του Λάμπρου Χουλιάρα ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛ.ΑΣ. έ.α. ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ- ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ-ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ-ΥΠΗ...
ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛ.ΑΣ. έ.α.
ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ-
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ-ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ-ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ
Στη διάρκεια της Ιστορίας πάντα υπήρχαν μεταναστευτικά ρεύματα είτε λόγω πολέμων, είτε λόγω έλλειψης τροφής ή φυσικών καταστροφών ή από ένστικτο αναζήτησης και εξερεύνησης.
Στη σύγχρονη ιστορία οι λόγοι είναι συνοπτικά κυρίως, πολιτικοί, θρησκευτικοί ή οικονομικοί και κλιματικοί.
Οι μετανάστες, αναλόγως του λόγου για τον οποίον μετανάστευσαν χωρίζονται σε πρόσφυγες, μετανάστες, οικονομικούς μετανάστες και μία άλλη κατηγορία, οι θρησκευτικοί μετανάστες του Ισλάμ.
Πρόσφυγες ονομάζονται οι άνθρωποι που αναγκάζονται να φύγουν από τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους είτε λόγω πολέμου ή εμφυλίου πολέμου, είτε λόγω διωγμών από καθεστώτα.
Μετανάστες ονομάζονται οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν με τη θέλησή τους την πατρίδα τους για να ζήσουν επί μακρό χρονικό διάστημα είτε για πάντα σε μια νέα πατρίδα της επιλογής τους, είτε γίνονται αποδεχτεί από φιλελεύθερα κράτη, τα οποία έχοντας έναν γιγαντιαίο μηχανισμό χρησιμοποιούν τους μετανάστες ως πολυλειτουργικό αποδομητικό στοιχείο και εργαλείο των εθνικών κοινοτήτων – κοινωνιών.
Οικονομικοί μετανάστες ονομάζονται οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν οικειοθελώς την πατρίδα τους με σκοπό τη βελτίωση της οικονομικής τους κατάστασης με πιθανή προοπτική να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, είτε, κατ΄ απαίτηση των οικονομικών <<ελίτ>> φιλελεύθερων κρατών, προς αντικατάσταση της κάθε εθνικής εγχώριας εργατικής «τάξης», ως φθηνή εργατική δύναμη.
Θρησκευτικοί μετανάστες του Ισλάμ ονομάζονται αυτοί που ασπάζονται κυρίως τις επιταγές του ριζοσπαστικού Ισλάμ, το οποίο καλεί τους πιστούς(σύμφωνα με την ΄΄αρχή της χαζίρια΄΄ (μετακίνησης), η οποία αναφέρεται σε 93 στίχους του Κορανίου), να εισρεύσουν στην Ευρώπη, πλημμυρίζοντας τις δυτικές κοινωνίες στο εσωτερικό τους, μη απαρνούμενοι την πίστη τους και τις αρχές τους, επιδιώκοντας, την επέκτασή των και όταν αποκτήσουν τον απαραίτητο πληθυσμιακό όγκο, να επιβάλουν την σαρία (ιερός νόμος – πολιτικό Ισλάμ).
Ας δούμε τι ισχύει στην περίπτωση της Ελλάδος και πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση έως τώρα.
Από το 1990 και την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, άνθρωποι από την ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια μετανάστευσαν στις χώρες της δυτικής Ευρώπης και στην Ελλάδα, αναζητώντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Επρόκειτο ξεκάθαρα για μετανάστες και οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι θα αποκτούσαν μια δεύτερη πατρίδα και θα ήταν ελεύθεροι να παραμείνουν εκεί, αν τους δέχονταν η νέα τους πατρίδα, ή να επιστρέψουν στη γενέτειρά τους.
Η Ελλάδα, δέχτηκε έναν μεγάλο αριθμό μεταναστών, η πλειονότητα των οποίων είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, με προσιδιάζοντα πολιτιστικά στοιχεία.
Οι πληθυσμοί αυτοί, λόγω μεικτών των γάμων που έγιναν, της ελληνικής κοινωνικότητας και της παρεχομένης Ελληνικής παιδείας, ουσιαστικά έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία.
Τότε, η Ελλάδα λόγω και των ολυμπιακών αγώνων είχε ανάγκη από εργατικά χέρια και η ενσωμάτωσή των μεταναστών επήλθε ευκολότερα.
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Η Ελλάδα, ύστερα από την οικονομική και υγειονομική, κρίση όχι μόνο δεν έχει ανάγκη από μετανάστες αλλά αντίθετα μεταναστεύουν Έλληνες πολίτες στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά.
Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αλλά και λόγω του ασκούμενου υβριδικού πολέμου της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδος, συνεχίζει να δέχεται πίεση από μεταναστευτικές ροές.
Σε τι κατηγορίες μεταναστών ανήκουν όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες, πρόσφυγες θεωρούνται μόνο οι εισελθόντες στη χώρα απευθείας από την χώρα που διώκονται.
Πρόσφυγες παρανόμως διαμένοντες επί του εδάφους της χώρας της εισδοχής:
<<Άρθρον 31. – Αι Συμβαλλόμεναι Χώραι δεν θα επιβάλλουν ποινικάς κυρώσεις εις πρόσφυγας λόγω παρανόμου εισόδου ή διαμονής, εάν ούτοι προερχόμενοι απ’ ευθείας εκ χώρας ένθα η ζωή ή η ελευθερία αυτών ηπειλείτο, εν τη εννοία του άρθρου 1, εισέρχονται ή ευρίσκονται ήδη επί του εδάφους αυτών άνευ αδείας, υπό την επιφύλαξιν πάντως ότι ούτοι αφ’ ενός μεν θα παρουσιαστούν αμελλητί εις τας αρχάς αφ’ ετέρου δε θα δώσουν επαρκείς εξηγήσεις περί της παρανόμου αυτών εισόδου ή διαμονής>>.
Όπερ σημαίνει ότι όσοι εισβάλ(λ)ουν στην Ελλάδα από την επικράτεια της Τουρκίας δεν είναι πρόσφυγες και πρέπει να απελαύνονται άμεσα πίσω στην Τουρκία, χωρίς εννοείται να έχουν δικαίωμα υποβολής ασύλου.
Επομένως όλοι αυτοί που έχουν εισβάλει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα είναι λαθρομετανάστες που ανήκουν σε μία από τις υπόλοιπες τρεις κατηγορίες:
Είτε είναι οικονομικοί μετανάστες, είτε μετανάστες, είτε θρησκευτικοί μετανάστες και κανείς τους δεν δικαιούται άσυλο.
Κατά δήλωσή τους χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως χώρα διέλευσης προκειμένου να καταλήξουν σε κάποια πλούσια χώρα της βόρειας Ευρώπης.
Η Ελλάδα, για λόγους εθνικής ασφαλείας, πρέπει να προβεί στις ακόλουθες ενέργειες:
Πρωτίστως να σφραγίσει τα σύνορά της.
Όπως απέδειξε η πρόσφατη ενέργεια της Τουρκίας στον Έβρο και όπως θα δείξει και η επικείμενη στα νησιά, η γείτων επιθυμεί να χρησιμοποιήσει τους λαθρομετανάστες ως θρησκευτικούς μετανάστες και ως βαζιβουζούκους (οι βασιβουζούκοι, ήταν η αναλώσιμη δύναμη του σουλτάνου, οι άτακτοι, που έτρεχαν πρώτοι στα τείχη και είχαν ως σκοπό να κουράζουν τους αμυνόμενους και να προετοιμάζουν την επίθεση των σπαχήδων), προκειμένου να εποικίσει την Ελλάδα και να αποδιοργανώσει τον εθνικό της ιστό εγγράφοντας υποθήκες για το μέλλον μέσω του λαθροεποικισμού της χώρας μας από φανατικούς ισλαμιστές υποχείρια της Άγκυρας, εκβιάζοντας παράλληλα και την Ευρώπη για λύτρα.
Πρέπει λοιπόν άμεσα η Ελλάδα να σφραγίσει τα σύνορα της και προς τούτο χρειάζεται ένα εξειδικευμένο μεικτό σώμα Συνοριοφυλακής, (από Αστυνομικούς, Λιμενικούς και Ένοπλες Δυνάμεις), η οποία θα έχει ειδικό εξοπλισμό, όπως τον εξοπλισμό που χρειάστηκε στον Έβρο, με οποιαδήποτε προσθήκη χρειαστεί και θα έχει ως αποκλειστική της αρμοδιότητα την αποτροπή εισόδου λαθρομεταναστών από τα σύνορα (χερσαία και θαλάσσια) όλης της επικράτειας.
Έχοντας σφραγίσει τα σύνορα, το επόμενο πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί είναι η διαχείριση αυτών των λαθρομεταναστών που έχουν ήδη εισέλθει στην ελληνική επικράτεια.
Από τη στιγμή που εκ της Συμβάσεως της Γενεύης προκύπτει ότι δεν δικαιούνται ασύλου, η αρμοδιότητα της Ελλάδος είναι είτε ο επαναπατρισμός τους είτε η προώθησή τους σε χώρες που θα τους δεχτούν.
Ενώ οι απλοί Έλληνες πολίτες προσπαθούμε να προστατεύσουμε το έθνος μας από τον πολύπλευρο υβριδικό πόλεμο της Τουρκίας, ένα από τα μέσα του οποίου είναι και οι προβαλλόμενες τηλεοπτικές σειρές, οι πολιτικοί μας έχουν ήδη ενδώσει σε άλλες πολύ σημαντικότερες μορφές πολέμου όπως είναι το μεταναστευτικό και οι τάχιστοι όροι απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας σε ξένους λαθρομετανάστες.
Τα όργανα τους, έχουν επιδοθεί -μεταξύ άλλων- στο έργο παραχάραξης και αλλοίωσης της Ελληνικής γλώσσας, για να μας πείσουν ότι στα ελληνικά οι έννοιες ιθαγένεια, υπηκοότητα ή και ιδιότητα του πολίτη είναι ταυτόσημες επικαλούμενοι νομικά και όχι ετυμολογικά, γλωσσικά επιχειρήματα.
Για την θεωρούμενη ταυτότητα των όρων του πολίτη και του υπηκόου, που σχετίζονται με την εξέλιξη των μορφών εξουσίας, δεν υπάρχει ουσιαστική αντίρρηση.
Η βασική αντίρρηση είναι στην διαστρέβλωση και παραχάραξη τόσο της ιστορικής όσο και της γλωσσικής ετυμολογίας της λέξεως ιθαγένεια, για να την κάνουν να ομοιάζει και στο τέλος να την ταυτίσουν με αυτήν της υπηκοότητας.
Η λέξη ιθαγένεια, ανάγεται στην Ομηρική εποχή και σημαίνει την απευθείας καταγωγή από το γένος, επομένως είναι κατ’ αρχήν βιολογικός και όχι νομικός όρος και σχετίζεται με την έννοια του έθνους.
Η λέξη, ‘’ιθαγενής’’, ‘’ιθαγένεια’’ και τα παράγωγά της, προέρχεται από τις λέξεις: ‘’ιθύς’’, (ευθύς, αληθινός), που σημαίνει «κατ’ ευθείαν», και από το ‘’γένος’’ που προέρχεται από το γίγνομαι (καταγωγή, γενιά) και όχι τον τόπο γέννησης ή τον τόπο διαβίωσης κάποιου ανθρώπου.
Πρόκειται για μια λέξη σύνθετη ‘’ιθύς + γένος’’ και ιθαγενής καλείται ο έχων κατ’ ευθείαν σχέση με γένος.
Συνεπώς η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ είναι ένα φυσικό γεγονός το οποίο δεν αποκτάται με κανέναν νόμο έστω και αν τον ψηφίσουν όλοι οι λαοί της οικουμένης μαζί.
Στη πορεία μπορεί να υπάρχει κάποια διαχρονική ποικιλότητα, προερχομένη από την μίξη, σε ένα έθνος αλλά η συνοχή των μελών του συμπληρώνεται α) από κοινούς αγώνες επιβίωσης που καθορίζουν την ιστορία του έθνους, παρά τους κατά καιρούς εμφυλίους πολέμους, και β) από τα κοινά ήθη και έθιμα, την γλώσσα και τις θρησκείες, που νοηματοδοτούν την ύπαρξη και τις προσδοκίες του Έθνους.
Το ΕΘΝΟΣ σχηματίζεται από δύο βασικούς παράγοντες, την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
Λέγοντας <φυλή>, εννοούμε την <καταγωγή> ότι πρέπει δηλαδή τα άτομα του Έθνους να έχουν κοινή καταγωγή.
Δεν αρκεί οι Άνθρωποι αυτοί να έχουν <συνείδηση> περί κοινής καταγωγής.
Δεν αρκεί δηλ. να πιστεύουν στην κοινή τους καταγωγή, αλλά να έχουν πράγματι κοινή καταγωγή.
Διότι μόνον η κοινή καταγωγή η κοινή <φυλετική επαγωγή>-συνεπάγεται κοινούς κληρονομικούς χαρακτήρες, άρα κοινά πνευματικά στοιχεία.
Όταν υπάρχει κοινή καταγωγή κατά το μάλλον ή ήττον, τότε υπάρχουν κατά το μάλλον ή ήττον κοινή γλώσσα, κοινός πολιτισμός, κοινές θρησκείες, κοινά ήθη, κοινή ιστορία.
Αυτά τα δευτερογενή στοιχεία δεν αποτελούν, το καθένα ξεχωριστά, απαραίτητο στοιχείο συγκροτήσεως Έθνους.
Εν τούτοις, όλα αυτά, όταν συνυπάρχουν, συντελούν στην συνοχή της κοινότητος, στην δημιουργία δηλ. ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ -του δεύτερου παράγοντος συγκροτήσεως του ΕΘΝΟΥΣ.
Έθνος/Ιθαγενής, επομένως, είναι ο φυλετικώς ομοειδής κατά το μάλλον ή ήττον λαός, ο οποίος έχει συνείδηση της υπάρξεως του.
Η λέξη ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ δεν έχει καμία εννοιολογική σχέση με την λέξη ιθαγένεια.
Ο υπήκοος (υπό + ακοή), είναι αυτός που υπόκειται στην εξουσία ενός κράτους.
Είναι ο πολίτης που δηλώνει την υπακοή του στα ψηφίσματα του κράτους στο οποίο είναι υπήκοος και κατ` επέκταση έχει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που απορρέουν από τους νόμους του κράτους αυτού.
Το κάθε κράτος νομοθετεί τις δικές του προϋποθέσεις με τις οποίες δίνει υπηκοότητα πολίτη του.
Αλλά κανένα κράτος δεν μπορεί να νομοθετεί για την ιθαγένεια κανενός διότι αυτή είναι μία αμετάβλητος βιολογική κατάσταση για την οποία έχει αποφασίσει μόνον η φύση.
Συνεπώς οι όροι ιθαγένεια και υπηκοότητα δεν έχουν την ίδια σημασία.
Όλοι αυτοί οι διαστροφείς της έννοιας της ιθαγένειας για να την ταυτίσουν με αυτήν της υπηκοότητας ή του πολίτη έπρεπε πρώτα να απαλείψουν εννοιολογικά αλλά και φυσικά την έννοια του έθνους ως σύνολο όμαιμων, ομόγλωσσων, ομοτροπων και ομόθρησκων ανθρώπων και να την αντικαταστήσουν με μία καινούργια έννοια για άτομα που ζουν υπό μία κρατική εξουσία η οποία έχει αφ’ εαυτής πάρει το δικαίωμα να καθορίζει ποιος είναι ή μπορεί να γίνει μέλος του συνόλου τών υπό τον έλεγχο της ατόμων, τα οποία ονομάζουν υπηκόους ή πολίτες.
Ανάλογα με την προέλευση της η εξουσία αυτή ανέχεται γλωσσικές ή θρησκευτικές διαφορές μεταξύ πολιτών της και καθορίζει τα «δικαιώματα» και τις υποχρεώσεις τους.
Οι παλαιότερες αυτοκρατορίες που διοικούσαν περισσότερα του ενός έθνη δεν τα κατέλυαν αλλά τα αναγνώριζαν αμέσως ή εμμέσως, θεωρούσαν όλα τα μέλη των διαφόρων εθνών υπηκόους υπό την εξουσία τους, αν και σχεδόν πάντα επικρατούσε το κυρίαρχο έθνος εκ της καταγωγής των ηγεμόνων.
Το ελληνικό έθνος έχει υπάρξει υπό την εξουσία δύο ξένων αυτοκρατοριών.
Πρώτα ήταν η Ρωμαϊκή, με παρόμια προς εμάς πολιτιστικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά, στην οποία επιβιώσαμε στο βαθμό του να συμμετέχουμε ή και να αναλάβουμε την διοίκηση της, χωρίς να της αλλάξουμε όνομα και από αυτό προκύπτει το <<παρατσούκλι>> του Ρωμιού.
Η δεύτερη ήταν η Οθωμανική, η οποία ήταν ξένη προς τον πολιτισμό και τη θρησκεία μας, αλλά αναγνώριζε την διαφορετικότητα μας την οποία χρησιμοποιούσε μάλιστα ως ένδειξη της υποτέλειας μας και αιτία για την κακομεταχείριση μας.
Η νέα προωθούμενη έννοια του έθνους στην ουσία καταργεί την έννοια της φυσικής του υπόστασης, αντικαθιστώντας την από ένα νομικό προσδιορισμό που εξυπηρετεί τα νεοφανή συστήματα εξουσίας αν και στην ουσία τα φυσικά έθνη αποτελούν την κυρίως δομή οργάνωσης των ανθρώπων του πλανήτη.
Παράδειγμα νεοφανούς συστήματος εξουσίας αποτελούν οι ΗΠΑ.
Οι πρώτοι έποικοι, όντας ακόμη υπό την Βρετανική κυριαρχία, εξόντωσαν και υπέταξαν τον γηγενή πληθυσμό και για να αναπτύξουν τα κατακτηθέντα εδάφη συγκέντρωσαν εργατικά χέρια από όλα σχεδόν τα έθνη του κόσμου, είτε αυτά προσήλθαν αυτοβούλως ή ως δούλοι, βάσει σχεδίου υπεράνω κάθε έννοιας ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Με την απόκτηση της ανεξαρτησίας τους, όντας όλοι ξένοι στον τόπο, και για να μπορέσουν να συμβιώσουν, δημιούργησαν ένα κράτος δικαίου στο οποίο όλοι να είναι ισότιμοι πολίτες (citizens), παρά το γεγονός ότι ήταν διαφορετικού γένους.
Η αδυναμία της αγγλικής γλώσσας, να διακρίνει την διαφορά ιθαγενούς, που σχετίζεται με το γένος και πολίτη, ισότιμου μέλους ενός κράτους, τους επέτρεψε να υιοθετήσουν τις λέξεις nation και nationality για να περιγράψουν την πολιτειακή του μορφή.
Επειδή οι άνθρωποι ήταν ακόμη ειλικρινώς σκεπτόμενοι, για να καλύψουν την αναντιστοιχία μεταξύ των εννοιών του ιθαγενούς και του πολίτη εισήγαγαν την έννοια του δικαίου του εδάφους, που επέτρεπε σε όλους τους κατοικούντες να ονομαστούν πολίτες, μέλη τού υπό νέους όρους ονομαζόμενου έθνους, και να έχουν την ίδιαν υπηκοότητα nationality.
Τα υπόλοιπα εθνικά κράτη για την απονομή της ιθαγένειας ακολουθούν το δίκαιο του αίματος που ίσχυε και σε εμάς μέχρι την υποδούλωση της χώρας μας με τα μνημόνια το 2010, οπότε επιβλήθηκε και μάλιστα καταχρηστικώς το δίκαιο του εδάφους για να εξυπηρετήσει την εγκατάσταση λαθρομεταναστών βάσει σχεδίου των κατοχικών δυνάμεων.
Το νομοσχέδιο αυτό κρίθηκε αντισυνταγματικό και ζητήθηκε η γνωμάτευση του Σ.τ.Ε. το οποίο και ενέκρινε τελικά τον νόμο που ετέθη σε ισχύ από το 2015. Τα κόμματα της προδοσίας ο λαός τα έστειλε στην αντιπολίτευση ενώ οι δικαστικοί λειτουργoί που δεν εκλέγονται από τον λαό αναρριχήθηκαν σε ανώτερα αξιώματα, το δε σημερινό κόμμα που εξαπάτησε τον λαό και είναι στην κυβέρνηση εφαρμόζει το σχέδιο κατά γράμμα.
Το δίκαιο του εδάφους, που εφαρμόζεται στην χώρα μας λοιπόν καταχρηστικώς, είναι σε αντιστοιχία της αρχικής του έννοιας βάσει της οποίας εφαρμόστηκε στις ΗΠΑ, διότι εκεί οι ονομασθέντες πολίτες αν και δεν ήταν ιθαγενείς εντούτοις διέμεναν στη χώρα όπου είχαν μεταφερθεί και εργάζονταν νομίμως ενώ αντιθέτως στην χώρα μας χρησιμοποιείται νομικά για να ονομάσει πολίτες ανθρώπους που έχουν εισβάλει παρανόμως-και μάλιστα σαν μέρος υβριδικού πολέμου εναντίον μας.
Από πότε- κατά πολλούς - πουλημένες εξουσίες της χώρας απέκτησαν το δικαίωμα να αλλοιώνουν τις πανάρχαιες έννοιες των λέξεων με νομοθετήματα που ψηφίστηκαν από ανεύθυνους βουλευτές, επικυρώθηκαν από συστημικούς δικαστικούς λειτουργούς και υπεγράφησαν από επίορκους Προέδρους της Δημοκρατίας;
Γιατί δεν μιλάει η Ακαδημία όταν βανδαλίζεται η γλώσσα, ο πολιτισμός και η ανεξαρτησία της χώρας μας;
Επειδή πρώτιστο μέλημα της κάθε ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να είναι η εσωτερική ασφάλεια, πρότασή μου είναι να επέλθει ένα νοικοκύρεμα στο θέμα των μεταναστών.
Πρέπει να καταγραφεί και ο τελευταίος μετανάστης που βρίσκεται εντός της ελληνικής επικράτειας.
Ακολούθως θα πρέπει να διαχωριστούν σε κατηγορίες.
Ελληνική ιθαγένεια και την ιδιότητα του Έλληνος πολίτη, θα παίρνει μόνον όποιος έχει τουλάχιστον τον ένα γονέα Έλληνα στο γένος και να καταργηθεί το άρθρο 1 Α του νόμου Ν. 3284/2004 και ισχύει (ΦΕΚ Α’ 217).
Υπηκοότητα ΄΄Πολίτη της Ελλάδος΄΄, θα παίρνουν τα παιδιά που αναφέρονται στο άρθρο 1 Α του ανωτέρω νόμου καθώς και όποιοι μετανάστες έχουν ήδη κατοχυρώσει μόνιμη και νόμιμη δεκαπενταετή τουλάχιστον διαμονή στην Ελλάδα και στους οποίους θα δοθεί άμεσα κάρτα υπηκόου Ελλάδος, η οποία κάρτα θα αναγράφει και την ιθαγένεια του υπηκόου. Κάθε υπήκοος θα έχει μία υπηκοότητα και μια ιθαγένεια.
Κάποιος π.χ. θα είναι υπήκοος Ελλάδος, με ιθαγένεια από το Αφγανιστάν.
Όταν θελήσει να επιστρέψει στην πατρίδα του θα χάνει την υπηκοότητα.
Η τρίτη κατηγορία θα αφορά όσους εισήλθαν παράνομα στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία καθώς και όσους διαμένουν παράνομα στην Ελλάδα και δεν ανήκουν σε κάποια από τις πρώτες δύο κατηγορίες. Αυτοί θα χωριστούν σε δύο υποκατηγορίες.
Στην πρώτη υποκατηγορία θα ανήκουν οι οικογένειες, οι μόνες γυναίκες με παιδιά ή χωρίς και τα ασυνόδευτα παιδιά τα οποία, με κάποια εξέταση που θα υποδείξουν οι ειδικοί, θα αποδεικνύεται ότι είναι κάτω των 18 ετών.
Αυτή η υποκατηγορία θα διαμένει σε κλειστές δομές ανά την επικράτεια με προοπτική να προωθηθεί στις χώρες επιλογής τους, εφόσον τους δεχτούν ή να απελαθούν.
Στην άλλη υποκατηγορία θα ανήκουν όλοι οι άρρενες άνω των 18 ετών, οι οποίοι θα εγκατασταθούν σε μία οργανωμένη δομή σε ακατοίκητη νήσο του Ιονίου Πελάγους.
Οι διαμένοντες σε αυτή την δομή θα έχουν την επιλογή είτε να πάνε σε κάποια άλλη χώρα, εφόσον τους δεχτεί, είτε να επαναπατρισθούν οικειοθελώς, είτε να απελαθούν άμεσα.
Τέταρτη επιλογή δεν θα υπάρχει.
Έχοντας δημιουργηθεί αυτή η δομή όπως και οι άλλες στην ενδοχώρα για την πρώτη υποκατηγορία, θα διαλυθούν όλες οι άλλες δομές στη Λέσβο (Μόρια), Χίο, Σάμο, Λέρο Κω, όπως και οι λοιπές δομές στην ενδοχώρα και η δράση των ΜΚΟ, μη χρηματοδοτούμενες από το ελληνικό δημόσιο, θα επιτρέπεται μόνο εντός των δομών ώστε να περιθάλπουν και να σιτίζουν τους μετανάστες καθώς και να μεσολαβούν ώστε να βρεθεί χώρα να τους δεχτεί.
Η Ελλάδα θα έχει νοικοκυρέψει την επικράτειά της, θα έχει λύσει το μεταναστευτικό πρόβλημα και θα έχει αποφύγει την μετατροπή της σε μία μουσουλμανική χώρα σε μερικά χρόνια.
Διάκριση:Εθνικότητας/Ιθαγένειας/Υπηκοότητας Έλληνα Πολίτη από την Υπηκοότητα Πολίτη της Ελλάδος. Διάκριση Ιδιοτήτων/Δικαιωμάτων :
Δικαίωμα εξ εδάφους
Καθένας, που γεννιέται στην επικράτεια, προερχόμενος από αλλογενείς ή ανιθαγενείς γονείς, αποκτά αυτοδίκαια την ιδιότητα ΄΄ της Υπηκοότητας Πολίτη της Ελλάδος ΄΄ .
Αλλοδαπός διαμένων εντός επικράτειας δύναται να αποκτά κάρτα πολιτογράφησης ΄΄της Υπηκοότητας Πολίτη της Ελλάδος ΄΄, διαμένων μόνιμα και νόμιμα χωρίς διακοπή στην Ελλάδα, για τουλάχιστον μία δεκαπενταετία ή πέντε έτη αν είναι γονέας Έλληνα ιθαγενή και κατέχει την ελληνική γλώσσα, την ελληνική ιστορία από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και έχει επιτύχει πλήρη αφομοίωση με τον ελληνικό τρόπο ζωής κατά την διαμονή του, προσόντα τα οποία πρέπει να διαπιστωθούν από ειδική εξεταστική επιτροπή.
Κατ’ εξαίρεση μπορούν να πολιτογραφηθούν, μόνον, ΄΄ της Υπηκοότητας Πολίτη της Ελλάδος ΄΄ , αλλοδαποί οι οποίοι αποδεδειγμένα, είτε με το συγγραφικό και ακαδημαϊκό τους έργο, ή με την δράση τους, ανέδειξαν ή στήριξαν την Ελλάδα, την ιστορία τον πολιτισμό της και τα δίκαια της, στις χώρες καταγωγής τους ή διεθνώς.
Δικαίωμα εξ αίματος
Καθένας που γεννιέται στην επικράτεια, και είναι τέκνο πατέρα Έλληνος είτε μητέρας Ελληνίδας στην καταγωγή, αποκτά αυτοδίκαια την Ελληνική ιθαγένεια και την ιδιότητα ΄΄ της Υπηκοότητας Έλληνα Πολίτη ΄΄ .
Καθένας που γεννιέται σε ξένη επικράτεια, και είναι τέκνο πατέρα Έλληνος είτε μητέρας Ελληνίδας στην καταγωγή, δύναται να αποκτά την Ελληνική Εθνικότητα και την ιδιότητα ΄΄ της Υπηκοότητας Έλληνα Πολίτη ΄΄ .
Καθένας που γεννιέται σε ξένη επικράτεια, και είναι τέκνο πατέρα είτε μητέρας εκ πολιτογραφήσεως αλλογενών ή ανιθαγενών πολιτών της Ελλάδος, δύναται να πολιτογραφηθεί και να αποκτά την ιδιότητα μόνον ΄΄ της Υπηκοότητας Πολίτη της Ελλάδος ΄΄ και ουχί την Ελληνική Εθνικότητα ή την ιδιότητα ΄΄ της Υπηκοότητας Έλληνα Πολίτη ΄΄ . .
Κάθε ομογενής διαμένων εκτός Ελλάδος που είναι κάτοχος έτερης υπηκοότητας είτε και έτερης εθνικότητας, δύναται να αποκτά πέραν της ελληνικής εθνικότητας και την ιδιότητα ΄΄ της Υπηκοότητας Έλληνα Πολίτη ΄΄, εφόσον κατέχει, την ελληνική γλώσσα, την ελληνική ιστορία από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και τον ελληνικό τρόπο ζωής, προσόντα τα οποία πρέπει να διαπιστωθούν από ειδική εξεταστική επιτροπή.
Η υφιστάμενη κατάσταση των γεννήσεων στην Ελλάδα έχει κατ΄ εκτίμηση ως εξής: το 50% προέρχονται και από τους δύο γονείς με Ελληνική Ιθαγένεια, το 25% προέρχονται από ένα γονέα με πραγματική Ελληνική Ιθαγένεια και το υπόλοιπο 25% προέρχονται από και τους δύο γονείς Αλλογενείς με Μουσουλμανικό κυρίως θρήσκευμα και οι οποίοι αυτόματα αποκτούν την Ελληνική Ιθαγένεια και την ιδιότητα του Έλληνος πολίτη, όπως και οι γηγενείς!
Το δε τρομακτικό είναι, ότι η τρίτη από τις ανωτέρω κατηγορίες μέρα με τη μέρα βαίνει συνεχώς αυξανόμενη με γεωμετρική πρόοδο, αντιστρόφως της πρώτης που βαίνει συνεχώς μειούμενη.
Έτσι, προωθείται με γοργά βήματα ο αφανισμός της Ελλάδος ως φυλετικής, ιστορικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής οντότητας και η επικράτηση στην Πατρίδα μας των Αλλογενών Μουσουλμάνων.
Το αν θα επιτευχθεί ή όχι εξαρτάται από τις θέσεις και τον αγώνα που οι Έλληνες Εθνικιστές είναι διατεθειμένοι να παρουσιάσουν και δώσουν, προκειμένου να αποτρέψουν αυτή την εις βάρος μας εθνοκτονία...
Αγώνας, για την επιβίωση και για την ενίσχυση του Ελληνισμού.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ
