Η ιστορία εκδικείται ήδη τα "βρώμικα'' σχέδια του Κεμάλ για αφομοίωση εκατομμυρίων Ελλήνων, Κούρδων και Αρμενίων. Είναι γνω...
Η ιστορία εκδικείται ήδη τα "βρώμικα'' σχέδια του Κεμάλ για αφομοίωση εκατομμυρίων Ελλήνων, Κούρδων και Αρμενίων.
Είναι γνωστό σύμφωνα με Έλληνες και ξένους ειδικούς, ότι στην σημερινή Τουρκία κατοικούν πάρα πολλά εκατομμύρια (όχι χιλιάδες) μη τουρκικής καταγωγής πολίτες, οι οποίοι εξαναγκάστηκαν από το 1930 να αλλάξουν σταδιακά το όνομα τους, αλλιώς οι συνέπειες θα ήταν τρομερές από το τουρκικό καθεστώς.
Πρόκειται για μία άλλου τύπου “γενοκτονία”, που αφορά τον πολιτιστικό, γλωσσικό και εθνοτικό τομέα και αφορά Έλληνες, Κούρδους, Αρμένιους, Άραβες και λοιπούς.
“Η Τουρκία δεν επιτρέπει σε Κούρδους να έχουν μη τουρκικά επώνυμα από το νόμο.
Το τουρκικό καθεστώς ανάγκασε εκατομμύρια μη μουσουλμάνους και μη μουσουλμανικές κοινότητες να επιλέξουν ένα Μογγολικό ή ένα τουρκικό επώνυμο.
Τα περισσότερα επώνυμα κατασκευάζονταν από το τουρκικό δεσποτικό καθεστώς (Ατατούρκ) από το 1930”, αναφέρει κουρδικό ΜΜΕ.
“Σε ποια χώρα οι πολίτες αναγκάζονται να έχουν επίσημα επώνυμα διαφορετικά από τα πραγματικά τους;
Η απάντηση είναι στην Τουρκία, όπου πολίτες αναγκάζονται να κατέχουν τουρκικά επώνυμα, ενώ δεν επιτρέπεται να καταχωρούν τα κουρδικά τους επώνυμα επίσημα!
Η Τουρκία έχει βασιστεί σε υψηλό επίπεδο ρατσισμού εδώ και δεκάδες χρόνια”, αναφέρει Κούρδος ειδικός.
Πριν από 87 χρόνια, ο τουρκικός λαός αντιμετώπισε έναν νέο νόμο, ο οποίος τον ανάγκασε να επιλέξει ένα επίσημο οικογενειακό επώνυμο.
Μεταξύ αυτών των φασιστικών αλλαγών του Κεμάλ, ήταν και ο νόμος για το επώνυμο που εγκρίθηκε στις 21 Ιουνίου 1934, ο οποίος απαιτούσε από όλους τους Τούρκους πολίτες να επιλέξουν ένα επώνυμο για την οικογένειά τους.
Οι πολίτες της Τουρκίας πήραν επώνυμα όπως "hadji" (προσκυνητής), "hodja" (δάσκαλος), "agha" (πλοίαρχος), "πασάς" (γενικός), "hafiz" (κάποιος που ξέρει καλά το Κοράνι), και ούτω καθεξής.
Άλλοι πήραν επώνυμα βασισμένα σε πόλεις, όπως το "Konevi" (Ικόνιο).
Οι πρώτοι που επωφελήθηκαν από το νέο νόμο ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ, στον οποίο δόθηκε το επώνυμο "Ατατούρκ" (που σημαίνει: Πατέρας των Τούρκων) από την Εθνοσυνέλευση, και ο Ismet Pasha, ο οποίος πήρε το επώνυμο "Ινονού".
Ένας νέος νόμος όριζε ότι το επώνυμο "Ataturk" θα ήταν αφιερωμένο μόνο στον Μουσταφά Κεμάλ, καθιστώντας το απαγορευμένο σε οποιονδήποτε άλλο.
Μερικά επώνυμα βγήκαν από τη φυσική εμφάνιση του πατέρα, όπως ο Pehlivan (παλαιστής) ή ο Sakalli (γενειοφόρος), ενώ άλλοι προτιμούσαν εκείνους που δίνουν ενδείξεις για την προσωπικότητά τους, όπως ο Caliskan (εργατικός) ή ο Guleryuz (χαμογελαστός).
Κάποια επώνυμα αναφέρονταν στο επάγγελμα του κατόχου, όπως το Kanat (έμπορος πουλερικών).
Οι περισσότεροι υιοθέτησαν επίσης επώνυμα που σχετίζονται με την ιστορία, Kilic (σπαθί), Osman (ιδρυτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), Sakarya (μάχη κατά τη διάρκεια του τουρκικού πολέμου της ανεξαρτησίας που έλαβε χώρα γύρω από τον ποταμό Σαγγάριο) και Yilmaz (άφοβος μαχητής), αποτελούν τα περισσότερα παραδείγματα.
Αυτά όμως αφορούσαν κυρίως τους τουρκικής καταγωγής πολίτες, αφού στους υπόλοιπους δεν επιτράπηκε η χρήση επωνύμων μη τουρκικών.
Σκοπός ήταν η εθνολογική αλλοίωση και ενσωμάτωση εκατομμυρίων μη Τούρκων στο τουρκικό κράτος, κατά την πάγια τακτική των Κεμαλιστών.
Σήμερα η χρήση DNA με εύκολο και απλό τρόπο έχει προκαλέσει θύελλα στους Τούρκους που ζουν στην ΕΕ, αφού διαπιστώνουν ότι δεν είναι τουρκικής καταγωγής, αλλά ελληνικής, κουρδικής αρμενικής κά.
Το σχέδιο του Κεμάλ για αλλοίωση της εθνολογικής σύνθεσης των εκατομμυρίων μη τουρκικής καταγωγής πολιτών, γυρίζει ήδη μπούμερανγκ και σύντομα θα δούμε εξελίξεις στην χώρα αυτή, που θα ήταν αδιανόητες σε άλλες εποχές, κυρίως λόγω τεχνολογίας.
πηγη
