Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων Ένας καλός φίλος μού έστειλε το ακόλουθο σύντομο κείμενο, που ανήρτησε στο διαδίκ...
Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων
Ένας καλός φίλος μού έστειλε το ακόλουθο σύντομο κείμενο, που ανήρτησε στο διαδίκτυο το 2017 ο αείμνηστος ιστορικός και φιλόλογος Σαράντος Καργάκος:
«Εἶναι ἀστεῖο στόν παρόντα καιρό νά ἀκούγονται κοάσματα περί τῆς δῆθεν ἀσυνέχειας τοῦ ἑλληνικοῦ κόσμου, πού ἄν ἦταν ἄλλος θά εἶχε ἐξαφανισθεῖ μετά τήν ρωμαϊκή ὑποταγή (ὅπως ἐξαφανίστηκαν οἱ γαλατικοί πληθυσμοί) καί κυρίως μετά τήν τουρκική κατάκτηση.
Καί ὅμως μετά τήν ἅλωση τοῦ 1453 ξεπήδησε, ὅπως ὁ Πήγασος ἀπό τό αἷμα τῆς σφαγμένης Μέδουσας, ἕνας σφριγηλός ἑλληνικός κόσμος πού, λόγῳ συνθηκῶν, θαυματουργεῖ στήν Δύση.
Τό 1514 ὁ περίφημος λόγιος Μάρκος Μουσοῦρος ἐκδίδει τούς διαλόγους καί τήν «Πολιτεία» τοῦ Πλάτωνος καί προτάσσει μιά μεγαλειώδη «Ὠδήν εἰς Πλάτωνα», μέ τήν ὁποία ἐκφράζει τόν πόθο νά δεῖ τήν Ἑλλάδα ἐλεύθερη.
Τριάντα χρόνια ἀργότερα (1544) ὁ Κερκυραῖος Ἀντώνιος Ἔπαρχος ἐκδίδει τόν «Θρῆνον εἰς τήν καταστροφήν τῆς Ἑλλάδος» καί ἕναν αἰῶνα μετά τό 1641 ὁ Λέων Ἀλλάτιος συγγράφει ὑψιπετῆ ὕμνο ὑπό τόν τίτλο «Ἑλλάς»!
Βεβαίως καί λέγεται ὅτι αὐτά ἦσαν «καμώματα» ἑλληνολατρῶν λογίων καί ὅτι δέν εἶχαν καμμιά ἐπίδραση στούς κατοίκους τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου.
Ἀλλά τότε πῶς λέγεται καί ὑπερλέγεται ὅτι εἶχαν ἐπίδραση μετά τό 1750 οἱ ἰδέες τοῦ Διαφωτισμοῦ;
Μήπως ἐν τῷ μεταξύ οἱ ραγιάδες εἶχαν μάθει γαλλικά; Ἄς μήν εἴμαστε ἀφελεῖς.
Πρός τούς Ἕλληνες -καί μόνον πρός τούς Ἕλληνες- ἀπευθύνεται ὁ Ἀνώνυμς τῆς «Ἑλληνικῆς Νομαρχίας», χωρίς νά ἀφήνει πουθενά ὑποψία ὅτι τούτη ἡ ἑλληνικότητα ἦταν δάνειο ἀπό κάποιο τότε Διεθνές Πνευματικό Ταμεῖο!».
Σε μία σχετική συνέντευξή του ο Μανιάτης ιστορικός υπενθύμισε ότι κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ο απλός λαός είχε ως δημοφιλέστερο ανάγνωσμα τη «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου», η οποία γνώρισε δεκάδες συνεχόμενες εκδόσεις και μιλούσε στους Έλληνες για τα κατορθώματα του Μακεδόνα στρατηλάτη.
Όλα αυτά τα έλεγε ο Καργάκος για να απαντήσει σε ορισμένους «μεταμοντέρνους» ιστορικούς, οι οποίοι αρνούνται τη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού.
Αυτή η ομάδα ερμηνευτών παραβλέπει σκοπίμως (ή από άγνοια;) τις πάμπολλες ιστορικές πηγές και θέλει να μας πείσει ότι μέχρι το 1780 οι πρόγονοί μας δεν ήσαν Έλληνες, αλλά απλώς Ελληνόφωνοι.
Ισχυρίζονται ότι ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός και η Γαλλική Επανάσταση μάς άνοιξαν τα μάτια και διαμόρφωσαν την ελληνική εθνική συνείδηση.
Κι όμως καθ’ όλη τη διάρκεια της μακράς και σκληρής δουλείας, παράλληλα με τους όρους Ρωμηός και Γραικός, στα κείμενα εμφανίζονται συχνότατα οι όροι Έλλην και Ελλάς για να δηλώσουν την εθνική μας ταυτότητα.
Οι επαναστάτες του 1821 γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι συνεχιστές της Αρχαιότητος και του Βυζαντίου.
Για τα αρχαία μάρμαρα πολεμήσαμε, λέει ο Μακρυγιάννης, ως συνεχιστής του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ομιλεί ο Κολοκοτρώνης στον Άγγλο Χάμιλτον!
