Με αναφορά στις τουρκικές προκλήσεις, τον Ερντογάν και το Κυπριακό πρόβλημα η ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά τη γενική συζήτ...
Με αναφορά στις τουρκικές προκλήσεις, τον Ερντογάν και το Κυπριακό πρόβλημα η ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά τη γενική συζήτηση της 75ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.
Αυτούσια η ομιλία του Προέδρου Αναστασιάδη
Κύριε Πρόεδρε,Εξοχότατοι, Κυρίες και Κύριοι,
Κύριε Πρόεδρε,Εξοχότατοι, Κυρίες και Κύριοι,ατ’ αρχήν θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά εκτίμησή μας προς τον Πρόεδρο της εβδομηκοστής τετάρτης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης, κ. Muhammad-Bande, για την εξαιρετική ηγετική παρουσία του σε αυτούς τους χωρίς προηγούμενο καιρούς της πανδημίας του COVID-19
Θα ήθελα επίσης να συγχαρώ τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης της εβδομηκοστής τετάρτης συνόδου, κ. Βολκάν Μποζκίρτ και να ευχηθώ κάθε επιτυχία στην άσκηση των καθηκόντων του, με δίκαιο και διαφανή τρόπο.
Εξοχότατοι, Κυρίες και Κύριοι,
Η Κυπριακή Δημοκρατία προσυπογράφει πλήρως το θέμα που έχει επιλεγεί γι αυτή την σημαντική σύνοδο, η οποία σηματοδοτεί το 75ο επετειακό έτος των Ηνωμένων Εθνών.
Είναι ένα θέμα το οποίο είναι όσο ποτέ άλλοτε συναφές, καθώς υπάρχουν σαφείς αναφορές, και παραθέτω συγκεκριμένο απόσπασμα: «Το μέλλον που θέλουμε, τα Ηνωμένα Έθνη που χρειαζόμαστε: Επιβεβαιώνοντας τη συλλογική μας δέσμευση για πολυμερή συνύπαρξη...»
Γινόμαστε όλοι μάρτυρες μονομερών τάσεων ή αναβίωσης εθνικιστικών επιχειρημάτων, τα οποία δημιουργούν ένα έλλειμα νομιμότητας, που θέτει σε αμφιβολία την όλη πειστικότητα και υπονομεύει την αποτελεσματικότητα του Διεθνούς Οργανισμού.
Ταυτόχρονα, γινόμαστε επίσης μάρτυρες παγκόσμιων κρίσεων, όπως της πανδημίας, πολιτικών συγκρούσεων, αναγκαστικής μετανάστευσης, θρησκευτικού φανταμενταλισμού, πείνας και φτώχειας, βίαιων ακροτήτων, καταστροφής της πολιτιστικής κληρονομιάς
Κι ας είμαστε ειλικρινείς: Είναι γι αυτούς ακριβώς τους λόγους που υπάρχει απογοήτευση και σκεπτικισμός για την αποτελεσματικότητα της πολυμερούς συνύπαρξης, καθώς ο κόσμος εκφράζει την απογοήτευσή του για το ότι οι διεθνείς οργανισμοί είναι απρόσιτοι, ανίκανοι ή δεν θέλουν να επιτελέσουν έργο.
Θα πρέπει να κινηθούμε για να αναλάβουμε από κοινού τις ευθύνες μας μέσω συλλογικής ηγεσίας, να επαναβεβαιώσουμε τη δέσμευσή μας και να αποκαταστήσουμε τα επιχειρήματα που υπογραμμίζουν την πολυμερή συνύπαρξη, κοινή ευθύνη και περισσότερη αλληλεγγύη.
Για την επίτευξη αυτού του σκοπού, η εβδομηκοστή Πέμπτη επέτειος των Ηνωμένων Εθνών προσφέρει μια ευκαιρία στον Οργανισμό για να επαναδιεκδικήσει τον φυσικό του ρόλο και να αναζωογονήσει τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του για να υπερασπιστεί οικουμενικές αξίες.
Εξοχότατοι, Κυρίες και Κύριοι,
Σ’ αυτούς τους πρωτοφανείς καιρούς, η πανδημία υπογραμμίζει το ευάλωτο και το εύθραυστο του κόσμου, επιβεβαιώντας ότι οι συντονισμένες προσπάθειες αποτελούν τη μοναδική ελπίδα και καταληκτική αναγκαιότητα για την ανθρωπότητα.
Όπως εύστοχα το έχει θέσει ο Γενικός Γραμματέας: «Εμποδίζοντας την περαιτέρω εξάπλωση του COVID-19 είναι μια κοινή ευθύνη για όλους μας.
Είμαστε όλοι μαζί μαζί σ΄αυτό, καμιά χώρα δεν μπορεί να τα καταφέρει από μόνη της».
Σε σχέση με το πιο πάνω, οφείλω να παραδεχτώ ότι εγώ, και πιστεύω όλοι μας, εξακολουθώ να ανησυχώ εξαιρετικά όσον αφορά την ανοδική τάση νέων κρουσμάτων και θανάτων από τον κορωνοϊό που βλέπουμε να σημειώνονται παγκοσμίως.
Γι αυτό, πιστεύω ότι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός για να προστατεύσουμε τις πιο ευάλωτες ομάδες του κόσμου, είναι να επιδείξουμε συλλογικά την αλληλεγγύη μας, υποστηρίζοντας εκείνες τις χώρες των οποίων τα συστήματα υγείας έχουν ανάγκη.
Μια αλληλεγγύη, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει τον διαμοιρασμό των εμβολίων για τον COVID-19 με ίσο και αμοιβαίο τρόπο, όταν θα έχουν αναπτυχθεί.
Εξοχότατοι, Κυρίες και Κύριοι,
Για λόγους συνέπειας με όσα έχω αναφέρει σχετικά με την αξία της πολυμερούς συνύπαρξης και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, θα επικεντρώσω την παρέμβασή μου σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, που βρίσκεται ανάμεσα στις πιο πληγείσες, την Μέση Ανατολή.
Όλοι μας ανησυχούμε από τις επεμβάσεις της Τουρκίας, οι οποίες επηρεάζουν την εδαφική ακεραιότητα και αποσταθεροποιούν τη Λιβύη, τη Συρία και το Ιράκ, και ανησυχούμε επίσης για τις παραβιάσεις από την εν λόγω χώρα των κυριαρχικών δικαιωμάτων, τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου.
Ο συνδυασμός των προαναφερθέντων έχει δημιουργήσει ένα κλίμα αυξανόμενης αστάθειας, με αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στην περιοχή αλλά και πέρα από αυτή.
Η Κύπρος, παρά το μικρό της μέγεθος, προσφέρει διευκολύνσεις για συνέργειες και συνεργασίες, προωθώντας ένα δίκτυο συνεταιρισμών, συμπεριλαμβανομένων τριμερών και πολυμερών σχεδίων μαζί με την Ελλάδα, την Αίγυπτο, τον Λίβανο, την Ιορδανία, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και την Αρμενία.
Θεμελιωμένοι στις αρχές του διεθνούς δικαίου και των σχέσεων καλής γειτονίας, οι συνεταιρισμοί αυτοί ούτε κατευθύνονται εναντίον οποιασδήποτε τρίτης χώρας, ούτε αποκλείουν οποιαδήποτε χώρα, η οποία συμμερίζεται το όραμά μας για την εγκαθίδρυση συνθηκών διαρκούς ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή μας.
Δυστυχώς, με φόντο τις τελευταίες θετικές εξελίξεις για σταδιακή αποκατάσταση σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και Αραβικών κρατών, η Τουρκία επίμονα και ενσυνείδητα κλιμακώνει τις εντάσεις, διά της εφαρμογής των επεκτατικών της σχεδίων μέσω της χρήσης βίας.
Παρακαλώ, επιτρέψατέ μου να αποφύγω να επεκταθώ στην καλώς γνωστή συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντιστις προαναφερθείσες χώρες και να επικεντρωθώ στη στάση και τις μονομερείς της ενέργειες απέναντι στη δική μου χώρα.
Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω ότι η Κύπρος και ο λαός της εξακολουθούν να υποφέρουν από την παράνομη στρατιωτική εισβολή του 1974, την συνεπακόλουθη στρατιωτική κατοχή του 37 τοις εκατό της χώρας μας και τον βίαιο εκτοπισμό του 40 τοις εκατό του πληθυσμού.
Έκτοτε, παρά την εποικοδομητική εμπλοκή, τόσο τη δική μου όσο και των προκατόχων μου, προς επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης διευθέτησης, η Κύπρος παραμένει η τελευταία μοιρασμένης χώρα της Ευρώπης, εξαιτίας της αδιάλλακτης στάσης και των παράλογων απαιτήσεων της Τουρκίας.
Η τελευταία προσπάθεια για διευθέτηση έλαβε χώρα το 2017, μετά την πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα των ΗΕ να συγκαλέσει μια πολυμερή Διάσκεψη για την Κύπρο στο Κρανς Μοντάνα.
Κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης, ο Γενικός Γραμματέας υιοθέτησε ένα πλαίσιο έξι σημείων, τα οποία θα έπρεπε να συζητηθούν ανεξάρτητα και ολοκληρωμένα, περιλαμβανομένου του Κεφαλαίου για την Ασφάλεια και τις Εγγυήσεις, ώστε να επιτευχθεί μια στρατηγική συμφωνία που θα άνοιγε τον δρόμο για συνολική διευθέτηση.
Δυστυχώς, παρά τη θετική μας συνεισφορά και την υποβολή πειστικών και ρεαλιστικών γραπτών προτάσεων, οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν λόγω της αδιάλλακτης στάσης και επιμονής της Τουρκίας να διατηρήσει την αναχρονιστική Συνθήκη Εγγυήσεως και το δικαίωμα επέμβασης, καθώς και μόνιμη παρουσία στρατευμάτων.
Επρόκειτο για μια προσέγγιση που αντιτίθεται στην ιδιότητά μας ως Κράτους-Μέλους της ΕΕ, οι δε ακριβείς παρατηρήσεις του Γενικού Γραμματέα στις 4 Ιουνίου 2017, μετά τη συνάντηση με τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων, ήταν, όπως τις μεταφέρω επί λέξει:
«Η πρόοδος στο Κεφάλαιο της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων είναι ουσιαστικό στοιχείο για την επίτευξη συνολικής συμφωνίας και για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων, σε σχέση με τη μελλοντική τους ασφάλεια».
Έκτοτε, και παρά την απογοήτευσή μας, έχουμε επανειλημμένα μεταφέρει την δέσμευσή μας για άμεση επανέναρξη των απευθείας συνομιλιών για διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος από το σημείο που είχαν μείνει στο Κρανς Μοντανά.
Από αυτή την άποψη, θέλω να καλωσορίσω την πρόθεση του Γενικού Γραμματέα να αναμιχθεί προσωπικά στην επανάλψη της διαπραγματευτικής διαδικασίας, μετά την ολοκλήρωση των εσωτερικών πολιτικών διαδικασιών εντός της Τουρκοκυπριακής κοινότητας.
Εκ μέρους μου, θέλω να επανατονίσω της απαρασάλευτη θέση μας:
Παραμένουμε δεσμευμένοι να επαναρχίσουμε αμέσως την ειρηνευτική διαδικασία, σύμφωνα με τη σχετική αλληλοκατανόηση που επετεύχθη με τον Γενικό Γραμματέα και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη στις 25 Νοεμβρίου, 2019, η οποία έθεσε τις αρχές για την επανέναρξη ενός νέου γύρου διαπραγματεύσεων.
Εκ μέρους μου, θέλω να επανατονίσω της απαρασάλευτη θέση μας:
Παραμένουμε δεσμευμένοι να επαναρχίσουμε αμέσως την ειρηνευτική διαδικασία, σύμφωνα με τη σχετική αλληλοκατανόηση που επετεύχθη με τον Γενικό Γραμματέα και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη στις 25 Νοεμβρίου, 2019, η οποία έθεσε τις αρχές για την επανέναρξη ενός νέου γύρου διαπραγματεύσεων.
Ταυτόχρονα, και πρέπει να είμαι απολύτως σαφής στο θέμα αυτό, καθώς αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για κάθε ειρηνευτική διαδικασία:
Για να αρχίσουν οι συνομιλίες με ρεαλιστική προοπτική επιτυχίας, είναι επιτακτική η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που να συμβάλλει σε εποικοδομητικές και καλή τη πίστει διαπραγματεύσεις, με ίσους όρους και όχι κάτω από συνθήκες εκφοβισμού και απειλών.
Κι έχω προβεί σε αυτή την αναφορά, καθώς επιπρόσθετα της συνεχιζόμενης κατοχής της χώρας μας από την Τουρκία, γινόμαστε σήμερα μάρτυρες μιας σειρά προκλητικών ενεργειών οι οποίες:
Αντιτίθενται στο διεθνές δίκαιο, τις σχετικές Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και της Σύμβασης των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, είτε με παράνομες γεωτρήσεις στην Αποκλειστική Οικονομική μας Ζώνη είτε με απειλές για επικείμενο άνοιγμα τις περιφραγμένης πόλης των Βαρωσίων, που βρίσκεται υπό τουρκικό στρατιωτικό έλεγχο.
Κύριε Πρόεδρε, Εξοχότατοι,
Ανέμενα, μετά την τελευταία δήλωση του Γενικού Γραμματέα των ΗΕ για την πρόθεσή του να επαναρχίσει τις διαπραγματεύσεις, ότι η Τουρκία θα ανταποκρινόταν με θετικό τρόπο.
Ωστόσο, είναι με μεγάλη λύπη που πληροφορούμαστε την αντίδραση της Τουρκίας, μέσω δημοσίων δηλώσεων του Υπουργού των Εξωτερικών της, ο οποίος υποστήριξε ότι ο διακαής πόθος και ο σκοπός τους είναι η εγκαθίδρυση ή επιβολή μιας λύσης δύο κρατών ή ενός συνομοσπονδιακού συστήματος διακυβέρνησης.
Η λύπη μου έγινε μεγαλύτερη μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκίας κ. Ερντογάν, κατά την προσφώνησή του στη Γενική Συνέλευση των ΗΕ.
Εκείνο που είναι πιο απογοητευτικό είναι η ανώφελη προσπάθεια του κ. Ερντογάν, αψηφώντας πλήρως τις ιστορικές αλήθειες, να παρουσιάσει ότι οι εντάσεις στη Μέση Ανατολή οφείλονται σε μονομερείς ενέργειες που ανέλαβαν οι Έλληνες και οι Ελληνοκύπριοι.
Δεν θα περίμενα ποτέ ότι μια χώρα που έχει επανειλημμένα καταδικαστεί από πληθώρα Ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την παράνομη εισβολή και κατοχή του 37 τοις εκατό της χώρας μας, θα ισχυριζόταν, και αναφέρω επί λέξει:
«Πίσω από την ένταση που υπάρχει στην Ανατολική Μεσόγειο εδώ και λίγο καιρό, υπάρχουν χώρες που ενεργούν με την αντίληψη ότι ο «νικητής τα παίρνει όλα».
Και διερωτούμαι:
Ποιά χώρα χρησιμοποιεί την ισχύ για «να τα πάρει όλα;»
Ποιά χώρα προτιμά μια διακρατική συμπεριφορά βασισμένη στην ισχύ παρά στους κανόνες;
Πόσο αντιφατική είναι η αναφορά του κ. Ερντογάν ότι:
«Δεν επιβουλευόμαστε τα δικαιώματα, τις διευθετήσεις και τα νόμιμα συμφέροντα οποιουδήποτε, ούτε στην Ανατολική Μεσόγειο ούτε σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή»
Και διερωτούμαι:
Ποιά χώρα εισέβαλε και εξακολουθεί να κατέχει την Κύπρο;
Ποιά χώρα εισέβαλε στη Συρία;
Ποιά χώρα επενέβηκε στρατιωτικά στη Λιβύη;
Ποιά χώρα παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας;
Ποιά χώρα παρενέβει στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράκ;
Κυρίες και Κύριοι,
Αυτό που είναι ακόμα πιο παράδοξο όσον αφορά την προσέγγιση του κ. Ερντογάν, είναι το σχόλιό του ότι:
«... δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στις παραβιάσεις της χώρας μας και των Τουρκοκυπρίων και στο γεγονός ότι τα συμφέροντά μας αγνοούνται».
Και διερωτούμαι και πάλι:
Ποιού τα συμφέροντα αγνοούνται όταν οι διεκδικήσεις της Τουρκίας περιορίζουν την αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου κατά 44 τοις εκατό, εις βάρος τόσο των Ελλήνοκυπρίων όσο και των Τουρκοκυπρίων;
Ποιού τα συμφέροντα αγνοούνται όταν η Τουρκία:
Επιλέγει να αγνοεί της συγκλίσεις που επετεύχθησαν μεταξύ των δύο κοινοτήτων τόσο το 2011 και το 2015, σύμφωνα με τις οποίες:
(α) Η Ομόσπονδη Κύπρος θα συνεχίσει να είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, και
(β) Οποιαδήποτε έσοδα που θα προέλθουν από την εκμετάλλευση των εθνικών πόρων του Κράτους θα κατανέμονται στην ομόσπονδη κυβέρνηση.
Και επιθυμώ να υπενθυμίσω ότι οι συγκλίσεις αυτές δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ από την Τουρκία ή την Τουρκοκυπριακή πλευρά.
Είναι γι αυτόν ακριβώς τον λόγο που το θέμα των υδρογονανθράκων δεν είχε ποτέ εγερθεί κατά τη διάρκεια της εντατικής διαπραγματευτικής περιόδου 2011 μέχρι 2017, ούτε υπήρξε μέρος κανενός από τα στοιχεία του πλαισίου που ο Γενικός Γραμματέας των ΗΕ παρουσίασε στο Κρανς Μοντανά.
Ταυτόχρονα, η Τουρκία παραβλέπει το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει εγκαθιδρύσει ένα Εθνικό Κυρίαρχο Ταμείο, το οποίο διασφαλίζει τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, αναφορικά με όποια έσοδα προκύψουν από την εκμετάλλευση των αποθεμάτων των υδραγονανθράκων.
Περαιτέρω, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τις προτάσεις μου για τη δημιουργία ενός δεσμευμένου λογαριασμού προς όφελος της τουρκοκυπριακής κοινότητας, στον οποίο να κατατίθενται οποιαδήποτε έσοδα από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, με βάση την αναλογία πληθυσμού των συνιστώντων κρατών.
Εάν δε η Τουρκία αναγνωρίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης, τότε τα εν λόγω έσοδα θα μπορούσαν να απελευθερωθούν προς όφελος των Τουρκοκυπρίων ακόμα και πριν από τη λύση του Κυπριακού προβλήματος.
΄Αρα, όπως αποδεικνύεται από τα προλεχθέντα, οι ισχυρισμοί της Τουρκίας ότι οι παράνομες ενέργειές της στοχεύουν στην προστασία των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων, είναι ψευδείς και άκυροι, όπως ψευδείς και άκυροι είναι οι ισχυρισμοί της ότι η Κυπριακή Δημοκρατία παραβιάζει τα δικαιώματα της Τουρκίας.
Ωστόσο, θα ήθελα να καλωσορίσω μια αναφορά του κ. Ερντογάν, και πάλι παραθέτοντας επί λέξει το σχετικό απόσπασμα:
«Η προτεραιότητά μας είναι να επιλύσουμε διαφορές με ειλικρινή διάλογο, βασισμένο στο διεθνές δίκαιο και σε μια ακριβοδίκαιη βάση».
Αν ο κ. Ερντογάν πραγματικά ενστερνίζεται τα πιο πάνω κι αν πιστεύει ειλικρινά ότι οι ενέργειες της Τουρκίας κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι συμβατές με το Διεθνές Δίκαιο, τότε γιατί δεν αποδέχεται την πρότασή μας για ένα ειλικρινή διμερή διάλογο ή την παραπομπή του όλου θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο;
Το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να εφαρμόζεται μονομερώς σύμφωνα με τις ιδιοτροπίες του καθενός.
Δεν θα ήταν προς το καλύτερο όφελος όλων να διευθετήσουμε τις διαφορές μας σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές;
Από μέρους μου, θα ήθελα να επαναλάβω για μια ακόμα φορά ότι είμαι έτοιμος να εμπλακώ σε ένα εποικοδομητικό διάλογο και/ή να συμμορφωθώ με οποιαδήποτε ετυμηγορία του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Εξοχότατοι,
Η μέθοδος του παιγνιδιού επίρριψης ευθυνών χρησιμοποιείται πάντα από εκείνους που φέρουν την ευθύνη για τη μη επίτευξη λύσης σε προβλήματα ή διαφορές, που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει.
Αυτό ακριβώς είναι που αποπειράθηκε να κάνει ο κ. Ερντογάν, κατηγορώντας την πλευρά μας ότι:
«Το μόνο εμπόδιο για τη λύση είναι η αδιάλλακτη, άδικη και κακομαθημένη προσέγγιση τςη Ελληνοκυπριακής πλευράς».
Από όσα έχω ήδη αναφέρει, είναι προφανές ως προς το ποιά πλευρά, μέσω στρατιωτικής εισβολής και μετέπειτα παράνομων ενεργειών, προσπαθεί να διαιρέσει μόνιμα την Κυπριακή Δημοκρατία.
Τα πολυάριθμα Ψηφίσματα των ΗΕ, οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μιλούν από μόνες τους.
Ταυτόχρονα διερωτούμαι:
1. Είναι αδιαλλαξία να επιδιώκεις να εγκαθιδρύσεις ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, χωρίς οποιεσδήποτε ξένες εγγυήσεις, οποιοδήποτε δικαιώμα επέμβασης από ξένη χώρα και ελεύθερο από την παρουσία κατοχικών στρατευμάτων;
Ποιό άλλο από τα 193 κράτη μέλη των ΗΕ βρίσκεται κάτω από εγγυήσεις τρίτης χώρας;
2. Είναι άδικο να υποστηρίζεις την εγκαθίδρυση ενός κανονικού κράτους, στο οποίο όλες οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από τους πολίτες του, χωρίς ξένες εξαρτήσεις;
3. Είναι αδιαλλαξία να οραματίζεσαι την εγκαθίδρυση ενός ισχυρού συστήματος ασφάλειας, βασισμένου στον Κατασταστικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης;
4. Υπάρχει οποιοδήποτε σύνταγμα Ομόσπονδου Κράτους που να προνοεί ότι για κάθε απόφαση στο Ομοσπονδιακό Επίπεδο χρειάζεται τουλάχιστον μια θετική ψήφος από ένα των συνιστώντων μελών; Ιδιαιτέρως όταν το συνιστών μέρος ελέγχεται από τρίτη χώρα;
Εκλεκτοί Φίλοι.
Έθεσα αυτόν το συλλογισμό έχοντας υπόψη:
(α) Το γεγονός ότι οι Τούρκοι έποικοι που φυτεύτηκαν εδώ μπορεί τώρα να είναι περισσότεροι από τους Τουρκοκυπρίους, και
(β) Την επιμονή της Τουρκίας να διατηρήσει τη Συνθήκη Εγγύσης, το δικαίωμα επέμβασης και τη μόνιμη παρουσία τουρκικών στρατευμάτων.
Αν ο Πρόεδρος Ερντογάν θεωρεί ότι αυτό που απαιτεί για τους Τουρκοκυπρίους είναι διαλλακτικό και δίκαιο, τότε γιατί δεν παραχωρεί τα ίδια δικαιώματα και στους Κούρδους, έχοντας υπόψη ότι η δική τους αναλογία του πληθυσμού είναι περίπου η ίδια με την πληθυσμιακή αναλογία των Τουρκοκυπρίων;
Εξοχότατοι,
Έχω αναφέρει μόνο κάποιες από τις απαιτήσεις, προϋποθέσεις και συνεχιζόμενες παράνομες ενέργειες της Τουρκίας.
Δεν θέλω να προεκταθώ σε πολυάριθμους άλλους παράλογους ισχυρισμούς, οι οποίοι δεν συνάδουν με την ιδέα της επίτευξης μιας βιώσιμης και λειτουργικής διευθέτησης, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και την ιδιότητά μας ως κράτους-μέλους της ΕΕ.
Αυτό που θέλω να επαναλάβω είναι ότι, ως μια Ευρωπαϊκή χώρα και με πλήρη σεβασμό προς τις αξίες και τις αρχές της ΕΕ και των ΗΕ, δεν υπήρξε ποτέ πρόθεσή μας, και ούτε θα υπάρξει, να στερήσουμε από τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας τα νόμιμά τους δικαιώματα, σύμφωνα με το κεκτημένο της ΕΕ και τον Καταστατικό Χάρτη των ΗΕ.
Πιστεύω, νοουμένου ότι δεν θα υπάρχουν ξένες παρεμβάσεις, ότι υπάρχει κοινό έδαφος μεταξύ των δύο κοινοτήτων, ώστε να επιτευχθεί λύση που θα πραγματοποιεί το όραμα του λαού μας να ζήσει σε μια Ευρωπαϊκή χώρα, αληθινά ανεξάρτητη και κυρίαρχη.
Μια χώρα ελεύθερη από ξένα στρατεύματα και επεμβατικά δικαιώματα, διασφαλίζοντας συνθήκες σταθερότητας για ένα ασφαλές, ευήμερο και ειρηνικό μέλλον.
Μια διευθέτηση χωρίς νικητές και ηττημένους, με πλήρη σεβασμό των ευαισθησιών και των ανησυχιών και των δύο κοινοτήτων.
Για ένα κράτος που πραγματικά να κυβερνάται από Κύπριους κι όχι ένα Κράτος που να κυβερνάται από ξένους. Έχουμε για καλά αφήσει πίσω μας την εποχή της αποικιοκρατίας.
Εξοχότατοι, Κυρίες και Κύριοι,
Κλείνοντας, επιθυμώ να επαναλάβω για μια ακόμα φορά ότι η ενίσχυση της δέσμευσή μας για πολυμερή συνύπαρξη και διεθνή συνεργασία, η οποία υποστηρίζει τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, είναι θεμελιώδης για την στήριξη των τριών πυλώνων των ΗΕ: ειρήνη και ασφάλεια, ανάπτυξη και ανθρώπινα δικαιώματα.
Με αυτή την επιδίωξη, θα ήθελα να επαναλάβω τον αντίλαλο μιας από τις πιο εμπνευστικές και αισιόδοξες μάντρα της τελευταίας συνόδου: «Ο κοινός μας ανθρωπισμός και η θέλησή μας να δώσουμε μια ευκαιρία στην ειρήνη μας κρατούν ενωμένους».
Σας ευχαριστώ.
sigmalive.com
