Γιάννης Σ. Καργάκος Η μαμά Ευρώπη είναι διχασμένη για το αν θα κάνει ντα τον τεντυμπόυ Ερντογάν. Της ζητάμε, πιασμένοι από το φουστάνι...
Γιάννης Σ. Καργάκος
Η μαμά Ευρώπη είναι διχασμένη για το αν θα κάνει ντα τον τεντυμπόυ Ερντογάν.
Της ζητάμε, πιασμένοι από το φουστάνι, να μην του δίνει όπλα, αλλά αυτή μάλλον θα συνεχίσει, γιατί βγάζει λεφτά από αυτό.
Μάλλον αγαπά περισσότερο τον άσωτο υιό.
Αλλά και μεις δεν πάμε πίσω.
Αν ήμασταν καλά παιδιά και διαβάζαμε ιστορία, θα ξέραμε ότι το εμπάργκο όπλων, που είχε επιβληθεί στην Τουρκία το 1974 μετά την εισβολή, άρθηκε αμέσως, αφού Κίσσινγκερ, Γερμανία και Αγγλία δεν το ήθελαν.
Σήμερα Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία πωλούν όπλα στην Τουρκία.
Αν διαβάζαμε ιστορία, θα ξέραμε ότι ουδεμία συμμαχία εξασφαλίζει προστασία.
Άλλωστε ένα υπερβολικά προστατευμένο παιδί είναι στην ουσία απροστάτευτο.
Μπορεί ο Κάλβος να λέει: «Καλήτερα, καλήτερα διασκορπισμένοι οἱ Ἕλληνες ῾νὰ τρέχωσι τὸν κόσμον, μὲ ἐξαπλωμένην χεῖρα ψωμοζητοῦντες· Παρὰ προστάτας ῾νἄχωμεν».
Εμείς καταφέραμε και να ψωμοζητάμε και «προστάτες» να έχουμε.
Αυτό όμως που περισσότερο μας ενδιαφέρει είναι ότι είμαστε ένα κλικ αγουαίη από το ρεβεγιόν.
Κι ας είναι ένα κλικ αγουαίη ο Τούρκος Τζων Γουαίη από τα σπίτια μας.
Το κλικ της σκανδάλης δεν θα αργήσει να ακουστεί, αφού οι πολιτισμένοι εταίροι μας ασκούν πολιτική εξάσφαιρου και μεις πολιτική εταίρας.
Οι Βυζαντινοί μας πρόγονοι είχαν μια παροιμία σοφή:
«Οὐαί τῷ μή τοῖς ἰδίοις ξυομένῳ» ( = Ἀλίμονο σ᾽ ἐκεῖνον πού δέν ἔχει νύχια νά ξυστεῖ).
Παρακαλώντας τους άλλους να μας ξύσουν, μάλλον θα καταλήξουμε σαν τον Διονύσιο τον Φιλόσοφο και τον Δασκαλογιάννη.
Όχι ξυσμένοι αλλά γδαρμένοι.
Αυτοί όμως τουλάχιστον ξεσηκώθηκαν!
