Στο σχέδιο του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αναφέρεται το διάσημο αμερικανικό π...
Στο σχέδιο του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αναφέρεται το διάσημο αμερικανικό περιοδικό Newsweek.
Το αμερικανικό έντυπο τονίζει εμφατικά ότι ο Ερντογάν δεν έχει πλέον πολιτικό μέλλον και ότι ο επόμενος Αμερικανός πρόεδρος μετά τις εκλογές έχει πολύ λίγο διάστημα για να δώσει μια αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα “Τουρκία”, το οποίο προκαλεί τριγμούς στο δυτικό σύστημα εξουσίας.
Ως κύρια αιτία της στάσης του Τούρκου προέδρου θεωρείται από το ίδιο, το δίδυμο Ομπάμα-Μπάιντεν και ή ναρκισσιστική πολιτική που ακολούθησαν με τον ισλαμιστή Ερντογάν.
Ο Τραμπ αν και κατηγορείται ότι διαθέτει πολύ καλές σχέσεις με τον Τούρκο πρόεδρο, έχει το δικό του τρόπο σκέψης που θα εκπλήξει πολλούς.
Το περιοδικό αναφέρει ότι “τα σταθερά θέματα των εξωτερικών πολιτικών του Τραμπ στη Μέση Ανατολή και σε όλο τον κόσμο είναι ότι κρίνει τους ηγέτες από τις πράξεις τους και όχι από τα λόγια τους".
Όλες αυτές οι πτυχές της εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και τη διατήρηση μιας επιτυχημένης πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν, καθώς ο Τούρκος σουλτάνος εμφανίζεται ως ένας εχθρός που ενδιαφέρεται να βάλει να χτυπηθούν όλες τις πλευρές μεταξύ τους, ώστε αυτός απερίσπαστος να καταστήσει δυνατή την προσπάθειά του για δημιουργία μιας νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Πολλοί ειδικοί στις ΗΠΑ υποστηρίζουν την αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ.
Αλλά δεν είναι σαφές ότι μια τέτοια κίνηση θα εξουδετέρωνε τον Ερντογάν.
Το αντίθετο μάλιστα, θα μπορούσε να ενδυναμώσει τον Τούρκο πρόεδρο βοηθώντας τον να συσπειρώσει το τουρκικό λαό μαζί του σε μια εποχή που η οικονομία της Τουρκίας βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Λαμβάνοντας υπόψη την πολυετή επιθετικότητα του Ερντογάν, ο πρώτος στόχος μιας ρεαλιστικής αμερικανικής πολιτικής θα ήταν να “υποβαθμιστεί” η εξουσία του, αποδυναμώνοντας παράλληλα την Τουρκία οικονομικά.
Αυτό μπορεί να σημαίνει την επιβολή οικονομικών κυρώσεων στην Τουρκία για την επιθετική πολιτική της κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, ή μπορεί να σημαίνει απλώς να “δοθεί” στην Τουρκία μια ήπια ώθηση για οικονομικό κραχ.
Χωρίς να θέτουν το ζήτημα μιας πιθανής απομάκρυνσης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ απλά δεν μπορούν να πουλήσουν προηγμένα οπλικά συστήματα στην Τουρκία, αποδεικνύοντας παράλληλα την αμυντική υποστήριξή τους προς Ελλάδα, Κύπρο, και το Ισραήλ μαζί με τους Άραβες εταίρους του.
Είναι αλήθεια ότι η Κίνα επιδιώκει ήδη να υποκαταστήσει τις ΗΠΑ στη χρηματοδότηση της τουρκικής οικονομίας και στην πώληση όπλων, αλλά διατηρώντας την Τουρκία στο ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν μεγαλύτερο έλεγχο έναντι της Τουρκίας από την Κίνα.
Η πολιτική τύπου “καρότο-μαστίγιο” για την υποβάθμιση της εξουσίας του Ερντογάν, μαζί με απειλές, είναι ο δρόμος που κινείται ο Τραμπ.
Ο ίδιος δεν επιτίθεται συχνά άμεσα στους αντιπάλους του.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Τραμπ “αγκάλιασε” τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Kim Jong-un ακόμη και όταν του επέβαλε τις σκληρότερες οικονομικές κυρώσεις, ενώ στη συνέχεια τον κατονόμασε ως κρατικό χορηγό της τρομοκρατίας.
Το ίδιο έχει πράξει και με τον Πούτιν και με τον Ερντογάν.
Η πεποίθηση του Ερντογάν ότι μπορεί να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία ενώ ταυτόχρονα νομίζει ότι μπορεί να επιτίθεται σε μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ καθώς και στη Ρωσία, οφείλεται στον ναρκισσισμό που τον “τάισε” το δίδυμο Ομπάμα-Μπάιντεν.
Με τον Ερντογάν τώρα να απειλεί ανοιχτά πολλούς συμμάχους των ΗΠΑ ( Ελλάδα-Κύπρο), είναι πια εμφανές ότι η μεγαλύτερη και ταχύτερα αυξανόμενη απειλή για τη σταθερότητα και την ειρήνη στη Μέση Ανατολή είναι η Τουρκία, και ο νικητής στις προεδρικές εκλογές του επόμενου μήνα στις ΗΠΑ δεν θα έχει χρόνο για να το αντιμετωπίσει, καταλήγει το περιοδικό.
Ο Ερντογάν κατέστησε σαφές σε ολόκληρη την ανθρωπότητα ότι τα σχέδια της Τουρκίας για τα επόμενα χρόνια αφορούν ένα και μόνο σχέδιο που αφορά την υποδούλωση χιλιάδων ανθρώπων.
Αυτό από μόνο του φτάνει και περισσεύει για τον θέσει στο στόχαστρο κάθε κέντρου εξουσίας σε Ανατολή (Ρωσία) και Δύση (ΗΠΑ-χώρες τις ΕΕ) επιφέροντας ισχυρά πλέον χτυπήματα.
pronews.gr
