Γραφει ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος Η δικαιοσύνη απεφάνθη ότι η Χρυσή Αυγή λειτουργούσε ως εγκληματική οργάνωση και καταδίκασε την ηγεσία,...
Γραφει ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος
Η δικαιοσύνη απεφάνθη ότι η Χρυσή Αυγή λειτουργούσε ως εγκληματική οργάνωση και καταδίκασε την ηγεσία, στελέχη και μέλη της με βαριές ποινές.
Σε αυτό το σημείο δεν έχει, θεωρούμε, κανένα νόημα το να εξετάσουμε αν η Χρυσή Αυγή έκανε λάθη ή το αν με τις τακτικές προκάλεσε αυτές τις διώξεις.
Ούτε επίσης έχει νόημα να δούμε την νομική υπόσταση της καταδίκης μιας και το θέαμα, το οποίο στήθηκε μέσα και έξω από το δικαστήριο, όσο και στις τηλεοράσεις είναι πασιφανές ότι δεν βοήθησε να διεξαχθεί καμία δίκαιη δίκη.
Αντίθετα, πιστεύουμε πως έχει νόημα να εξετάσουμε το πολιτικό διακύβευμα της δίκης και των παρελκόμενών της, ειδικότερα δε σε ότι αφορά τον πατριωτικό χώρο γενικά και τον εθνικισμό ειδικότερα .
Σε καμία περίπτωση η καταδίκη της Χρυσής Αυγής δεν είναι μία "νίκη της Δημοκρατίας", όπως λένε, αλλά σαφέστατα αποτελεί μία πολιτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, η οποία σε μία κρίσιμη περίοδο για τα εθνικά θέματα, το μεταναστευτικό και τις κοινωνικές επιπτώσεις του κορωνοϊού, βρήκε ένα άριστο μέσο αποπροσανατολισμού.
Επίσης, έδωσε στην Αριστερά μία βαλβίδα ασφαλείας για να νομίζει αυτή ότι οι κινητοποιήσεις έφεραν την καταδίκη, όταν σε όλα τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα είναι παντελώς ανύπαρκτη.
Αυτοί λοιπόν έκανα καλά, το ότι κάναμε εμείς όμως που βρισκόμαστε απέναντι τους τι σκοπεύουμε να κάνουμε, τι μπορούμε να κάνουμε και κυρίως τι θέλουμε να πράξουμε;
Σε καθετί αρνητικό υπάρχει και κάτι θετικό, αυτό είναι ένας νόμος της ανθρώπινης φύσης, ο οποίος εδώ έχει την εφαρμογή του.
Μπορεί δηλαδή ο Εθνικισμός και οι ιδέες του να βρέθηκαν στο στόχαστρο με αφορμή την δίκη, αλλά αυτές ακριβώς ο διωγμός έχει και τα θετικά του.
Καταρχάς, πιστεύουμε ότι θα λειτουργήσει ως "εμβόλιο" για να απαλλαγεί ο Εθνικισμός από τον χαρακτηρισμό του ως "η μεγαλύτερη παιδική ασθένεια".
Αυτά του συνωστισμού με την Δεξιά και την τελείως λάθος θεώρηση πολλών ότι μπορούν να υπάρξουν πολιτικές σχέσεις μαζί της.
Η Δεξιά αποτέλεσε τον μεγαλύτερο διώκτη των ανθρώπων και των ιδεών μας.
Η Δεξιά και δη στην κυρίαρχη σήμερα φιλελεύθερη έκφρασή της είναι πολιτικό παιδί του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, των μεγαλύτερων εχθρών του παραδοσιοκρατικού Εθνικισμού.
Αν κάποιοι τώρα εξακολουθούν να βλέπουν θετικά την ΝΔ ή ας πάνε σε αυτήν ή ας λέγονται κάπως αλλιώς, αλλά όχι "Εθνικιστές".
Η καταδίκη της Χρυσής Αυγής φέρνει και άλλο ένα καλό.
Μας απαλλάσει από τους διαφόρους γυρολόγους, κάποια "χαμένα ταλέντα" που είδαν "φως" (δηλαδή έδρες, μισθωμένες θεσούλες, αναγνωρισιμότητα κλπ.) και μπήκαν, κακώς, οι πρώτοι, όπως τα ποντίκια στο καράβι, που θα εξαφανιστούν.
Μας απαλλάσσει επίσης η καταδίκη από τους διαφόρους "χομπίστες" που δεν μπορούν να δουν τον Εθνικισμό ως τρόπο ζωής, αλλά ως πάρεργο και εκτόνωση της καθημερινότητάς τους.
Απαλλαγμένοι από τους διαφόρους επαναστάτες του καναπέ και του πληκτρολογίου που γι' αυτούς αγώνας είναι μόνο οι ονειρώξεις τους.
Απαλλαγόμεθα ακόμη από τους διαφόρους εθνικιστές-πατριώτες και λοιπούς φανατικούς, οι οποίοι δυστυχώς μέχρι σήμερα μας περιτριγύριζαν.
Θα έπρεπε στην ουσία να ευχαριστήσουμε την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα, γιατί με τις διώξεις, τις οποίες προκάλεσε, μας βοηθά να καθαρίσουμε τον "κόπρο του Αυγεία" τον χώρο μας.
Έναν χώρο που ειδικά τώρα με τα νέα δεδομένα, που προκύπτουν, οφείλει να καταλάβει πως ο Εθνικισμός είναι τρόπος ζωής, είναι στάση ζωής με αξιοπρέπεια και περισσότερο απ' όλα, είναι πολιτικός αγώνας.
Με την πολιτική να σημαίνει τρόπους για την κατάκτηση της εξουσίας και τον επηρεασμό της κοινής γνώμης.
Μέχρι τώρα, τις περισσότερες φορές, οι Εθνικιστές απαντούσαν στις προκλήσεις του συστήματος, δεν δημιουργούσαν οι ίδιοι τα πολιτικά ζητήματα, αλλά προσάρμοζαν τον λόγο και την τακτική τους στα θέματα, τα οποία έθετε το πολιτικό σύστημα.
Για παράδειγμα, συμμετείχαν στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία, δεν τα διοργάνωναν.
Εξέφραζαν τις απόψεις τους για τα ζητήματα μεταναστευτικής πολιτικής, δεν δημιουργούσαν τις συνθήκες για να αναγκαστεί το σύστημα να έχει μεταναστευτική πολιτική.
Τέλος για το παρόν τουλάχιστον, το όλο πανηγύρι της δίκης έδειξε πόσο εύκολα κλείνει η κάνουλα της δημοσιότητας γύρω από τις θέσεις και τις απόψεις μας.
Γι' αυτό πριν από οτιδήποτε άλλο οφείλουμε να δημιουργήσουμε δικούς μας διαύλους ενημέρωση, να επεκτείνουμε και να καλλωπίσουμε τους ήδη υπάρχοντες.
Οφείλουν οι ίδιοι στην ουσία να αλλάξουμε.
Όχι σε ιδέες, αλλά σε τακτικές, στην παρουσίαση των ιδεών, στην εύμορφη έκφραση των απόψεών μας.
Αφού απαλλαγούμε από τα περιττά, τα οποία δεν μας ανήκουν.
Θα μπορούμε περισσότερο δυνατά, περισσότερο αποφασιστικά να κάνουμε πράξη την θεώρηση των αριστερών ότι "δεν τελειώσαμε με τους φασίστες".
*Ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος είναι Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Εθνικού Μετώπου
