ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ Η Ελασσόνα είναι η πρώτη Ελληνική πόλη που απελευθέρωσε ο Ελληνικός στρατός το 1912 μετά από σύγκρουσή τ...
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ
Η Ελασσόνα είναι η πρώτη Ελληνική πόλη που απελευθέρωσε ο Ελληνικός στρατός το 1912 μετά από σύγκρουσή του με τις Οθωμανικές δυνάμεις.
Μετά τη μάχη μόνο ερείπια υπήρχαν στην Ελασσόνα και λείψανα από έπιπλα σπιτιών που είχαν καταστραφεί από τους ίδιους τους μπέηδες πριν αναχωρήσουν, για να μην πέσουν στα χέρια των Ελλήνων.
Έμειναν άθικτες όμως τεράστιες αποθήκες στην πόλη γεμάτες κριθάρι.
Σαράντα Έλληνες στρατιώτες, υπήκοοι, ωστόσο, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δέχτηκαν με χαρά τους Έλληνες και πήγαν με το μέρος των αδελφών τους.
Στη μάχη της Ελασσόνας σκοτώθηκαν οι ανθυπολοχαγοί του πεζικού Μακροδήμος και Μπούκης και 15 οπλίτες.
Το σύνολο των τραυματιών Ελλήνων ήταν 65. Πολλά λάφυρα του τουρκικού στρατού έπεσαν στα χέρια των Ελλήνων.
Μεταξύ αυτών 1.000.000 φυσίγγια Μάουζερ.
Οι Τούρκοι κατέστρεψαν τη σιδηροδρομική γραμμή μέχρι τα σύνορα, για να εμποδίσουν τους Έλληνες να προελάσουν.
Η είσοδος του Ελληνικού στρατού στην πόλη χαιρετίστηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, με μεγάλο ενθουσιασμό από τους κατοίκους της που βγήκαν στους δρόμους, για να γιορτάσουν την απελευθέρωσή τους, ενώ οι καμπάνες της πόλης χτυπούσαν χαρμόσυνα όλη την ημέρα.
Η απελευθέρωση της Ελασσόνας εορτάζεται ως σήμερα από τους κατοίκους της κάθε χρονιά με τη γιορτή μνήμης, τα «Ελευθέρια».
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΣΚΑΤΗΣ
Τη Δεσκάτη και τα Γρεβενά απελευθερώνονται ταυτόχρονα από το ανεξάρτητο απόσπασμα Ευζώνων με Διοικητή τον Συνταγματάρχη μηχανικού Στέφανο Γεννάδη, με Επιτελείο του τον Αντισυνταγματάρχη μηχανικού Ιωάννη Γεωργιάδη καιν Υπολοχαγό μηχανικού Γεώργιο Αφθονίδη.
Το απόσπασμα αυτό αποτελούταν από το 1ο Τάγμα Ευζώνων με Διοικητή τον Αντισυνταγματάρχη πεζικού, Ιωάννη Καμπούρη, το 4ο τάγμα Ευζώνων με Διοικητή τον Ταγματάρχη πεζικού Βασίλειο Βέλλο, μια Διμοιρία Πολυβόλων και ομάδα Ιππικού (10 ιππείς) με επικεφαλή Υπαξιωματικό.
Κινήθηκαν από την πλευρά της Καλαμπάκας και αφού πέρασαν το χωριό Τσούκα (Φωτεινό) κινήθηκαν προς την κατάληψη της Δεσκάτης.
Η μάχη κράτησε πολλές ώρες.
Ο Αρχηγός του Μηχανικούς Ταγματάρχης Γεννάδης, διέταξε έφοδο.
Οι Τούρκοι εκδιώχθηκαν.
Η πόλη καταλήφθηκε.
Το ιππικό με διοικητή τον Σούτσο εμπόδισε τους Τούρκους να προχωρήσουν.
Τα ευζωνικά τάγματα τους περικύκλωσαν.
Ο εχθρός καταδιώχθηκε προς τα Σέρβια.
Στις επιχειρήσεις κατάληψης της Δεσκάτης σκοτώθηκε ο Λοχαγός Μανουσάκης, ένας δεκανέας, 14 εν συνόλω οπλίτες, ενώ υπήρξαν και δύο οπλίτες τραυματίες.
Στις 7 και 8 Οκτωβρίου παρέμειναν στη Δεσκάτη αναμένοντας διαταγές για τις επόμενες κινήσεις τους.
