Δημήτρης Ζαφειρόπουλος Μέλος Ε.Γ. του Εθνικού Μετώπου Το 2021 τελειώνει, όπως τελείωσε το 2020: με φασισμό. Πέρσι είχαμε την χαρά του &q...
Δημήτρης Ζαφειρόπουλος
Μέλος Ε.Γ. του Εθνικού Μετώπου
Το 2021 τελειώνει, όπως τελείωσε το 2020: με φασισμό.
Πέρσι είχαμε την χαρά του " δημοκρατικού τόξου" για την καταδίκη της "φασιστικής" Χρυσής Αυγής, φέτος έχουμε τα "φασιστικά" μέτρα του Μητσοτάκη, όπως καταγγέλλουν οι ανεμβολίαστοι αλλά και η ριζοσπαστική αριστερά, έχουμε όμως και τον "φασισμό" των ανεμβολίαστων που καταγγέλλει το ΚΚΕ.
Ένα χρόνο πριν είχαμε την "εγκληματική συμμορία "της Χρυσής Αυγής, φέτος ψάχνουν "εγκληματικές συμμορίες" ακροδεξιών σε νεανικές παρέες και διαδικτυακές κοινότητες.
Όπως πάλι "εγκληματικές συμμορίες" είναι οι ομάδες των αυτοαποκαλούμενων υπερασπιστώ του Συντάγματος, οι οποίοι όμως, εν πολλοίς και αυτοί κατηγορούν τις "φασιστικές" πρακτικές καταπάτησης αυτού του Συντάγματος.
Τελικά, σε αυτή τη χώρα δεν πρέπει να υπάρχει άλλη ιδεολογία ή πολιτική έκφραση πέραν του "φασισμού" και του "αντιφασισμού".
Ίσως πάλι, τελικά, στην σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού, να υπάρχουν οι μυστικές βάσεις των ναζί και με κάποιου είδους ραδιοκύματα να ελέγχουν την πολιτική ζωή αυτής της μπανανίας, συγνώμη, χώρας.
Δηλαδή δεν υπάρχει ο νέο φιλελευθερισμός της ΝΔ, που καταστρέφει την μεσαία τάξη και ξεπουλά και τον τελευταίο πλούτο του τόπου σε ξένα κεφάλαια για να κατηγορησουμε.
Δεν υπάρχει η ισοπεδωτική Παγκοσμιοποίηση που αναιρεί τις εθνικές αλλά και προσωπικές ελευθερίες.
Δεν υπάρχει η κοινωνική μηχανική του νεομαρξισμού που επιβάλλει τις θετικές διακρίσεις υπέρ των μειονοτήτων και έχει γίνει σημαία της κυβερνητικής πολιτικής.
Ούτε πάλι, προφανώς, η κοινωνική και οικονομική πολιτική του νεοκουμουνισμού, κινέζικου τύπου, υπάρχει, για να δημιουργήσει μια κοινωνία ανισοτήτων ανάμεσα στους λίγους κατέχοντες και τους πολλούς μη έχοντες.
Όχι, δεν υπάρχει τίποτα από τα παραπάνω και το μόνο που βλέπουμε στην πολιτική ζωή είναι ο φασισμός και η άρνηση του.
Ας σοβαρευτούμε όμως και ας αφήσουμε την επιτυχία του πολιτιστικού μαρξισμού να έχει καταφέρει να ονοματίζει όπως θέλει αυτός, τον εχθρό του, που δεν είναι άλλος από την υπεράσπιση του Έθνους και των παραδοσιακών αξιών. Είναι μια χαμένη μάχη οπισθοφυλακών το να προσπαθούμε να τον ανατρέψουμε, ειδικά με κλάψες, αρνήσεις, απολογίες αλλά και την εμμονική πρόσκληση στο παρελθόν.
Ας σοβαρευτούμε και ας δούμε τον Εθνικισμό, τον πατριωτισμό, στο σήμερα. Ας αφήσουμε την ιστορική αναφορά σε παρελθοντικές εποχές, δόξας ή λιγότερης δόξας και ας δούμε το πως θα μπορέσουμε να κάνουμε ακόμα μεγαλύτερο εχθρό, την υπεράσπιση του εθνικού, απέναντι στους ποικιλόμορφους αρνητές του.
Κάνοντας λοιπόν έναν ετήσιο απολογισμό, βλέπουμε ότι αυτό που κατάφερε ο εθνικός χώρος φέτος, ήταν να συνεχίσει να υπάρχει.
Κατάφερε να συντηρηθεί, όρθιος, απέναντι σε ένα περιβάλλον κατηγοριών, δικαστικών καταδικών, εισαγγελικών ερευνών, αστυνομικών αυθερεσιών, υβρεων και ιδεολογικού πολέμου και προπαγάνδας.
Γιατί ακριβώς, αυτή η εμμονή με τον κάθε λογής "αντιφασισμό", δείχνει τον φόβο αυτού του συστήματος απέναντι στις ιδέες μας και την δυνητική επιρροή τους στην κοινωνία.
Μείναμε όρθιοι απέναντι σε αυτόν τον κόσμο ερειπίων, την εποχή του covid, την εποχή της επέλασης του δικαιωματισμού αλλά και της πολυπολιτισμικής προπαγάνδας.
Μείναμε ζωντανοί εξαιτίας της "ιδιωτικής" πρωτοβουλίας κάποιων λίγων που επέμειναν σε αγωνιστικές δράσεις, ιδεολογικές πρωτοβουλίες, και κυρίως, είτε αρέσει, είτε όχι εξαιτίας του.. εμβολιασμού.
Η συμμετοχή εθνικιστών στα αντιεμβολιαστικά κινήματα έφερε σε αυτόν μια δυσανάλογη διαφήμιση, αλλά και την εχθρότητα του συστήματος.
Ας μην ξεχνάμε την με κάθε τρόπο προσπάθεια ταύτισης, κάθε σχεδόν εθνικής έκφρασης με τα συλλαλητήρια κατά της υποχρεωτικότητας και των μέτρων.
Δράσεις, που όσο προσπάθησαν ακόμα και μέσα στον ίδιο των χώρο να απαξιωθούν, έδειξαν μια δυναμική, μια έκφραση ιδεών που ξεπέρασαν το ίδιο το αντιεμβολιαστικό κίνημα και του έδωσαν μια πατριωτική και αντιμεταναστευτική κατεύθυνση.
Γιαυτό και ο δεύτερος γύρος δαιμονοποίησης, ειδικά μετά τα γεγονότα της Σταυρούπολης. Τα οποία, με τον αυθόρμητο χαρακτήρα τους έδειξαν την επιρροή των ιδεών μας σε μεγάλο κομμάτι της νεολαίας.
Στα θετικά επίσης και οι αντιδράσεις στο ξόανο της Αμάλ, που αναδείχθηκαν από το χώρο και κορυφόθηκαν στην εμπόδιση της παρέλασής της στη Λάρισα και το Μεταξουργείο. Δράσεις που κινητοποιήσεων κοινωνικές ομάδες ευρύτερες.
Στα πολύ θετικά ήταν επίσης, ο θόρυβος γύρω από τον γκραφιτά Εύρυτο, ο οποίος και μιμητισμό του έργου έφερε αλλά κυρίως, ανακάτεψε την γλυκανάλατη σούπα που είχαν ετοιμάσει για τον εορτασμό των 200 χρόνων της Εθνεγερσίας.
Το ίδιο και οι τοπικές πρωτοβουλίες, με μοτοπορείες και εκδηλώσεις που κατάφεραν να σπάσουν τις απαγορεύσεις ενός Εθνικού εορτασμού αυτού του Έπους.
Καταφέραμε λοιπόν να δείξουμε, με έναν κυρίως αυθόρμητο τρόπο ότι εξακολουθούμε να υπάρχουμε, να αντιδρούμε, να αντιστεκόμαστε, να προκαλούμε την εχθρότητα του συστήματος.
Φτάνει αυτό όμως; Ακόμα και η ύπαρξη ποσοστών στις δημοσκοπήσεις, δείχνει ότι δεν έχουν τελειώσει ακόμα με τον Εθνικισμό. Φτάνει όμως θα επαναλάβουμε, μόνο αυτό;
Η απάντηση φυσικά και δεν είναι απλή, ούτε μονοδιάστατη.
Θα πούμε μόνο πως στο περιβάλλον που υπήρχε, αυτά τα οποία κατα φέρθηκαν φέτος, αρκετά ήταν, ειδικά αν αναλογιστούμε το κλίμα τρομοκρατίας που υπήρχε.
Όσοι δε νομίζουν πως με ευχολόγια και ανέξοδη κριτική μπορούν να καταφέρουν κάτι καλύτερο, ιδού πεδίο δόξης λαμπρό.
Θα κλείσουμε αυτόν τον τύποις απολογισμό της χρονιάς με λόγια, όχι δικά μας αλλά των καθεστωτικών " Νέων", τα οποία γράφτηκαν με αφορμή τα γεγονότα της Σταυρούπολης και είναι ενδεικτικά του τι μέλει γενέσθαι την χρόνια που θα έρθει.
Γράφουν λοιπόν με αφορμή την "επανεμφάνιση της ακροδεξιάς", όπως λένε : " είναι λάθος να ταυτιζουμε την ακροδεξιά με το αντιεμβολιαστικό κίνημα και να θεωρούμε ότι μόνο αυτο θα της επιτρέψει μια επιστροφή στο πολιτικό σκηνικό.
Οι δημοσκοπικές έρευνες δείχνουν ότι οι αντιεμβολιαστές βρίσκονται σε όλο το πολιτικό φάσμα και η ακροδεξιά δεν είναι το πλειοψηφικό ρεύμα σε αυτό.
Αντίθετα η επερχόμενη οικονομική κρίση που θα προέλθει από τις συνέπειες της πανδημίας αλλά και μελλοντικές μεταναστευτικές ροές είναι αυτές που μπορούν να προκαλέσουν μια επανεμφάνιση της ακροδεξιάς." Σύστημα είπας.
Δημήτρης Ζαφειρόπουλος
Μέλος Ε.Γ. του Εθνικού Μετώπου
ethnikometopo.gr
