Με αφορμή δημοσιεύματα της σελίδας himara.gr τις τελευταίες ημέρες, αναφορικά με το στήσιμο ενός υψηλού σταυρού στον αύλειο χώρ...
Με αφορμή δημοσιεύματα της σελίδας himara.gr τις τελευταίες ημέρες, αναφορικά με το στήσιμο ενός υψηλού σταυρού στον αύλειο χώρο μιας εκκλησίας στη Χειμάρρα, και τις αντιδράσεις της αλβανικής αστυνομίας ως προς τη νομιμότητα ή όχι αυτής της πράξης, έγραψα στους φίλους τι πρέπει να κάμνουν για να βρεθεί μια δίκαιη και ειρηνική διευθέτηση του ζητήματος.
*Ωστόσο, θα' θελα να σας εξιστορήσω, πως χάθηκε το θέμα της Β. Ηπείρου για την Ελλάδα,:
Όταν νεαρός ακόμη ήμουν στη Γερμανία, ένας πενηντάρης Γερμανός, βετεράνος του Β' παγκοσμίου πολέμου, Kirsch ήταν το επώνυμό του, μου έλεγε σε αγκόπικα...γερμανικά, δεν εγνώριζε ότι ο ίδιος είχα ,ήδη, επαρκείς γνώσεις της γλώσσας, ότι η Αθήνα ήταν μια όμορφη πόλη, ότι οι Έλληνες ήταν γενναίοι και ότι ο Μετάξας ήταν μεγάλος πατριώτης.
Οι Γερμανοί δεν τονίζουν ποτέ στη λήγουσα τα ονοματά μας.
Μου φαίνονταν, όντως, πως αγαπούσε την Ελλάδα ή ήταν τουλάχιστον δίκαιος κριτής.
Με εντυπωσίασε, όταν μου έκανε με τα χέρια και με νοήματα, πως τον Μετάξα τον "καθάρισαν" οι Άγγλοι!
Είχε υπηρετήσει στην Αθήνα, στη διάρκεια της κατοχής.
*Μελετώντας στη γερμανική εγκυκλοπαίδεια στο λήμμα Griechenland, βρήκα πολλά εγκωμιαστικά στοιχεία για την πατρίδα μας, αλλά για το έπος του 1940/41 ,δυστυχώς, μόνο δυο σειρές:
" Στις 28.10.1940 η Ιταλία εισήλθε δια τον όπλων στην Ελλάδα και ανενόχλητη κατέβηκε μέχρι τον Αμβρακικό στις πρώτες 12 μέρες.
Στη συνέχεια οι 'Ελληνες με τη βοήθεια των Άγγλων αντιπετέθηκαν και έδιωξαν τους ιταλούς στην Αλβανία".
Αυτά και τίποτε περισσότερο.
Μελετώντας στη συνέχεια όλη τη βιβλιογραφία του πολέμου στις ιστορίες μας, σε εφημερίδες, περιοδικά, αλλά και από αφηγήσεις πολεμιστών του μετώπου, πληροφορήθηκα τα παρακάτω, τα οποία είναι αποδεκτά, σχεδόν, από την πλειονότητα του λαού μας:
Ο Μεταξάς, γράφει κάποιος στο περιοδικό του, δηλητηριάστηκε από Άγγλους πράκτορες , επειδή τον θεωρούσαν Γερμανόφιλο!
Ωστόσο, 4 μήνες ενωρίτερα οι Ιταλοί του Μουσολίνι τον κατηγορούσαν ως σύμμαχο των Άγγλων για να δικαιολογήσουν την άνανδρη επίθεσή τους στην Ήπειρο.
Για τον Μεταξά, αυτές τις κρίσιμες στιγμές του Έθνους, προείχε η τύχη της απελευθερωμένης από τον Ελληνικό Στρατό μας Βορείου Ηπείρου, που ήταν το εθνικό όνειρο όλων των Ελλήνων από την εποχή της εξέγερσης κατά των Τούρκων και Τουρκαλβανών.
Εκεί γύρω στα Χριστούγεννα του 1940, ο Άγγλος πρέσβυς στην Αθήνα χρειάστηκε λίγες ώρες αναμονής για να συναντήσει τον Κεφαλλονίτη ηγέτη, έχασε ,όμως, την υπομονή του και την ψυχραιμία του και άρχισε να διαμαρτύρεται θρασύτατα, για να πάρει από τον ΕΛΛΗΝΑ ΜΕΤΑΞΑ ΤΗ ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
"ΚΥΡΙΕ ΠΡΕΣΒΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΦΤΩΧΟΙ, ΑΛΛΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ !
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΎΡΙΕ ΠΡΕΣΒΕΥΤΑ".
Σχεδόν, κλωτσηδόν αποχώρησε ο 'Αγγλος πρεσβευτής , για να " παραπονεθεί" στη συνέχεια στην κυβέρνησή του.
Και αυτό σήμανε και το τέλος του Μεταξά!
Ενώ, ταυτόχρονα, ο Ελληνικος Στρατός απελεύθερωνε καθημερινά σχεδόν όλη τη Β. Ήπειρο.
Οι Ιταλοί είχαν εξευτελιστεί στα μάτια του Fuehrer, ο οποίος δια του Γερμανού πρεσβευτή στην Αθήνα είχε ζητήσει ακρόαση από τον Μεταξά, για να συζητήσουν περί της ανακωχής του πολέμου με ΑΠΟΔΟΧΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΩΝ ΕΔΑΦΩΝ ΤΗΣ Β. ΗΠΕΙΡΟΥ.
Ο Μεταξάς ζήτησε μια λογική προθεσμία μέχρι της 31ης Ιανουαρίου 1941, ενός μηνός περίπου, για να απαντήσει στο αίτημα της Γερμανίας.
Και, δυο μέρες πριν εκπνεύσει η προθεσμία περί της αποδοχής ή μη της πρότασης του Φύρερ, την 29 ην Ιαν. 1941, ο Μεταξάς βρίσκεται νεκρός.
Διάδοχός του στην κυβέρνηση ήταν νόμιμα ο Κων. Κοτζιάς, αλλά οι Άγγλοι διώρισαν τον τραπεζίτη Κορυζή, ο οποίος όταν αντιλήφθηκε την παγίδα, την πλεκτάνη που του στήθηκε, αυτοκτόνησε! λίγες ημέρες πριν φθάσουν οι Ούννοι στην Αθήνα.
ΕΤΣΙ ΧΑΘΗΚΕ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΘΟΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΚΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Στη συνέχεια, ο εμφύλιος, συμμοριτοπόλεμος λένε πολλοί, αποστέρησε την Ελλάδα από τις εθνικές διεκδικήσεις ως νικητρίας δυνάμεως στο τραπέζι της διανομής της λείας του πολέμου.
Σημ.: Στη Θήβα υπήρχε για πολλές δεκαετίες οδός με το όνομα Ιωάννου Μεταξά, η οποία σήμερα λέγεται Δημοκρίτου.
Αυτά για τους νεότερους που δεν τα γνωρίζουν ούτε τα διδάσκονται.
"ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ : " ΟΥΔΕΝ ΨΕΥΔΟΣ ΝΑ ΛΕΓΕΙ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΣΙΩΠΑ!,"
Νίκος Αθ. Μίνης
Πηγή: Himara.gr
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"
