Η Παναγιά των Παρισίων παραδόθηκε στις φλόγες. Η καταστροφή μεγάλη. Οι είκονες με τον καθεδρικό παραδομένο στις φλόγες κάνου...
Η Παναγιά των Παρισίων παραδόθηκε στις φλόγες.
Η καταστροφή μεγάλη.
Οι είκονες με τον καθεδρικό παραδομένο στις φλόγες κάνουν τον γύρο του κόσμου.
Η πυρκαγιά που ξέσπασε το απόγευμα της Δευτέρας άφησε πίσω της μια ανυπολόγιστη καταστροφή αφού του ιστορικού μνημείου της γαλλικής πρωτεύουσας.
Η Παναγία των Παρισίων, γνωστή και ως Νοτρ Νταμ ντε Παρί ή απλά Νοτρ Νταμ, είναι ο μητροπολιτικός ρωμαιοκαθολικός ναός της πόλης του Παρισιού.
Το γοτθικό αριστούργημα βρίσκεται στο Ιλ ντε λα Σιτέ, ενός μικρού νησιού στον ποταμό Σηκουάνα, στην «καρδιά» της γαλλικής πρωτεύουσας.
Άρχισε να κατασκευάζεται το 1163 και τον θεμέλιο λίθο έθεσε ο Πάπας Αλέξανδρος Γ΄ και ο Βασιλεύς Λουδοβίκος Ζ΄, ενώ ολοκληρώθηκε το 1272.
Μεταξύ του 1163 και του 1375, αμέτρητοι εργάτες και τεχνίτες εργάστηκαν για την κατασκευή αυτού του αριστουργήματος.
Ο ναός έγινε τόπος συγκέντρωσης όλων των τεχνών της εποχής και κέντρο πνευματικής καλλιέργειας. Πάνω σ' αυτά τα θεμέλια ιδρύθηκε το πασίγνωστο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, η Σορβόννη.
Ωστόσο, στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, καταστράφηκαν αρκετά ανάγλυφα και αποκεφαλίστηκαν δεκάδες αγάλματα.
Όταν στις 2 Δεκεμβρίου του 1804, στέφθηκε εκεί αυτοκράτορας ο Ναπολέων Βοναπάρτης, ο ναός ήταν σε άθλια κατάσταση.
Με κέντρο δράσης τον ναό αυτόν συνέγραψε ο Βικτόρ Ουγκώ το γνωστό κλασσικό πλέον μυθιστόρημα με το τίτλο Παναγία των Παρισίων.
Ήταν το 1831.
Μάλιστα στο έργο του έγραφε για μια μεγάλη φωτιά που καταστρέφει τον ναό.
Αποτέλεσμα του μυθιστορήματος ήταν να δώσει το έναυσμα για να επιτευχθούν οι εργασίες αποκατάστασης.
Το κωδωνοστάσιο, το οποίο φτάνει τα 90 μέτρα, προστέθηκε τον 19ο αιώνα από τον αρχιτέκτονα Εζέν Βιολέ λε Ντικ, ο οποίος ανέλαβε την αναστήλωση του ναού.
80 βασιλιάδες, 2 αυτοκράτορες, 5 δημοκρατίες και 2 παγκόσμιοι πόλεμοι έχουν περάσει επί των ημερών της.
Εντός των τειχών της χρίστηκε βασιλιάς ο Ερρίκος ο ΣΤ’, εκεί (αυτό)χρίστηκε αυτοκράτορας της Γαλλίας ο Ναπολέοντας Βοναπάρτης, εκεί τελέστηκε η επιμνημόσυνη δέηση του μεγάλου στρατηγού Ντε Γκολ, του Ζορζ Πομπιντού, του Φρανσουά Μιτεράν κ.α.
Ο ναός βανδαλίστηκε κατά τη Γαλλική επανάσταση, αλλά ευτυχώς οι ζημιές αποκαταστάθηκαν πλήρως από τον σπουδαίο αρχιτέκτονα Eugène Emmanuel Viollet-le-Duc, χάρις το έργο του οποίου ο ναός έχει τη σημερινή του μορφή.
Ακόμη και κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η εκκλησία είχε σωθεί. Μάλιστα είχε σωθεί και την τελευταία στιγμή τον Αύγουστο του 1944 όταν ο Γερμανός στρατιωτικός διοικητής του Παρισιού Ντίτριχ φον Σόλτιτζ είχε πάρει εντολές από τον Χίτλερ να ανατινάξει το Παρίσι για να μην βρουν τίποτα οι συμμάχοι που πλησίαζαν την πόλη. Γέφυρες και ιστορικά μνημεία όλα παγιδευμένα με εκρηκτικά και έτοιμα να εκραγούν όμως τελευταία στιγμή αποφέχθηκε το κακό και έτσι και η Παναγία των Παρισίων γλιτώνει από μια καταστροφή.
Δεσπόζοντας στον παρισινό ουρανό, χαραγμένη στην καρδιά και στην μνήμη των Παριζιάνων, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της Γαλλίας: η μεγάλη καμπάνα της ανήγγειλε στις 24 Αυγούστου 1944 την απελευθέρωση της πόλης από τους ναζί, ενώ 26 χρόνια μετά εκεί κηδεύτηκε ο αρχηγός της γαλλικής Αντίστασης, ο στρατηγός Σαρλ ντε Γκολ.
Η Παναγία των Παρισίων θα μείνει χαραγμένη στις σελίδες της γαλλικής λογοτεχνίας και θα εμπνεύσει σειρά λογοτεχνών, τον Ζεράρ ντε Νερβάλ, τον Θεόφιλο Γκοτιέ, τον Σαρλ Πεγκί, τον Λουί Αραγκόν...
Ζωντανεύει ως κεντρικό πρόσωπο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτορ Ουγκό (1831), μαζί με τον καμπούρη κωδωνοκρούστη Κουασιμόδο, την γοητευτική τσιγγάνα Εσμεράλδα και τον ιερέα Φρολό, την ώρα που ένα σχέδιο κατεδάφισης απειλεί το φθαρμένο οικοδόμημα.
Είναι μία έκκληση για την σωτηρία του από τον ποιητή-συγγραφέα που μιλά ως η συνείδηση του γαλλικού έθνους.
Με το πέρασμα του χρόνου κάθε ένας προσθέτει το στοιχείο του στον μνημειακό οικοδόμημα: ένα πρώτο βέλος ανεγέρθηκε στο 1250 για να κατεδαφιστεί πέντε αιώνες αργότερα.
Αλλά το (αμφιλεγόμενο) βέλος που κατέρρευσε χθες ανήκει στον Eugene Viollet-le-Duc, τον αρχιτέκτονα του 19ου αιώνα που αφιέρωσε την ζωή του στη αποκατάσταση μεσαιωνικών μνημείων και επέβαλε στους Παριζιάνους, το 1860, ένα βέλος που εξαφανίστηκε τελείως από την μνήμη τους.
Παρά το εντυπωσιακό της παρουσιαστικό και την αναγνωσιμότητα της δεν είναι ούτε η μεγαλύτερη ούτε η πιο ιστορική εκκλησία της Γαλλίας.
Στη σχετική λίστα με τις ψηλότερες εκκλησίες της Γαλλίας βρίσκεται στη 13η θέση.
Η Νοτρ Νταμ έχει 35 μέτρα ύψος, 130 μέτρα μήκος και 48 μέτρα πλάτος.
Ο καθεδρικός ναός κοσμείται στο εξωτερικό του από υπέροχα αγάλματα και περίτεχνους σχηματισμούς.
Στο εσωτερικό του, θαυμασμό προκαλούν τα πολύχρωμα βιτρό και οι καμάρες στην οροφή του.
Μέσα στον ναό, υπάρχει επίσης μία κρύπτη καθώς και ένα παλαιό εκκλησιαστικό όργανο.
Τον ναό πλαισιώνουν δύο πυργίσκοι – κωδωνοστάσια.
Το κωδωνοστάσιο, που καταστράφηκε από τη φωτιά της 15ης Απριλίου 2019, είχε ανακατασκευαστεί τον 19ο αιώνα.
Κοσμούταν από χάλκινα αγάλματα των δώδεκα Αποστόλων, μαζί με τα ζώα που τους συμβολίζουν.
Αρκετά από τα αγάλματα αυτά είχαν κατέβει από το κωδωνοστάσιο πριν από μια βδομάδα για πρώτη φορά μετά από δεκάδες χρόνια για να καθαριστούν στο πλαίσιο της συντήρησης της εκκλησίας.
Η είσοδος στον καθεδρικό γίνεται από τρεις πύλες που είναι στολισμένες με περίτεχνα γλυπτά. Πάνω από την κεντρική πύλη, απεικονίζεται σε μεσαιωνικές τοιχογραφίες, η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, ο βίος της Παρθένου Μαρίας και εικόνες από τη ζωή της Αγίας Άννας.
Πάνω από τις πύλες βρίσκεται η στοά των βασιλέων της Ιουδαίας και του Ισραήλ.
Τα αγάλματα, που ζωγραφίστηκαν το Μεσαίωνα, χρησίμευαν ως Βίβλος για τους αναλφάβητους.
Τα γλυπτά των τυμπάνων και των αψίδων, εκτός από αυτά των υπέρυθρων της κεντρικής πύλης, είναι όλα αυθεντικά.
Τα σημεία του ναού που είναι άξια ιδιαίτερης προσοχής, είναι η πύλη με τον τεράστιο Ρόδακα στο πάνω μέρος της και τις δύο εκατέρωθεν αυτής πύλες, τα ξεχωριστά γλυπτά και κυρίως ο εσωτερικός διάκοσμος, με τα έξοχα παράθυρα, υαλογραφικής τέχνης, τα περίφημα «Βιτρώ».
Παράλληλα, διάσημα είναι και τα αγάλματα δαίμονες, ή αλλιώς gargouilles, που βρίσκονται περιμετρικά στα ψηλά σημεία του καθεδρικού ναού.
Τα συγκεκριμένα αγάλματα, άλλοτε έχουν διακοσμητικό ρόλο και άλλοτε χρησιμεύουν ως υδρορροές για να προστατεύουν τα εξωτερικά τοιχώματα του ναού από το νερό της βροχής.
Από την άνοιξη του 2013, η Παναγία των Παρισίων φιλοξενεί στη στέγη της ένα μελίσσι για να δείξει πως πρέπει να σεβόμαστε την ομορφιά της φύσης και να μας υπενθυμίσει την ευθύνη που πρέπει να νιώθουμε απέναντί της.
https://gr.euronews.com/2019/04/16/poia-h-istoria-tis-panagias-ton-parision-notre-dame-history-photos-pics-parisi
