Γραφει ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ ΑΝΩΤ.ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛ.ΑΣ. έ.α. Οι προσφυγές εκφράζουν, οπωσδήποτε, τη θέληση των διαδίκων, να τηρήσου...
Γραφει ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ
ΑΝΩΤ.ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛ.ΑΣ. έ.α.
Οι προσφυγές εκφράζουν, οπωσδήποτε, τη θέληση των διαδίκων, να τηρήσουν το διεθνή νόμο και κυρίως τις αρχές για ειρηνική επίλυση της διαφοράς.
ΑΝΩΤ.ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛ.ΑΣ. έ.α.
Οι προσφυγές εκφράζουν, οπωσδήποτε, τη θέληση των διαδίκων, να τηρήσουν το διεθνή νόμο και κυρίως τις αρχές για ειρηνική επίλυση της διαφοράς.
Οι προσφυγές είναι απόλυτα σεβαστές και κατά τις περιστάσεις επιβεβλημένες παρόλο που αναφορικά με τη διεθνή νομολογία, πρέπει να υπογραμμίσει κανείς ότι οι σχετικές μέχρι σήμερα αποφάσεις είναι λίγο-πολύ αμφιλεγόμενες, αφού στο βωμό της αρχής της επιείκειας θυσίασαν πολλές φορές αυτό το ίδιο το δικαίωμα στα νησιά να διαθέτουν δικές τους ζώνες εθνικής δικαιοδοσίας, με έμφαση κυρίως στην υφαλοκρηπίδα και κατά παράβαση ουσιαστικά τόσο του εθιμικού κανόνα όσο και των συμβατικών διατάξεων της Σύμβασης της Γενεύης του 1958, αλλά και της Σύμβασης του 1982.
Θα πρέπει να μη μας διαφεύγει, πως στα Διεθνή Δικαστήρια, πάει ένα κράτος για να ρυθμιστούν οριακά ζητήματα ή διαφορές όχι για τα μέγιστα διότι τότε αμφισβητεί την ίδια την ύπαρξή του.
Και για αυτό το λόγο η έμμονη και σταθερή επίκληση εκ μέρους της Ελλάδας να παραπέμψει την οριοθέτηση της(μεταξύ) υφαλοκρηπίδας με τη Τουρκία, σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, στο Διεθνές Δικαστήριο, ζήτημα υψίστης Στρατηγικής και ολιγότερο οικονομικής σημασίας, πέρα του να δηλώνει με αυτό τον τρόπο τη πίστη της στη διεθνή νομιμότητα και στις αρχές για ειρηνική επίλυση της διαφοράς, αν δεν βασίζεται στην δεδομένη άρνηση αυτή τη περίοδο της Τουρκίας, τότε εμπεριέχει μεγάλου βαθμού «διακινδύνευση», ως προς τις «μαξιμαλιστικές» κατά κάποιους- νόμιμες κατά το Διεθνές Δίκαιο, αισιόδοξες προσδοκίες που καλλιεργούνται και ισχυρίζονται.
Καθώς στο βωμό της Αρχής της επιείκειας, και του δεδομένου ότι κανένας δεν παίρνει ότι ζητά σε μια προσφυγή, η Ελλάδα θα θέσει στη κρίση τρίτου, ύψιστα στρατηγικά της συμφέροντα, που δεν είναι έτοιμη και δεν πρέπει να τα χάσει, γιατί σίγουρα αν χάσει αυτά, θα χάσει την ίδια της την ύπαρξη.
Καθώς στο βωμό της Αρχής της επιείκειας, και του δεδομένου ότι κανένας δεν παίρνει ότι ζητά σε μια προσφυγή, η Ελλάδα θα θέσει στη κρίση τρίτου, ύψιστα στρατηγικά της συμφέροντα, που δεν είναι έτοιμη και δεν πρέπει να τα χάσει, γιατί σίγουρα αν χάσει αυτά, θα χάσει την ίδια της την ύπαρξη.
Εκτός αν εθελοτυφλώντας και «επί σκοπώ», θέλει να μην υποκύψει στις ευθείες απειλές περί cαsus belli, αλλά να συμβιβαστεί και αιτιολογηθεί μέσω μιας αρνητικής για τα Ελληνικά συμφέροντα δικαστικής ή διαιτητικής αποφάσεως.
Η Γεωπολιτική αποτελεί την συνδετήρια γέφυρα μεταξύ του Χώρου, του φυσικού περιβάλλοντος και του λαού που ζει στο πλαίσιο του.
Το κράτος γεννιέται, ζει, πεθαίνει και παλεύει με άλλα κράτη για τη διεκδίκηση περιφερειακής άρα χωρικής ισχύος.
Η προστασία και η απόκτηση ευρύτερων εδαφικών εκτάσεων αποτελούν για το κράτος την εγγύηση για την επιβίωση του.
Απόσπασμα από το βιβλίο μου.
΄΄Υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, Για μια Στρατηγική του Ελληνισμού στη Μεσόγειο΄΄
30-12-2019
.
