Μόνιμη απαίτηση της αριστεράς σ΄ αυτή τη χώρα είναι οι καλλιτέχνες να πληρώνονται από το κράτος για να προσφέρουν «δωρεάν» Τέχνη σ...
Όμως τα χρήματα που διαχειρίζεται το κράτος τα παίρνει από τον λαό, μέσω των φόρων.
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ζητάει και παίρνει από το κράτος (Κεντρική κυβέρνηση + Περιφέρεια + Δήμος Πειραιά) 3.200.000 ευρώ για 4 χρόνια για τα έξοδά του.
Τα έσοδά του ποια είναι;
Με ποιο business plan λειτουργεί;
Τι ενέργειες κάνει ώστε να έχει «πωλήσεις» στην καλλιτεχνική αγορά, ελληνική και διεθνή;
Ο πειραιώτης Ροντήρης έκανε κάποτε γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο την αρχαία ελληνική δραματουργία με παραστάσεις που ήταν sold-out, σε Ευρώπη και Αμερική.
Αν είχε το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μια έντονα εξωστρεφή στρατηγική, αλλά παρά τις οργανωμένες προσπάθειές του παρουσίαζε μια μικρή υστέρηση εσόδων, το καταλαβαίνουμε να προστρέξει ως έναν βαθμό η Πολιτεία να το συνδράμει, ώστε να μην διακοπεί η λειτουργία του.
Όχι όμως να είναι κρατικοδίαιτο σε μόνιμη βάση, με τέτοιο «χουβαρδαλίκι», πάντα με τα λεφτά των άλλων.
Γιατί αυτός που σκάβει το φρεάτιο στη Λιοσίων να πληρώνει με τον φόρο του την «ποιητική βραδιά» του θεάτρου;
Μόνο η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ με τον Θάνο Τζήμερο υποστήριξε την «αντιδημοφιλή» θέση πως η Τέχνη θα πρέπει να έχει το κοινό της και οι φιλότεχνοι θα πρέπει να πληρώνουν για το καλλιτεχνικό προϊόν που καταναλώνουν.
Τίποτε δεν είναι «δωρεάν».
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ!
