της Φανούλας Αργυρού* Η προσφορά του ευρωπαϊκού οργανισμού είναι ανεκτίμητη γιατί ήλθε σε μια στιγμή που, τόσο εντός της Κ...
της Φανούλας Αργυρού*
Η προσφορά του ευρωπαϊκού οργανισμού είναι ανεκτίμητη γιατί ήλθε σε μια στιγμή που, τόσο εντός της Κύπρου όσο και εκτός η προσπάθεια είναι η ατιμωρησία της Τουρκίας
Το 2017 ο οργανισμός ERPIC (European Rim Policy and Investment Council) στη Λάρνακα, κυκλοφόρησε ένα ιστορικό βιβλίο στα αγγλικά με τίτλο «Cyprus in the UN Archives January 1974-December 1974».
Μια σημαντική πρωτοβουλία που, δυστυχώς, όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας απέτυχαν να αναλάβουν για τα δίκαια του Ελληνισμού της Κύπρου, αλλά, παράλληλα και για διαφώτιση των ξένων και επιμονή για απελευθέρωση.
Δυστυχώς, όμως, η τελευταία δεν ήταν στις προτεραιότητές των από τον Αύγουστο του 1974.
Την αντικατέστησαν με την απαρχάιντ βρετανο-τουρκική Δι-κοινοτική, Δι-ζωνική, Ομοσπονδία κατ΄εντολή του βρετανού «κηδεμόνα» και αιματηρά ένοχου, υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν…
Αυτό το αξιόλογο έργο, από τα πολλά που ακόμα πρέπει να γίνουν, κάλυψε ο οργανισμός ERPIC προβάλλοντας τις ιστορικές εκθέσεις του τότε πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας στον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (Μόνιμου Αντιπρόσωπου ) που κατέγραψαν τα διαδοχικά εγκλήματα της κατοχικής Τουρκίας κατά τις δύο βάρβαρες τουρκικές της εισβολές στο νησί.
Τα εγκλήματα για τα οποία η Τουρκία έπρεπε να είχε καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου προ πολλού, καταδικαστεί και τιμωρηθεί για όλες τις βάναυσες παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου και Συμβάσεων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Το βιβλίο
Οι ιστορικές αυτές εκθέσεις βρίσκονται αποδεσμευμένες προ πολλού στα Αρχεία του ΟΗΕ, αλλά τόσο ο ίδιος ο οργανισμός (ΟΗΕ) όσο και όσοι είναι αναμεμειγμένοι με το Κυπριακό για «λύση» δικοί μας και ξένοι, οι συγγραφείς των ψηφισμάτων του ΟΗΕ (Βρετανοί) τις αγνοούν ενσυνείδητα και περιφρονητικά.
Απλά γιατί απαιτούν ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, αλλά με τη διαιρετική ΔΔΟ τους δεν επιτρέπεται ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ για τα θύματα, παρά μόνο εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων του θύτη (Τουρκίας).
Η προσφορά του ERPIC είναι ανεκτίμητη. Ήλθε σε μια χρονολογική στιγμή που τόσο εντός της Κύπρου όσο και εκτός η προσπάθεια είναι η ατιμωρησία της Τουρκίας.
Τους ενόχλησε η αύξηση των αντι-διζωνικών που πρέπει να εξουδετερωθούν!
Να διαγραφούν τα τουρκικά εγκλήματα.
Να σβηστούν από τις μνήμες των Ελλήνων οι εισβολές, οι βιασμοί, οι βομβαρδισμοί με βόμβες ναπάλμ (τόσο το 1964 όσο και το 1974), οι δολοφονίες, οι εξοντώσεις, ο ξεριζωμός, το εθνικό ξεκαθάρισμα, ο εποικισμός, και να προσκυνήσουμε τους εισβολείς ως … συνεταίρους στη νήσο και στην κυπριακή ΑΟΖ μέσω της βρετανο-τουρκικής Δι-κοινοτικής, Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας.
Να μην είμαστε… κατά τον τελευταίο χαρακτηρισμό του ελλαδικού Υπ. Εξωτερικών «μοναχοφάηδες» να δεχθούμε συνεκμετάλλευση αέρος, θάλασσας και ξηράς με την Τουρκία (δηλώσεις πρώην Υπ. Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και του αντικαταστάτη του νεοφώτιστου Γ. Κατρούγκαλου).
Το βιβλίο επεξεργάστηκε άψογα η Marta Murzanska (ERPIC) και παραθέτει στο βιβλίο και το σχολιασμό της ως υπήκοος της Πολωνίας που ζει στην Κύπρο, το προλόγησε ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ERPIC Δρ. Χριστόδουλος Γ. Πελαγίας, εισήγαγε ο πρέσβης επί τιμή Ανδρέας Ι. Ιακωβίδης και σχολίασαν το Προσφυγικό Σωματείο «Αδούλωτη Κερύνεια», ο πρόεδρος του Σωματείου Κλεάνθης Σολέας και ο Δρ. Κλέαρχος Α. Κυριακίδης, Επικεφαλής του Τμήματος Για Δημοκρατία και Κράτος Δικαίου του ERPIC.
Ο οποίος με μια λεπτομερή ανασκόπηση του έργου του μ. Ζήνωνα Ρωσσίδη με τίτλο « Παρανομία, βαρβαρότητα και πόλεμος» εμβαθύνει στην σημασία του έργου του Ζ. Ρωσσίδη που μένει ανεκμετάλλευτο.
Τα ντοκουμέντα
Το βιβλίο αποτελείται από 340 σελίδες, και ξεκινά με επιστολή του τότε Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Αυστριακού Κούλτ Βάλτχαιμ, ημερ. 24 Ιανουαρίου 1974 εις απάντηση επιστολής του Ζ. Ρωσσίδη 19 Δεκεμβρίου 1973 σε σχέση με το ρόλο της Τουρκίας στο Κυπριακό και ολοκληρώνει με επιστολή του Ζ. Ρωσσίδη προς Κ. Βάλτχαιμ 31 Δεκεμβρίου 1974 για τις ανάγκες των Κυπρίων προσφύγων από τις κατεχόμενες περιοχές που ξερίζωσαν οι Τούρκοι εισβολείς.
Στο τέλος υπάρχουν και 7 φωτογραφίες από την απόβαση των Τούρκων κατακτητών κατά τις τουρκικές εισβολές στην κατεχόμενη Κερύνεια, τους βομβαρδισμούς (όπως του ψυχιατρείου Λευκωσίας) και τους αγνοούμενους.
Μία από τις εκθέσεις του μ. Ζήνωνα Ρωσσίδη ημερ. 6 Δεκεμβρίου 1974 είχα εξασφαλίσει νωρίτερα και περιλάβει το 2000 στο αγγλικό μου βιβλίο «Conspiracy or Blunder?» (Το βιβλίο είχα εκδώσει σε συνεργασία με το προσφυγικό Σωματείο «Αδούλωτη Κερύνεια».)
Στην έκθεσή του εκείνη ο Ρωσσίδης, κατέγραψε σωρεία διεθνών εγκλημάτων των Τούρκων στην Κύπρο, μαζικές εκτελέσεις, βιασμούς, εν ψυχρώ δολοφονίες, συλήσεις, με κάθε λεπτομέρεια, με ονόματα θυμάτων, εγκλήματα, που για 45 χρόνια ορισμένα ούτε καν είναι ακόμα γνωστά… Ειδικά στην κατεχόμενη περιοχή Κερύνειας.
Η έκθεση εκείνη περιλαμβάνεται και στο βιβλίο του ERPIC μαζί με δεκάδες άλλες όπως εκείνη της 6ης Νοεμβρίου 1974 διαμαρτυρόμενος προς τον ΓΓ του ΟΗΕ για τις παραβιάσεις των Συμβάσεων της Γενεύης του 1949 με τις καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η έκθεσή του ημερ. 22 Αυγούστου 1974 προς Κ. Βάλτχαιμ σχετικά με τις βαρβαρότητες του τουρκικού κατοχικού στρατού, η έκθεσή του 14 Αυγούστου 1974 και άλλες.
«Να διαβαστούν από τον κάθε πολίτη»
Στην πίσω σελίδα του βιβλίου ο αναγνώστης θα βρει την δήλωση του Δρ. Κλέαρχου Α. Κυριακίδη που σε ελεύθερη μετάφραση έχει ως εξής:
« Τα Αρχεία περιλαμβάνουν ακατέργαστες πληροφορίες της ιστορίας.
Αυτές οι πληροφορίες ρίχνουν φως στο τι ίσως να έγινε ή να μην έγινε, γράφτηκε, λέχθηκε… σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας.
Το κύριο πλεονέκτημα αυτών των πληροφοριών είναι ότι είναι ελεύθερες από οποιεσδήποτε επεμβάσεις, που μπορεί να επηρεάσουν απομνημονεύματα, δηλώσεις μαρτύρων χρόνια μετά τα συμβάντα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι πληροφορίες αυτές πρέπει να παίρνονται δίχως επιφύλαξη.
Κάθε έγγραφο πρέπει να μελετάται με προσοχή, κριτική ανάλυση και ανοικτό μυαλό.
Ειδικά όταν ένα έγγραφο γράφτηκε με στόχο να αποκρύψει, να διαστρεβλώσει την αλήθεια.
Αυτών λεχθέντων, αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι τούτο – τα έγγραφα στο βιβλίο αυτό αποτελούν από μόνα τους και ομαδικά μέρος της κληρονομιάς καθώς και της ιστορίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέλους των Ηνωμένων Εθνών, της Κοινοπολιτείας, του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για αυτούς και άλλους λόγους, τα έγγραφα αυτά πρέπει να διαβαστούν από ιστορικούς, δασκάλους και δικηγόρους με επαγγελματικό ενδιαφέρον για το τι αποκαλύπτουν.
Επίσης πρέπει να διαβαστούν από τον κάθε πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας, ειδικά από τον κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται να κερδίσει μια καλύτερη εικόνα για το τι συνέβη στην χώρα του το 1974 και γιατί.»
Στις 2 Σεπτεμβρίου 2018, είχα δημοσιεύσει στην «Σημερινή» ένα αφιέρωμα στον άνθρωπο αυτό με τίτλο « Ο εις και μόνος Ζήνωνας Ρωσσίδης» στο οποίο είχα γράφει μεταξύ άλλων:
Ένας άνθρωπος στον ΟΗΕ που πάλευε για τα δίκαιά μας
«…Στην όλη ιστορία της τραγωδίας της νήσου Κύπρου από το πρώτο πραξικόπημα των Τούρκων εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας για κατάργησή της και αντικατάστασή της με δύο constituent states, κατά σχεδιασμών Λονδίνου και Άγκυρας, το 1963/64 -μέσω της απαρτχάιντ βρετανο-τουρκικής δι-κοινοτικής, δι-ζωνικής ομοσπονδίας- και κατά συνέπειαν τους βάρβαρους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας στις 8 και 9 Αυγούστου 1964 από την τουρκική αεροπορία μέχρι και τις δύο τουρκικές εισβολές του 1974 και την επανάληψη των βομβαρδισμών με Ναπάλμ, ένας άνθρωπος στον ΟΗΕ πάλευε για τα δίκαιά μας.
Αυτός ήταν ο πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας μ. Ζήνωνας Ρωσσίδης.
Σήμερα, διανύοντας γι’ ακόμα μια χρονιά τον Αύγουστο της κολάσεως για τον Ελληνισμό της Κύπρου, ας θυμηθούμε για λίγο τον άνθρωπο αυτό που τουλάχιστον ξένοι, αν όχι δικοί μας, εκτίμησαν το έργο του και το ιστορικό που άφησε σε Αρχεία όπως του ΟΗΕ, της Βρετανίας και άλλων χωρών και εφημερίδων υπερασπιζόμενος την πατρίδα του.
Στις 9 Αυγούστου 1964 ο Ρωσσίδης κατήγγειλε τους τουρκικούς βομβαρδισμούς και κατέγραψε με ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας τις άγριες επιθέσεις εναντίον αμάχων, αθώων ανθρώπων στον Πωμό και στον Πύργο Τηλλυρίας, αποσπάσματα των οποίων καταγγελιών του δημοσίευσαν την επομένη, 10 Αυγούστου 1964, οι New York Times.
Τέτοιες ήσαν οι καταγγελίες του Ζήνωνα Ρωσσίδη, που όχι μόνο οι New York Times αλλά και ο Robert Neer, στο βιβλίο του για την ιστορία των βομβών Ναπάλμ, περιέλαβε αποσπάσματα από την ομιλία του Ζήνωνα Ρωσσίδη για τους βομβαρδισμούς των Τούρκων με βόμβες Ναπάλμ.
O Robert Neer είναι ιστορικός, δικηγόρος και επιχειρηματίας.
Το βιβλίο του «Napalm, An American Biography», είναι το πρώτο με ολοκληρωμένη την ιστορία αυτού του εμπρηστικού όπλου.
Το βιβλίο εκδόθηκε το 2013 από το Belknap Press του Πανεπιστημίου Harvard…»
Το βιβλίο του ERPIC μετά από 4 δεκαετίες έρχεται να υπενθυμίσει όλους ότι δεν μπορεί να υπάρξει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ δίχως ΤΙΜΩΡΙΑ των ενόχων.
Η ιστορία είναι εκεί, και το απαιτεί.
Σημείωση – το βιβλίο διατίθεται στη σκόπιμα χαμηλή τιμή των περίπου 11 ευρώ συν ταχυδρομικά από το www.amazon.com.
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ (7/4/2019)
