Η Βασίλισσα Φρειδερίκη απεβίωσε στις 7 Φεβρουαρίου του 1981 στα ανάκτορα Θαρθουέλα της Μαδρίτη από καρδιακή ανακοπή. Πέρα από τ...
Η Βασίλισσα Φρειδερίκη απεβίωσε στις 7 Φεβρουαρίου του 1981 στα ανάκτορα Θαρθουέλα της Μαδρίτη από καρδιακή ανακοπή.
Πέρα από την οδύνη για την απώλεια του αγαπημένου της προσώπου η οικογένεια της Βασίλισσας Φρειδερίκης είχε να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα σχετικά με τη πραγματοποίηση της κηδείας.
Τελευταία επιθυμία της Βασίλισσας Φρειδερίκης ήταν να ταφεί στο κοιμητήριο του Τατοΐου δίπλα στον αγαπημένο σύζυγό της Βασιλέα Παύλο*.
Σεβόμενος την τελευταία επιθυμία της μητέρας του ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος προσπάθησε να συνεννοηθεί με την Ελληνική Κυβέρνηση.
Η πρόταση του Βασιλέως Κωνσταντίνου ήταν να ψαλεί η νεκρώσιμος ακολουθία στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών και η ταφή να γίνει στο κοιμητήριο του Τατοΐου.
Στην πραγματικότητα δεδομένου ότι το 1981 όλα τα μέλη της Βασιλικής Οικογένειας είχαν ελληνική υπηκοότητα και το Τατόι ήταν στην ιδιοκτησία τους δεν χρειαζόταν ειδική άδεια για την ταφή.
Εφόσον η Ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμούσε την πραγματοποίηση της κηδείας στην Ελλάδα θα έπρεπε να βγάλει σχετικό νόμο απαγόρευσής της, κάτι τέτοιο θα διέσυρε την Ελλάδα διεθνώς.
Η κηδεία της Βασίλισσας Φρειδερίκης αναδείχθηκε τις επόμενες ημέρες σε μείζον πολιτικό ζήτημα για την εποχή, αφού από την πρώτη στιγμή έγινε έντονη προσπάθεια να παρουσιαστεί ως πολιτικό γεγονός.
Έτσι ξεκίνησε μία οξεία πολιτική διαμάχη για τον αν θα έπρεπε ή όχι να επιτραπεί η ταφή της Βασίλισσας Φρειδερίκης στην Ελλάδα.
Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης συγκάλεσε την Κυβερνητική Επιτροπή.
Τελικά αποφασίστηκε τόσο η νεκρώσιμη ακολουθία όσο και η ταφή να πραγματοποιηθούν στο Τατόι την ίδια ημέρα και μετά την τέλεση της κηδείας ο Βασιλέας Κωνσταντίνος και η οικογένειά Του, θα έπρεπε να αποχωρήσουν από την Ελλάδα.
Ακόμα η κυβέρνηση θα είχε μόνο τυπική-θεσμική εκπροσώπηση.
Μετά την έκδοση της απόφασης και για αρκετές ημέρες ακολούθησε πόλεμος δηλώσεων μεταξύ του πρωθυπουργού κυρίου Γεώργιου Ράλλη και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κυρίου Ανδρέα Παπανδρέου.
Πέρα από αυτό και με πρόσχημα τον φόβο τέλεσης επεισοδίων, το Τατόι είχε αποκλειστεί από δυνάμεις της αστυνομίας ώστε να μην μπορέσει να παραστεί κόσμος στην κηδεία.
Βάσει μαρτυρίας του ιστορικού κυρίου Γ. Λεονταρίτη είχαν επιστρατευτεί ακόμα και θωρακισμένα αυτοκίνητα ώστε να είναι αδύνατη η προσέγγιση του Κοιμητηρίου.
Τελικά η κηδεία τελέστηκε στις 12 Φεβρουαρίυ στο Τατόι στην οποία παρευρέθηκαν μέλη βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης καθώς και πλήθος κόσμου που κατάφερε να ξεπεράσει τις δυσκολίες της αστυνομίας.
Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο μετέπειτα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κύριος Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.
Ο Βασιλέας Κωνσταντίνος πιεζόταν να κάνει δηλώσεις και αρχικά αρνήθηκε.
Την παραμονή της κηδείας το γραφείο του Βασιλέως Κωνσταντίνου έδωσε στη δημοσιότητα δήλωσή του, με την οποία εξέφραζε τη λύπη του για την πολιτικοποίηση της κηδείας, ενώ ο ίδιος ερχόταν στην Ελλάδα, για να εκτελέσει ένα οδυνηρό προσωπικό καθήκον και ότι οι περιορισμοί που επεβλήθησαν στην απλή τελετή κηδείας της μητέρας του, προσέδιδαν σ΄ αυτόν πικρία στην οδύνη.
* Στο βιβλίο της Βασίλισσας Φρειδερίκης Μέτρον Κατανοήσεως περιγράφεται η ακόλουθη στιχομυθία μεταξύ του Βασιλέως Παύλου και της ίδιας σε μία επίσκεψη που πραγματοποίησαν στην Ινδία.
Κεφάλαιο - Διεθνείς Δεσμοί, σελίδα 261
....Γυρίσαμε ξυπόλητοι το Ταζ Μαχάλ, ο ένας στο πλευρό του άλλου . «Θα χτίσης ένα μνημείο σαν κι αυτό όταν πεθάνω;» ρώτησα αστειευόμενη τον Παύλο.
«Ασφαλώς όχι. Όσο όμορφο κι αν είναι το μνημείο τούτο, εμείς θέλομε να μείνωμε κάτω από τον ανοικτό ουρανό, στο Τατόι, για να μπορούν τα ελάφια να περπατούν επάνω από μας και τα αγριολούλουδα ν' ανθίζουν την άνοιξι.»
«Συμφωνώ»...
Βασίλισσα Φρειδερίκη
Γεννήθηκε την 18η Απριλίου του 1917 ως Πριγκίπισσα του Αννόβερου, Μ. Βρετανίας και Ιρλανδίας, Δούκισσα του Μπρούνσβικ γονείς της ήταν ο Δούκας και η Δούκισσα του Μπρούνσβικ - Λούνεμπουργκ.
Κατά την διάρκεια των σπουδών της στην Ιταλία, συνδέθηκε με τον τότε Διάδοχο της Ελλάδος Παύλο, τον οποίο παντρεύτηκε, σε ηλικία 21 ετών, στις 8 Ιανουαρίου 1938.
Έμαθε αμέσως Ελληνικά και αφιέρωσε τη ζωή της σε ότι αφορούσε την ενδυνάμωση της εικόνας της Ελλάδος και την κοινωνική προσφορά.
Στη Βίλλα του Ψυχικού, όπου διέμεναν το Διαδοχικό ζεύγος, γεννήθηκαν το 1938 η πριγκίπισσα Σοφία και το 1940 ο Διάδοχος του Ελληνικού Θρόνου Κωνσταντίνος.
Η φιλανθρωπία, η ειδική μέριμνα και το μεγάλο ενδιαφέρον για τα παιδιά ήταν οι προτεραιότητές της.
Το τεράστιο φιλανθρωπικό και κοινωνικό της έργο , η προσωπική της γοητεία, η ζωτικότητα, η απλότητα και η δημοκρατική συμπεριφορά της την κατέστησαν ιδιαιτέρως δημοφιλή.
Τον Μάρτιο του 1964, ο Βασιλεύς Παύλος πέθανε.
Η Βασίλισσα αποτραβήχτηκε από τις κοινωνικές δραστηριότητες της.
Ακολούθησε τον Βασιλέα Κωνσταντίνο στην εξορία, στη Ρώμη.
Το 1974 η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο.
Η Βασίλισσα Φρειδερίκη μοίραζε τον χρόνο της ανάμεσα στην αγγλική πρωτεύουσα και την Μαδρίτη, όπου έμενε η οικογένεια της κόρης της.
Ύστερα από μια σύντομη ασθένειά της, η Βασίλισσα Φρειδερίκη πέθανε τον Φεβρουάριο του 1981, στα ανάκτορα τού Ισπανού Βασιλέως, όπου φιλοξενείτο.
Σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία της, η σορός της Βασιλίσσης μεταφέρθηκε στο Τατόι, όπου τάφηκε δίπλα στον σύζυγό της.
Μετά από πολλές δυσκολίες η Ελληνική Κυβέρνηση έκανε δεκτό το αίτημα της Βασιλικής Οικογένειας να παρευρεθούν στην κηδεία της Μητέρας και γιαγιάς τους.
Ακολουθεί συνοπτική λίστα της πολυδιάστατης προσφοράς της:
Το 1940-41 η Φρειδερίκη σταθμούς υποδοχής και νοσοκομεία για τους τραυματίες του πολέμου, ιδρύοντας την «Φανέλα του Στρατιώτου».
Κατά την παραμονή Της στο εξωτερικό στο Καίπ Τάουν της Αφρικής οργάνωσε τον «Έρανον της Πριγκίπισσης Φρειδερίκης» ο οποίος απέδωσε 400 χιλιάδες λίρες.
Τα χρήματα αυτά απεστάλησαν στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση ως τρόφιμα, ιματισμός, φαρμακευτικό υλικό και νοσοκομειακά αυτοκίνητα.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος από τον κατοχικό ζυγό και την επιστροφή της στην Ελλάδα συντόνισε το έργο όλων των Οργανισμών Κοινωνικής Προνοίας.
Κατά τον συμμοριτοπολέμο , συνόδευσε τον Βασιλέα σε πολλές περιοδείας του, με σκοπό την τόνωση του ηθικού των στρατιωτών υπέρ του αγώνα για την ελευθερία.
Τα Χριστούγεννα του 1947, όταν ο Βασιλεύς ήταν ασθενής, η Βασίλισσα Φρειδερίκη μετέβη στην πολιορκούμενη Κόνιτσα πάνω σε ένα γαϊδουράκι.
Η πράξη της αυτή προκάλεσε γενικό θαυμασμό.
Δημιούργησε την «Βασιλικήν Πρόνοιαν», η οποία επιτέλεσε αξιοθαύμαστο έργο για τον πάσχοντα πληθυσμό της υπαίθρου.
Η Φρειδερίκη έσωσε χιλιάδες Ελληνόπουλα από την αρπαγή μέσα από τις αγκαλιές των μανάδων τους και την μεταφορά τους στους «σοσιαλιστικούς παραδείσους», προκειμένου να γίνουν γενίτσαροι και να επιστρέψουν κάποια ημέρα στην πατρίδα, για να κατασφάξουν τους Έλληνες!
Πριν την αποφασιστική παρέμβαση της βασίλισσας, είχαν απαχθεί 28.000 παιδιά!
Τα παιδιά αυτά μεταφέρθηκαν στις «Παιδουπόλεις», όπου μπόρεσαν να επιβιώσουν και να μεγαλώσουν με ασφάλεια.
Δημιουργεί τις «Παιδόπολεις», την πρώτη το 1947 στη Θεσσαλονίκη και μετέπειτα στα Ιωάννινα, Λάρισα, Βόλο, Λαμία, Στυλίδα και Καβάλα, στις οποίες παιδιά του συμμοριτοπολέμου διέμεναν, φοιτούσαν και εκπαιδεύονταν σε τέχνες.
Ίδρυσε 200 κέντρα στην Ελλάδα με την επωνυμία «Σπίτια του Παιδιού», τα οποία διευθύναν κοινωνικοί λειτουργοί.
Το Κέντρο Προστασίας Βρεφών «Ή Μητέρα», το οποίο παρέχει προστασία και περίθαλψη στις ανύπαντρες μητέρας, είναι δημιούργημα της Βασίλισσας Φρειδερίκης.
Για την ιδιαίτερη μέριμνα, την οποία έλαβε υπέρ των παιδιών της Ελλάδος, οι διεθνείς οργανώσεις προστασίας του παιδιού εξέλεξαν την Βασίλισσα Φρειδερίκη «Πρώτην Μητέρα του έτους 1949» και απεδέχθη τον τίτλο εν ονόματι των Ελληνίδων μητέρων.
https://www.greekroyalfamily.gr/timeline/death-of-queen-federica.html
