Ο τρόπος για να γίνει αυτό, είναι η επανάληψη της επιχείρησης Earnest Will Έναν ιδιαίτερα συγκεκριμένο τρόπο βγαλμένο από την πρόσφατη στ...
Ο τρόπος για να γίνει αυτό, είναι η επανάληψη της επιχείρησης Earnest Will
Έναν ιδιαίτερα συγκεκριμένο τρόπο βγαλμένο από την πρόσφατη στρατιωτική ιστορία παρουσιάζει ο ναύαρχος ε.α. Τζέιμς Σταυρίδης, για να σπάσει ο αποκλεισμός της Ρωσίας στα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας.
Ο Τζέιμς Σταυρίδης είναι απόστρατος ναύαρχος του Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών, επί του παρόντος Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της παγκόσμιας επενδυτικής εταιρείας Carlyle Group και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ροκφέλερ.
Ο πρώην αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού υπενθυμίζει στο κοινό την επιχείρηση Earnest Will την περίοδο του πολέμου των δεξαμενόπλοιων με το Ιράν, μια σύγκριση με τη σημερινή κρίση στην Ουκρανία που ξαναέγινε πρόσφατα.
Σε άρθρο γνώμης στο Bloomberg, o Τζέιμς Σταυρίδης τονίζει πως «οι αποστολές σιτηρών διακόπτονται, η ουκρανική οικονομία έχει καταστραφεί και η επερχόμενη επισιτιστική κρίση πρέπει να αποφευχθεί» και ο τρόπος για να γίνει αυτό, είναι η επανάληψη της επιχείρησης Earnest Will.
Αναλυτικά όσα έγραψε:
«Όταν ήμουν αξιωματικός επιχειρήσεων σε ένα αντιτορπιλικό με κατευθυνόμενους πυραύλους Aegis στα τέλη της δεκαετίας του 1980, μας δόθηκε μια αποστολή στον Περσικό Κόλπο.
Οι Ιρανοί, εν μέσω του λεγόμενου πολέμου δεξαμενόπλοιων με το Ιράκ, προσπαθούσαν να κλείσουν το ζωτικής σημασίας στενό του Ορμούζ.
Ο υπόλοιπος κόσμος χρειαζόταν να διατηρήσει τη ροή του πετρελαίου και επέλεξε μια αρκετά δραματική λύση: τη συνοδεία νηοπομπών πετρελαιοφόρων, τα οποία φέρουν σημαία από τις ΗΠΑ, μέσα και έξω από τη στενή πλωτή οδό.
Ονομάστηκε Επιχείρηση Earnest Will, ήταν ως επί το πλείστον επιτυχημένη, από το καυτό καλοκαίρι του 1987 έως το φθινόπωρο του 1988. (Ομολογουμένως, υπήρξε μια μεγάλη τραγωδία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η κατάρριψη ενός ιρανικού αεροσκάφους με 290 νεκρούς.)
Η Earnest Will κράτησε τη ροή του πετρελαίου και αφαίρεσε τη μόχλευση από τους Ιρανούς.
Το καταδρομικό μου, το Valley Forge, είχε μια επιτυχημένη ανάπτυξη και η αποστολή είχε σημαντικό αντίκτυπο στην παγκόσμια γεωπολιτική και στον ενεργειακό εφοδιασμό.
Καθώς ο κόσμος αντιμετωπίζει ελλείψεις τροφίμων λόγω του παράνομου αποκλεισμού της Ουκρανίας από τη Ρωσία, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να εξετάσουν μια παρόμοια απάντηση.
Η Ουκρανία προμηθεύει σημαντικό μέρος του παγκόσμιου σιταριού (περίπου το 7% των παγκόσμιων εξαγωγών), ηλιέλαιο και άλλα κρίσιμα γεωργικά προϊόντα.
Οι ενέργειες της Ρωσίας δεν είναι μόνο παράνομες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αλλά μπορεί κάλλιστα να προκαλέσουν λιμό στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική - ήδη ασταθή hotspots.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει τον θαλάσσιο έλεγχο της βόρειας Μαύρης Θάλασσας, επειδή ο στόλος του, με περισσότερα από δύο δωδεκάδες σημαντικά πολεμικά πλοία, είναι μακράν ο ισχυρότερος στην περιοχή.
Με 25.000 ναυτικούς και περίπου 40 πολεμικά πλοία επιφανείας και επτά υποβρύχια, ο στόλος είναι τρομερός ακόμα και μετά την απώλεια της τεράστιας ναυαρχίδας της κλάσης Σλάβα, Moskva, από επίθεση ουκρανικού πυραύλου κρουζ τον Απρίλιο.
Ενώ οι σύμμαχοι του Οργανισμού Βορειοατλαντικής Συνθήκης Τουρκία, Ρουμανία και Βουλγαρία έχουν ικανές δυνάμεις στη Μαύρη Θάλασσα, η Ουκρανία δεν έχει ουσιαστικά κανένα ναυτικό για να αμφισβητήσει τον ρωσικό αποκλεισμό.
Οι ρωσικές δυνάμεις είναι παραταγμένες κατά μήκος της ακτής της και είναι σε θέση να πνίξουν την οικονομία, με παρενέργεια να εμποδίζουν τα γεωργικά προϊόντα να φτάσουν στις προβλεπόμενες αγορές τους.
Η Μόσχα χρησιμοποιεί μια στρατηγική που θυμίζει αυτή που χρησιμοποιούσε ο στρατός της Ένωσης ενάντια στον αγροτικό Νότο στον Εμφύλιο των ΗΠΑ.
Ονομάζεται Σχέδιο Ανακόντα, με το φίδι που πνίγει τα θύματά του μέχρι θανάτου, η θαλάσσια μερίδα στέρησε από τη Συνομοσπονδία σκληρό νόμισμα εμποδίζοντας την εξαγωγή βαμβακιού.
Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες αμφισβήτησαν τον θαλάσσιο αποκλεισμό, χωρίς αποτέλεσμα.
Ο Πούτιν βγάζει μια σελίδα από το βιβλίο παιχνιδιού του Λίνκολν και έχει αποτέλεσμα.
Οι Ρώσοι έχουν προτείνει τώρα διαπραγματεύσεις για να επιτραπεί η αποστολή σιτηρών με αντάλλαγμα την άρση των δυτικών κυρώσεων, τις οποίες οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεν θα δεχτούν.
Πράγμα που μας φέρνει στην ιδέα να σπάσουμε τον αποκλεισμό με τη συνοδεία εμπορικών πλοίων.
Η πρώτη πρόκληση είναι η πιο προφανής: Ποιος θα κάνει τη συνοδεία;
Αυτό θα μπορούσε να γίνει υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, από το ΝΑΤΟ ή από έναν συνασπισμό εθνών που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν μια προκλητική και επικίνδυνη αποστολή.
Η πιο πιθανή προσέγγιση θα ήταν η δεύτερη, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και πιθανώς να περιλαμβάνει το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, και ίσως τα κράτη της Μαύρης Θάλασσας, Τουρκία, Ρουμανία και Βουλγαρία.
Μια δεύτερη πρόκληση θα είναι η εκκαθάριση ναρκών, επειδή τόσο οι Ουκρανοί όσο και οι Ρώσοι τις έχουν χρησιμοποιήσει για να προσπαθήσουν να ελέγξουν τις θάλασσες κατά μήκος της ουκρανικής ακτής.
Το ΝΑΤΟ διαθέτει μόνιμη δύναμη ναρκαλιευτικών για αυτόν ακριβώς τον σκοπό.
Αυτός ο στολίσκος λειτουργεί υπό τη διοίκηση ενός από τους διαδόχους μου ως ανώτατου συμμαχικού διοικητή, του στρατηγού Τοντ Γούλτερς.
Τρίτον, τα έθνη που πραγματοποιούν οποιονδήποτε αποκλεισμό θα πρέπει να συνεργαστούν με τις μεγάλες ναυτιλιακές χώρες και τους διεθνείς εμπόρους που μεταφέρουν και κατέχουν τα σιτηρά και άλλα προϊόντα.
Αυτό θα μπορούσε να οργανωθεί από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό, με έδρα το Λονδίνο.
Μέρος του ΟΗΕ, ο ΙΜΟ έπαιξε παρόμοιο ρόλο στην οργάνωση διεθνών αντιδράσεων στην πειρατεία στα ανοιχτά της Αφρικής όταν ήμουν διοικητής του ΝΑΤΟ.
Αυτό πιθανώς θα απαιτήσει επίσης ορισμένα από τα εμπορικά πλοία να φέρουν εκ νέου σημαία στην εθνικότητα των χωρών που συμμετέχουν στην επιχείρηση, όπως έκαναν οι ΗΠΑ στον Κόλπο.
Τέλος, υπάρχει το καθήκον να ενημερώσει τη Ρωσία για το σχέδιο και να διασφαλίσει ότι κατανοεί ότι ο συνασπισμός που διεξάγει την επιχείρηση δεν θα ανεχθεί καμία παρέμβαση — αλλά επίσης δεν επιθυμεί να πολεμήσει με τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας.
Η Μόσχα πιθανότατα θα εκνευριστεί, αλλά η ιδέα να επιτεθεί σε πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ σε διεθνή ύδατα είναι χαμηλή.
Αν, κόντρα στις πιθανότητες, οι Ρώσοι έκαναν κάτι ανόητο, θα αντιμετώπιζε ανάλογη χρήση βίας.
Φτάσαμε σε ένα κομβικό σημείο: οι αποστολές σιτηρών διακόπτονται, η ουκρανική οικονομία έχει καταστραφεί και η επερχόμενη επισιτιστική κρίση πρέπει να αποφευχθεί.
Οι δημοκρατικοί σύμμαχοι θα πρέπει να διερευνήσουν μια προσέγγιση τύπου Επιχείρηση Earnest Will.
Το να επιτρέπουμε απλώς στον Πούτιν να έχει το δρόμο του στην ανοιχτή θάλασσα δεν μπορεί να συνεχιστεί».
Τα συμπεράσματα που εξάγονται είναι ότι οι ΗΠΑ και οι Σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ πιθανώς να επαναλάβουν μια επιχείρηση τύπου Earnest Will, προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα.
Ο Τζέιμς Σταυρίδης, έμπειρος στρατιωτικός και με επιρροή στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, προωθεί μια πιο ενεργή παρουσία του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμα και μιας άμεσης εμπλοκής...
πηγη
