Ο αγαπημένος υποψήφιος του Τσίπρα θέλησε να περπατήσει τους δρόμους του Πειραιά. Και η αντίδραση του κόσμου τα λέει όλα… ...
Ο αγαπημένος υποψήφιος του Τσίπρα θέλησε να περπατήσει τους δρόμους του Πειραιά.
Και η αντίδραση του κόσμου τα λέει όλα…
Η… κάλπη είναι γκαστρωμένη, γενικώς.
Για τον Πέτρο Κόκκαλη όμως οι ως τώρα ενδείξεις κάνουν λόγο για… ανεμογκάστρι.
Ένα «μικρό φιάσκο» από εκείνα που αποδεικνύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει πλέον κάθε επαφή με την κοινωνία.
Γιατί μπορεί ο Κυβερνητικός μηχανισμός να επένδυσε στον γιο του Σωκράτη θέλοντας ουσιαστικά να δημιουργήσει «ανάχωμα» στην οργή των φίλων του Ολυμπιακού για όσα η… παρέα του Αλέξη «εκτελεί» ως πάγια εντολή απέναντι στον μεγαλύτερο αθλητικό σύλλογο της χώρας.
Μπορεί να τον στήριξε ως τώρα όσο κανέναν άλλο υποψήφιο Ευρωβουλευτή.
Στην πραγματικότητα όμως το μόνο που κατάφερε είναι να προκαλέσει το αντίθετο αποτέλεσμα.
Εκτός αν θεωρούν… τυχαίο ότι ο Πέτρος, μέχρι πρότινος δημοτικός σύμβουλος του Πειραιά, δεν μπορεί πλέον ούτε να περπατήσει στους δρόμους της πόλης.
Το περιστατικό έλαβε χώρα πριν από λίγη ώρα. Και είναι ενδεικτικό.
Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής θέλησε να πάει περπατώντας ως το σημείο της ομιλίας του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα –μεταξύ μας δεν θα μπορούσε και αλλιώς, καθώς η αστυνομία έχει κλείσει τη μισή πόλη-.
Όταν λοιπόν έγινε αντιληπτός;
Οι αποδοκιμασίες προς το πρόσωπο του, έδωσαν και πήραν.
Αποδοκιμασίες για κάποιον που δίχως να λογαριάσει το «κόστος» μπροστά στην προσωπική του φιλοδοξία, πολιτεύεται όλο αυτό το διάστημα, «πατώντας» σε μια και μοναδική στρατηγική.
Να κατηγορεί τον Ολυμπιακό, την διοίκηση του.
Μια ρητορική διχαστική, υπό τον πολιορκητικό κριό μιας παράταξης που αντιμετωπίζει τους Ερυθρόλευκους σαν «εχθρό».
Ο Πειραιάς είναι Ολυμπιακός. Είναι μπέσα. Και λόγια σταράτα.
Ο Πέτρος Κόκκαλης τους δεσμούς του με τον Ολυμπιακό τους έκοψε σε μια… στιγμή, όπως και συνολικά η οικογένεια του.
Προτίμησε τον Αλέξη Τσίπρα.
Τον Πρωθυπουργό της Εξυγίανσης.
Της Κυβέρνησης που θέλοντας να «ευχαριστήσει» εντιμότατους φίλους της, ανέπτυξε μια δίχως προηγούμενη «πολεμική» στο αθλητικό πεδίο.
Απέναντι στην μεγαλύτερη ομάδα της χώρας.
Προτίμησε έναν ρόλο που έγινε αντιληπτός, άμεσα.
Και τα υπόλοιπα σε μια εβδομάδα.
