Μήπως στην Γαλλία γίνει η μεγάλη έκρηξη; Δημήτρης Νατσιός , δάσκαλος-Κιλκίς Πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία την αυριανή Κ...
Μήπως στην Γαλλία γίνει η μεγάλη έκρηξη;
Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς
Πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία την αυριανή Κυριακή.
Αντίπαλοι ουσιαστικά ο πολύ δημοκράτης, φιλελεύθερος και οπαδός της "ανοιχτής", πολυφυλετικής κοινωνίας, νυν πρόεδρος Μακρόν και από την άλλη, η ακροδεξιά, φασίστρια, της "κλειστής", εθνικής κοινωνίας, Μαρίν Λεπέν.
Αυτοί ως συνήθως είναι χαρακτηρισμοί που συνοδεύουν τους δύο υποψηφίους, τους οποίους υιοθέτησαν όλα τα "προοδευτικά" ΜΜΕ του δυτικού ποιμνιοστασίου, χωρίς να εξαιρούνται και τα ημέτερα, θλιβερό πάντοτε παρακολούθημα και κακέκτυπο των διεθνών "φωτογενών περιττωμάτων", όπως τα ονόμαζε ο Ουμπέρτο Έκο. (Όσοι παρακολουθούν ειδήσεις στα κεντρικά δελτία, καλό είναι να φορούν αυτήν την εποχή και μια μάσκα, όχι κατά του κορονοϊού, αλλά αντιασφυξιογόνο, για να αντέχουν τις αναθυμιάσεις, τα αναίσχυντα και ψιμυθιωμένα ψεύδη και τις γκεμπελικές προπαγάνδες).
Σύμφωνα με τα διεθνή Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης σίγουρος νικητής είναι ο Μακρόν, ο καλός ο άνθρωπος, ενώ θα ηττηθεί η Λεπέν, το τέρας της ακροδεξιάς.
Το ότι οι μισοί περίπου ψηφοφόροι στην Γαλλία, πάνω από 22.000.000 εκατομμύρια πολίτες, ενδέχεται να την ψηφίσουν, αυτό δεν έχει καμμιά σημασία.
Η δημοκρατία τους έχει μπει στην κλίνη του Προκρούστη.
Ό,τι περισσεύει, δεν αρμόζει στις επιδιώξεις τους, τεμαχίζεται.
Αν εκλεγεί η Λεπέν, ο γαλλικός λαός θα ποινικοποιηθεί.
Αν νικήσει ο Μακρόν, θα αγιοποιηθεί.
Ίσως δεν έχουν αντιληφθεί πολλοί το τι συμβαίνει στην Ευρώπη τούτη την περίοδο.
Οι δυτικές κοινωνίες, της Ελλάδας μη εξαιρουμένης, κουράστηκαν έως σιχασιάς με τους πορφυρογέννητους χαρτογιακάδες, τους ανέστιους διεθνιστές, την πνευματική τους λαφυραγωγία από την νηπιώδη νατοϊκή απάτη.
Ίσως κατανοούν ότι το ανθρωπιστικό ιδεώδες των ΗΠΑ, της χώρας που φιλοδοξεί να εκπολιτίσει τον κόσμο, περιορίζεται στην ενστικτώδη πια έφεση για δολάρια και δύναμη.
Οι λαοί καταδυναστεύονται και πάσχουν κάτω από την κυριαρχία της τεχνολογίας, των πολιτιστικών σκουπιδιών τύπου διαφορετικότητας και έμφυλων ταυτοτήτων, το μαγάρισμα του οικογενειακού θεσμού, την περιθωριοποίηση και την πολεμική κατά της εκκλησίας, την ηθική χρεωκοπία, την έκπτωση της παιδείας, σε νεοταξική εκπαίδευση, σε παιδομάζωμα στα καθ' ημάς. ("Το σχολείο", γράφει η Γαλλίδα δημοσιογράφος Νατάσα Πολονύ στο απροσπέραστο δοκιμιό της "Τα χαμένα παιδιά μας", " περισσότερο από κάθε άλλον, καλλιεργεί το μίσος για το παρελθόν, με αποτέλεσμα μια γενιά χωρίς μνήμη, γεννημένη από το μηδέν, μια γενιά βάρβαρη, χωρίς ιστορία, χωρίς γλώσσα...").
Κυρίως, το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών στην Γαλλία, θα το κρίνει η παράνομη μετανάστευση, η προϊούσα ισλαμοποίησή της, η δυσφορία του απλού λαού, που παρακολουθεί με οργή την εγκληματική συναίνεση των πολιτικών στο σχέδιο της άλωσης των κοινωνιών από τους απροσάρμοστους μωαμεθανούς.
Έγραφε η δυσφημισμένη Ιταλίδα συγγραφέας, μακαρίτισσα πια, Οριάνα Φαλάτσι, στο πολύκροτο βιβλίο της "Η οργή και η περηφάνια": "Ξυπνήστε, άνθρωποι μου, ξυπνήστε!!
Μέσα στον φόβο σας να βαδίσετε ενάντια στο ρεύμα, μην τυχόν και σας περάσουν για ρατσιστές, δεν καταλαβαίνετε ή δεν θέλετε να καταλάβετε ότι μία Αντίστροφη Σταυροφορία έχει ήδη αρχίσει" και αναφέρεται σ' αυτό που δήλωσε το 1974 ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο τότε πρόεδρος της; Αλγερίας Χουαρί Μπουμεντιέν: " Κάποια εκατομμύρια άνθρωποι θα εγκαταλείψουν το νότιο ημισφαίριο για να εισβάλλουν στο βόρειο.
Σίγουρα όχι ως αλλοδαποί.
Θα έρθουν ως κατακτητές και θα το καταλάβουν εποικίζοντάς το με τα παιδιά τους.
Το σώμα των γυναικών μας θα μας εξασφαλίσει την νίκη".
Ο Καντάφι δήλωνε "θα σας νικήσουμε, όχι με βόμβες, αλλά με τις μήτρες των γυναικών μας...".
Ο δε Τούρκος πρωθυπουργός Οζάλ έλεγε "δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με την Ελλάδα, αφού αρκεί να στείλουμε μερικά εκατομμύρια Μουσουλμάνους να τελειώνουμε μαζί τους".
Τι δεν καταλαβαίνουμε;
Τι εικόνες βλέπουμε στους δρόμους των ελληνικών πόλεων;
Μια μωαμεθανή, φασκιωμένη από πάνω μέχρι κάτω, σπρώχνοντας ένα παιδικό καροτσάκι...
'Εχω την εντύπωση πως ο βρόντος από το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών θα ακουστεί σε όλο τον πλανήτη και ίσως σταθεί η απαρχή του ξηλώματος της σάπιας παγκοσμιοποίησης, της εξαπάτησης των λαών με τα μυθεύματα της Νέας Τάξης, της ανάδυσης του εθνικού κράτους και του ενταφιασμού του πολιτικού και πνευματικού μονοπωλίου που ονομάζεται "δυτικός πολιτισμός", δηλαδή η κανιβαλική νεοφιλεύθερη κιμαδομηχανή.
Ακούω από τώρα τον θρήνο και τον κοπετό του ψευτορωμαίικου των Αθηνών και τους αναθεματισμούς κατά του γαλλικού λαού, που ακύρωσε την φήμη του Διαφωτισμού, της δημοκρατίας και παρασύρθηκε από τις ακροδεξιές υποσχέσεις της Λεπέν. (Ο αμφιλεγόμενος, για τους συστημικούς παραχαράκτες, Γάλλος συγγραφέας Μισέλ Ουελμπέκ έγραφε πως "οι ιδέες του Διαφωτισμού δεν μπορούν να παράγουν τίποτε, μόνο κενό και δυστυχία").
Δεν μπορώ, κλείνοντας, να αποφύγω τον σχολιασμό για όσα συνέβησαν στην Βουλή την παρελθούσα εβδομάδα.
Λερώθηκε και τσαλακώθηκε ανεπανόρθωτα, ελπίζω, η εξωραϊσμένη εικόνα των ειρηνόφιλων της σκωληκοειδούς απόφυσης των δυτικών που ονομάζεται ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Τι είδαμε και ακούσαμε;
Έναν "χαγάνο ορνεοκέφαλο", (του Ελύτη η φράση), έχοντας πίσω του ένα ερεβώδες φόντο, να υποδύεται τον 'Ελληνα και να καμαρώνει για την συμμετοχή του στο τάγμα του ζόφους, το Αζόφ, και τους εθνοπατέρες και τις εθνομητέρες να τον ακούν αποσβολωμένοι, κάνοντας την δίαιτα που δεν παχαίνει, καταπίνοντας δηλαδή τα λόγια τους.
Τόσο χαμηλά έπεσαν ώστε ανέθεσαν στο πιο αφοσιωμένο φερέφωνό τους, τον φαιδρό Πορτοσάλτε, να εξυμνεί τους... Αζόφους.
Τι άλλο θα δούμε...
Το πιο ενοχλητικό όμως ήταν να ακούμε τον Ζελένσκι, τον περιφερόμενο ηθοποιό, να μας παραδίδει μαθήματα ελληνικής ιστορίας.
Με θλίψη ανείπωτη τον ακούσαμε να εκστομίζει πράγματα που ουδέποτε διανοήθηκε να αναφέρει στην Βουλή το ημέτερο, επαναλαμβάνω την λέξη, ψευτορωμαίικο.
Ελευθερία ή θάνατος, Φιλική Εταιρεία, η Επανάσταση του '21.
Αν τα έλεγε Έλληνας, θα έσπευδαν να τον χλευάσουν ως φασίστα και ακροδεξιό.
Τα λένε οι ξένοι και χειροκροτούν όρθιοι, κατάβρεχτοι από δάκρυα συγκίνησης.
Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί.,.
.
