- Που είσαι; (Παπά μου; Αξιωματικέ μου; Δάσκαλέ μου; Αγρότη μου;) Που είσαι, Έλληνα;... Πού είσαι, παπά μου;... ...
-
Που είσαι;
(Παπά μου; Αξιωματικέ μου;
Δάσκαλέ μου;
Αγρότη μου;)
Δάσκαλέ μου;
Αγρότη μου;)
Πού είσαι, παπά μου;...
Πού είσαι εσύ που φοράς το τιμημένο ράσο;
Γιατί δε βαρά πένθιμα η καμπάνα του ναού;
Πόσες παρακλήσεις τελούνται στον ναό;
Πόσες αγρυπνίες τέλεσες;
Σε πόσες μετάνοιες κάλεσες τους πιστούς;
Κάλεσες τα κατηχητόπουλα να τους πεις για τον Μ.Αλέξανδρο και τον Παύλο τον Μελά;
Ή μήπως δεν έμαθες ότι είναι τόσο πίσω στην ύλη που δεν διδάσκεται;
Και μιας και μιλήσαμε για ύλη...
Πού είσαι, δάσκαλε;...
Που είσαι κύριε καθηγητή;...
Πού ήσουν όταν στην εκδρομή στην Βεργίνα οι μαθητές σου έβλεπαν πέτρες χωρίς ξενάγηση;
Έκλεισαν τα σχολεία και τώρα ετοιμάζεσαι για διακοπές...
Έκλεισαν τα σχολεία και τώρα ετοιμάζεσαι για διακοπές...
Δεν είναι καιρός για Μακεδονίες...
Ή μήπως είσαι τόσο "ανοιχτόμυαλος" και "προοδευτικός" που δε νοιάζεσαι για ονόματα, σύμβολα και σημαίες;
Και μιας και πήγε η κουβέντα σε σημαίες...
Πού είσαι, απόστρατε αξιωματικέ μου;...
Εσύ που κάθε μέρα στεκόσουν προσοχή μπροστά της; Εσύ που ξενύχτησες στα φυλάκια;
Εσύ που πέταξες στον καταγάλανο ουρανό της;
Πού είσαι εσύ που κατέθεσες στεφάνια στους τιμημένους νεκρούς;
Πού είσαι εσύ που στη σχολή μάθαινες για το έπος των βαλκανικών πολέμων;
Μπορείς να βλέπεις να παίζονται παιχνίδια με αυτό το ιερό όνομα και αυτή την ιερή γη;
Μιλώντας για γη θυμήθηκα εσένα...
Πού είσαι, αγρότη μου;...
Εσύ που την καλλιεργείς σε κρύο και σε ζεστή;
Σε ποιον θα πουλάς στο μέλλον τα μακεδονικά προϊόντα σου;
Οι πιπεριές Φλωρίνης σου στο εξωτερικό είναι γνωστές ως πιπεριές Μακεδονίας.
Ακόμα δεν κατάλαβες;
Κοίτα μην είναι αργά όταν θα καταλάβεις...
Κοίτα μην είναι αργά όταν θα καταλάβεις...
Eσύ κερασοπαραγωγέ πληκτρολόγησες ποτέ "macedonian cherries" ή σου αρκεί που τα δίνεις τώρα με 0,40;
Ούτε εσένα σε νοιάζει το όνομα;...
Ηπειρώτη μου, τα' μαθες τα νέα;
Σειρά έχεις εσύ και οι Τσάμηδες...
Μην ξεσηκώνεσαι για την Μακεδονία...
Περίμενε, και ο Κοτζιάς θα σε περιποιηθεί κι εσένα...
Εσύ, Θρακιώτη μου, τί φοβάσαι και δεν αντιδράς;...
Σου έκλεψε ο Τούρκος δυο παιδιά και στα κρατά φυλακή, και κυκλοφορούν κάποιοι άλλοι με σημαία ανεξάρτητης Θράκης...
Περιμένεις κι εσύ τον Κοτζιά;...
Εσύ, Κρητικέ μου;
Εσύ, πατριώτη μου Ρεθυμνιώτη Αρδακτιανέ;
Τον προπάππου μου δεν ξέρω πού τον έχουν θαμμένο...
Δεν ξέρω σε ποιο κομμάτι της Μακεδονικής γης να σκύψω ν' αποθέσω λίγα άνθη και τα δάκρυά μου... Πού είσαι;;;
Εσύ, Πελοποννήσιε, μακρινέ ξάδερφε Δωριέα, πού είσαι;...
Ξέχασες πως οι Τημενίδες ήταν Αργείοι;
Ξέχασες πως ο Κάρανος ξεκίνησε από τα μέρη σου για να ιδρύσει τις Αιγές;
Εσύ Λακεδαίμονα ξέχασες πως σε ασπίδες και σε αμφορείς είχες το δεκαεξάκτινο αστέρι;
Πού είσαι, Έλληνα;...
Το όνομά σου είναι η ταυτότητά σου, η ιστορία σου, οι νεκροί σου, οι άγιοί σου.
Το όνομά σου είναι η ψυχή σου...
Με τι αντάλλαγμα τα πουλάς;
Και γιατί βάλθηκαν όλοι ν' αγοράσουν...;;;
Ἔστιν μέν οὖν Ἑλλάς καἰ ἡ Μακεδονια.
Πού είσαι, Έλληνα, τώρα που σ' έχει ανάγκη;;;
-