Άρθρο του Μιχαήλ Παναγιωτόπουλου, Αντιναυάρχου (ε.α.) ΠΝ στην Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής Τα νέα από την απέναντι χώρα. Ένας ολίγον παραπλ...
Άρθρο του Μιχαήλ Παναγιωτόπουλου,
Αντιναυάρχου (ε.α.) ΠΝ
στην Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής
Τα νέα από την απέναντι χώρα.Ένας ολίγον παραπλανητικός τίτλος, καθόσον η απέναντι χώρα δουλεύει με σύστημα και χρονοδιάγραμμα το οποίο τηρεί.Εκτός απροόπτων και ευκαιριών που τους δίδονται από λάθος χειρισμούς και εγκληματικές αβλεψίες των απέναντί τους κυβερνήσεων, όλες οι άλλες κινήσεις τους είναι προγραμματισμένες και μάλιστα στην πλειοψηφία τους προαναγγελμένες και δεδηλωμένες. Αρκεί μόνον να υπάρχει εγρήγορση και οξεία αντίληψη για να καταλάβει κάποιος αναλυτής τις επόμενες κινήσεις τους στην σκακιέρα της γεωπολιτικής και των διεθνών σχέσεων.
Από πλευράς εξοπλισμών, το πρόγραμμα ναυπήγησης των νέων φρεγατών τύπου «Ι» προχωράει κανονικά.Η πρώτη φρεγάτα, η «Istanbul, F-515», καθελκύστηκε με ελάχιστη καθυστέρηση 10 ημερών, στις 23 Ιανουαρίου και θα τεθεί σε ενέργεια το 2023, μετά την ολοκλήρωση όλων των δοκιμών της.Αναμένεται να χρησιμοποιηθεί περισσότερο ως πλοίο δοκιμών καθώς θα τοποθετηθούν αρκετά συστήματα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, μετά την αξιολόγηση των οποίων, θα γίνει η ανάδραση προς τη βιομηχανία για διορθώσεις και βελτιώσεις τους για χρήση στις επόμενες τρεις φρεγάτες του προγράμματος.Εκτίμησή μου είναι ότι το πλοίο αυτό αν και έχει περιορισμούς σε εκτόπισμα και σε οπλισμό, είναι μια καινούργια μονάδα που θα ενισχύσει τις δυνατότητες τόσο του τουρκικού ναυτικού, όσο και της τεχνογνωσίας (Know Why) της αμυντικής βιομηχανίας της γείτονος.Οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις μας για πάνω από δεκαετία ψάχνουν και ψάχνονται για τις νέες μονάδες του στόλου, χωρίς ακόμη αποτέλεσμα και παρά τις ευκαιρίες που έχουν παρουσιαστεί.Αντίθετα η Τουρκία προχωρά αργά αλλά σταθερά στην ανάπτυξη και αξιοποίηση των εγγενών της δυνατοτήτων, με την βοήθεια των δικών μας εταίρων (Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία) και σε συνεργασία με δικούς της συμμάχους, όπως το Πακιστάν.
Από πλευράς κινήσεων, την παρούσα περίοδο δεν σημειώνονται «σοβαρές/ δυναμικές» κινήσεις των Τούρκων.
Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι για αυτήν την περίοδο «ηρεμίας» και σχετίζονται μεταξύ τους.
Πρώτος και κύριος είναι η στάση αναμονής που θέλει να κρατήσει η Τουρκία και να εκμεταλλευτεί κάθε συγκυρία σε πολιτικό επίπεδο, κάθε άστοχη κίνηση ή δήλωση που μπορεί να της δώσει την ευκαιρία για περισσότερες παράλογες διεκδικήσεις.
Είναι η περίοδος που εξετάζει τις αποκρίσεις της διεθνούς κοινότητας στις ενέργειες που ολοκλήρωσε πρόσφατα, όπως η ενεργοποίηση των S-400, η παράνομη είσοδος στα Βαρώσια, η ανάπτυξη των αρμάτων Leopard στην Κύπρο και οι θαλάσσιες έρευνες στην Ελληνική/Ευρωπαϊκή ΑΟΖ.
Δεύτερος λόγος είναι οι «εξελίξεις» σε Ευρώπη και Αμερική. Στην Ευρώπη μέχρι τώρα η Τουρκία, χάρη στην βοήθεια των ευρωπαίων εταίρων μας αλλά και στην ατολμία, την άκρως εσφαλμένη κατά τη γνώμη μου πολιτική και την αδιαφορία της κυβέρνησης του κου Μητσοτάκη, έχει καταφέρει να βγει κυριολεκτικά αλώβητη από δύο Συνόδους Κορυφής και το ίδιο προσμένει να γίνει και στην επόμενη στις 25 Μαρτίου.
Ιδιαίτερα αφού έχει αποσύρει τα ερευνητικά της από την ανατολική Μεσόγειο και συμμετέχει πάλι στις διερευνητικές συνομιλίες με την Ελλάδα, εκτιμά ότι μπορεί να είναι αισιόδοξη.
Οι ΗΠΑ μέχρι τώρα έχουν κρατήσει σθεναρή στάση απέναντι στην Τουρκία, στάση η οποία δεν έχει διαφοροποιηθεί με την νέα κυβέρνηση του Μπάϊντεν, κυρίως λόγω της ενεργοποίησης των S-400.
Έχουν αποκλείσει την Τουρκία από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F-35, με αποτέλεσμα η γείτονα να εκσυγχρονίσει τα F-16, μέχρι να καταφέρει να κατασκευάσει το δικό της μαχητικό TFX.Επίσης διαφαίνονται αυξητικές τάσεις στην πίεση των ΗΠΑ, κυρίως λόγω της προσέγγισης Τουρκίας – Ρωσίας αλλά και της στάσης των ΗΠΑ στη Συρία, όπου στηρίζουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) στον αγώνα κατά του ISIS.
Επίσης στην άσκηση «Defender 21» του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μαύρης θάλασσας τον Μάρτιο, ο σχεδιασμός (κυρίως αμερικανικός) δεν περιλαμβάνει τη διέλευση ΝΑΤΟικών δυνάμεων μέσω Βοσπόρου, αλλά συγκέντρωσή τους στην Αλεξανδρούπολη και χερσαία μεταφορά στις ακτές της Ρουμανίας, παρακάμπτοντας το Βόσπορο.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται για την ανάπτυξη τριάντα αμερικανικών ελικοπτέρων τύπου Black Hawk και Apache, στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης.Έχουν εμφανιστεί γελοίοι λεονταρισμοί από Τούρκους αξιωματούχους, του τύπου «Δύο τάγματά μας θα μπουν εκεί και θα μάθουν στους Αμερικανούς πώς να κολυμπάνε στα νερά του Αιγαίου».
Τρίτος λόγος είναι η προετοιμασία της Τουρκίας για τις επόμενες κινήσεις της, που αναμένονται στην ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο.Στην ανατολική Μεσόγειο, μετά την ολοκλήρωση των ερευνών από το Oruc Reis είναι απόλυτα φυσιολογικό για την Τουρκία όπως και η ίδια το έχει δηλώσει, να προχωρήσει σε γεωτρήσεις.Το έχει προαναγγείλει ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας Φατίχ Ντονμέζ «Πρώτα βγάζουμε την ακτινογραφία της περιοχής και μετά κάνουμε γεωτρήσεις», αλλά και ο ίδιος ο Ερντογάν από το πλωτό γεωτρύπανο Φατίχ.
Στην Κύπρο τόσο το άνοιγμα των Βαρωσίων, όσο και η μεταφορά των Leopard δείχνουν ότι κάτι ετοιμάζεται. Μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Τσαβούσογλου στα Κατεχόμενα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ μίλησε ανοιχτά για δυο κυρίαρχα κράτη «…τώρα πια θα πρέπει να γίνουν διαπραγματεύσεις με ισότιμη κυριαρχία.Άρα αν υπάρχει ισότιμη κυριαρχία, τότε μπορούν να υπάρχουν δυο κυρίαρχα κράτη».
Ο κος Δένδιας σε σχετική δήλωσή του ανέφερε ότι «…τηρούμε τις συμβατικές μας υποχρεώσεις που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο.. στη βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο».
Παραμένουμε δηλαδή στην από καιρό άστοχη και αποτυχημένη επίκληση του Διεθνούς Δικαίου που επί 50 σχεδόν χρόνια έχει αφήσει τους Τούρκους να κατέχουν το 37%, χωρίς να κάνουμε κάποια κίνηση ισχύος που θα τους οδηγήσει στην αποδοχή και εφαρμογή αυτού του Δικαίου.Η στάση αυτή είναι μοιρολατρική και δεν μπορεί να οδηγήσει σε τίποτε άλλο παρά σε αποτυχίες και συμβιβασμούς.Η πενταμερής διάσκεψη που έχει προγραμματιστεί για τον Μάρτιο δεν αναμένω να φέρει κάποιο ωφέλιμο για την πατρίδα μας και την Κύπρο αποτέλεσμα. Τουναντίον, μπορεί αφενός να δείξει προς την διεθνή κοινότητα το «διπλωματικό» προσωπείο που θα προβάλλει η Τουρκία και αφετέρου μετά την μη ουσιαστική όπως αυτό είναι αναμενόμενο πρόοδο, να αποτελέσει την αφορμή για την εφαρμογή των δυναμικών σχεδίων της Τουρκίας.Αν για παράδειγμα μετά την μη καρποφορία της πενταμερούς η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη, «αναγκαστικά» οδηγηθεί να καλέσει τα κράτη για αναγνώριση των κατεχομένων ως «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», αφού θα έχει κανονίσει να την αναγνωρίσουν πιθανόν η Αλβανία, τα Σκόπια, το Αζερμπαϊτζάν, η Λιβύη, η Κιργισία, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν για αρχή, τότε να δούμε πώς θα αντιδράσει ο κος Μητσοτάκης. Υπάρχουν αρκετές διαφορές και σε πολλά επίπεδα από την αποτυχημένη αναγνώριση του 1983.
Συνοψίζοντας, ο Φεβρουάριος αναμένεται να είναι σχετικά ήρεμος, αλλά σίγουρα χρειάζεται προσοχή στις κινήσεις των Τούρκων και βέβαια προετοιμασία, θέληση και αποφασιστικότητα από πλευράς της παρούσας κυβέρνησης του κου Μητσοτάκη και της απούσας αντιπολίτευσης του κου Τσίπρα, η οποία είναι παντελώς αφανής σε όλα τα μεγάλα θέματα εσωτερικά ή εξωτερικά.Οι επόμενοι όμως μήνες εκτιμώ ότι θα είναι δύσκολοι και μόνο με σωστό σχεδιασμό και κινήσεις που βασίζονται σε πατριωτικό σκεπτικό θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις της Τουρκίας.Καλή συνέχεια και καλή δύναμη.
ellhnes.net
