Μετά την Συμφωνία των Πρεσπών,μια συμφωνία που δεν εξυπηρετεί βέβαια τα εθνικά μας συμφέροντα , παρα μόνο τα συμφέροντα του «ξ...
Μετά την Συμφωνία των Πρεσπών,μια συμφωνία που δεν εξυπηρετεί βέβαια τα εθνικά μας συμφέροντα , παρα μόνο τα συμφέροντα του «ξένου παράγοντα» ,φαίνεται ότι εχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια , να προετοιμάζεται , με τον εθνικό εθισμό , το έδαφος ,για να συρθούμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία , όπου η Χώρα μας εχει μόνο να χάσει , διότι δεν διεκδικεί τιποτε ,ενώ η Τουρκία διεκδικεί τα πάντα .
Οι λέξεις «συνεκμετάλλευση», «συνδιαχείριση», ακούγονται όλο και πιο συχνά το τελευταίο χρονικό διάστημα , από ανθρώπους που διαχειρίζονται τις τύχες της ΠΑΤΡΙΔΟΣ μας .
Στα Ίμια, τον Ιανουάριο του 1996, η Ελλάδα έθεσε σε μόνιμη αμφισβήτηση το αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας μας να θεωρεί ότι το μόνο εκκρεμές θέμα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας είναι η διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Στη Μαδρίτη ,το 1997, στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ ,η Ελλάδα υπέγραψε μια Συμφωνία , η οποία αναγνωρίζει «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας αποδέχεται κάτι παρόμοιο.
Γεγονός ονειδιστικό και μοιραίο.
Αλλά δεν ήταν το τελευταίο.
Στο Ελσινκι Το 1999, στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης , η Ελλάδα υπογράφει κείμενο σύμφωνα στο οποίο γίνεται λόγος για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας!
Έτσι, ωμά και αστόχαστα, επικυρώνει για δεύτερη φορά τις προκλητικές διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο .
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών κύριος Κοτζιάς , στην ομιλία του στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφων , δηλώνει ότι δεν πρέπει να είμαστε μοναχοφαηδες ,αλλα να εχει και η Τουρκία έσοδα από τον ενεργειακό πλούτο της Ανατολικής Μεσογείου .
Ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών κύριος Κατρούγκαλος ,σε συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογο του ,τονίζει τα δικαιώματα που προκύπτουν από την εκτεταμένη ακτογραμμή της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο νυν Υπουργός Εξωτερικών κύριος Δένδιας, στην Νέα Υόρκη πρόσφατα ,ψέλλισε κάτι περί συνεργασίας της Ελλάδος με την Τουρκία στον τουρισμό και την ενέργεια στο Αιγαίο .
Φαινεται η νέα κυβέρνηση δια στόματος Δένδια αποφεύγει, να αναφέρεται στον φορτισμένο όρο “συνεκμετάλλευση”, προτιμώντας λιγότερο σαφείς όρους, όπως “συνδιαχείριση ” και “συνέργειες”.
Επίσης ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης , έφτασε , σε συνέντευξη του ,στο σημείο να διατυπώνει ευθέως πρόταση συγκυριαρχίας ουσιαστικά του Αιγαίου με τους Τούρκους μέσω της μοιρασιάς των υδρογονανθράκων σε ποσοστό 50-50!
Η «πρόταση»» αυτή του Βαρουφάκη, που ακόμη και οι ίδιοι Τούρκοι δεν έχουν θέσει επίσημα ,ζητάει ουσιαστικά από την Ελλαδα να παραιτηθεί των δικαιωμάτων που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο στο Αιγαίο .
Και τελευταία, ο Αναπληρωτής Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας,κύριος Θάνος Ντόκος ,σε συνέντευξη του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων , προεβει σε άκρως περίεργες δηλώσεις για τις ελληνοτουρκικες σχέσεις ,λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «είναι καιρός» να στραφούν οι δύο χώρες από τις διμερείς διαφορές στα κοινά προβλήματα και συμφέροντα και να υιοθετήσουν μια θετική ατζέντα.
Μάλιστα σε σημείο της συνέντευξής του δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Ακόμη και ιδέες περί συνεκμετάλλευσης (kazan-kazan) μπορούν να συζητηθούν, υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης οριοθέτησης μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό δικαστήριο».
Τέλος εδώ και χρόνια , οι σύμμαχοι μας και κυρίως οι Αμερικανοί , ρίχνουν την ιδέα της «συνεκμετάλλευσης», μια ιδέα που απ’ ό,τι φαίνεται προωθεί τώρα η Άγκυρα και στην Κύπρο με την πρόταση δημιουργίας μια κοινής επιτροπής (ελληνοκυπριακής / τουρκοκυπριακής) για τη διαχείριση των ενεργειακών πόρων, έστω και χωρίς λύση του Κυπριακού.
Ειναι δεδομένο ότι στις διεθνείς σχέσεις , οι δηλώσεις αυτες από επισημα κυβερνητικά χείλη ,ενισχύουν την τουρκική επιχειρηματολογία, αδύνατιζόντας την διαχρονική εθνική θέση στα ελληνοτουρκικα, και δημιουργούν μεγαλύτερες διεκδικήσεις από την Τουρκία .
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι δεν υφίσταται Εθνική Στρατηγική για τα εθνικά μας θέματα, δεν έχουν τεθεί σταθεροί και ρεαλιστική Εθνικοί Αντικειμενικοί Σκοποί ,δεν υπάρχει εμμονή στον σκοπό ,αλλα ούτε εχει καθοριστεί το σχέδιο «κατάληψης» αυτών των Αντικειμενικών Σκοπών .
Δεν υφίσταται εθνική ΟΜΟΨΥΧΙΑ .
Για την Ελλάδα η μόνη ελληνοτουρκική διαφορά , διαχρονικά, ειναι η οριοθέτηση της Υφαλοκρυπιδος και αυτό έπρεπε να το γνωρίζουν άπαντες και να μην προβαίνουν σε δράσεις και δηλώσεις ,που δημιουργούν προβλήματα στις διεθνείς σχέσεις της Χώρας, δεσμεύουν την Χώρα και δίδουν λόγο στην Τουρκία......για να δικαιολογεί τις παράνομες διεκδικήσεις της σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων .
Το διακύβευμα της διαφορετικής Εξωτερικής Πολιτικής , μιας Πατριωτικής Εθνικής Πολιτικής, που διακηρύχθηκε από τους νυν κυβερνώντες ,στις προηγούμενες εκλογές, φαίνεται ότι πνίγηκε στα ΚΑΤΑΓΑΛΑΝΑ νερά του Αιγαίου , στις φοβίες ρεαλιστικής αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος και κυρίως λόγω του «ραγιαδισμού» και της ηττοπάθειας , που εχουν διαποτισθει οι ιθύνοντες της Χώρας τις τελευταίες δεκαετίες .
Ειναι δεδομένο ότι τα ελληνοτουρκικα θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, εκτός αν πείσουμε την τουρκική ηγεσία , ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της.
Αυτό δεν φτάνει μόνο να το λέμε.
Πρέπει να συμφωνήσουν οι μεγάλες πολιτικές δυνάμεις σε ένα πλαίσιο στρατηγικής και δράσεων, χωρίς ανόητους ιδεαλισμούς και φανατισμούς.
Αυτή την κρίσιμη περίοδο απαιτείται να έχουμε ΜΙΑ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ , στην αντιμετώπιση της προκλητικότητας των Τούρκων , λαμβάνοντας υπόψη και τα νέα δεδομένα που δημιουργούν τα ενεργειακά στην περιοχή .
Μια Στρατηγική που πρέπει να στηρίζεται , στην Διπλωματία , στις Συμμαχίες ( όχι μόνο στις τριμερείς ) και κυρίως στην Δύναμη της αποτροπής .
Μια αποτροπή που πρέπει να στηρίζεται στην αξιοπιστία και να είναι περισσότερο εμφανής και δυναμική .
Η Ειρήνη είναι σημερα κάτι το αυτονόητο , ενώ ο πόλεμος είναι πλέον αδιανόητος .
Βέβαια «αδιανοητος» δεν σημαίνει « αδύνατο να συμβεί» .
