- Νέα Υόρκη Η προσπάθεια της Ομογένειας των ΗΠΑ σε σχέση με το Κυπριακό ανέκαθεν ήταν ασταμάτητη και ανεκτίμητη. Σε κάθε ...
-
Νέα Υόρκη
Η προσπάθεια της Ομογένειας των ΗΠΑ σε σχέση με το Κυπριακό ανέκαθεν ήταν ασταμάτητη και ανεκτίμητη.
Σε κάθε βήμα, σε κάθε συνέδριο, σε κάθε επαφή σε Λευκό Οίκο, Καπιτώλειο, λόμπι κ.λπ. πάντα κυριαρχούσε ένα και μόνο μήνυμα:
«Το 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο με τη βία των όπλων. Το βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι υπό κατοχή από την Τουρκία.
Zητάμε δικαιοσύνη»!
Κακά τα ψέματα, το State Department και ο ΟΗΕ δεν έχουν «σπάσει» τη σιωπή τους για το θέμα της «εισβολής και κατοχής» (ώς τώρα τουλάχιστον).
Μια γραμμή, που ευθυνόμαστε κι εμείς λόγω της «άρνησής» μας να διεκδικήσουμε το δίκαιό μας, ένα δίκαιο που το κατάπιαμε ως «ηλίθια καλά παιδιά»!
Και άντε οι συνάδελφοι κι εγώ να βγάλουμε από το στόμα του Εκπροσώπου του ΟΗΕ τις λέξεις «τουρκική εισβολή, κατοχή, παραβίαση, και... και...»).
Και άντε να αλλάξουν στάση οι ΗΠΑ βλέποντας μια υπερ-μειονότητα «χαμένων ποιητών» που αποδέχονται την «όποια τουρκική λύση» και «φτιάχνουν» ένα «γλωσσάρι» της ντροπής που «εισηγείται» να αποφεύγουμε όσα ο μάγκας Γερουσιαστής Μενέντεζ είπε κατάμουτρα στην υποψήφια πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Κύπρο, Τζούντιθ Γκέιλ Γκάρμπερ, την περασμένη Παρασκευή στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας.
Ο κ. Μενέντεζ μίλησε για εισβολή, για κατοχή, για τα τραγικά γεγονότα του 1974 σημειώνοντας την εξής φοβερή για τα αμερικανικά δεδομένα ατάκα:
«Αν δεν μπορούμε (οι ΗΠΑ) να αποδεχτούμε μια πραγματικότητα βασισμένη στα γεγονότα, τότε έχουμε πρόβλημα πώς προχωράμε»!
Το μεγάλο ερώτημα είναι εμείς πώς προχωράμε;
Πού πάμε;
Πώς πάμε;
Με ποιους πάμε;
Στα ΑΟΖικά μας, η Κυβέρνησή μας προχωρά, βαίνει καλώς.
Στο Κυπριακό, μάλλον σιωπηλή, κάτι που με γεμίζει με «ελπίδα(;) πως κινείται "υπόγεια" για να αποφύγει τη μεγάλη παγίδα του "όπως-όπως τώρα"».
Την ίδια στιγμή, ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ «έκτισαν» ένα μικρό «τείχος» με τον Πρόεδρο.
Πραγματικότητα ή «ερωτικό παιχνίδι» με το προεδρικό για «παραπλάνηση» της κοινής γνώμης, ειδικά σε μια περίοδο που (όπως πολύ εύστοχα αναφέρει ο δημοσιογράφος του «Φιλελεύθερου», κ. Άριστος Μιχαηλίδης) «ο ενδιάμεσος χώρος ακόμη κάνει διακοπές»;
Σε μια περίοδο που ο Τσαβούσογλου «απλώνει» χέρι φιλίας και μιλά για ανεπίσημα «πλαίσια» (σαν να μιλάμε για «φίλους» που πάνε εκδρομή) εκτός από το «Πλαίσιο Γκουτέρες» που μιλά για απόσυρση στρατού και εγγυήσεων;
Κατάληξη;
Ο κ. Μενέντεζ έκανε αυτό που εμείς οφείλαμε πρώτοι και σταθερά να κάνουμε, κάτι που εμείς οφείλαμε να έχουμε ως διαχρονική στρατηγική μας.
Το γλωσσάρι του Μενέντεζ είναι το γλωσσάρι της αλήθειας.
Μίλησε ως «Κύπριος και του οφείλουμε σεβασμό και ευγνωμοσύνη.
Καιρός κι εμείς να «πούμε» το γλωσσάρι μας από την αρχή.
Φωτοτυπίες διατίθενται στη Γερουσία των ΗΠΑ με υπογραφή Μενέντεζ!
Thank you Mr Menendez! Respect!
Ευχαριστούμε Ομογένεια!
Υ.Γ.: Η αγάπη του κ. Μενέντεζ για την Κύπρο είναι αποτέλεσμα της αγάπης των συμπατριωτών μας (ομογενειακών παραγόντων) για την πατρίδα μας και ειδικότερα του στενού του φίλου, Τάσου Ζαμπά.
Και η Κύπρος χρειάζεται φίλους (influencers) όπως εύστοχα ανέφερε ο κ. Μιχάλης Ιγνατίου σε κοινή μας συζήτηση στον Greek Reporter πριν δυο εβδομάδες.
Η ειρωνεία είναι ότι μέρα με τη μέρα μεγαλώνει και η ανάγκη εισαγωγής «influencer» και μέσα στην Κύπρο, για συμμόρφωση κάποιων δικών μας, «ανεπίδεκτων μαθήσεως πολιτικών»!
Νίκος Αντωνιάδης
Φιλελεύθερος
