του Στέλιου Περικλέου Το ημερολόγιο έδειχνε 10 Ιουλίου 2002 και το ρολόι 4:20. Άλλη μια τραγωδία έμελλε να γραφτεί στην ιστ...
του Στέλιου Περικλέου
Το ημερολόγιο έδειχνε 10 Ιουλίου 2002 και το ρολόι 4:20.
Άλλη μια τραγωδία έμελλε να γραφτεί στην ιστορία της Κύπρου.
Άλλη μια τραγωδία έμελλε να γραφτεί στην ιστορία της Κύπρου.
Μια τραγωδία που βύθισε στο πένθος την Εθνική Φρουρά και ολόκληρο τον Ελληνισμός.
Το ελικόπτερο, στο οποίο επέβαινε ο Στρατηγός Ευάγγελος Φλωράκης, ο Διοικητής της Διοίκησης Αεροπορίας του ΓΕΕΦ Αντιπτέραρχος Στυλιανός Δεμέναγας, ο Επισμηναγός Πάρης Αθανασιάδη, ο Πλωτάρχης Νικόλας Γεωργίου και ο Σμηναγός Μιχάλης Σιακαλλή, συνετρίβη στα Κούκλια.
Όλοι οι επιβαίνοντες, νεκροί…
Η Κύπρος στα μαύρα, η Κύπρος πενθεί για τους αετούς της που πέταξαν ψηλά…
Φέτος συμπληρώνονται 19 χρόνια από τη συντριβή του μοιραίου ελικοπτέρου Βell-206, ένα ατύχημα που στοίχιζε τη ζωή σε πέντε αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς.
Το ελικόπτερο απογειώθηκε από το στρατιωτικό αεροδρόμιο Λακατάμιας, στη Λευκωσία, με κατεύθυνση την αεροπορική βάση Ανδρέα Παπανδρέου στην Πάφο, με σκοπό την παρακολούθηση νυκτερινής εκπαιδευτικής δραστηριότητας των επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35, τα οποία είχαν παραληφθεί με άκρα μυστικότητα το 2001.
Το ελικόπτερο κατέπεσε περίπου δύο χιλιόμετρα μακριά από την αεροπορική βάση της Πάφου, κοντά στο χωριό Κούκλια, ενώ ακολούθησε έκρηξη και το ελικόπτερο τυλίχθηκε στις φλόγες.
Το θέαμα για όσους έσπευσαν στο σημείο, φρικτό…
Οι πέντε επιβαίνοντες εντοπίστηκαν απανθρακωμένοι.
Θρήνος και οδύνη…
Οι πέντε αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς, έχασαν την ζωή τους εν ώρα καθήκοντος, αφήνοντας την τελευταία τους πνοή στα καμένα συντρίμμια, σφραγίζοντας με τον τραγικό τους θάνατο το χρέος τους προς την πατρίδα.
«Μια από τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου»
Σαν ένα ηγέτη με όραμα και σθένος, σαν τον άνθρωπο που ενέπνεε την Εθνική Φρουρά, χαρακτήρισε τον αείμνηστο Στρατηγό, Ευάγγελο Φλωράκη, ο Αντιστράτηγος, Φοίβος Κλόκκαρης, ο οποίος συνυπηρέτησε μαζί του, ενώ ήταν αυτός που κλήθηκε μετά το τραγικό και απρόσμενο συμβάν να εκπληρώσει το σκληρό καθήκον και να πληροφορήσει τη σύντροφο του Αρχηγού, Αθηνά Φλωράκη για τον θάνατο του.
Σε όλα αυτά που πέρασε με τον Στρατηγό, Ευάγγελο Φλωράκη, αλλά και όσα θυμάται και κρατά μέσα του μέχρι και σήμερα από τα βιώματα της συνυπηρέτησης τους, αναφέρεται ο τότε Υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς, μιλώντας στον REPORTER.
«Ήταν μια μεγάλη απώλεια της Εθνικής Φρουράς, που προκάλεσε πάνδημο θρήνο και βύθισε σε πένθος τον απανταχού Ελληνισμό.
Την ίδια ώρα της τραγωδίας, ως Υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς, συμμετείχα σε άλλη περιοχή, σε επιχειρησιακό έλεγχο σχηματισμού και έμελλε να ζήσω μια από τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου».
«Ήταν αρχηγός των πράξεων»
«Η προσφορά και η προσωπικότητα του δεν είναι εύκολο να περιγραφεί με λόγια.
Είχα το προνόμιο να συνυπηρετήσω μαζί του και στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, στην Ξάνθη και δύο φόρες στην Κύπρο.
Κατά την υπηρεσία μου ως Υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς, υπό τις διαταγές του γνώρισα τον χαρακτήρα του και την αποφασιστικότητα του. Μοιράστηκα μαζί του κοινούς στόχους και οράματα για τη σκλαβωμένη πατρίδα μας που τελεί υπό τουρκική κατοχή.
Ήταν Αρχηγός ηγέτης, με όραμα και σθένος, άνθρωπος, φιλικός, καταδεκτικός, αποφασιστικός και τολμηρός.
Με την αυστηρή και στρατιωτική λιτότητα του και με την ακούραστη ενεργητικότητα του ενέπνεε αγάπη και εμπιστοσύνη.
Δεν ήταν Αρχηγός. Ήταν Αρχηγός των πράξεων».
Στη συμβολή του αείμνηστου, Ευάγγελου Φλωράκη, προς τη βελτίωση της μαχητικής ικανότητας της δύναμης, αναφέρθηκε ο Φοίβος Κλόκκαρης, μιλώντας για έναν ακούραστο Αρχηγό που ενέπνεε το προσωπικό της Εθνικής Φρουράς.
«Με άρβυλα και στολή ασκήσεων βρισκόταν δίπλα στους άνδρες του, με προσωπική συμμετοχή σε όλες τις εκπαιδευτικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ακούραστος στα υψώματα, τη θάλασσα και τον αέρα δίπλα στον λόκατζη, τον βατραχάνθρωπο, τον αλεξιπτωτιστή, τον αρματιστή, τον πυροβολητή και τον αεροπόρο.
Κέρδισε την καρδιά του και συνέλαβε αθόρυβα και αποτελεσματικά στη βελτίωση της μαχητικής ικανότητας».
Η ασίγαστη φλόγα, το όραμα και η χαραγμένη εμπειρία
«Ο Αρχηγός Φλωράκης, καταγόμενος από την Άρτα της Ηπείρου με σύζυγο την Αθηνά από την Πάφο της Κύπρου, αγάπησε το νησί μας και τον έκαιγε η ασίγαστη φλόγα να απελευθερωθεί από την τούρκικη κατοχή.
Ένα όραμα που παρέμεινε άσβεστο μέχρι την ημέρα που έφυγε.
Θα μπορούσα να προσδιορίσω ως κύρια χαρακτηριστικά των ηγετικών ικανοτήτων του, με βάση τα βιώματα της συνυπηρέτησης μας, τη λακωνικότητα, την αποφασιστικότητα και την τόλμη.
Μια από τις εμπειρίες που είχα ως Υπαρχηγός του, που παραμένει στη μνήμη μου ενεργός μέχρι σήμερα, είναι η εξής: Ένα πρωινό οι τούρκικες δυνάμεις κατοχής προώθησαν επικίνδυνα προς τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς, ένα τεθωρακισμένο συγκρότημά.
Έγινε ταχεία εκτίμηση καταστάσεως στην αίθουσα επιχειρήσεων του ΓΕΕΦ, καλέσαμε τον Αρχηγό τον ενημερώσαμε όρθιο μπροστά στους χάρτες και του εισηγηθήκαμε συγκεκριμένες ενέργειες άμεσης αντίδρασής.
Ο Αρχηγός άκουσε και προσεκτικά, και είπε μόνο δύο λέξεις και έφυγε.
ΕΙΠΕ ΝΑΙ ΤΩΡΑ.
Ήταν η απόλυτη έκφραση της λακωνικότητας και αποφασιστικότητας που χαρακτήριζε τον Αρχηγό Φλωράκη.
Αιώνια να είναι η μνήμη του και των αξιωματικών που έπεσαν μαζί του.
Η θυσία τους θα αποτελεί φωτεινό παράδειγμα ακούραστης εκτέλεσης του καθήκοντος προς την πατρίδα και θα καθοδηγεί την πορεία της Εθνικής Φρουράς προς εκπλήρωση της αποστολής της.
Είναι η κύρια ασπίδα προστασίας της κυπριακής Δημοκρατίας και το αξιόμαχο της πρέπει να βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο».
ΠΗΓΗ:http://www.reporter.com.cy/local-news/article/698747/-den-itan-archigs-itan-archigs-ton-praxeon-itan-archigs-igtis
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"
