Γραφει ο Ιωάννης Σαρλάς Ψες έλαβα ένα mail από κάποιον αναγνώστη, ο οποίος με ρωτούσε πώς μπορούμε να παρατείνουμε την διάρκεια της ζωής ...
Γραφει ο Ιωάννης Σαρλάς
Ψες έλαβα ένα mail από κάποιον αναγνώστη, ο οποίος με ρωτούσε πώς μπορούμε να παρατείνουμε την διάρκεια της ζωής μας.
Εμείς οι Βιολόγοι, αν και συχνά κομπορρημονες οντες, έχουμε όμως πλέον κατανοήσει, ότι κάθε είδος επάνω στον πλανήτη έχει την δική του πεπερασμένη διάρκεια ζωής, κατά συνέπεια δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα, ούτως ώστε να μεταλλάξεις τους γενετικούς κι επιγενετικούς μηχανισμούς της αφεντιας μας!
Παρόλα αυτά, μια μικρή επιμήκυνση του χρόνου ζωής μας δύναται να λάβει χώρα, αν κι αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, σημαντικότερος των οποίων είναι η γήρανση των κυττάρων μας.
Για να καθυστερήσουμε την γήρανση και να επέλθει η αντι-γήρανση πρέπει να κατανοήσουμε το πώς γερνάμε.
Στην ζωή μου, ουδέποτε ήμουν λάτρης των αντί!!
Για παράδειγμα, αντιφά, (και αντι...σολ) αντιρατσιτής κλπ.
Ίσως, επειδή πιστεύω, ότι εδώ έχουμε έρθει για να παράξουμε και να οικοδομήσουμε το έργο μας, είτε σε υλική υπόσταση, είτε σε νοητικό-εννοιολογικό περιεχόμενο και όχι για να καταστρέψουμε την δημιουργία κάποιων άλλων.
Θα κάνω όμως τώρα μιαν εξαίρεση...
Η τραγική ειρωνεία είναι, πως το στοιχείο εκείνο, το οποίο μας δίνει την ζωή, εκείνο και μας την παίρνει!!
Από την στιγμή, που τα φυτά και τα θαλάσσια φύκη, μέσω της φωτοσύνθεσης εμπλουτίζουν την γήινη ατμόσφαιρα σε οξυγόνο, αυτό αποτελεί την αρχή του τέλους για την ημετέραν ύπαρξη στον πλανήτη!
Το οξυγόνο, ενώ αποικοδομεί και καίει το ενεργειακό μόριο του οργανισμού, που δεν είναι άλλο από την γλυκόζη (συνέπεια αυτής της καύσης είναι η έκλυση της απαιτούμενης ποσότητας ενέργειας, ούτως ώστε να επιτελέσει το κύτταρο τις διάφορες λειτουργίες του) εν τούτοις, προοδευτικά αρχίζει και καίει...και την γούνα μας, αφού ξεκινάει και η οξείδωση του οργανισμού!!
Συγκεκριμένα, στα μιτοχόνδρια, σε εκείνο δηλαδή το κυτταρικό οργανίδιο, στο οποίο παράγεται η ενέργεια από την καύση της γλυκόζης, παράγονται όμως ταυτόχρονα και κάποια παραπροϊόντα του μεταβολισμού της, ήτοι οι ελεύθερες ρίζες, με άλλα λόγια η...σκουριά του οργανισμού.
Αυτές οι ελεύθερες ρίζες κάνουν κάποια στιγμή...ηρωική έξοδο (ωσάν τους υπερασπιστές του Αζοφ Σταλ) από τα μιτοχόνδρια και κινούνται προς τον πυρήνα του κυττάρου.
Κάνοντας...γιουρούσι, αποδομούν την πυρηνική μεμβράνη και πέφτουν πάνω στο DNA μας, διαλύοντας κι εκφυλίζοντάς το.
Συνεπώς, μια διατροφική προστασία αποτελεί η κατανάλωση αντιοξειδωτικών προϊόντων, όπως για παράδειγμα είναι το μπρόκολο, το μέλι και το πράσινο τσάι.
Ένας παράγοντας, ο οποίος θα μπορούσε δυνητικά να συμβάλλει στην αντιγήρανση είναι η χορήγηση ορμονών στον οργανισμό και δη αυξητικής ορμόνης.
Δυστυχώς όμως, η εν λόγω θεραπεία παρουσιάζει σοβαρές παρενέργειες με οδυνηρότερη την χρόνια καρκινογένεση.(βλέπε Αλίκη Βουγιουκλάκη...).
Πάμε τώρα στην γονιδιακή θεραπεία.
Οι επιστήμονες έχουν απομονώσει γονίδια θνησιμότητας και μακροβιότητας αλλά τα συγκεκριμένα πειράματα, αφενός χαρακτηρίζονται...unethical, (όπως λεν και στο χωριό μου) αφετέρου υπάρχει τέτοια ποικιλομορφία και πολυπλοκότητα γονιδίων στον άνθρωπο για μια συγκεκριμένη ιδιότητα, που...χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα!
Άλλωστε, ο σκοπός δεν είναι να ζούμε πλείστα όσα έτη σε βαθιά γεράματα αλλά να παραμείνουμε νέοι για όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε.
Αυτό το τελευταίο μπορεί να το διασφαλίσει (θεωρητικά τουλάχιστον, μιας και είναι ακόμη στα σπάργανα) η κρυονική κατάψυξη.
Ρομπότ νανοτεχνολογίας θα επιδιορθώνουν ένα-ένα τα κύτταρα του οργανισμού μας, μέχρι να βγούμε από την...κατάψυξη με αποτέλεσμα το καινούριο μας σώμα να δείχνει πολλά χρόνια νεότερο.
Τουτέστιν, αν και κατεψυγμένοι θα δείχνουμε...φρέσκοι!!
Η ανθρώπινη φύση έχει μέσα στα γονίδια της την τάση για αθανασία, αντιστεκομενη στην φθορά.
Ίσως αυτό να αποτελεί προοίμιο και προπομπό για την...επουρανια κατοικία μας, όταν θα φύγουμε από τον μάταιο τούτο κόσμο.
Πάντως, η αιωνιότητα ουδόλως είναι πανάκεια, ούτε κι είναι απαραιτήτως καλό!
Να σας πω ένα μυστικό;;
Οι θεοί μας ζηλεύουν!!
Εάν ήμασταν αθάνατοι δεν θα είχε νόημα η οποιαδήποτε πράξη μας, αφού θα βιώναμε ένα ανούσιο και διαρκές χρονικό τέλμα!
Τουναντίον, σε αυτόν τον συντομο, πεπερασμένο χρόνο, που υφίσταται η ύπαρξή μας εδώ στην Γη, κάθε μας σκέψη κι ενέργεια είναι όμορφη και μοναδική ακριβώς διότι ΔΕΝ θα επαναληφθεί!
Ίσως αυτό να είναι το τίμημα της αθανασίας...
Τα σέβη μου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΛΑΣ
.
