Η πίστη μας, η Ορθοδοξία, είναι η δύναμη μας, η δύναμη μας η αλώβητη, η άκαμπτη, η αιώνια. Η Κύπρος, η πατρίδα μας γνώρισε...
Η πίστη μας, η Ορθοδοξία, είναι η δύναμη μας, η δύναμη μας η αλώβητη, η άκαμπτη, η αιώνια.
Η Κύπρος, η πατρίδα μας γνώρισε μύριες συμφορές και αφέντες.
Καρδιά όμως δεν άλλαξε ΠΟΤΕ και ούτε πρόκειται.
Από την κατεχόμενη μας Καρπασία και τον Απόστολο Αντρέα μέχρι και την Πάφο, το μόνο που διακρίνει κανείς είναι εκκλησίες, Ελληνισμό και Ορθοδοξία.
Στα κατεχόμενα μας μέρη εκκλησίες ερημωμένες, που μαρτυρούν όμως και φανερώνουν αυτά που δεν κρύβονται.
Πως στα μέρη αυτά που μας κρατούν οι Οθωμανοί, υπήρξε Ελληνισμός, υπήρχε Ορθοδοξία, και θα ξαναϋπάρξει.
Γιατί το δίκαιο δεν χάνεται.
Αυτή η γη δεν σας θέλει, δεν σας ταιριάζει, δεν σας αξίζει και δεν σας ανήκει, όσες μέγαλες σημαίες και να βάλετε, γιατί ούτε τα χώματα ουτε η ιστορία αλλοιώνεται και κρύβεται.
Οι Τκ συμπατριώτες μας είτε διά της βίας είτε εθελούσια αλλαξοπίστησαν, εξισλαμίσθηκαν, απαρνήθηκαν το Σταυρό και το Χριστό κατά την Τουρκοκρατία και οφείλουν να το γνωρίζουν.
Υπάρχει και ο δρόμος της μετάνοιας όμως και της αλήθειας έστω και την ύστατη για όλους ανεξαιρέτως.
Εθελούσια η μη όμως, προτίμησαν τον μωάμεθ και το ψέμα, παρά την αληθινή πίστη και τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.
Σαν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, οφείλουμε να πούμε πως δεν κρατάμε κακία σε κάποιον, ούτε και είμαστε εχθροί με όποιον δεν είναι Χριστιανός.
Εξάλλου ταμείο θα κάνουμε όλοι με το πέρας της ζωής μας, όμως κάθε ξένη θρησκεία οφείλει να σέβεται και να γνωρίζει πως η Κύπρος, η νήσος των Αγίων, ανέκαθεν υπήρξε και θα υπάρχει ως ένα προπύργιο του Ελληνισμού, και του Χριστιανισμού κατ´ ομολογία.
Χιλιάδες οι Άγιοι και ηρωομάρτυρες που πέρασαν από αυτή την νήσο με πρωτοστάτες τους Απόστολο Βαρνάβα και Παύλο.
Η νήσος αυτή, ποτέ δεν θα πάψει να είναι Ορθόδοξη, ούτε και θα αφελληνιστεί στο πέρασμα των χρόνων, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν είτε εκ των έσωθεν είτε εκ των έξωθεν.
Οι ηγεσίες σε Κύπρο και Ελλάδα οφείλουν να διαφυλάξουν σαν κόρη οφθαλμού το ανατολικότερο μέρους του Ελληνισμού, όπου υπάρχουν χιλιάδες Ορθόδοξες, Ελληνικές καρδίες και ψυχές, έχοντας ως κύριο μέλημά τους την προστασία τους, αλλά και την απελευθέρωση της σκλαβωμένης γης μας, και ενσωμάτωσή της στον Εθνικό κορμό.
Οι ηγεσίες σε Κύπρο και Ελλάδα οφείλουν να διαφυλάξουν σαν κόρη οφθαλμού το ανατολικότερο μέρους του Ελληνισμού, όπου υπάρχουν χιλιάδες Ορθόδοξες, Ελληνικές καρδίες και ψυχές, έχοντας ως κύριο μέλημά τους την προστασία τους, αλλά και την απελευθέρωση της σκλαβωμένης γης μας, και ενσωμάτωσή της στον Εθνικό κορμό.
Πόθος προαιώνιος και αναφαίρετο δικαίωμα.
Καμιά εισβολή, ούτε και 45 χρόνια πρόκειται να μας πτοήσουν.
Ούτε 450 χρόνια.
Οφείλουμε όμως να έχουμε σθένος, πίστη, υπομονή και αποφασιστικότητα.
Οφείλουμε όμως να έχουμε σθένος, πίστη, υπομονή και αποφασιστικότητα.
Να καλλιεργήσουμε τους νέους μας ηθικά, πνευματικά, να τους διαπαιδαγωγήσουμε Ελληνορθόδοξα, να τους διδάξουμε πίστη στον αληθινό Θεό, να τους διδάξουμε πατρίδα και ιστορία.
Μόνο έτσι μπορεί να έχει μέλλον ο Κυπριακός Ελληνισμός στην πατρώα γή του.
Οφείλουμε να χτίσουμε πνευματικές κυρίως βάσεις για να απαλλαγούμε απο τις βάσεις των Τούρκων και των αποικιοκρατών Άγγλων.
Δικαίωση η Κύπρος μας θα βρεί, μόνο οταν η γαλανόλευκη θα κυματίσει σε όλα μας τα κατεχόμενα παράλια και εκκλησίες.
Δικαίωση η Κύπρος μας θα βρεί, μόνο οταν η γαλανόλευκη θα κυματίσει σε όλα μας τα κατεχόμενα παράλια και εκκλησίες.
Όταν οι εκκλησίες μας λειτουργήσουν ξανά στα άγια μας αυτά χώματα.
Χρειάζεται όμως πραγματική πίστη, μέτανοια, απο τον λαό μας στο σύνολο, και αναζήτηση της πραγματικής αλήθειας και της ζωής, του Θεού και της πατρίδος.
Με υπομονή, επιμονή και προσμονή μέχρι την Άγια Μέρα.
Θα δικαιωθούμε.
Θα κερδίσουμε.
Κουβαλώντας σταυρό θα ανεβούμε το βουνό.
Οι ηγεσίες σε Κύπρο και Ελλάδα, οι πολιτικοί μας κυρίως, ας φωτίζονται, ας συμπορευτούν, και ας ενωθούν κατανοώντας και πιστεύοντας στα πραγματικά δίκαια του λαού μας.
Όπως λέει και ο αείμνηστος Σταύρος Παπαγαθαγγέλου:
Με σύμβολο τον Σταυρό, και οδηγό την Μεγαλόχαρη προχωρεί ο ραγιάς, ατρόμητος και αλύγιστος, και με την σκέψη στην μάνα του προχωρεί.
Για τον σκοπό, τον Άγιο σκοπό,
να ζήσει ελεύθερος κοντά της,
και δεμένος μαζί της.
Στην σκέψη του κάθε μέρα αυτή η εικόνα προβάλλει,
η εικόνα της Ελλάδας, της μάνας του.
Με ενθουσιασμό, και με βαθιά πίστη στα ιδανικά του, τρέχει στην μάχη και αγωνίζεται και τραγουδά
«Για σένα μάνα μου, Ελλάδα μου, αγωνίζομαι και τραγουδώ.
Θεέ μου Βοήθα με.»
Θεέ μου Βοήθα με.»
Την ημέρα καρτερούμε που καράβια ελληνικά, στ´ ακρογιάλια μας θα φτάσουν απ´ την μάνα την γλυκειά.
Λαχταρούμε να τα ειδούμε να φανούνε στην στεριά, για να φέρουν στο νησί μας την πανώρια λευτεριά.
Δύναμη μας η Ορθόδοξη πίστη μας.
Και η γη μας, τα χώματά μας, θα επουλωθούν.
Και η γη μας, τα χώματά μας, θα επουλωθούν.