Η κυβέρνηση , χορεύοντας επάνω στην καθημερινή εκατόμβη , σε μία χώρα που βρίσκεται σε διαρκές πένθος , σε μιά χώρα που ζεί την τρα...
Η κυβέρνηση, χορεύοντας επάνω στην καθημερινή εκατόμβη, σε μία χώρα που βρίσκεται σε διαρκές πένθος, σε μιά χώρα που ζεί την τραγικότητα του σήμερα όταν ούτε στην τελευταία του κατοικία δεν μπορεί να φτάσει κάποιος με αξιοπρέπεια, σε μία χώρα που τα «κοράκια» σέρνουν τα φέρετρα επάνω στο χιόνι, καταρρίπτει όλα τα ρεκόρ ξεδιαντροπιάς.
Πώς μπορούν να κρατηθούν ασφαλείς οι αγαπημένοι μας με τα νοσοκομεία στα όρια της αντοχής τους, με μιά σέχτα που παριστάνει την κυβέρνηση παρουσιάζοντας μιά εικονική πραγματικότητα, όταν οφείλει την ασυδοσία της στην αδιαφορία των πολιτών που, ενώ έπρεπε, να πάρουν όλα αυτά τα κοινοβουλευτικά κνώδαλα με τις πατσαβούρες, ενώ έπρεπε ο κόσμος να βρίσκεται στους δρόμους, να κρατάει πανό και ντουντούκες, «επαναστατεί» από τον καναπέ του και αποχαυνωμένος απολαμβάνει την τηλεμαστούρα του με φρέντο καπουτσίνο και τσιγαρούμπα, αφήνοντας την χώρα να πορεύεται σε ένα μακρύ σκοτεινό τούνελ ακρίβειας, στο κλείσιμο δημόσιων νοσοκομείων, στην αποσάθρωση του Ε.Σ.Υ και στην άλωση της Υγείας από τους ιδιώτες ως και της κοινωνικής κρίσης, με αποτέλεσμα να εμβαθύνει ακόμη περισσότερο το χάσμα, κοινωνικό, πολιτικό, πνευματικό, οικονομικό, μεταξύ του Λαού και των τσιτάχ-εξουσιαστών ενώ ο Τούρκος τροχίζει το γιαταγάνι του.
Όμως η βρώμα και η δυσωδία που αποπνέει η σχέση των εμπλεκομένων πλευρών με μιά κυβέρνηση που λυμαίνεται τον τόπο, με την εξοργιστική ανοχή της κοινωνίας, δεν καλύπτεται όσοι πόντοι χιόνι κι αν πέσουν.
Η βία που σαρώνει την χώρα, απειλεί να ανατρέψει όλα όσα ξέρει ο άνθρωπος και έμαθε να αγαπά, την στιγμή που πρέπει να κατανοήσει το χάος, την εμφύλια παράνοια και την εμπόλεμη κατάσταση που έχουν προκαλέσει και δεν µπορούν να δουν οι παραθυράκιδες λοιμωξιολόγοι. Τι βλέπουν αυτοί που δεν βλέπουν οι πολίτες; Και κυρίως γιατί ενώ η δουλειά τους είναι να ξέρουν δεν θέλουν να ξέρουν και αντί να πείσουν με επιστημονικά επιχειρήματα για την σημασία του εμβολιασμού των άνω των 60 ετών που επιμένουν να μην εμβολιάζονται, σε συμπαιγνία με την «κακόψυχη» και ανάλγητη κυβέρνηση που, κατρακυλώντας, θέλει να βάλει πρόστιμα στους χαμηλοσυνταξιούχους για να πετύχει τον «καθολικό» εμβολιασμό που αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της; Μήπως, για να κατανοήσουμε την επιδιωκόμενη παραπλάνηση που συντελείται, για να καυτηριάσουμε και να ξεγυμνώσουμε το αφήγημα όλων όσων εμπλέκονται με τα παρόντα, πρέπει να δανεισθούμε την ρήση του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα Ρομπέρ Τομά: «Μα καλά, πόσες πουτάνες μαζευτήκαμε εδώ μέσα;». Είναι τόσο αληθινή η φράση αυτή, που σοκάρει ξεσκίζοντας τα προσωπεία όλων όσων δεν σέβονται τον άνθρωπο ξεσκεπάζοντας την αποκρουστική όψη του χαρακτήρα τους.
Πώς θα τα καταφέρουμε όμως όταν δεκαετίες διαψεύσεων και προδοσίας, διαφθοράς και εκμαυλισμού, όχι μόνο του πολιτικού συστήματος αλλά της κοινωνίας, έχουν οδηγήσει ένα μεγάλο μέρος του Λαού και ιδίως της νεολαίας στην ιδιώτευση, την παραίτηση και τον κυνισμό; Αντιμετωπίζουμε πλέον την απειλή από την πανδημία της υποκρισίας, κατά την ανατροφή των Ελληνοπαίδων και το ήδη βαρύτατο χρέος από τις δεκαετίες της αποθέωσης του…. «χαλαρά δικέ μου». Η καθημερινότητα έχει γεμίσει σκοτάδι. Σχολικός και επαγγελματικός εκφοβισμός, βιασμοί σωματικοί και ψυχικοί, τραγικές ιστορίες παιδοφιλίας, δολοφονίες, κατεστραμμένες ζωές. Χαλάρωσαν τα ήθη, χαλάρωσε ο έλεγχος, διογκώθηκε η ανευθυνότητα. Ο κόσμος ξαφνικά χάλασε ή πάντα ήταν χαλασμένος; Είναι η πανδημία η αιτία για την έκρηξη της βίας και βιαιότητας μεταξύ των ανθρώπων ή η ανοχή της κοινωνίας που επιλέγει να εθελοτυφλεί;
Η κοινωνία μας νοσεί σοβαρά. Νοσεί κυρίως ψυχικά και αυτό αποτελεί ένα ζήτημα που χρήζει άμεσης προσοχής και πρέπει να υπάρξει μιά καθολική προσέγγιση, ανεξαρτήτου χρώματος παράταξης κ.λ.π, ώστε να αντιμετωπιστεί. Τώρα έκπληκτοι, λόγω αδιαφορίας όταν εξελισσόταν η παρακμή, μετράμε… αποτελέσματα και ξερνάμε από την αναγούλα που μας προξενούν τα τεκταινόμενα μιάς κοινωνίας «χαλασμένης». Μιάς κοινωνίας που οι άνθρωποί της είναι «από μέσα πεθαμένοι και απ’ έξω ζωντανοί». Χρειαζόμαστε απαντήσεις για την κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη και για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε όταν διακυβεύεται η μοίρα της Ελλάδος.
Όμως, ο λόγος για να έχει αποτελέσματα, πρέπει να πείθει. Ό,τι είναι χαλασμένο, έχει μία ευκαιρία για να διορθωθεί, να φτιάξει, να εξελιχθεί σε κάτι καλύτερο. Το μοναδικό μη αναστρέψιμο και τετελεσμένο, είναι ο θάνατος. Και εμείς δεν θα επιτρέψουμε να πεθάνει το Έθνος μας.
Το γεγονός αυτό είναι κάτι που μας κάνει να αναζητούμε απεγνωσμένα μία μαχητική προσωπικότητα έχουσα εθνική συνείδηση διαποτισμένη με το πάθος του αγώνα γιά να φωτίζει και να πάλλεται σαν ζωντανή φλόγα για να διαλύσει την ατμόσφαιρα της σηψαιμίας και της μπόχας μιάς κοινωνίας διαποτισμένης από δηλητήριο, πύον και βαριά ασέλγεια, μιάς κοινωνίας που ανατράφηκε στην διαστροφή. Ένας αγώνας σθεναρός και έντονος απέναντι στο απολυταρχικό καθεστώς του σήμερα, απαιτεί δυναμικό ξεσηκωμό για την επιστροφή των Εθνικών μας αξιών και θα τιμά την μνήμη των προγόνων μας. Ένας αγώνας που θα διαπνέεται από όραμα, δημιουργικότητα, πίστη και αλληλεγγύη εκφράζοντας την, με αυθεντικότητα και ανιδιοτέλεια, προσωπική μας αλήθεια και αυτός να γίνει σκοπός της ζωής μας, σκοπός των Ελλήνων.
Οφείλουμε αυτό το χρέος στην πατρίδα μας. Το οφείλουμε στον ανθό του Έθνους μας. Το οφείλουμε στα ιερά κόκκαλα των προγόνων μας. Οφείλουμε να αναζητούμε, να αναζητούμε, να αναζητούμε. Και εάν ένα χέρι στιβαρό δεν θα βρεθεί. Εάν με στεντόρεια φωνή δεν ακουστεί η ιαχή: «Μέχρι εδώ», το Έθνος τούτο το ιερό θα αφανιστεί!!!
Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»
ΕΚ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ
Οδυσσέας Τηλιγάδας Στέργιος Σμυρλής
210 3250220 6944325056
.
