- Θύμα των πιο απάνθρωπων σφαγέων της ΟΠΛΑ Αργολίδος. Για δύο εξ αυτών, ο πατέρας του ενός είχε πεί: " Γλείφανε τό ...
-
Θύμα των πιο απάνθρωπων σφαγέων της ΟΠΛΑ Αργολίδος.
Για δύο εξ αυτών, ο πατέρας του ενός είχε πεί: "
Γλείφανε τό αἷμα στό μαχαίρι σάν νἄτανε πελτές!".
Ο παπα-Τσίρος, είναι ένα από τα τουλάχιστον 1.276 αθώα θύματα της Κόκκινης Τρομοκρατίας στην Αργολιδοκορινθία το 1943-44 που αφέθηκαν στη σιωπή και την εγκατάλειψη, και τις προσβολές των θυτών τους, προς χάρη μιας κακώς εννοούμενης πολιτικής λήθης και εθνικής σύμπνοιας, που ήταν ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ και είχε, έχει, και θα έχει για πολλές γενεές, καταστροφικά αποτελέσματα για το έθνος.
Η απόκρυψη των γεγονότων επέτρεψε στους Αριστερούς μυθοπλάστες:
- να αντιστρέψουν την Ιστορία και να ανακηρύξουν τους φυσικούς θύτες αθώων πατριωτών σε ήρωες της Αντίστασης, και μάλιστα ως τους μόνους Αντιστασιακούς,
-να προσβάλλουν τα θύματά τους συλλήβδην ως δοσίλογους και συνεργάτες του κατακτητή,
- να καταφέρουν να περάσουν σε μεγάλη μερίδα της κοινωνίας ότι το πολιτικό και κομματικό σύστημα που γέννησε και κατηύθυνε τα χιλιάδες ΕΙΔΕΧΘΗ εγκλήματα το 1943-44 και το 1946-49 έχει «ηθικό πλεονέκτημα!!».
Όλα αυτά διευκόλυναν την ανάδειξη της Αριστεράς σε κυβερνητική πλειοψηφία, που τη χρησιμοποίησε για την υπογραφή της ΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ!!
«Ὁ ἱερέας Ἀριστείδης Τσίρος από το χωριό Λευκάκια Ναυπλίου λειτουργοῦσε στό διπλανό Τολό ἀλλά ἔμενε στό χωριό του μέ τή σύζυγό του καί τήν μοναχοκόρη τους Χαρίκλεια.
Ἦταν μιά ἐνδιαφέρουσα προσωπικότητα.
Γιά ἕνα διάστημα είχε ζήσει στήν Ἐλβετία.
Ἐνῶ ὅλα τά ἀδέλφια του, 3 ἀγόρια καί μιά κοπέλα, εἶχαν μεταναστεύσει πρίν τόν πόλεμο στήν Ἀμερική, αὐτός γύρισε στην Ελλάδα και ἔγινε ἱερέας.
Πριν το Τολό, είχε υπηρετήσει στό Λαύριο καί μετά στήν Πρόνοια τοῦ Ναυπλίου.
Στη μητρόπολη Ναυπλίου το 1943 υπηρετούσε και ο ἀρχιμανδρίτης Χριστόφορος Κοκκίνης* πρωτεργάτης και μέλος της Πατριωτικής Οργανώσεως Αντίστασης των ταγματαρχών Βαζαίου και Προκοπίου που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1943 στό βουνό Φαρμακά.
Γύρω από το Ναύπλιο είχαν μείνει πολλά όπλα το 1941 από τους υποχωρούντες συμμάχους (Βρετανούς και Νεοζηλανδούς).
Σύμφωνα μέ μαρτυρίες ἐντοπίων, ὁ παπα-Τσίρος στοχοποιήθηκε ἀπό τό ΕΑΜ ἐπειδή πρόσφερε βοήθεια στόν ἀρχιμανδρίτη Κοκκίνη ὅταν ἀναζητοῦσε όπλα για την οργάνωση Αντίστασης.
Μου είπε ὁ Παναγιώτης Ἀραμπός ἀπό τά Λευκάκια: «…Τόν παπα-Τσίρο τόν πήρανε οι άνδρες της ΟΠΛΑ στίς 11 τοῦ Γενάρη.
Ἡ γυναίκα του μαγείρευε ψάρια καί τούς κέρασε κιόλας!...».
Οἱ ἄνδρες τῆς ΟΠΛΑ τόν μετέφεραν στό Στρατόπεδο Κρατουμένων του ΕΑΜ στο χωριό Ἀραχναίο (Χέλι), στό μοναστήρι τῆς Παναγίας.
Ἐκεῖ στάθηκε τυχερός γιατί βρῆκε μεταξύ τῶν ἀνταρτῶν ἕναν γνωστό του «Ἐλβετό» (ἴσως Ἕλληνα πού εἶχε συναντήσει στήν Ἐλβετία), μέ ἐνέργειες τοῦ ὁποίου ἐλευθερώθηκε.
Στόν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, σταμάτησε, ἤ τόν σταμάτησαν γιά ἔλεγχο, στό χωριό Μιδέα (Γκέρμπεσι) καί ἡ τύχη του ἄλλαξε.
Εἶδε εκεί τούς συμπατριῶτες του από τα Λευκάκια, τα αδέλφια Ἀνδρέα Σταθογιαννόπουλο και τονΔημήτρη Σταθογιαννόπουλο (καπετάν Βόλγα) να έχουν στήσει «Λαϊκό Δικαστήριο» και να δικάζουν πολίτες.
Ο Δημήτρης Π. Σταθογιαννόπουλος (καπετάν Βόλγας) ἦταν σκληρός σφαγέας τῆς ΟΠΛΑ, πού συνήθως δροῦσε μαζί μέ τον Τσέπη, έναν από τους πιό σκληρούς και βάναυσους σφαγείς της ΟΠΛΑ στην Αργολίδα.
Μου είπε ὁ Θεόδωρος Μίχος, γεννηθείς τό 1925, σχετικά μέ τή συνεργασία Βόλγα καί Τσέπη:
«...Ἄκουσα μέ τ᾽ αὐτιά μου τόν Παναγιώτη Σταθογιαννόπουλο, πατέρα τοῦ καπετάν Βόλγα νά λέει, ὅταν σκότωσαν στ᾽ Ἀνάπλι τόν Τσέπη: «μᾶς σκότωσαν τό καλύτερο παλληκάρι!
Μέ τό Δημήτρη μου κοιμώνταν ἀγκαλιά.
Γλείφανε τό αἷμα στό μαχαίρι σάν νἄτανε πελτές!».
Γιά τον Βόλγα, παρόμοια εἶναι ἡ μαρτυρία τοῦ Δημήτρη Γεωργαντᾶ ἀπό τά Λευκάκια: «...ὁ πατέρας του Βόλγα, ὁ Παναγιώτης, ὑπερηφανευόταν ἐδῶ ὅτι ὁ γυιός του Δημήτρης ἦταν πολύ σβέλτος στό μαχαίρι!».
Ὁ παπά-Τσίρος ἐπέπληξε τους πατριώτες του Σταθογιαννοπουλαίους, «αὐτά τά πράγματα κάνετε, δέν ντρέπεστε», ἀντάλλαξαν σκληρά λόγια καί στό τέλος ἦρθε στά χέρια μέ τόν Ἀνδρέα Σταθογιαννόπουλο.
Κάποιος κτύπησε τόν παπα-Τσίρο μέ αἰχμηρό ἐργαλεῖο -κασμά, λοστό, ξυνάρι- στό πίσω μέρος τῆς κεφαλῆς του, ἐνῶ δέχθηκε καί χτυπήματα μέ μαχαίρι.
Δέν εἶναι γνωστό ποιοί άλλοι, ίσως μέλη της ΟΠΛΑ Μιδέας, ἐκτός τῶν δύο Σταθογιαννοπουλαίων ἀναμείχθηκαν στή δολοφονία τοῦ παπά-Τσίρου.
Ὑπάρχει ἕνα ἀκόμη στοιχεῖο σχετικό μέ τή δολοφονία τοῦ παπα-Τσίρου πού δείχνει ὅτι ἡ ἄρνηση τῶν ἐγκλημάτων τῆς Ἀριστερᾶς στήν Κατοχή ἄρχισε ἀμέσως καί πέρασε ἀπό τότε καί στούς ἁπλούς ὀπαδούς της.
Ἡ ἀνακομιδή τῆς σοροῦ τοῦ παπα-Τσίρου ἔγινε ἀμέσως μετά τή συνθήκη τῆς Βάρκιζας, τόν Φεβρουάριο τοῦ 1945, ἀπό τή σύζυγό του καί λίγους συγχωριανούς του, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὁ Παναγιώτης Ἀραμπός.
Εἶχαν μάθει τό μέρος τῆς ταφῆς του στή Μιδέα, ἀλλά δέν γνώριζαν ὅτι εἶχε ταφεῖ μαζί μέ ἄλλους.
Πῆγαν ἐκεῖ, ἔβγαλαν ἀπό τόν τάφο τήν πρώτη σορό πού βρῆκαν καί ἡ κόρη του ἄρχισε νά περιποιεῖται τόν νεκρό, παρά τήν ἀμφιβολία της ὅτι ἀνῆκε στόν πατέρα της.
Εὐτυχῶς ὅτι παρατυχῶν βοσκός, τούς εἶπε ὅτι στόν τάφο ὑπῆρχαν καί ἄλλοι νεκροί, ἔσκαψαν κι ἄλλο, βρῆκαν τή σορό τοῦ παπα-Τσίρου καί τήν μετέφεραν στά Λευκάκια γιά ταφή.
Ἐν τῷ μεταξύ, φίλοι τοῦ ΕΑΜ στό χωριό, πού μέχρι τότε ὑπεστήριζαν ὅτι ὁ παπα-Τσίρος δέν εἶχε ἐκτελεσθεῖ ἀλλά ζοῦσε σέ κάποιο ἄλλο μέρος, ἄρχισαν νά διαδίδουν ὅτι ἡ ἀνακομιδή γινόταν γιά πολιτικούς λόγους καί ὅτι τό φέρετρο περιεῖχε τή σορό κάποιου ἄλλου!
Ἡ κόρη τοῦ παπα-Τσίρου, γιά ἐπιβεβαίωση ζήτησε ἀπό τούς νέους πού ἑτοιμάζονταν νά κατεβάσουν τό φέρετρο στόν τάφο, νά δοῦν ἄν στό ἀριστερό μέρος τῆς ὀδοντοστοιχίας του, πίσω σέ μή ἐμφανές σημεῖο, ὑπῆρχε ἕνα χρυσό δόντι.
Εὐτυχῶς, τό χρυσό δόντι** βρέθηκε.
(*)Ὅταν διαλύθηκε ἡ Ὀργάνωσή του Φαρμακά ἀπό τόν ΕΛΑΣ, ο αρχιμανδρίτης κατέβηκε νότια στόν ΕΣ τοῦ Ίλαρχου Βρεττάκου.
Στή μάχη με τον ΕΛΑΣ στήν Παλαιοχώρα τῆς Μεσσηνιακῆς Μάνης τραυματίσθηκε και συνελήφθη αἰχμάλωτος.
Δολοφονήθηκε ἀπό τόν ΕΛΑΣ μαζί με τον Ίλαρχο Βρεττάκο στόν Ταΰγετο τις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου 1943.
(**)Αὐτά τά συμβάντα τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ παπα-Τσίρου προέρχονται ἀπό τίς συνεντεύξεις μου μέ τόν Θεόδωρο Μίχο καί τόν Παναγιώτη Ἀραμπό.
Ὁ δεύτερος συμμετεῖχε στήν ἐκταφή τῆς σοροῦ του καί οἱ δυό τους βοήθησαν στήν ταφή του στά Λευκάκια.
Ὁ πρῶτος μάλιστα μοῦ ἀνέφερε, ὅτι τά πόδια τοῦ παπα-Τσίρου ἦταν σπασμένα!!
(Λέω ευτυχώς ότι βρέθηκε το χρυσό δόντι, γιατί οι σφαγείς της ΟΠΛΑ συνήθως τα έβγαζαν από τα θύματά τους).
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΘΩΑ ΘΥΜΑΤΑ!
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΑ ΟΡΙΣΕΙ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ 1943-44!!
-
