- Αυτός ο «Aλλος» δεν είναι ούτε φαντασίωση, όπως τον θέλει η σκέψη της «προοδευτικής προόδου», ούτε φάντασμα, όπως υπήρξε ο κ...
-
Αυτός ο «Aλλος» δεν είναι ούτε φαντασίωση, όπως τον θέλει η σκέψη της «προοδευτικής προόδου», ούτε φάντασμα, όπως υπήρξε ο κομμουνισμός για τα ιδρυτικά κείμενα της θρησκείας του.
Ο «Aλλος» δεν υπάρχει εν ολίγοις στην πραγματική ζωή. Υπάρχουν αντιθέτως οι «άλλοι», πρόσωπα με όνομα και τη δική τους ζωή, άλλοι με παιδιά, άλλοι χωρίς παιδιά, άλλοι με δεξιότητες, άλλοι όχι.
Οι μετανάστες έχουν πατρίδα που την εγκατέλειψαν, μιλούν τη δική τους γλώσσα, έχουν τη δική τους θρησκεία.
Aλλοι δικαιούνται άσυλο, βάσει των κανόνων που ισχύουν στις χώρες της υποδοχής τους, και άλλοι δεν δικαιούνται.
Αυτά βέβαια στις κανονικές χώρες.
Στη δική μας, όπου κυβερνά μια πρωτόγονη Αριστερά της οποίας η ιδεολογία κινείται κάπου στον δέκατο ένατο αιώνα με ολίγη από αντιιμπεριαλιστική - αντιαποικιοκρατική σάλτσα (αγωνίζονταν στις καταλήψεις οι άνθρωποι, πού καιρός για διάβασμα), ο «Aλλος» παραμένει ο ευεργέτης των ταξικών αγώνων τώρα που τους έλειψε το προλεταριάτο. Ως εκ τούτου, δεν κάνουν διακρίσεις.
Οι αιτήσεις ασύλου επανακάμπτουν δύο και τρεις φορές, οι μήνες περνούν, πολλοί εκ των αιτούντων εξαφανίζονται και όλοι μαζί απορούμε «Μα πώς είναι δυνατόν να ξεχειλίζει η Μόρια;».
Μήπως να ξεκινούσαμε από τα απλά;
Ναι, τα πολύ απλά, που όμως οι κουτοπόνηροι διαχειριστές της Τσιπρανίας τα αντιμετωπίζουν όπως ο ηγέτης τους τα αγγλικά – άλυτο μυστήριο της ύπαρξης αυτές οι ξένες λέξεις.
Ξέρουμε πόσοι μετανάστες αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν στην ελληνική επικράτεια;
Ξέρουμε πόσοι είναι καταγεγραμμένοι και πόσοι δεν είναι;
Τα παιδιά που εκπορνεύονται στη Μαυροματαίων σε ποια κατηγορία ανήκουν;
Ξέρουμε αυτοί που περιμένουν άσυλο τι σκοπεύουν να κάνουν;
Τι θέλουν από τη ζωή μας για να δούμε αν μπορούμε να τους το δώσουμε.
Θέλουν να τους βοηθήσουμε να πάνε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες όμως δεν τους θέλουν και θα μας τους επιστρέφουν;
Θέλουν να μείνουν εδώ, να μάθουν ελληνικά, τα παιδιά τους να πάνε σχολείο και οι ίδιοι να βρουν δουλειά;
Εντάξει, η ανάπτυξη καλπάζει, όπως μας διαβεβαίωσε και ο κ. Μοσκοβισί –το γελοίο δεν είναι ελληνικό μονοπώλιο– όμως μήπως θα έπρεπε να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε τι ποσοστό μεταναστών μπορεί να χωρέσει στις λεωφόρους της χωρίς οι Eλληνες να αναγκάζονται να κυκλοφορούν στη Λωρίδα Eκτακτης Ανάγκης;
Καλός και άξιος ο ανθρωπισμός, όμως υπάρχουν και οι άνθρωποι.
Μέσα σε έναν χρόνο, στη μακρινή Μακρονία, οι απορρίψεις ασύλου αυξήθηκαν κατά 14%.
Μήπως γιατί ο Μακρόν κατάλαβε ότι η ανασφάλεια των πολιτών, που οδηγεί στην άνοδο του λαϊκισμού, είναι ένα υπαρκτό μέγεθος και θέλει να υπερασπισθεί τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών που στρέφονται προς τον λαϊκισμό, διότι αισθάνονται ότι απειλούνται;
Ευτυχώς στην Τσιπρανία τα πράγματα είναι απλά.
Εδώ κατοικούν μόνον φασίστες και αριστεροί.
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ / Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
-
