Με τη μητέρα στο σχολείο (πρώτη μέρα στο σχολείο- από ένα παλιό αναγνωστικό)

Είναι πρωί. Ο Θανασάκης κοιμάται ακόμα. Η μητερούλα τον σκουντά απαλά. -Ξύπνα ,του λέει, παιδάκι μου. Σήμερα το σχολε...

Είναι πρωί.

Ο Θανασάκης κοιμάται ακόμα.

Η μητερούλα τον σκουντά απαλά.

-Ξύπνα ,του λέει, παιδάκι μου.

Σήμερα το σχολείο ανοίγει.

Πρέπει να ετοιμαστείς, για να πάμε.

Ο Θανασάκης  ξυπνά. 

Βλέπει τη μητερούλα του και χαμογελά.

Έπειτα σηκώνεται και ετοιμάζεται.

Σε λίγο βρίσκεται μπροστά στο εικόνισμα.

Κάνει την προσευχή του:

-Παναγία μου, βοήθησέ με να πηγαίνω στο σχολείο. 
Φώτισε το νου μου να μαθαίνω γράμματα.

Χάρισέ μου υγεία.

Φύλαξε γερούς τους γονείς μου και όλο τον κόσμο.

Πρωτού ξεκινήσουν, η  μητέρα τον κοιτάζει από πάνω ως κάτω.

Τον καμαρώνει.

Βλέπει τα μαλλάκια του τα χτενισμένα’ το πρόσωπό του , που λάμπει ολοκάθαρο. 

Τι όμορφος που είναι ο Θανασάκης της τώρα, που θα πηγαίνει και πάλι στο σχολείο!

.

Στο δρόμο ανταμώνουν κι άλλα παιδιά.

Είναι όλα χαρούμενα.

Η μητέρα καμαρώνει που ο γιος της είναι στη δεύτερη τάξη.

-Πότε κιόλας μεγάλωσε! λέει μόνη της.

Όταν έφτασαν στο σχολείο, ζήτησαν τον δάσκαλο. 
Εκείνος, μόλις τους είδε, λέει χαμογελώντας:

-Ορίστε μέσα, κυρία Αμαλία.

Φέρτε τον Θανασάκη σας;

Πέρυσι έμεινα πολύ ευχαριστημένος.

Κι εφέτος ελπίζω να είναι καλός μαθητής.

Ο δάσκαλος τον έγραψε και ο Θανασάκης έσκυψε και του φίλησε το χέρι.

-Καλή χρονιά!

Καλή δύναμη! ευχήθηκε η κυρία Αμαλία.

από το Αναγνωστικό της Β΄ Δημοτικού

Ο.Ε.Δ.Β.

Αθήνα 1979

καλή σχολική χρονιά σε όλους, εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές!!!

  

.