Ποιός είναι ο Μέγας Αλέξανδρος «Γιε μου, ψάξε πια για βασίλειο αντάξιό σου. Η Μακεδονία δε σε χωράει.» Από τις σημαντ...
«Γιε μου, ψάξε πια για βασίλειο αντάξιό σου.
Η Μακεδονία δε σε χωράει.»
Από τις σημαντικότερες μορφές της παγκόσμιας ιστορίας, ο Αλέξανδρος ο Μακεδών, ο Μέγας.
Αναρίθμητοι τόμοι, άπειρο μελάνι, αμέτρητα φιλμς, και πώς να χωρέσουν σε τούτες τις ταπεινές γραμμές οι μικροί και οι μεγάλοι σταθμοί του, η θεϊκή του υπόσταση και η γήινη μορφή του…
Αναρίθμητοι τόμοι, άπειρο μελάνι, αμέτρητα φιλμς, και πώς να χωρέσουν σε τούτες τις ταπεινές γραμμές οι μικροί και οι μεγάλοι σταθμοί του, η θεϊκή του υπόσταση και η γήινη μορφή του…
Με πόσο δέος να εισχωρήσεις στα τρίσβαθα της ψυχής του, εκείνου που γεννήθηκε τη μέρα που κάηκε ο ναός της Αρτέμιδας στην Έφεσο, καθώς η θεά έλειπε για να παραστεί στη γέννα του, σύμφωνα με το «κρύο αστείο» του Ηγησία από τη Μαγνησία.
Πράγματι, γεννήθηκε την «έκτη του µηνός Εκατοµβαιώνα», δηλαδή στις 20 ή 21 Ιουλίου του 356 π.Χ. στην Πέλλα.
Πατέρας του ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β΄, απόγονος του Ηρακλή μέσω του Κάρανου, και μητέρα του η Ολυμπιάς, πριγκίπισσα των Μολοσσών της Ηπείρου, κόρη του βασιλιά Νεοπτόλεμου Β΄, από τον οίκο του Αχιλλέα, και ιέρεια στα μυστήρια της Σαμοθράκης, όπου γνώρισε τον νεαρό τότε Φίλιππο που την ερωτεύτηκε και την παντρεύτηκε.
Αυτά ως προς την ιστορική δομή, γιατί μυθοπλαστικά πατέρας του ήταν ο Δίας, που μεταμορφώθηκε σε κεραυνό και έσμιξε με την Ολυμπιάδα την προηγούμενη νύχτα του γάμου της.
Ο Λεωνίδας ο Μολοσσός και ο Λυσίμαχος ο Ακάρνας οι πρώτοι του δάσκαλοι, για να τον αναλάβει από την ηλικία των 13 χρόνων ο σπουδαίος Αριστοτέλης.
Ήταν μόλις 16 ετών όταν κατέπνιξε την επανάσταση της θρακικής φυλής των Μαίδων, ενώ σε ηλικία 18 ετών διακρίθηκε στη μάχη της Χαιρώνειας.
Το 336 π.Χ. δολοφονείται ο πατέρας του Φίλιππος και αναλαμβάνει τη βασιλεία της Μακεδονίας.
Ήταν μόλις 20 χρόνων.
Και από εδώ αρχίζει μια δεκατριάχρονη διαδρομή ζωής και θανάτου για τον νεαρό βασιλιά με το κάτω του μετρίου ύψος, το στιβαρό του σώμα και με το ένα μάτι καστανό και το άλλο γαλάζιο και τα ανοιχτόχρωμα πυκνά μαλλιά του.
Μια διαδρομή που τον έθεσε στον Πάνθεον των μεγάλων ανδρών αυτού του κόσμου για πάντα.
Την ίδια χρονιά αποφασίζει την εκστρατεία του στην Ασία και ζητά συνέδριο στην Κόρινθο, όπου ανακηρύσσεται «Στρατηγός Αυτοκράτωρ της Ελλάδος» για την εναντίον των Περσών εκστρατεία.
Η μεγάλη εκστρατεία
Το 334 π.Χ. περνά τον Ελλήσποντο με στρατό 30.000 πεζικό, 5.000 ιππικό και 160 πλοία, και τον Μάιο φτάνει στον Γρανικό όπου κατατροπώνει τους Πέρσες με την πρώτη μάχη εναντίον τους.
Η μία μετά την άλλη πέφτουν στα χέρια του οι πόλεις της Μικράς Ασίας (Σάρδεις, Έφεσος, Αλικαρνασός, Μίλητος, Παμφυλία).
Ήταν τότε που έφτασε στην πόλη Γόρδιο, όπου σύμφωνα με τον θρύλο έκοψε (αντί να λύσει) τον Γόρδιο δεσμό, που σύμφωνα με τον θρύλο προοιώνισε την κατάκτηση της Ασίας.
Στις πόλεις που κατέκτησε κατήργησε το ολιγαρχικό και τυραννικό καθεστώς των Περσών εγκαθιστώντας δημοκρατία, καταργώντας παράλληλα τη βαριά φορολογία.
Το 333 π.Χ. δίνει τη δεύτερη μάχη εναντίον των Περσών, τη γνωστή ως μάχη της Ισσού, όπου με την περίφημη μακεδονική φάλαγγα κατατροπώνει και πάλι τους Πέρσες, με τον βασιλιά Δαρείο να τρέπεται σε φυγή, συμπαρασύροντας και τον στρατό του, και αφήνοντας πίσω τη μητέρα του και τη σύζυγό του. Στη συνέχεια ο Αλέξανδρος καταλαμβάνει τη Φοινίκη, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο.
Το 331 π.Χ. δίνεται η τρίτη μάχη με τους Πέρσες στα Γαυγάμηλα, η οποία διέγραψε και το τέλος της Περσικής Αυτοκρατορίας, με τον Δαρείο ξανά να διασώζεται αλλά να δολοφονείται από τον σατράπη της Βακριανής, τον Βήσσο.
Οι σπουδαιότερες πόλεις της Περσίας –Βαβυλώνα, Σούσα και Περσέπολις, όπου και το παλάτι του Δαρείου– πέφτουν στα χέρια του Αλέξανδρου, με αποτέλεσμα την κατάληψη ολόκληρης της Περσίας.
Το 327 περνά στις Ινδίες, όπου νίκησε τον βασιλιά Πώρο.
Ήταν τότε που οι στρατιώτες του, κουρασμένοι και εξαθλιωμένοι από τον 11ετή πόλεμο, αρνήθηκαν να συνεχίσουν.
Ο Αλέξανδρος χωρίζει τον στρατό του σε τρία τμήματα, ένα εκ των οποίων εκείνο με τον Νέαρχο, με σκοπό να επιστρέψει στη Βαβυλώνα και να σχεδιάσει την κατάκτηση της ηπειρωτικής Αραβίας αλλά και της Βόρειας Αφρικής, όπου είχε τη βάση της η ισχυρή Καρχηδόνα.
Αλλά δεν πρόλαβε. Βρισκόμαστε ήδη στο 323 π.Χ. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους ο Αλέξανδρος παρουσιάζει υψηλό πυρετό και 11 ημέρες αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή.
Ήταν μόλις 32 ετών.
Ιστορικοί και επιστήμονες δεν έχουν απαντήσει με σαφήνεια στο μεγάλο ερώτημα εάν ο θάνατός του προήλθε από ασθένεια ή από δηλητηρίαση.
Ο Πλούταρχος, πάντως, αναφέρει και το ενδεχόμενο της δηλητηρίασης, χωρίς όμως και ο ίδιος να καταλήγει κάπου συγκεκριμένα.
Τι σημασία είχε πια… Εκείνος έφυγε παραδίδοντας τις κατακτήσεις του «τω κρατίστω», αφήνοντας πίσω του μεγάλα έργα.
Η Ασία και η Αίγυπτος είναι διάσπαρτη από βιβλιοθήκες, στάδια, αλλά και πόλεις που ίδρυσε ο Αλέξανδρος στη μεγάλη ιστορικά διαδρομή του.
Διέδωσε τον ελληνικό πολιτισμό, με αποτέλεσμα, αν και οι στρατηγοί του διαφωνούσαν για τον χωρισμό του απέραντου κράτους του, να ανατείλει αυτό που έμεινε στην ιστορία ως Ελληνιστική Εποχή.
Η συνολική επικράτεια της αυτοκρατορίας του, κατά την ημερομηνία του θανάτου του, υπολογίζεται σε 5.200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Το μεγάλο αίνιγμα του τάφου του Αλέξανδρου
Ερίζουν οι επιστήμονες, ιστορικοί, αρχαιολόγοι κ.λπ., για το σημείο ταφής του Αλεξάνδρου.
Το 1989 η αρχαιολόγος Λιάνα Σουβαλτζή ξεκίνησε ανασκαφές στην Αίγυπτο, στην όαση της Σίβα.
Ήταν σίγουρη ότι εκεί θα έβρισκε τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου...
Μη βρίσκοντας ανταπόκριση από την επιστημονική κοινότητα και το υπουργείο Πολιτισμού συνεχίζει τις ανασκαφές με δικά της χρήματα για να ανακοινώσει το 1995 ότι είναι βέβαιη για τη μεγάλη ανακάλυψή της, κάτι για το οποίο επιμένει και σήμερα.
Μετά την ανακάλυψη του τάφου του Φιλίππου στη Βεργίνα από τον Μανώλη Ανδρόνικο, το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για την ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου έχει μεγεθυνθεί.
Τα τελευταία χρόνια ζήσαμε τις δηλώσεις των κυβερνώντων για το τι θα μπορούσαν να βγάλουν οι ανασκαφές στην Αμφίπολη…
Ωστόσο, οι ελπίδες εκείνων που στήριζαν την άποψη πως πρόκειται για τον τάφο του μεγάλου στρατηλάτη εξανεμίστηκαν γρήγορα, ενώ τελευταία πολλαπλασιάζονται οι μελέτες για το σημείο ταφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αίγυπτο.
Ο Βουκεφάλας
«Όταν ο Φιλόνικος ο Θεσσαλός έφερε τον Βουκεφάλα για να τον πουλήσει στον Φίλιππο ζητώντας δεκατρία τάλαντα, κατέβηκαν στην πεδιάδα για να δοκιμάσουν το άλογο, που φαινόταν άγριο και πολύ δύσκολο στο να το χειριστεί κανείς και δεν δεχόταν ούτε αναβάτη, ούτε ανεχόταν τη φωνή κανενός από τους ακόλουθους του Φιλίππου, αλλά αγρίευε µε όλους.
Και όταν ο Φίλιππος θύμωσε και έδωσε εντολή να απομακρύνουν το άλογο, επειδή ήταν άγριο και ατίθασο, ο Αλέξανδρος που βρισκόταν εκεί, είπε:
“Τι άλογο χάνω, επειδή δεν μπορούν να το μεταχειριστούν εξαιτίας της απειρίας και του φόβου τους”.
Κατ’ αρχάς λοιπόν ο Φίλιππος δεν μίλησε.
Επειδή όµως πολλές φορές έλεγε τα ίδια, είπε:
“Κατηγορείς τους πιο μεγάλους γιατί τάχα εσύ ξέρεις περισσότερα ή γιατί μπορείς να μεταχειριστείς το άλογο;”
“Τούτο λοιπόν”, είπε, “θα μπορούσα να το χειριστώ πιο καλά από άλλον”.
“Και αν δεν το χειριστείς, ποια τιμωρία θα έχεις για την απερισκεψία σου;”
“Εγώ, µα τον ∆ία”, είπε, “θα πληρώσω το ποσό της αξίας του αλόγου”.
Τότε όλοι γέλασαν.
Όµως έπειτα έγινε συμφωνία μεταξύ τους για τα χρήματα και αμέσως πλησίασε το άλογο και, αφού πήρε τα χαλινάρια, το έστρεψε προς τον ήλιο, επειδή, όπως φαίνεται, κατάλαβε ότι βλέποντας τη σκιά του, που έπεφτε και κινείτο μπροστά του, φοβόταν.
Και αφού κάλπασε για λίγο έτσι και τον χάιδεψε όταν είδε ότι ήταν θυμωμένος και ορμητικός, έριξε ήσυχα τη χλαμύδα του και πηδώντας κάθισε πάνω του σταθερά.
Τράβηξε λίγο τα χαλινάρια, έσφιξε το λουρί χωρίς μαστίγωµα και χωρίς χτύπημα µε το σπηρούνι του. Και καθώς είδε ότι το άλογο δεν απειλούσε και ετοιμαζόταν να τρέξει, αφού το άφησε, το οδηγούσε µε δυνατότερη φωνή, και χτυπώντας µε τα πόδια. Στην αρχή ο Φίλιππος και οι γύρω απ’ αυτόν ήταν σιωπηλοί και αγχώδεις.
Μόλις όµως έστριψε και επέστρεψε σοβαρός και περήφανος, οι άλλοι όλοι τον υποδέχτηκαν µε δυνατές φωνές, ο πατέρας του όµως λέγεται ότι δάκρυσε κάπως από χαρά και αφού κατέβηκε από το άλογο του είπε:
“Παιδί µου, να ζητήσεις βασίλειο ισάξιο µε σένα, γιατί η Μακεδονία δεν σου φτάνει…”»
Έτσι μας αφηγείται ο Πλούταρχος την περίφημη ιστορία του Αλέξανδρου με τον Βουκεφάλα και τον τρόπο που δάμασε το αγαπημένο του άλογο, που τον συντρόφευσε για τα επόμενα 20 χρόνια και, όταν εκείνο πέθανε μετά από τραυματισμό στη μάχη, έχτισε την πόλη Βουκεφάλα σε πόλη της Ασίας προς τιμήν του.
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"
