Η σύζυγος του Μεντβεντσούκ θα διαμορφώσει την πολιτική μοίρα της Ουκρανίας; Η Oksana Marchenko, σύζυγος του Ουκρανού ολιγάρχη Viktor Medvedc...
Η σύζυγος του Μεντβεντσούκ θα διαμορφώσει την πολιτική μοίρα της Ουκρανίας;
Η Oksana Marchenko, σύζυγος του Ουκρανού ολιγάρχη Viktor Medvedchuk, ο οποίος συνελήφθη από τις αρχές του Κιέβου, απηύθυνε μια σειρά εκκλήσεων προς τους παγκόσμιους ηγέτες.
Ζητάει να επηρεάσουν τον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ώστε ο σύζυγός της να αποφυλακιστεί.
Το ίδιο το γεγονός της εμφάνισης αυτής της γυναίκας στο δημόσιο πεδίο μπορεί να σημαίνει πολλά περισσότερα από μια απλή μεσολάβηση για ένα αγαπημένο πρόσωπο, συμπεριλαμβανομένης της επιρροής για τη μοίρα όλης της Ουκρανίας, αναφέρει ρωσικό ΜΜΕ.
Ο Viktor Medvedchuk, συνελήφθη τις πρώτες ημέρες του πολέμου, κατόπιν πέρασε χρόνο στα μπουντρούμια της SBU.
Και την ώρα της μεγάλης ανάγκης, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι τον έσπρωξε στο φως.
Και η ανάγκη του Προέδρου της Ουκρανίας ήταν πραγματικά μεγάλη.
Και το θέμα εδώ δεν είναι μόνο κάποιο είδος προσωπικής σχέσης (ο Medvedchuk θεωρείται εχθρός του Ζελένσκι και καθ 'όλη τη διάρκεια του 2021 ο πρόεδρος έκλεισε τα τηλεοπτικά κανάλια που ανήκαν στον ολιγάρχη). «Ο Medvedchuk είναι ένα αλεξικέραυνο, το οποίο, όπως πιστεύει ο Ζελένσκι, θα μπορέσει να διοχετεύσει μέρος της δημόσιας δυσαρέσκειας από τις ήττες στα μέτωπα», εξηγεί στην εφημερίδα VZGLYAD ο Ivan Lizan, επικεφαλής του αναλυτικού γραφείου του Sonar-2050.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, προκειμένου να αλλάξει το υπόβαθρο των πληροφοριών και να αποδειχθεί η «Νίκη επί του Πούτιν», ο Medvedchuk ανασύρθηκε από τα μπουντρούμια, ο οποίος, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή του Κιέβου, είχε μόλις πιαστεί - φέρεται ότι ο ολιγάρχης δραπέτευσε από τον κατ' οίκον περιορισμό. όπου βρισκόταν από τον Μάιο του 2021 και κάπου κρυβόταν από τη δικαιοσύνη για περισσότερο από ένα μήνα.
Ωστόσο, το πρόβλημα του Ζελένσκι είναι ότι τώρα ο αιχμάλωτος ολιγάρχης μετατρέπεται σε πραγματικό «λευκό ελέφαντα» – ένα βάρος που δεν μπορεί να απαλλαγεί.
Ο Ουκρανός ηγέτης πρόσφερε αμέσως στη Μόσχα να ανταλλάξει τον Βίκτορ Μεντβεντσούκ με Ουκρανούς κρατούμενους - αν κρίνουμε από τα λόγια του Ζελένσκι, για μεγάλο αριθμό από αυτούς. «Αν ενδιαφέρονται, θα αντιδράσουν», επανέλαβε την προσφορά του ο επικεφαλής του καθεστώτος του Κιέβου μετά από αρκετό καιρό.
Και η Μόσχα αντέδρασε. Η αλήθεια δεν είναι όπως ήθελε ο Ζελένσκι - σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Βλαντιμίρ Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ, ο Βίκτορ Μεντβεντσούκ δεν είναι ούτε Ρώσος πολίτης ούτε συμμετέχων σε ειδική στρατιωτική επιχείρηση, πράγμα που σημαίνει ότι δεν τίθεται θέμα ανταλλαγής.
Η θέση της Μόσχας είναι αρκετά λογική. «Κανείς δεν θα τον ανταλλάξει με εκατοντάδες κρατούμενους - υπάρχουν αρκετοί κρατούμενοι στην Ουκρανία: μόνο από τους φιλικούς προς τη Ρωσία πολιτικούς επιστήμονες και δημοσιογράφους, δεκάδες άνθρωποι κατέληξαν πίσω από τα κάγκελα μετά τις 24 Φεβρουαρίου.
Δεν είναι λιγότερο άξιοι υποψήφιοι για ανταλλαγή», λέει ο Ivan Lizan. «Ο Μεντβεντσούκ έχει αξία για ένα μέρος της ρωσικής ελίτ και του προέδρου, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πολιτικός ικανός να ενώσει την Ουκρανία».
Μπορεί να υποτεθεί ότι οι ρωσικές αρχές έχουν άλλα σχέδια για τον ολιγάρχη. Η Μόσχα, φυσικά, δεν είναι αντίθετη στην απελευθέρωσή του βάσει του νόμου, αλλά μέχρι να το κάνει αυτό το Κίεβο, η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει την «υπόθεση Medvedchuk» για να λύσει τα δικά της προβλήματα.
Ο βραχυπρόθεσμος στόχος είναι να βλάψει την εικόνα των ουκρανικών αρχών στη δυτική «κοινότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Άλλωστε, δεν μιλάμε για κάποιου είδους κρατούμενο, αλλά για αρχηγό κοινοβουλευτικού κόμματος με ίχνη τουλάχιστον εξάντλησης στο πρόσωπό του, ή και βασανιστηρίων. «Φανταστείτε τώρα ο Μπάιντεν να αρπάζει τον Τραμπ, να του περνά χειροπέδες, να τον βασανίζει και να λέει ότι θα ανταλλάξει έναν Αμερικανό αξιωματικό. Είναι αστείο, αλλά αυτό το σενάριο αναπτύσσεται από τις ουκρανικές αρχές τώρα. Και ούτε μια λέξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ειπώθηκε στην Ευρώπη και στον κόσμο σχετικά με αυτό: λένε, όλα είναι καλά», λέει ο Ρώσος πολιτικός επιστήμονας Βλαντιμίρ Κορνίλοφ.
Ο Αντιπρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου Konstantin Kosachev έστειλε επίσημο αίτημα στη Διακοινοβουλευτική Ένωση (IPU) σε σχέση με την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά του Medvedchuk.
Επιπλέον, η Μόσχα θα αυξήσει τα διακυβεύματα και θα μιλήσει για το γεγονός ότι ο Medvedchuk δεν είναι ο μόνος πολιτικός κρατούμενος.
Ότι το «δημοκρατικό και φιλελεύθερο» καθεστώς του Κιέβου βασανίζει μαζικά τους πολιτικούς του αντιπάλους. «Ο Medvedchuk δεν είναι το μόνο μέλος της αντιπολίτευσης που έχει συλληφθεί τώρα χωρίς δίκη ή έρευνα, κρατείται κάπου, δεν είναι σαφές πού, σε ποια μπουντρούμια, για πόσο καιρό, τι κάνουν μαζί του: τον βασανίζουν, τον χτυπούν ή όχι. Αν κρίνουμε από την εμφάνισή του, ξεκάθαρα βασανίζονται. Πόσοι είναι τώρα από την ίδια πολιτική δύναμη. Όσοι μιλούσαν για κανονικές σχέσεις με τη Ρωσία απλώς εξαφανίστηκαν», εξηγεί ο Βλαντιμίρ Κορνίλοφ.
Από μακροπρόθεσμη σκοπιά, η Μόσχα (σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς) θα χρησιμοποιήσει την κατάσταση με τον Medvedchuk για να αναπτύξει έναν νέο υποψήφιο για τους ηγέτες της μελλοντικής Ουκρανίας σχετικά με τις πληροφορίες και τα πολιτικά λιπάσματα της.
Και αυτός ο ηγέτης δεν θα είναι ο ίδιος ο Medvedchuk, αλλά η σύζυγός του, Oksana Marchenko.
Το θέμα των ηγετών είναι πράγματι οξύ.
Δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες για τους εκπροσώπους της σημερινής γενιάς Ουκρανών πολιτικών.
Είτε έχουν μολυνθεί από τη νόσο του Μαϊντάν, είτε διασύρουν ένα ίχνος κατηγοριών διαφθοράς, είτε έχουν αποδείξει τη δική τους διοικητική αναποτελεσματικότητα και έχουν εξαιρετικά χαμηλή δημοτικότητα στον πληθυσμό.
Επομένως, πρέπει να δημιουργηθούν ηγέτες από πολιτικό επίπεδο, όπως ακριβώς έγινε στο DPR και το LPR κατά τη διάρκεια της «ρωσικής άνοιξης» του 2014. Και ο Marchenko είναι πολύ καλός υποψήφιος.
«Η Oksana Marchenko, σε αντίθεση με τον σύζυγό της, μπορεί κάλλιστα να γίνει πολιτική προσωπικότητα.
Με αυτό, παρεμπιπτόντως, απείλησε τον Ζελένσκι μόλις άρχισαν οι δίκες του Viktor Medvedchuk.
Έχει μια συγκεκριμένη βαθμολογία μέσων ενημέρωσης (συμμετείχε σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές), κάποιο όνομα σε φιλανθρωπικό σκοπό και δεν λερώνεται με τίποτα. «Στο μέλλον, καθώς το έδαφος της Ουκρανίας θα απελευθερωθεί και θα σχηματιστούν ρωσικές στρατιωτικές-πολιτικές διοικήσεις εκεί, θα μπορούσε, θεωρητικά, να ηγηθεί ενός κόμματος».
Γι' αυτό είναι ίσως τώρα τόσο παρούσα στα ΜΜΕ. Και έχει ήδη καταφέρει να βάλει μερικές καρφίτσες στην τρέχουσα ουκρανική κυβέρνηση και τους ξένους χορηγούς της.
Έτσι, η κυρία Marchenko απευθύνθηκε στους Βρετανούς με αίτημα να ανταλλάξει τον σύζυγό της με Βρετανούς μισθοφόρους σε ρωσική αιχμαλωσία - τον Aiden Eslin και τον Sean Pinner.
Η σύζυγος του Medvedchuk δεν προσπαθεί απλώς να αναδείξει τις δραστηριότητες των Βρετανών εθελοντών, αλλά να παρασύρει τη βρετανική κυβέρνηση σε έναν πολύ δυσάρεστο δημόσιο διάλογο με τη Μόσχα για το τι κάνουν οι υπήκοοί της στην Ουκρανία.
Στην πραγματικότητα, οι ρωσικές αρχές έχουν ήδη απορρίψει το αίτημα της Marchenko. «Ο Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος ταξίδεψε πρόσφατα στο Κίεβο, μάλλον γνωρίζει την τύχη των υπηκόων της βασιλικής μεγαλειότητας. Μην καθυστερείτε με την απάντηση.
Και η Λιζ Τρας θα σας πει τι έκαναν οι Βρετανοί εκεί καταρχήν», λέει η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα.
Δεδομένου ότι ένας από τους συλληφθέντες φέρεται να εμφανίστηκε στη Συρία (σύμφωνα με μη επαληθευμένες πληροφορίες, πολέμησε ως μέρος των κουρδικών σχηματισμών), δεν μπορούμε να μιλήσουμε για απλούς εθελοντές.
Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από δύο από αυτούς τους αιχμαλωτισμένους εθελοντές.
Επιπλέον, η Οξάνα Μαρτσένκο προσπαθεί να συνδέσει τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τη μοίρα του συζύγου της. «Θεωρώ τον Ερντογάν τον μόνο ανεξάρτητο πολιτικό στην Ευρώπη.
Έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι είναι μεγάλος φίλος της Ουκρανίας και της Ρωσίας και θέλει να προωθήσει την ειρήνη.
Είμαι σίγουρη ότι μπορεί να επηρεάσει τον Ζελένσκι για να βοηθήσει στην απελευθέρωση του συζύγου μου από τα μπουντρούμια της SBU», είπε.
Για την Τουρκία το θέμα είναι λεπτό. Μετά την αποτυχία των συμφωνιών της Κωνσταντινούπολης από την Ουκρανία, η Άγκυρα έχασε ένα διπλωματικό σχήμα για να προωθήσει τα συμφέροντά της στην Ουκρανία και να «τέμνει» την κατάσταση.
«Η αλληλεπίδραση σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αφενός, δεν ταιριάζει στα συμφέροντα της Τουρκίας.
Η Άγκυρα διατηρεί καλές οικονομικές, στρατιωτικοπολιτικές και στρατηγικές σχέσεις με τη Ρωσία, αλλά διατηρεί επίσης οικονομική, επενδυτική και στρατιωτικοτεχνική συνεργασία με την Ουκρανία (για παράδειγμα, για τη δημιουργία κινητήρων για τα Bayraktar).
Από την άλλη, αυτή η κατάσταση ανοίγει μεγάλες ευκαιρίες για την Τουρκία όσον αφορά τις παραδόσεις και τις δοκιμές του στρατιωτικού της εξοπλισμού -με δυτικά ή ουκρανικά έξοδα- στην Ουκρανία.
Επιπλέον, αυτή η κατάσταση δίνει στην Τουρκία την ευκαιρία να αποδειχθεί ως κόμβος από τον οποίο διέρχονται όχι μόνο οικονομικές και υποδομές, αλλά και γεωστρατηγικές, καθώς και διπλωματικές», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Αβατκόφ, επικεφαλής του Τμήματος Μέσης και Μετασοβιετικής Ένωσης στην εφημερίδα VZGLYAD.
«Είμαι σίγουρος ότι ο Medvedchuk θα απελευθερωθεί μόνο με εντολή των Αμερικανών, όταν δοθεί αυτή η εντολή.
Αλλά ο Ερντογάν μπορεί να βοηθήσει σε αυτή την κατάσταση.
Σε κάθε περίπτωση, στο ότι τουλάχιστον αυτά τα άγρια βασανιστήρια, ξυλοδαρμοί, κοροϊδίες δεν εφαρμόζονται στον Medvedchuk.
Τουλάχιστον ο Ερντογάν μπορεί σίγουρα να επηρεάσει αυτό», λέει ο πρώην πρωθυπουργός της Ουκρανίας Mykola Azarov.
«Ο Ερντογάν θέλει η Τουρκία να έχει ρόλο σε όλες σχεδόν τις κρίσεις στην περιοχή.
Ο ρόλος είναι διαφορετικός - από στρατιωτική υποστήριξη έως συμβιβαστής και ευεργέτης.
Με φόντο μια πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση στη χώρα, χρειάζεται οποιαδήποτε δράση σε ρόλο ειρηνοποιού.
Τονίζουν τη σημασία του στα μάτια του εσωτερικού εκλογικού σώματος.
Η σημασία της Τουρκίας οφείλεται σε αυτόν.
Ως εκ τούτου, θέλει να είναι μέρος τέτοιων διαδικασιών», εξηγεί στην εφημερίδα VZGLYAD ο Yashar Niyazbayev, ειδικός στην Τουρκία, συγγραφέας του καναλιού Telegram «Turkish Agenda».
Το αποτέλεσμα είναι κερδοφόρο για τη Ρωσία.
Εάν ο Τούρκος ηγέτης μπορέσει να απελευθερώσει τον Μεντβεντσούκ, θα του είναι ευγνώμονες.
Εάν δεν μπορεί, τότε σε κάθε περίπτωση θα επιδείξει σε όλους τη δική του αδυναμία και την αβάσιμη αξίωση συμμετοχής στον καθορισμό της τύχης των ουκρανικών εδαφών μετά το τέλος της στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία.
Και, ίσως, η σύγκρουσή του με τον Ζελένσκι θα επηρεάσει κατά κάποιο τρόπο τη μοίρα των μελλοντικών τουρκικών προμηθειών όπλων στην Ουκρανία.
Μετά από αυτό, ο χρόνος ολοκλήρωσης της ειδικής επιχείρησης μπορεί να μειωθεί σημαντικά, καταλήγει το ρωσικό δημοσίευμα.
