Ε.Φ.
Ἔτσι στίς 13 Ἰουλίου 1974 -δύο μόλις ἡμέρες πρίν τό “πραξικόπημα”- ὁ Ντενίσης ἐκλήθη ἀπό τό ΑΕΔ στήν Ἀθήνα μέ πρόσχημα τήν συμμετοχή του σέ σύσκεψι.
Καί ἔπειτα ἀπό τήν ἐκδήλωσι -ἐν ἀγνοίᾳ καί ἀπουσίᾳ του- τοῦ “πραξικοπήματος” ὁ Α/ΕΔ Γρ. Μπονάνος τοῦ εἶπε νά ἐπιστρέψη, ἀλλά ἐκεῖνος ἀρνήθηκε καί ὑπέβαλε τήν παραίτησί του εἰς ἔνδειξιν διαμαρτυρίας γιά τά γεγονότα…
Ὁ Δ. Ἰωαννίδης καί ὁ Α/ΕΔ Γρ. Μπονάνος ἀνέθεσαν ἀρχικά τήν ἡγεσία τοῦ “πραξικοπήματος” καί κατόπιν τήν ἡγεσία τοῦ ΓΕΕΦ στόν Ταξίαρχο Μιχαήλ Γεωργίτση.
Ἡ ἐπιλογή ἦταν ὀλέθρια.
Ὁ Γεωργίτσης ἐστερεῖτο παντελῶς σθένους καί ἡγετικῆς προσωπικότητος.
Ἀκόμη καί στήν ἐκδήλωσι τοῦ “πραξικοπήματος” ὑποσκελίστηκε ἀπό τόν Δ.Δ.Κ.Κ. Συνταγματάρχη Κ. Κομπόκη.
Τό καθεστώς Ἰωαννίδη δέν στέρησε ἁπλῶς τήν φυσική ἡγεσία τοῦ ΓΕΕΦ.
Τό ἄφησε στήν οὐσία ἀκέφαλο τήν πιό κρίσιμη στιγμή!
Ὁ ἀνεπαρκέστατος Μ. Γεωργίτσης ὑπῆρξε ὁ μεγάλος ἀπών κατά τήν τουρκική εἰσβολή.
Τό πιό χαρακτηριστικό:
Ὅταν ἐνετοπίσθη ὅτι ἡ τουρκική ἀρμάδα κατευθυνόταν πρός Ἀμμόχωστο τό ΓΕΕΦ διέταξε νά ἀναληφθῆ ἡ κεντρική ἀποστολή ἀμύνης ἀπό τήν Ι Α.Τ.Δ. πού εἶχε ὡς ζώνη εὐθύνης τήν Ἀμμόχωστο. Ὅμως ξαφνικά ἡ πορεία τῆς ἀρμάδος ἐστράφη πρός Κυρήνεια.
Κι ὅμως ὁ Α/ΓΕΕΦ δέν διέταξε τήν ἀλλαγή τῆς κυρίας ἀποστολῆς πρός τήν ΙΙΙ Α.Τ.Δ. μέ ζώνη εὐθύνης τήν Λευκωσία - Κυρή-νεια!...
Ὅταν ἐκδηλώθηκε ἡ εἰσβολή, ὁ Γεωργίτσης τά ἔχασε. Δέν ἀνέπτυξε καμμία πρωτοβουλία καί ζητοῦσε ἀπεγνωσμένα ὁδηγίες ἀπό τό ΑΕΔ!
Ὁ Γρ. Μπονάνος γράφει: «…ὁ Ἀρχηγός τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς, εἶχεν ἀπωλέσει τόν ἔλεγχον τῆς καταστάσεως καί τοῦ ἐαυτοῦ του». (σελ. 273).
Τά σχόλια περιττεύουν. Δέν περιττεύουν ὅμως γιά τούς Ἰωαννίδη - Μπονάνο πού κατά τήν διάρκεια τοῦ “ΑΤΤΙΛΑ” στέρησαν τό ΓΕΕΦ ἀπό τήν φυσική ἡγεσία του καί τήν ἀντικατέστησαν ἀπό τό πλέον ἀκατάλληλο πρόσωπο, ἀφήνωντας τήν Ἐθνική Φρουρά νά δώση τόν ὑπέρ πάντων ἀγῶνα κυριολεκτικά ἀκέφαλη!...
Ὁ “ΑΤΤΙΛΑΣ Ι”: Τό Σ.Α.Κ. “Ἀφροδίτη 1973” δέν ἐφαρμόζεται
Στίς 20 Ἰουλίου 1974 ἡ Τουρκία εἰσέβαλε στήν Κύπρο. Ἡ ἐπιχείρησις βαπτίσθηκε ἀπό τούς Τούρκους “ΑΤΤΙΛΑΣ”.
Οἱ εὐθύνες τοῦ καθεστῶτος Ἰωαννίδη, τά ἐγκληματικά λάθη καί ἡ προδοσία τῶν παραγόντων του, ὑπῆρξαν τεράστιες.
Στίς 22-10-1973 ἡ Κυβέρνησις Γ. Παπαδοπούλου εἶχε συντάξει τό νέο “Σχέδιο Ἀμύνης Κύπρου” μέ τήν κωδική ὀνομασία “ΑΦΡΟΔΙΤΗ 1973”.
Περίπου ἕνα μῆνα μετά ἀνετράπη. Ἐπρόκειτο γιά σχέδιο πού προέβλεπε ἀποστολή ἀεροναυτικῶν δυνάμεων ἀπό τήν Ἑλλάδα γιά προσβολή τοῦ ἀποβατικοῦ στόλου σέ περίπτωσι εἰσβολῆς.
Ἡ πιστή ἐφαρμογή τοῦ Σ.Α.Κ. “Ἀφροδίτη 1973” ἦταν ἀρκετή γιά τήν καθολική συντριβή τοῦ “ΑΤΤΙΛΑ”. Κι ὅμως! Οὐδέποτε ἐφαρμόστηκε.
Συγκεκριμένα:
- Στίς 18 Ἰουλίου 1974 ἐλήφθη συρροή πληροφοριῶν γιά προ-ετοιμασία ἀποβατικῶν δυνάμεων τῶν Τούρκων σέ Μερσίνη καί Ἀλεξανδρέττα.
Οὐδεμία προληπτική διαταγή “ἑτοιμότητος ἐφαρμογῆς” τοῦ Σ.Α.Κ. δόθηκε!...
- Στίς 19 Ἰουλίου 1974 τήν νύκτα, τό δίκτυο Ραντάρ τοῦ ΓΕΕΦ ἐπεσήμανε τόν ἀπόπλου τῆς τουρκικῆς ἀρμάδος πρός τήν Κύπρο. Σύμφωνα μέ τό Σ.Α.Κ. ἔπρεπε ἄμεσα νά διαταχθῆ:
α) ἀπόπλους τοῦ ἑνός Ὑποβρυχίου καί τῶν δύο Τορπιλλακά-των,
β) ἑτοιμότητα ἀπογειώσεως τῶν Phantoms F4E ἀπό Κρήτη,
γ) προεπιστράτευσις πυρήνων μονάδων Ε.Φ. καί
δ) ἀνάπτυξις μονάδων ΕΛΔΥΚ καί Ε.Φ. στούς “Χώρους Δια-σπορᾶς”.
Τίποτε ἀπό τά ἀνωτέρῳ δέν συνέβη! Τό Α.Ε.Δ. στήν Ἀθήνα ἰσχυρίζετο ὅτι ἐπρόκειτο γιά «τουρκικές ἀσκήσεις»(!) καί συνιστοῦσε: «Κύριοι, πᾶτε γιά ὕπνο»!...
- Στίς 20 Ἰουλίου 1974 στίς 02:00’ τό πρωΐ τά 10 ἀπό τά 16 σκάφη τῆς τουρκικῆς ἀρμάδος εἰσέρχονται στά χωρικά ὕδατα τῆς Κύπρου.
Σύμφωνα μέ τό Σ.Α.Κ. “Ἀφροδίτη 1973” ἐκείνη τήν στιγμή ἔπρεπε νά δοθῆ ἡ ἐντολή προσβολῆς τοῦ ἀποβατικοῦ στόλου, ἀπό θαλάσσης μέ ἕνα Ὑποβρύχιο καί δύο Τορπιλλακάτους, καί ἀπό ἀ-έρος μέ μία μοίρα Phantoms.
Δέν ἐφαρμόστηκε!
Ἡ τουρκική ἀρμάδα κατέφθασε ἀνενόχλητη στίς ἀκτές τῆς Κύπρου!
Ὁ Δ. Ἰωαννίδης σέ Δήλωσί του τό 1987 ὁμολόγησε ὅτι ἡ ἄφιξις τοῦ Σίσκο στήν Ἀθήνα: «… ἀ ν έ σ τ ε ι λ ε τήν ἀποστολήν ἐνισχύ-σεων μέχρις τῆς ἐπιστροφῆς τῶν Ἀμερικανῶν ἀπό τήν Ἄγκυραν, ὅπου οὗτοι θά μετέβαινον ἐν συνεχείᾳ».
- Στίς 20 Ἰουλίου 1974 καί ὥρα 05:20 ἡ τουρκική εἰσβολή ἄρχισε μέ βομβαρδισμό καί ρίψι ἀλεξιπτωτιστῶν.
Σύμφωνα μέ τό Σ.Α.Κ. “Ἀφροδίτη 1973” ἡ ἐφαρμογή σχεδίων καί ἀποδέσμευσις πυρός ἔπρεπε ν᾽ ἀρχίση αὐτομάτως μέ τήν ἐκδήλωσι εἰσβολῆς.
Καί ὅμως: ἡ ἀνάπτυξις τῶν μονάδων ἔγινε στίς 06:00’ (μετά ἀπό 40 κρίσιμα λεπτά) καί ἡ ἐντολή “ἐφαρμογῆς σχεδίων” κατέφθασε ἀπό τό ΑΕΔ στίς 08:40’ (μετά ἀπό 3 ὧρες καί 20 λεπτά…).
Τό ΑΕΔ στήν Ἀθήνα ἰσχυριζόταν ὅτι δέν πρόκειται για ρίψι ἀλεξιπτωτιστῶν ἀλλά… ἐφοδίων (!) (βλπ. Ἔκθεσι ΓΕΕΦ Δεκ. ᾽74).
- Σύμφωνα μέ τό Σ.Α.Κ. “Ἀφροδίτη 1973” ἡ ΕΛΔΥΚ ἔπρεπε νά τηρηθῆ ὡς κύρια ἐφεδρεία μέ ἀποστολή τήν ἀντεπίθεσι γιά ἐξά-λειψι τυχόν “προγεφυρώματος” τοῦ ἐχθροῦ.
Καί ὅμως: Στίς 09:00’ ἡ ΕΛΔΥΚ ἔλαβε ἐντολή νά ἐπιτεθῆ πρός τό Κιόνελι!
Στίς 10:15’ οἱ Τοῦρκοι ἀποβίβασαν τμήματα στό “Πέντε Μίλι” Κηρυνείας καί δημιούργησαν μικρό προγεφύρωμα.
Ἡ ἐ-πίθεσις τῆς ΕΛΔΥΚ θά ἐξάλειφε τό προγεφύρωμα.
Ἡ ἐμπλοκή της στήν μάχη τοῦ Κιόνελι τήν ἐμπόδισε.
Ἡ παραποίησις τοῦ ΣΑΚ ἐπέτρεψε τήν μοιραία ἐπιβίωσι τοῦ “προγεφυρώματος”!...
- Στίς 21 Ἰουλίου 1974 συγκαλείται Πολεμικό Συμβούλιο τοῦ καθεστῶτος. Ὁ Ἰωαννίδης (Δήλωσις 1987) καί ὁ Ἀνδρουτσόπουλος («Ἡ μαρτυρία ἑνός Πρωθυπουργοῦ», σελ. 326 – 327) ἰσχυρίσθηκαν ὅτι ἔδωσαν τήν ἐντολή προσβολῆς τοῦ τουρκικοῦ στόλου.
Ὁ Α/ΕΔ Γρηγόριος Μπονάνος ἀντιθέτως ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ἀπόφασις ἦταν δική του. (σελ. 258).
Ὁ Ἀνδρουτσόπουλος ἀπό τήν ἄλλη γράφει ὅτι ὁ Μπονάνος τόν ρώτησε ἄν «καλύπτει πολιτικῶς τόν βομβαρδισμόν». («Ἡ μαρτυρία ἑνός Πρωθυπουργοῦ», σελ. 330).
Ὁ Ἀρχηγός Ναυτικοῦ Πέτρος Ἀραπάκης ἀναρωτιέται: «Ἡ ὁποιαδήποτε ἀπόφαση γιά τήν προσβολή ἐχθρικῶν δυνάμεων ἐκδίδεται γραπτῶς. Ποῦ εἶναι οἱ γραπτές ἐντολές;». («Τό τέλος τῆς σιωπῆς», σελ. 193). Ὁ Ἀρχηγός Ἀεροπορίας Ἀλέξανδρος Παπανι-κολάου ἀγνοεῖ τήν ὕπαρξι τῆς ἐντολῆς.
Ἐν πάση περιπτώσει, ὁ Πρωθυπουργός Ἀδ. Ἀνδρουτσόπουλος ἰσχυρίζεται ὅτι ἔδωσε ἐντολή στήν ἡγεσία τῶν Ε.Δ. γιά προσβολή του τήν ἐπομένη μέ δύο (2) Ὑποβρύχια καί ἕξι (6) Phantoms.
Δηλαδή αὐτό πού τό ΣΑΚ “Ἀφροδίτη 1973” προέβλεπε νά γίνη τήν νύκτα τῆς 19ης πρός 20η Ἰουλίου, ἀπεφασίσθη νά γίνη τήν πρωΐα τῆς 22ας Ἰουλίου καί μάλιστα παραποιημένο.
- Στίς 22 Ἰουλίου 1974 καί πάλι καμμία ἐντολή δέν ἐκτελεῖται!
Τά Ὑποβρύχια δέν πλήττουν τήν τουρκική ἀρμάδα.
Τά Phantoms δέν ἀπογειώνονται.
Τό ὀχηματαγωγό “Ρέθυμνον” ἔμφορτο ὑλικοῦ γιά τήν Κύπρο, φτάνει στήν… Ρόδο (!).
Ἡ ἀποστολή “Νίκη” μέ μία Μοίρα Καταδρομῶν πλήττεται ἀπό “φίλια” πυρά.
Ἡ τελευταία εὐκαιρία ἐφαρμογῆς τοῦ ΣΑΚ “Ἀφροδίτη 1973” χάνεται.
Οἱ Τοῦρκοι ἀποβιβάζουν καί ἄλλες δυνάμεις καί κατα-λαμβάνουν τήν Κυρήνεια!...
Ὁ Ἀνδρουτσόπουλος γράφει: «Οἱ Ἀρχηγοί τῶν Ἐπιτελείων δέν ἐξετέλεσαν τάς διαταγάς τῆς ἐπιθέσεως, ἀλλά συνεμορφώθησαν πρός τάς ἐκκλήσεις τῶν Σίσκο καί Τάσκα καί ἰδίως τοῦ δευτέρου, μετά τῶν ὁποίων ἦλθον εἰς ἐπαφήν διά τῆς CIA». («Ἡ μαρτυρία ἑνός Πρωθυπουργοῦ», σελ. 330).
Ὁ Μπονάνος ὅμως ἐπισημαίνει: «…ὁ Ἰωαννίδης ἤθελε μέν τόν πόλεμον, τόν ἐπεδίωκε, ἀλλά δέν ἀνελάμβανε τήν εὐθύνην τῆς κηρύξεώς του. Ἤθελε κάποιος ἄλλος νά πατήση τό κουμπί». («Ἡ Ἀλήθεια», σελ. 268).
Ὁ πρέσβυς τῶν ΗΠΑ Χ. Τάσκα στίς 27-9-1975 κατέθετε στό Κογκρέσσο: «…ὁ Ἰωαννίδης ἤθελε πράγματι τόν πόλεμον καί οἱ Ἕλληνες στρατηγοί πού ἐπείσθησαν (ἀπό τόν Τάσκα) ὅτι δέν ἔπρεπε νά γίνη πόλεμος, ἀπεσπάσθησαν ἀπό τόν Ἰωαννίδη καί ἔπαυσαν πλέον νά τόν ὑπακούουν…».
Ἐπρόκειτο γιά τήν ἀπόλυτη διάσπασι καί ἀκυβερνησία τοῦ καθεστῶτος. Καί προκύπτει τό ἐρώτημα:
Τί ἔπραξε ὁ Δ. Ἰωαννίδης ὅταν ἡ ἡγεσία τῶν Ε.Δ. δέν ἐκτέλεσε τήν “ἐντολή” του, στίς 22-7-1974;
Απολύτως τίποτε…
Στίς 23 Ἰουλίου 1974, οἱ Ἀρχηγοί τῶν Ἐπιτελείων κατάργησαν τόν Δ. Ἰωαννίδη, γιά νά καλέσουν τούς παλαιούς πολιτικούς...
Ὅσο γιά τόν Δ. Ἰωαννίδη; Ὅταν ὁ Φ. Γκιζίκης καί οἱ Ἐπιτελάρχες του, τοῦ ἀνήγγειλαν ὅτι τόν καταργοῦν, ἀρκέσθηκε σέ ἕνα μοιρολατρικό καί παθητικό: «Δέν συμφωνῶ, ἀλλά δέν θά ἀντιδράσω».
Καί αὐτό, παρότι κατά τόν ἴδιο τόν τότε Α/ΕΔ Γρ. Μπονάνο: «τοῦ ἦτο εὔκολον μέ ἕνα νεῦμα του μόνον, νά μᾶς ἐνταφιάση στόν περίβολον τοῦ Ἀρχηγείου».
Ἐν συνέχειᾳ ἔπραξε αὐτό πού γνώριζε καλλίτερα: Ἐξαφανίσθηκε!
Αὐτό ὑπῆρξε τό οἰκτρό τέλος τοῦ καθεστῶτος Δ. Ἰωαννίδη...
Για να διαβάσετε το Α' Μέρος με τίτλο "ΕΑΝ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ..." πατήστε: https://www.epok1973.com/.../177-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%AD...
ΑΥΡΙΟ TO Γ' ΜΕΡΟΣ: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ 1974
