- «Αλλοδαποί υπέροχοι βυζαντινολόγοι λογής, με κύρος, στηρίζουν και βοηθούν την κίνηση, φτερά της δίνουν. Της βυζαντινής ιστορίας η ...
-
«Αλλοδαποί υπέροχοι βυζαντινολόγοι λογής, με κύρος, στηρίζουν και βοηθούν την κίνηση, φτερά της δίνουν.
Της βυζαντινής ιστορίας η μελέτη αρχίζει να συγκινή στοχαστικώτερα, μεθοδικώτερα το νεοελληνικό λυρισμό.
Γίνεται από την πατριδολατρείαν αχώριστος κλάδος το Βυζάντιο στην ποίησή μας.
Και είμαστε στην αρχή.
Και ο δρόμος εκτείνεται σε μάκρος.»
«Και όμως αν κανείς ατενέστερα παρατηρήση, βλέπει πως η αρχαιολατρεία με την ιστορία και με τη μυθολογία της, που φαίνεται πως μονοερώς εμπνέουν και συνοδεύουν στίχους και λόγους μας, δεν είναι η μόνη τροφή του ιδανικού μας.
Οπως και αν σταθούμε, και με την αρχαιολατρεία και με τη συμπάθεια μιας ζωντανής ζωής τριγύρω μας, είμαστε κληρονόμοι των Βυζαντινών.»
Οπως και αν σταθούμε, και με την αρχαιολατρεία και με τη συμπάθεια μιας ζωντανής ζωής τριγύρω μας, είμαστε κληρονόμοι των Βυζαντινών.»
(Η βυζαντινή κληρονομιά εις την Νέαν Ελληνικήν Ποίησιν)
Δεν είχαμε εμείς τα σκοτάδια του μεσαίωνα ποτέ. Απόδειξη ο βυζαντινισμός.
(Σημειώματα στο περιθώριο)
(Σημειώματα στο περιθώριο)
Στο εξής της Πατριδολατρείας κλάδος, αχώριστος, το Βυζάντιο στην ποίηση μας.
(Η ποιητική μου)
(Η ποιητική μου)
Ο μαρμαρωμένος Βασιλιάς είναι η αθανασία της Πατρίδας.
Τα ιδανικά που ζούνε τους λαούς, κάθε λογής, απλά, περίπλοκα, χτεσινά, πανάρχαια, αισθήματα, προβλήματα, πράγματα, πρόσωπα, σύμβολα, δεν πεθαίνουν.
Κοιμούνται.
Πάντα είναι επιδεκτικά ενός ξυπνήματος.
(από κείμενο του Παλαμά για τον Γεώργιο Βιζυηνό)
Τα ιδανικά που ζούνε τους λαούς, κάθε λογής, απλά, περίπλοκα, χτεσινά, πανάρχαια, αισθήματα, προβλήματα, πράγματα, πρόσωπα, σύμβολα, δεν πεθαίνουν.
Κοιμούνται.
Πάντα είναι επιδεκτικά ενός ξυπνήματος.
(από κείμενο του Παλαμά για τον Γεώργιο Βιζυηνό)
ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΡΑΤΟΣ
-
