Περιεχόμενο: - Ο Γ.Γρίβας στο μέτωπο 1940-41. - Η ίδρυση της Οργάνωσης Χ. - Οι αντάρτες του ΕΑΜ σφάζουν. - ΕΑΜίτες...
Περιεχόμενο:
- Ο Γ.Γρίβας στο μέτωπο 1940-41.
- Η ίδρυση της Οργάνωσης Χ.
- Οι αντάρτες του ΕΑΜ σφάζουν.
- ΕΑΜίτες και Χίτες έρχονται αντιμέτωποι.
- Η μάχη στο Θησείο.
Ο Διγενής στις 28 Οκτωβρίου του 1940, την ημέρα που γράφτηκε στην ιστορία το ηρωικό "ΟΧΙ" του Ι.Μεταξά στο τελεσίγραφο της Ιταλίας, βρισκόταν στη μικρή επιτελική ομάδα του Αρχιστράτηγου Α.Παπάγου.
Βρισκόταν στην Αθήνα και μετέπειτα το επιτελείο μεταφέρθηκε στα Ιωάννινα.
Εκεί μαζί με 1-2 άλλους αξιωματικούς κατέστρωναν τα στρατηγικά και επιτελικά σχέδια αντιμετώπισης της επικείμενης Ιταλικής επιδρομής/επίθεσης.
Ωστόσο από την πρώτη μέρα κήρυξης του πολέμου ο Αντισυνταγματάρχης τότε Γεώργιος Γρίβας ζητούσε επίμονα να μεταφερθεί στο μέτωπο, πράγμα που έγινε μετά από μερικούς μήνες, συγκεκριμένα το Δεκέμβριο του 1940, όταν ο Διγενής μεταφέρθηκε στη ΙΙ Μεραρχία η οποία βρισκόταν στο Ηπειρωτικό Μέτωπο.
Ο Γεώργιος Γρίβας, μαζί με άλλους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού, στο Ηπειρωτικό Μέτωπο
Η συγκεκριμένη Μεραρχία ονομάστηκε η "σιδηρά Μεραρχία" διότι έδωσε εκπληκτικές μάχες.
Όταν εισέβαλε η Γερμανία στην Ελλάδα και ο Ελληνικός Στρατός πια υποχωρούσε, ο Γρίβας είχε δώσει εντολή να μην παραδοθούν τα όπλα στους Γερμανούς κι έτσι τα απέκρυψαν στην περιοχή των Ιωαννίνων.
Τα συγκεκριμένα όπλα χρησιμοποιήθηκαν μετέπειτα για την Οργάνωση Χ την οποία είχε ιδρύσει ο Γ.Γρίβας.
Πολλοί έχουν κακολογήσει την Οργάνωση Χ πως συνεργάστηκε με τους Γερμανούς.
Όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα ο Γρίβας άρχισε αμέσως να οργανώνεται με τον στρατηγό Λάβδα για την ίδρυση μιας αντικατοχικής οργάνωσης.
Ο στρατηγός Λάβδας είχε ιδρύσει μια οργάνωση με τη σύνθεση της οποίας ο Γρίβας δεν συμφωνούσε, διότι ήθελε τα μέλη της οργάνωσης αυτής να είναι μόνο στρατιωτικοί, ενώ οι άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί της μεραρχίας επιθυμούσαν να ανοίξουν τη συμμετοχή και στους πολίτες.
Έτσι ο Γρίβας διαχώρισε τη θέση του και προχώρησε ιδρύοντας την Οργάνωση Χ ως την "Άγνωστη Οργάνωση" η οποία ονομάστηκε Χ τον Μάρτιο του 1943 διότι κατετέθη στεφάνι στον Άγνωστο Στρατιώτη με μία κορδέλλα άσπρη και μια μπλε υπό σχήμα Χ, από ένα μονόχειρα αξιωματικό της ΙΙ Μεραρχίας ο οποίος ήταν και μέλος της Χ.
Ερευνώντας τις κατηγορίες ότι ο Γρίβας συνεργάστηκε με τους Γερμανούς βρίσκουμε ότι η πρώτη του ενέργεια ήταν να πάει στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρύσανθο για να ζητήσει την ευλογία του.
Ο Χρύσανθος ήταν εκείνος ο οποίος αρνήθηκε να ορκίσει τη φιλογερμανική κυβέρνηση και μάλιστα έπαυσε τον ιερέα που την όρκισε.
Ακολούθως οι Γερμανοί έπαυσαν τον ίδιο βάζοντας στη θέση του τον Δαμασκηνό.
Το πρώτο έγγραφο που υπάρχει είναι η επιστολή του πρώην Αρχιεπισκόπου προς το Φόρεϊν Όφις με την οποία ζητά από τους Βρετανούς να βοηθήσουν τον Γρίβα διότι, όπως έλεγε, είναι ένας έντιμος πατριώτης.
Και αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν ένας επιτελάρχης μιας Μεραρχίας της οποίας τα μισά μέλη σκοτώθηκαν από τους Γερμανούς, να γίνει συνεργάτης τους;
Στη συνέχεια υπάρχει μια σειρά εγγράφων όπου η Χ μαζί με άλλες εφτά αντικατοχικές οργανώσεις της δεξιάς, φαίνεται να δρουν και να μπαίνουν με πρωτόκολλο κάτω από τις οδηγίες και εντολές του στρατηγίου Μέσης Ανατολής.
Το τελικό απόρρητο έγγραφο που έχουμε είναι μια έκθεση ενός Βρετανού στρατιωτικού που δρούσε μυστικά στην κατεχόμενη Αθήνα στο οποίο λέει πως οι Γερμανοί ζητούσαν το κεφάλι του Γρίβα στο πιάτο και τον ήθελαν ή ζωντανό ή νεκρό.
Ο Διγενώς διετύπωσε τη φανατική του αντίθεση προς τη γερμανική κατοχή της Ελλάδος.
Εξάλλου πριν την ίδρυση της Χ, οι κομμουνιστές της Ελλάδος είχαν προτείνει στον Γρίβα να αναλάβει την ηγεσία του ΕΛΑΣ με αυτόν φυσικά να αρνείται.
Οι κατηγορίες άρχισαν μετά το 1950 και 1955 λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Τον Φεβρουάριο του 1944 η κυβέρνηση Ράλλη διέταξε τους εν ενεργεία αξιωματικούς να καταταγούν, υποχρεωτικά, στα Τάγματα Ασφαλείας.
Για όσους αρνούνταν να συμμορφωθούν, προβλέπονταν σοβαρότατες κυρώσεις.
Ο Γρίβας τότε, κατόπιν συνεννόησης με τους αξιωματικούς που στελέχωναν την οργάνωση, αποφάσισε ότι κανένας αξιωματικός, μέλος της Χ, δεν πρέπει να καταταγεί στα Τάγματα, εφόσον η νόμιμη ελληνική κυβέρνηση του Κάιρου είχε ταχθεί κατά της συγκρότησής τους.
Η κυβέρνηση Ράλλη κάλεσε προσωπικά τον Γρίβα να καταταγεί στα Τάγματα, με την υπ’ αριθμ. ΕΠ 18525/10-6-44, διαταγή του υπουργείου Άμυνας.
Όταν αρνήθηκε, πρώτα του στέρησαν τις αποδοχές και την τροφοδοσία και κατόπιν επιχείρησαν να τον συλλάβουν.
Μεταξύ της 17ης και της 20ης Μάιο του 1944 πραγματοποιήθηκε στον Λίβανο το ομώνυμο Συνέδριο των αντιπροσώπων των ελληνικών κομμάτων και οργανώσεων, της νόμιμης κυβέρνησης του Κάιρου και της «κυβέρνησης του βουνού».
Στο συνέδριο του Λιβάνου φάνηκε εξαρχής η διάθεση της ΕΑΜικής παράταξης να τορπιλίσει κάθε προσπάθεια συνεννόησης, προβάλλοντας όρους που εκ των προτέρων δεν ήταν δυνατό να γίνουν αποδεκτοί.
Ενδεικτική της έντασης που επικράτησε ήταν η ομιλία του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου:
«…Η κατάπαυσις του εμφυλίου πολέμου και η συνένωσις όλων των εθνικών μας δυνάμεων εναντίον των βαρβάρων επιδρομέων προς απελευθέρωσιν της πατρίδος αποτελεί τον λόγον της συναντήσεώς μας.
Κόλασις είναι σήμερον η κατάστασις της πατρίδος μας. Σφάζουν οι Γερμανοί, σφάζουν τα τάγματα ασφαλείας.
Σφάζουν και οι αντάρται.
Σφάζουν και καίουν.
Τι θα απομείνη από την άτυχη αυτήν Χώρα;
Η Ευθύνη του ΕΑΜ είναι ότι δεν απέβλεψε μόνον εις τον απελευθερωτικόν αγώνα, αλλά ηθέλησε να προετοιμάση την μεταπολεμικήν δυναμικήν του επικράτησιν.
Δια τούτο επεδίωξε την μονοπώλησιν του εθνικού αγώνος.
Δεν επιτρέπει εις κανένα άλλον ν΄ ανέβη εις τα βουνά και να πολεμήση τον κατακτητήν, εμποδίζει με ποινήν θανάτου τους Έλληνας να εκπληρώσουν το πατριωτικόν των καθήκον.
Παλαιόν παράδειγμα ο παριστάμενος συνταγματάρχης Σαράφης.
Και πρόσφατον, ο απουσιάζων, συνταγματάρχης Ψαρρός…».
Στο μεταξύ ο Γρίβας, από τον Αύγουστο του 1944 έθεσε την οργάνωση υπό τις διαταγές του στρατηγού Σπηλιωτόπουλου, στρατιωτικού διοικητή Αθηνών.
Με διαταγή του τελευταίου συγκροτήθηκε το 1ο Σύνταγμα Πεζικού της Χ, μαζί με τμήματα των οργανώσεων Εθνική Δράση και Εθνικό Κομιτάτο.
Επίσης με διαταγή του στρατηγού Σπηλιωτόπουλου, απόσπασμα ανδρών της Χ διατάχθηκε να μεταβεί στο Πόρτο Ράφτη, όπου θα παραλάμβανε οπλισμό, που έστελνε το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής για τον εξοπλισμό της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής.
Επικεφαλής της ομάδας της Χ ήταν ο λοχαγός Πυροβολικού Μιχ. Ξένος.
Ο λοχαγός Ξένος αφίχθη πράγματι στην περιοχή, στις 11 Σεπτεμβρίου, επικεφαλής 100 ενόπλων ανδρών.
Τελικά το πλοίο που μετέφερε τον οπλισμό έφτασε στο Πόρτο Ράφτη το βράδυ της 21ης προς 22ης Σεπτεμβρίου 1944.
Ο οπλισμός εκφορτώθηκε και αποθηκεύτηκε ενόψει της μεταφοράς του στην Αθήνα.
Τότε όμως επιτέθηκαν εναντίον του αποσπάσματος Ξένου δυνάμεις του ΕΛΑΣ, με σκοπό να πάρουν οπλισμό.
Στην άρνηση του Ξένου να τον παραδώσει ακολούθησε συμπλοκή με δύο άνδρες του ΕΛΑΣ να πέφτουν νεκροί.
Κατόπιν τούτων οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ υποχώρησαν και ο Γρίβας έσπευσε να στείλει ενισχύσεις στον λοχαγό Ξένο.
Η κατάσταση ήδη κλιμακώνονταν επικίνδυνα.
Στις 8 Οκτωβρίου 1944 ισχυρές δυνάμεις του ΕΛΑΣ επιτέθηκαν κατά των θέσεων της Χ στο Θησείο.
Ακολούθησε σφοδρή μάχη, η οποία σταμάτησε τελικά την επομένη, 9 Οκτωβρίου, μετά από επέμβαση του στρατηγού Σπηλιωτόπουλου.
Τρεις μέρες αργότερα, στις 12 Οκτωβρίου, οι Γερμανοί αποχώρησαν από την Αθήνα.
Ο Γρίβας φοβούμενος νέες επιθέσεις εναντίον των ανδρών του διέταξε τα τμήματα της Χ να βρίσκονται σε επιφυλακή.
Παρόλα αυτά δεν αποφεύχθηκαν οι επιθέσεις της ΟΠΛΑ (Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα) εναντίον μελών της Χ.
Τότε ο Γρίβας διέταξε την συγκέντρωση των κυριότερων τμημάτων της Χ στην περιοχή του Θησείου, που αποτελούσε το βασικό ορμητήριο της οργάνωσης.
Την 1η Δεκεμβρίου 1944 ο ΕΛΑΣ ξεκίνησε το Δεκεμβριανό κίνημα –όχι στην Αθήνα – αλλά με επιθέσεις στην Ήπειρο κατά του ΕΔΕΣ και στην Μακεδονία κατά των δυνάμεων του Αντώνη Φωστερίδη (Τσαούς Αντών).
Εκ των πραγμάτων λοιπόν αποδεικνύεται ότι το Δεκεμβριανό κίνημα ήταν προαποφασισμένο από την ηγεσία του ΚΚΕ που ήλεγχε το ΕΑΜ, και δεν σχετίζονταν με την αιματηρή καταστολή της ΕΑΜικής διαδήλωσης στην Αθήνα, στις 3 Δεκεμβρίου 1944.
Οι μάχες είχαν ήδη αρχίσει στην βόρεια Ελλάδα.
Το πρωί της 3ης Δεκεμβρίου ο Γρίβας κλήθηκε στο γραφείο του στρατηγού Σπηλιωτόπουλου.
Εκεί ο στρατηγός του ζήτησε να διαθέσει αξιωματικούς της οργάνωσης για την επάνδρωση των συγκροτούμενων, τότε, ταγμάτων Εθνοφυλακής.
Ο Γρίβας, φυσικά, συμφώνησε και διέταξε άμεσα 20 αξιωματικούς του να προστρέξουν.
Την ώρα που οι δύο άνδρες συνομιλούσαν άρχισαν να ακούγονται οι πρώτοι πυροβολισμοί.
Η κρίση ερχόταν.
Ο Σπηλιωτόπουλος, στο άκουσμα των πυροβολισμών, διέταξε τον Γρίβα να επιστρέψει στο Θησείο και να βρίσκεται σε επιφυλακή, έτοιμος να αντιμετωπίσει την επίθεση του ΕΛΑΣ.
Η επίθεση του ΕΛΑΣ, οι δυνάμεις του οποίου υπερείχαν συντριπτικά έναντι αυτών της Χ, ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου.
Οι πρώτες επιθέσεις εκδηλώθηκαν από τον λόφο του Αστεροσκοπείου και τις περιοχές των Κάτω Πετραλώνων, της Πλάκας και της πλατείας Ψυρρή.
Παρά την σφοδρότητα των επιθέσεων των δυνάμεών του, ο ΕΛΑΣ, την πρώτη μέρα της μάχης (3 Δεκεμβρίου), δεν κατάφερε να κάμψει την αντίσταση των ανδρών της Χ.
Τελικά, στις 15.00 της 4ης Δεκεμβρίου εμφανίστηκαν στην περιοχή δύο βρετανικά θωρακισμένα.
Ο επικεφαλής τους Βρετανός ίλαρχος αποβιβάστηκε και συνομίλησε με τον Γρίβα, μεταφέροντας διαταγές του στρατηγού Σκόμπι.
Ο Γρίβας μεταφέρθηκε στο Θ’ Αστυνομικό Τμήμα όπου του ανακοινώθηκε η διαταγή του Σκόμπι, βάσει της οποίας έπρεπε να παραδώσει τα όπλα.
Ο Γρίβας δέχτηκε, αλλά ζήτησε εγγυήσεις για την ασφάλεια των ανδρών του και των οικογενειών τους, στην περιοχή Θησείου.
Οι εγγυήσεις του δόθηκαν μεν, δεν τηρήθηκαν δε.
Παρόλα αυτά, με τη μεσολάβηση των Βρετανών, η μάχη του Θησείου τερματίστηκε και το πυρ έπαυσε στην περιοχή.
Ο Γρίβας με τους άνδρες του υποχώρησαν στο Θ’ Αστυνομικό Τμήμα και δυνάμεις του ΕΛΑΣ εισήλθαν στο Θησείο, δυστυχώς, προβαίνοντας σε βιαιοπραγίες κατά αμάχων και τραυματιών της Χ.
Η μάχη του Θησείου ήταν η σοβαρότερη σύγκρουση στην οποία συμμετείχε η Χ και δυστυχώς ήταν μια μάχη αδελφοκτόνος, άσχετα ποιος ευθυνόταν για την πρόκλησή της.
