Η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν είπε ότι «Με κάθε ειλικρίνεια, μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν θα είμαστε σε θέση να επιλύσουμε αυτό το ζήτημ...
Η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν είπε ότι «Με κάθε ειλικρίνεια, μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν θα είμαστε σε θέση να επιλύσουμε αυτό το ζήτημα».
Μετά από εννέα μήνες, οι συνομιλίες για την εμπορική συμφωνία πριν το Brexit έχουν κολλήσει στα δικαιώματα των αλιευτικών σκαφών των χωρών της ΕΕ να αλιεύουν στα βρετανικά ύδατα.
Το δεδομένο είναι ότι και οι δύο πλευρές δεν μπορούν να αποτρέψουν τα ψάρια από το να μετακινούνται μεταξύ των θαλάσσιων συνόρων και ασφαλώς δεν θέλουν να καταλήξουν τα αλιευτικά τους σκάφη να συγκρούονται στις θάλασσες μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ.
Η ΕΕ θέλει να διατηρηθεί η πρόσβαση της στα ύδατα που εμπίπτουν στην ΑΟΖ του Ηνωμένου Βασιλείου λόγω της ζωτικής σημασίας των συγκεκριμένων περιοχών για την αλιευτική βιομηχανία της ΕΕ.
Όπως παραδέχεται και η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν «Όσον αφορά την αλιεία, η συζήτηση είναι ακόμα πολύ δύσκολη».
Τόνισε ότι «Με κάθε ειλικρίνεια, μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν θα είμαστε σε θέση να επιλύσουμε αυτό το ζήτημα.»
Ενώ ήταν μέλος της ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο έπρεπε να χωρίσει τα νερά του ως μέρος της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.
Όμως οι Βρετανοί έχουν από καιρό πει ότι αυτό περιορίζει άδικα τη δική του βιομηχανία.
Η ΕΕ δεν αμφισβήτησε το δικαίωμα του Ηνωμένου Βασιλείου να ελέγχει τις θάλασσές του, αλλά επέμεινε ότι, σε αντάλλαγμα για μια εμπορική συμφωνία και την πρόσβαση στην ενιαία αγορά του μπλοκ, θα πρέπει να συνεχίσει να δίνει το δικαίωμα σε πλοία από χώρες όπως η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες και το Βέλγιο να έχουν πρόσβαση σε μεγάλο μερίδιο των αλιευμάτων.
Οι συνομιλίες επικεντρώθηκαν γύρω από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, τη θάλασσα μεταξύ 12 και 200 ναυτικά μίλια από τις βρετανικές ακτές.
Ένα τμήμα μεταξύ 6 και 12 μιλίων από τις βρετανικές ακτές αποτέλεσε επίσης μέρος της συζήτησης επειδή τα ευρωπαϊκά πλοία, ιδίως εκείνα από τη Γαλλία, είχαν πρόσβαση εκεί εδώ και αιώνες, αν και δεν εμπίπτει επίσημα στη δικαιοδοσία της ΕΕ.
Υπάρχουν ορισμένα ιστορικά προηγούμενα για χώρες εκτός της ΕΕ που έχουν συμφωνίες αλιείας με το μπλοκ.
Για παράδειγμα, η ΕΕ έχει διμερείς ρυθμίσεις με τη Νορβηγία και τις Νήσους Φερόε, προκειμένου να διαχειριστούν από κοινού τα αποθέματα ψαριών και να επιτρέψουν στους Ευρωπαίους ψαράδες να αλιεύουν στα ύδατά τους.
Η Νορβηγία έχει ήδη καταλήξει σε ένα πλαίσιο συμφωνίας για την αλιευτική συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο τον Σεπτέμβριο.
Η χώρα, η οποία έχει συνάψει συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών με την ΕΕ στο πλαίσιο της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Ζώνη, δήλωσε ότι ενδέχεται να κλείσει τα ύδατά της σε αλιευτικά σκάφη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο την 1η Ιανουαρίου, εάν δεν υπάρξει συμφωνία μεταξύ και των τριών μερών μέχρι το τέλος του μήνα.
Κοινή αλιευτική πολιτική
Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική της ΕΕ, η οποία καθορίζει περιορισμούς αλιευμάτων για κάθε χώρα, θεσπίστηκε για να αντιμετωπίσει την απότομη μείωση των αποθεμάτων αλιείας στην τέταρτη μεγαλύτερη περιοχή παραγωγής στον κόσμο και την υψηλότερη αξία στον κόσμο.
Οι υπουργοί αλιείας της ΕΕ θέτουν όρια, γνωστά ως τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα, για κάθε είδος, σε ετήσια βάση σε διαπραγματεύσεις που διαρκούν συχνά πολλά μερόνυχτα.
Η ιδέα είναι ότι κάθε χώρα θα πρέπει να λάβει σταθερό μερίδιο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Τα όρια αλιευμάτων αναθεωρούνται κάθε χρόνο και μπορούν να ανταλλαχθούν.
Το Ηνωμένο Βασίλειο ήθελε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο υπολογίστηκαν τα αποθέματα ψαριών για να χρησιμοποιήσει έναν τύπο που ονομάζεται «zonal attachment», τον οποίο η βρετανική κυβέρνηση διατείνεται ότι δίνει μια πολύ πιο ακριβή εικόνα για το πού βρίσκονται τα ψάρια, αντί για το μοντέλο της ΕΕ που βασίζεται σε δεδομένα από τη δεκαετία του 1970.
Η ΕΕ αντιτάχθηκε στις προσπάθειες της Βρετανίας να εξαρτάται η πρόσβαση και οι ποσότητες αλίευσης από διαπραγματεύσεις που θα γίνονται κάθε χρόνο, διότι αυτό θα αποτελούσε κίνδυνο για την σταθερότητα και την βιωσιμότητα της ευρωπαϊκής αλιευτικής βιομηχανίας.
Δυσανάλογα τα ποσά της αλιείας με τις επιπτώσεις της αποτυχίας εμπορικής συμφωνίας
Σύμφωνα με αξιωματούχους που παρακολουθούν από κοντά τις διαπραγματεύσεις, το Ηνωμένο Βασίλειο απέρριψε την Παρασκευή μια προσφορά της ΕΕ που θα οδηγούσε το ευρωπαϊκό μπλοκ στο να χάσει το 25% των εσόδων του από την αλιεία στα βρετανικά ύδατα.
Σύμφωνα με τα ξένα δημοσιεύματα τα έσοδα από την αλιεία σε βρετανικά ύδατα για τις χώρες της ΕΕ κυμαίνεται στα 650 εκατομμύρια ευρώ. το μπλοκ να χάνει περίπου το 25% των τρεχόντων 650 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο έχει αξιώσεις ώστε η μείωση των ευρωπαϊκών εσόδων να πλησιάζει το 60%, αναφέρει δημοσίευμα του Bloomberg.
Είναι αξιοσημείωτο ότι τα αλιευτικά δικαιώματα και η αλιευτική βιομηχανία της Βρετανίας ισοδυναμεί περίπου με 0,1% του ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ βάσει των αναλύσεων της βρετανικής κυβέρνησης του 2018 η βρετανική οικονομία θα είναι τουλάχιστον 2,6% μικρότερη σε 15 χρόνια, εάν δεν υπάρξει εμπορική συμφωνία με την ΕΕ.
Ξένιος Μεσαρίτης
economytoday.sigmalive.com
