Ο Οργανισμός του Στρατού το 1904

Επιστολικό δελτάριο: Τάγμα Ευζώνων. Προπορεύεται η Σημαία. Διαστ. 138Χ89 χιλ. Σύμφωνα με αυτόν η Ελλάδα χωρίστηκε σε τρεις στρατιωτικές ...

Επιστολικό δελτάριο: Τάγμα Ευζώνων. Προπορεύεται η Σημαία. Διαστ. 138Χ89 χιλ.

Σύμφωνα με αυτόν η Ελλάδα χωρίστηκε σε τρεις στρατιωτικές περιφέρειες. Υπήρχε σε κάθε διαμέρισμα ένα στρατολογικό γραφείο και σε κάθε Περιφέρεια μια Μεραρχία. Η συγκρότηση των Μεραρχιών καθορίστηκε με βασιλικό Διάταγμα τον Σεπτεμβρίου του 1904. Συστάθηκε ιδιαίτερο σώμα Γενικών Επιτελών (το προσωπικό αυτού θα ήταν Επιτελείς σε ειρηνικές όσο και σε πολεμικές περιόδους).

Ο Ενεργός Στρατός αποτελείτο από:

Γενική Διοίκηση,

Όπλα (Πεζικό, Πυροβολικό, Ιππικό, Μηχανικό, Μεταγωγικό)

Υπηρεσίες (Οικονομική, Υγιειονομική, Κτηνιατρική, Μουσική και Θρησκευτική)

Στρατιωτικά Σχολεία και το

Μόνιμο Φρουραρχείο Αθηνών.

Επιστολικό δελτάριο. Διαστ. 140Χ94 χιλ. Το Μηχανικό εκτελεί οχυρωματικές εργασίες. Στο δελτάριο διακρίνεται η ημερομηνία 28 Μαΐου 1904.

Οργάνωση του Στρατού 1910 ως 1912

Με νέο Οργανισμό του Στρατού το Φεβρουάριο του 1910 ρυθμίστηκαν με νόμο πολλές αλλαγές στο στράτευμα. Ο Στρατός θα περιελάμβανε Γενικές Υπηρεσίες, Στρατεύματα, Ειδικές Υπηρεσίες, Χωροφυλακή, Καταστήματα και Αποθήκες. Η Ελλάδα χωρίζεται σε τρεις στρατιωτικές περιοχές. Σε κάθε μια από αυτές είχε την έδρα της μια μεραρχία. Περιελάμβανε έξι διαμερίσματα. Κάθε διαμέρισμα ήταν έδρα στρατολογικού γραφείου.

Στις 17 Απριλίου 1910 θα συσταθεί με νόμο το Ανώτατο Μικτό Επιτελείο του Στρατού Ξηράς και θάλασσας. Αυτό θα κατάρτιζε κοινό επιχειρησιακό σχέδιο για το πεζικό και τον στόλο, προκειμένου να αναπτυχθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι χερσαίες και οι ναυτικές δυνάμεις σε περίπτωση συγκρούσεως. Επίσης, θα φρόντιζε την αμυντική οργάνωση της χώρας. Μέσα στις αρμοδιότητές της ήταν να αντικαθιστά ό,τι φθαρμένο, να επισκευάζει αλλά και να εκποιεί άχρηστα πλοία και στρατιωτικό υλικό. Δημιουργήθηκε Χαρτογραφική Υπηρεσία. Αυτή θα κατάρτιζε κτηματικό χάρτη. Οργανώθηκε, επίσης, το Χαρτογραφικό Συμβούλιο του Κράτους.

Τον Απρίλιο του 1911 ήρθε στην Ελλάδα Γαλλική Στρατιωτική Αποστολή με επικεφαλής τον Υποστράτηγο Eydoux (Εϋντού), αποτελούμενη από δεκατρείς Γάλλους αξιωματικούς.

Το 1912 στις 7 Ιανουαρίου καταρτίστηκε Νέος Οργανισμός του Στρατού. Η χώρα διαιρέθηκε σε τέσσερεις στρατιωτικές περιοχές που η καθεμία υποδιαιρείτο σε τρία διαμερίσματα.

Μια Μεραρχία Στρατού αντιστοιχούσε σε κάθε περιοχή και ένα σύνταγμα πεζικού σε κάθε διαμέρισμα. Ο στρατός αριθμούσε όσο και το 1903, δηλ. 22.500 στρατιώτες. Μετά την κήρυξη γενικής επιστράτευσης στις 16 Σεπτεμβρίου 1912 συγκεντρώθηκαν και προωθήθηκαν οι στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας σε δύο σημεία επιχειρήσεων στη Θεσσαλία και στην Ήπειρο. Η δύναμη του Ελληνικού Στρατού αυτή τη χρονική στιγμή είναι περίπου 130.000 άνδρες.

Παράλληλα με τις προμήθειες οπλισμού και λοιπού πολεμικού υλικού την περίοδο 1910 ως 1912 πραγματοποιήθηκαν οχυρωματικά έργα στη μεθόριο. Ως τις παραμονές της επιστράτευσης του 1912 είχε ολοκληρωθεί στη Θεσσαλία η οικοδόμηση τεσσάρων συγκροτημάτων οχυρών. Αυτά κάλυπταν από τα Βόρεια τη Λάρισα και περιελάμβαναν πολυβολεία, πυροβολεία, χαρακώματα, ορύγματα και σκέπαστρα, ορύγματα επικοινωνίας κλπ. Βελτιώθηκε το οδικό δίκτυο σε πολλά σημεία για ασφαλέστερη μετακίνηση του στρατεύματος. Στον Πηνειό ποταμό δημιουργήθηκαν τρεις νέες γέφυρες. Οχυρωματικά έργα έγιναν και στην Ήπειρο. Δημιουργήθηκαν κυρίως πυροβολεία κοντά στην Άρτα, ορύγματα μάχης και κάποια οχυρά στην είσοδο του Αμβρακικού.

Επιστολικό δελτάριο. Διαστ. 137Χ87 χιλ. Ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ παρουσιάζει τη σημαία στο 12ο Σύνταγμα Πατρών.

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΑΥΤΗ

• Το 1910 τον Αύγουστο ψηφίστηκε η ενοποίηση δύο σχολών: Ευελπίδων και Αξιωματικών σε μια με το όνομα «Σχολή Ευελπίδων και Υπαξιωματικών.

• Το 1906 δημιουργήθηκε Σχολείο Γυμναστικής.

• Σχολείο Βολής Πεζικού (Αθήνα – πρωτολειτούργησε το 1907).

• Σχολείο Πυροβολικού (συστάθηκε το 1907 το Νοέμβριο).

• Προπαρασκευαστικό Σχολείο Εφέδρων Αξιωματικών – Ουλαμοί Υποψηφίων Εφέδρων Αξιωματικών.

• Σχολείο Μηχανικού.

• Σχολείο Λοχαγών συστάθηκε στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1910.

• Προπαρασκευαστική Σχολή Επιτελών. Λειτούργησε το Μάιο του 1911.

Επιστολικό δελτάριο: Έλληνες πεζικάριοι σε παράταξη μάχης. Διαστ. 139Χ88 χιλ.

Στρατιωτικές στολές της εποχής

Το 1900 στη στολή των αξιωματικών προστέθηκε μπέρτα από μάλλινο ύφασμα.

Από το 1903 το διακριτικό έμβλημα του Όπλου ή της Υπηρεσίας στη θερινή στολή φέρονται στις επωμίδες και όχι στο περιλαίμιο.

Το 1904 το πηλίκιο αντικαταστάθηκε από το καλπάκι. Όμως αντέδρασαν πολλοί και το καλπάκι καταργήθηκε.

Το 1908 για πρώτη φορά εισάγεται η χακί στολή ως στολή για τους οπλίτες και ως στολή αξιωματικών μόνο στις ασκήσεις και στις εκστρατείες. Είχε χιτώνιο και παραράμματα στο περιλαίμιο. Τα κουμπιά ήταν χρυσά ή επάργυρα. Οι επωμίδες μια χρυσή ή ασημένια για τους κατώτερους και δύο επωμίδες για τους ανώτερους αξιωματικούς. Οι βαθμοί δηλώνονταν με άστρα. Για τους αξιωματικούς το πηλίκιο ήταν όμοιο με αυτό της μπλέ στολής όμως το γείσο και το υπόγεισο ήταν φτιαγμένα από δέρμα. Χακί χρώμα είχαν τα αδιάβροχα και η χλαίνη στην οποία υπήρχαν επωμίδες παρόμοιες με αυτές του χιτωνίου.

Επιστολικό δελτάριο. Διαστ. 137Χ90 χιλ. Ο αγιασμός της Σημαίας του 12ου Συντάγματος στην Πάτρα, παρουσία του Βασιλέως Γεωργίου Α΄.

Το διακριτικό χρώμα για κάθε όπλο ήταν:

• Βυσσινί για το Ιππικό

• Ανοιχτό κόκκινο για το Πυροβολικό

• Για τους Νοσοκόμους και για το Πεζικό κόκκινο

• Για το Μηχανικό μπλε

• Πράσινο βελούδο για τη Φαρμακευτική Υπηρεσία

• Βυσσινί βελούδο για το Υγιειονομικό και την Κτηνιατρική Υπηρεσία

Επιστολικό δελτάριο: Έλληνες στρατιώτες που ασκούνται στη σκοποβολή. Διαστ. 139Χ92 χιλ.

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Το Ταμείο Εθνικής Άμυνας συστάθηκε με νόμο στην Αθήνα το 1904, προκειμένου να καλύψει από τους πόρους του τις ανάγκες του Στρατού Ξηράς.

Οι πόροι αυτοί θα μπορούσαν να διατεθούν για αγορά πολεμικού υλικού καθώς και για την οικοδόμηση και την ανακαίνιση στρατιωτικών εγκαταστάσεων.

Το 1906 το Υπουργείο Στρατιωτικών αυξάνει τους πόρους του Ταμείου.

Προβλέπεται το Ταμείο να μεριμνά για την κατασκευή οχυρωματικών έργων, για την αγορά κτηνών και για τις γενικότερες ανάγκες του στρατού.

Πηγή: ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ