ΠΕΡΙΠΛΟΚΕΣ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ Πολεμικές αποζημιώσεις ζητεί ο Ράμα ως αντάλλαγμα για την Χάγη Οι απαιτή...
ΠΕΡΙΠΛΟΚΕΣ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΕΜΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
Πολεμικές αποζημιώσεις ζητεί ο Ράμα ως αντάλλαγμα για την Χάγη
Οι απαιτήσεις για επιστροφή περιουσιών υπό μεσεγγύησιν
ΤΕΛΙΚΩΣ η προσφυγή στην Χάγη για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο δεν είναι τόσο απλή υπόθεσις όσο πίστευαν ορισμένοι.
Ήτο πράγματι έκπληξις το γεγονός ότι η Αλβανία και μάλιστα υπό την ηγεσία του μηχανορράφου ῎Εντι Ράμα συνεφώνησε τόσο απλά σε μια νομότυπη διαδικασία η οποία συμφώνως προς όλες τις προβλέψεις θα δικαίωνε τις ελληνικές θέσεις.
Όμως δεν συνεφώνησε «τόσο απλά».
Ζητεί ανταλλάγματα.
Και δεν είναι η πρώτη φορά. Συνήθως η Αλβανία λειτουργεί σε λογική συναλλαγών.
Το ερώτημα είναι εάν οι απαιτήσεις της κινούνται εντός λογικού πλαισίου. Κάτι που συνήθως δεν συμβαίνει.
Ακόμη και όταν οι απαιτήσεις είναι μόνον οικονομικές.
Είναι γεγονός ότι ο Έντι Ράμα, ο οποίος έθεσε ζήτημα αποζημιώσεως περιουσιών που απωλέσθησαν ή κατεστράφησαν κατά τον πόλεμο, δεν ετόλμησε να ομιλήσει για τις περιουσίες των Τσάμηδων.
Κάτι τέτοιο δεν υπήρχε επ' ουδενί περίπτωσις να γίνει δεκτό από την Ελλάδα. «Περιορίσθηκε» λοιπόν να ζητήσει ως αντάλλαγμα για να υπογράψει το συνυποσχετικό, που είναι απαραίτητο για την Χάγη, την αποζημίωση για περιουσίες που τελούσαν υπό μεσεγγύησιν από τον καιρό του πολέμου.
Βεβαίως το γνωρίζαμε ότι υπάρχει τέτοια απαίτησις.
Ο Έντι Ράμα την είχε θέσει και κατά το παρελθόν προς τον τότε υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά στο πλαίσιο της συζητήσεως για την άρση του εμπολέμου μεταξύ των δύο χωρών.
Τότε, την κατάσταση «έσωσε» ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος εξήγησε στην κυβέρνηση της εποχής αφ' ενός ότι κάτι τέτοιο θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου – οπότε μπορεί να αποκτούσαν εφαλτήριο και οι Τσάμηδες για τις δικές του διεκδικήσεις – αφ' ετέρου και τα χρήματα που θα απητούντο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα. Κάποιοι ομιλούν για δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ.
Και το χειρότερο είναι ότι «παράθυρα» στην απαίτηση αυτή έχει ανοίξει μία, μάλλον κακοδιατυπωμένη, απόφασις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, για ποιόν λόγο η Κυβέρνησις έσπευσε να ομιλήσει για συμφωνία με την Αλβανία και συνυποσχετικό για την Χάγη;
Ήταν πρόθυμη να υποχωρήσει στον εκβιασμό του Έντι Ράμα προκειμένου να φθάσουμε στο διεθνές δικαστήριο για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών;
Και για ποιόν λόγο, τίποτε από αυτά δεν έγινε δημοσίως γνωστό;
Για ποιόν λόγο οι Έλληνες αφέθησαν να πιστεύουν ότι θα πηγαίναμε στην Χάγη με ένα καλή τη πίστει συνυποσχετικό που θα υπέγραφε η Αλβανία;
Δυστυχώς, καλή πίστη η Αλβανία ουδέποτε επέδειξε.
Ούτε ακόμη και όσον αφορά τον σεβασμό των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών, των οποίων κλείνει τις Εκκλησίες και αρπάζει τις περιουσίες.
Για να μην πούμε και τα χειρότερα, των οποίων κορυφή του παγόβουνου μόνον είναι η δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, ο οποίος τρία σχεδόν χρόνια μετά παραμένει αδικαίωτος!
Εν αντιθέσει με εμάς, οι Αλβανοί δεν ξεχνούν τίποτε. Συνεχίζουν να επικαλούνται μεσεγγυήσεις και να διεκδικούν αποζημιώσεις.
Πόσες αποζημιώσεις θα έπρεπε να ζητεί όμως η Ελλάς, εξ ονόματος των Βορειοηπειρωτών για όσα έχουν υποστεί από το αλβανικό καθεστώς, πρωτοστατούντος σήμερα του Ράμα;
Πηγή: Εφημερίδα Εστία
www.himara.gr
