του Σταμάτη Σπανουδάκη Μέσα στις τόσες θεωρίες συνομωσιών και αλληλοκατηγόριες μεταξύ θυμωμένων, απογοητευμένων και μπερδεμένων συμπατρ...
του Σταμάτη Σπανουδάκη
Μέσα στις τόσες θεωρίες συνομωσιών και αλληλοκατηγόριες μεταξύ θυμωμένων, απογοητευμένων και μπερδεμένων συμπατριωτών μου, ας προσθέσω κι’ εγώ, άλλη μία.
Φτάινε οι Ισραηλίτες, φταίει η λέσχη Bildenberg, που πίσω της όμως, είναι οι Μασόνοι και λίγο πιό πίσω οι Ιλουμινάτοι, η μάλλον φταίει ο Σόρος, που απέναντί του έχει τον Bill Gates, τούς οποίους υπηρετεί η κυβέρνηση μας, ίσως όχι αυτή, αλλά μάλλον η προηγούμενη, ίσως η και η επόμενη, φταίει τελικά το σύστημα, σίγουρα η δικτατορία, και γιατί όχι, κι’ γενιά του Πολυτεχνείου, αλλά σαφώς και οι πληρωμένοι δημοσιογράφοι και τα πουλημένα μέσα, βέβαια το ίντερνετ, σίγουρα η εκκλησία, οπωσδήποτε το Βατικανό και τελικά συνεννοημένοι κάπως μυστικά όλοι αυτοί και άλλοι τόσοι μεταξύ τους, η σε και μικρότερες ομάδες, μας οδηγούν με χίλιους ύπουλους τρόπους, στην μισητή παγκοσμοιοποίηση.
Όμως, η μόνη αληθινή και αναπόφευκτη «παγκοσμοιοποίση» για μένα, είναι ο θάνατος.
Εκεί, είτε στον Χριστό, είτε όπου θέλει η ψυχούλα και η τρέλα σου πιστεύεις, είτε στην ανάσταση νεκρών, είτε στο ότι όλοι γινόμαστε χώμα, η «μοίρα» , το αναπόφευκτο τέλος όλων μας, δεν μπορεί παρά να είναι κοινό για όλους μας.
Όπως και κοινή είναι και η επώδυνη στιγμή της γεννήσεως μας.
Αυτό λέει η λογική, όχι η πίστη.
Διότι αδύνατον να υπάρξει, νύχτα και μέρα μαζί, κρύο και ζέστη συγχρόνως, ένας έξυπνος βλάξ, η ένας ταλαντούχος ατάλαντος, ένας όμορφος άσχημος, πόλεμος και ειρήνη συγχρόνως και βάλτε και ότι άλλα αντίθετα, επίθετα, χαρακτηρισμούς και σάλτσες, θέλετε.
Όλοι οι κοσμικοί «μιμητές» του θανάτου, που προανέφερα, είναι ανίσχυροι μπροστά στο μέγα και φοβερό μυστήριο, του αναπόφευκτου θανάτου.
Ποιόν ακριβώς φοβόμαστε λοιπόν;
Ποιός μας ταλαιπωρεί, μπερδεύει, φοβίζει, σκλαβώνει, ξεγελάει, καταπιέζει, σκοτώνει, φυλακίζει και όλα τα κακά που απευχόμαστε;
Ποιός μας οδηγεί σε μια παγκόσμια κόλαση;
Ποιός είναι ο άρχων του κακού;
Ποιός ο αιώνιος ψεύτης;
Ποιός μισεί τελικά την εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο;
Αυτός που δυστυχώς, δεν πιστεύουμε πια ότι υπάρχει.
Καί όμως υπήρχε πρίν δημιουργηθεί η γή, η εμείς.
Αυτός που, αν οι μυστικές υπηρεσίες της γής, έβλεπαν τα αρχεία του, θα σκίζαν ντροπιασμένες, τα παιδαριώδη δικά τους.
Ο φέρων το φώς.
Ο ωραιότερος και εξυπνότερος άγγελος που ο Θεός δημιούργησε.
Ο « άρχων του κόσμου τούτου» κατα τα λόγια του Χριστού.
Επαναλαμβάνω και κλείνω:
Η μόνη για μένα, αληθινή και αναπόφευκτη «παγκοσμοιοποίηση», είναι ο θάνατος.
