του Σταύρου Μιχαηλίδη - υποναύαρχου (ε.α.) Λ.Σ. Η Κυβέρνηση δια του υπουργού Άμυνας χαρακτήρισε χθες το μεταναστευτικό «δυν...
του Σταύρου Μιχαηλίδη - υποναύαρχου (ε.α.) Λ.Σ.
Η Κυβέρνηση δια του υπουργού Άμυνας χαρακτήρισε χθες το μεταναστευτικό «δυνητική απειλή για την ασφάλεια της Χώρας.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση να πιστοποιηθεί ο χαρακτηρισμός πολύ περισσότερο να προσδιοριστεί το μέγεθος του προβλήματος για τα νησιά μας.
Η κατάσταση εξελίσσεται επικίνδυνα και έτσι αντιμετωπίζεται από την Κυβέρνηση η οποία αναζητεί τρόπους και λαμβάνει μέτρα να κλείσουν όσο είναι δυνατόν οι «τρύπες» και να ελαχιστοποιηθούν οι εισροές από θαλάσσης.
Μέχρι σήμερα τον μήνα που διανύουμε ο αριθμός των παράνομα εισερχομένων στην Χίο έχει περάσει τους 1200 με την ΒΙΑΛ να έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όριά της αντοχής της το ίδιο και οι κάτοικοι της γύρω περιοχής.
Η Τουρκία ανοιγοκλείνει την στρόφιγγα για ευνόητους λόγους και φαίνεται ότι το κάνει και επιλεκτικά σε εθνικότητες καθόσον τους τελευταίους μήνες «ξεφορτώνεται» κυρίως αφρικανικής προέλευσης μετανάστες και πολύ μικρότερο αριθμό προσφύγων από τις θερμές περιοχές.
Η απαράδεκτη συμπεριφορά της δεν κρύβεται ούτε από την ίδια, αφού συχνά πυκνά απειλεί να πλημμυρίσει την Ευρώπη με οικονομικούς μετανάστες ακόμα και τζιχαντιστές.
Όμως και η πολιτική της Γερμανίας στο εν λόγω θέμα πώς χαρακτηρίζεται όταν πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε ότι ήρθε σε συμφωνία με την Ιταλία να δέχεται το 25% των εισερχομένων σε αυτήν την χώρα οικονομικών μεταναστών;
Δεν είναι σαν ανοικτή πρόσκληση «ελάτε και σας περιμένουμε»;
Όλα αυτά που συμβαίνουν στην Συρία, η αθλιότητα της ζωής στην Σομαλία, την Νιγηρία και άλλες αφρικανικές χώρες, αλλά και τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται πάλι στον Κόλπο μόνο αισιοδοξία δεν προοιωνίζουν για το πρόβλημα που βιώνουμε κυρίως από το 2015.
Η εκάστοτε Κυβέρνηση αφουγκράζεται το πρόβλημα αλλά δεν το ζει δεν το βιώνει όπως εμείς οι μικρές κοινωνίες των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και εν προκειμένω εμείς εδώ στην Χίο.
Είναι πρωτίστως δικιά μας δουλειά να προσδιορίσουμε το πρόβλημα, να παρουσιάσουμε το μέγεθός του, να τονίσουμε τους κινδύνους και να απαιτήσουμε φροντίδα και λύσεις.
Γιατί δεν κουνιέται φύλλο στη Χίο;
Τι συμβαίνει και δεν σηκώνει δυνατά και ψηλά το μείζον αυτό πρόβλημα κανένας από τους εκλεγμένους;
Αισθάνονται ότι θα θίξουν συμφέροντα και δειλιάζουν;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει τζίρος.
Μόνο στην ΒΙΑΛ ανακυκλώνονται περισσότεροι από 500 εργαζόμενοι, εκατοντάδες άλλοι έχουν ανοίξει δραστηριότητες με το προσφυγικό, δεκάδες τουριστικά καταλύματα από 60 με 90 ημέρες κάλυψη των κλινών τους το χρόνο αγγίζουν τις 365 κ.λπ. κ.λπ.
Μήπως έχουμε βολευτεί και δεν το μολογάμε;
Μήπως αποδεχθήκαμε αυτό το μοντέλο ανάπτυξης;
Αν όχι επιτέλους αφήστε την επιστολογραφία και βγείτε μπροστά.
ΠΗΓΗ: alithia.org
