Από ψηλά, οι «καμπύλες» της Καππαδοκίας μοιάζουν με βραχώδη κύματα τα οποία συνεχίζουν το αέναο ταξίδι τους μέχρι το τέλος του ορί...
Η Καππαδοκία είναι γεμάτη με κοιλάδες οι οποίες σε
μεταφέρουν σε παραμυθένιο κόσμο.
Οι βραχώδεις σχηματισμοί αποκαλούνται «χοντρές καμινάδες» στην περιοχή ενώ όποιος βρεθεί τα βράδια σε αυτά τα μέρη θα εντυπωσιαστεί από το σεληνιακό τοπίο.
Καππαδοκία, το σεληνιακό τοπίο της
Κοντά στη μικρή πόλη Γκορέμε υπάρχει το υπαίθριο μουσείο, όπου εκκλησίες και μοναστήρια βρίσκονται μέσα στο βράχο.
Η τοποθεσία έχει χαρακτηριστεί μνημείο
Αν βρεθείτε στην Καππαδοκία, θα έχετε τη δυνατότητα να σκαρφαλώσετε στους γκρεμούς, να παρατηρήσετε την τοπική αρχιτεκτονική αλλά και να νιώσετε την εμπειρία της αγροτικής ζωής στις στέπες.
Ο τόπος αυτός περιέχει πληθώρα πετρωμάτων, από άγονους βράχους έως ηφαιστειογενείς πέτρες, σε μέρη τα οποία μπορείτε να εξερευνήσετε.
Όταν ξεφύγετε από την επαρχία και έρθετε πιο κοντά στις κατοικημένες περιοχές θα μπορέσετε να δείτε τις μικρές βυζαντινές εκκλησίες, οι οποίες μοιάζουν σχεδόν με σπηλιές, αλλά και τα εγκαταλελειμμένα μοναστήρια τα οποία κάποτε έβριθαν από κόσμο.
Τα μονοπάτια είναι πολλά και όλοι μπορούν να τα ακολουθήσουν ανεξάρτητα από groups ξεναγών.
Η Καππαδοκία άλλωστε καλεί τον ερημίτη που κρύβεται μέσα σας και επιζητεί την ησυχία και την ηρεμία.
Αν αυτό που ζητάτε είναι ένα ταξίδι σε μια ήρεμη περιοχή, για να σκεφτείτε, να περπατήσετε, να μάθετε και προπαντός να γεμίσετε μπαταρίες, ιδιαίτερα τη φθινοπωρινή περίοδο, τότε η Καππαδοκία είναι ο τέλειος προορισμός για εσάς.
Καππαδοκία – Πατρίδα της καρδιάς μας…
Αρχαία Έλλάδα Archives Καππαδοκία
Λέξη αρχαία ελληνική προερχόμενη από το περσικό Κατπατούκα, σημαίνει χώρα των όμορφων αλόγων. Φημισμένη για την εκτροφή ίππων, οι οποίοι μάλιστα συγκαταλέγονταν στις καλύτερες ράτσες. Στη Ρωμαϊκή Εποχή ονόμαζαν τα άλογα της Καππαδοκίας “Ιερά Ζώα”.
Η Καππαδοκία συγκινεί όσους τη γνωρίζουν και μαγνητίζει όσους θέλουν να τη μάθουν.
Η ταυτότητά της σχηματίστηκε στο αχανές βάθος των αιώνων με την υπογραφή ηρώων και αγίων.
Οι πρώτες ελληνικές αποικίες ιδρύθηκαν από τους Αιολείς το 1400 π.Χ.
Ακόμη και η ματιά του Θεού πλανήθηκε στη γη της δημιουργώντας
το εξωπραγματικό, σεληνιακό τοπίο της.
Η μυστηριακή φυσιογνωμία της κρύβει πολλά, μέχρι και σήμερα.
Η υπόγεια πόλη στο σημερινό Derinkuyu έχει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία που υπάρχουν και στις άλλες υπόγειες πόλεις- συγκροτήματα της ευρύτερης περιοχής.
Οι Έλληνες Καππαδόκες πρωταγωνίστησαν, διακρίθηκαν, πρόσφεραν και προσφέρθηκαν, δόξασαν και δοξάστηκαν.
Μεγάλες μορφές στον καθημερινό μόχθο, την ιστορία, τα γράμματα, τον πολιτισμό, την εκκλησία. Αγωνιστές, ήρωες, άγιοι.
Μικρά Ασία | Καππαδοκία …
Ενδεικτικά και με τον κίνδυνο παράλειψης εξεχουσών προσωπικοτήτων αναφέρουμε τον φιλόσοφο Απολλώνιο τον Τυανέα, τους γεωγράφους – περιηγητές Παυσανία και Στράβωνα, τον ιατρό Αρεταίο, τον επικό ήρωα Διγενή Ακρίτα, τους αυτοκράτορες Ηράκλειο, Νικηφόρο Φωκά, Ιωάννη Τσιμισκή, Ρωμανό Διογένη, τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο (εκ πατρός), τους Ιεράρχες Μέγα Βασίλειο και Γρηγόριο το Θεολόγο με τα μέλη των οικογενειών τους, τον Άγιο Μάμαντα, τον Άγιο Αχίλλειο και καταλήγουμε στους Άγιους Γέροντες του Καιρού μας Αρσένιο και Παΐσιο. Εδώ υπήρξε και ο τόπος αγιότητας του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου (Προκόπι).
Αλλά και οι κορυφαίοι πνευματικοί δημιουργοί Κωνσταντίνος Καβάφης (από την πατρική γραμμή) και Γιώργος Σεφέρης κατάγονται από την ευλογημένη Καππαδοκία.
Άνθρωποι τρομαγμένοι, βασανισμένοι από ένα αφιλόξενο περιβάλλον αγωνίστηκαν με τα νύχια τους, με σιδερένιες λάμες και κατέσκαψαν, κατέφαγαν τα βράχια, χώθηκαν μέσα στα έγκατα της γης για να προφυλαχτούν από τα βάρβαρα στίφη και τα άγρια στοιχεία της φύσης.
Εδώ και τα θρυλικά “Μαρμαρένια Αλώνια”, όπου ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας παλεύει με τον Χάρο.
Δεν τον προσκυνά, δεν τον εκλιπαρεί, δεν γονατίζει. Μάχεται μέχρι τέλους.
«Εμείς και με τους Θεούς μας ορθοί μιλάμε», θα πει αργότερα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης υπογραμμίζοντας το μεγαλείο της αδούλωτης ελληνικής ψυχής.
ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ
Τα μολυβένια σύννεφα πυκνώνουν απειλητικά στον ουρανό της, αρχής γενομένης από την μάχη του Ματζικέρτ (1071 μ.Χ.) με τις ορδές των Σελτζούκων Τούρκων.
Η Καππαδοκική Γη στρώνεται με σώματα ηρώων και μαρτύρων και κλείνει στην αγκαλιά της με αγάπη και ευγνωμοσύνη τα άξια τέκνα της.
Μεταλαμβάνει το αίμα τους με οδύνη και ευλάβεια σαν Θεία Κοινωνία, το φυλάει μέσα της και το κάνει πλέον συστατικό του υπεδάφους της. Καθαγιασμένη και αιματοβαμμένη η Καππαδοκία εξακολουθεί και υπάρχει με τις όποιες αλλαγές ή αλλοιώσεις στο βιοτικό ιστό των κατοίκων της.
Η ευρηματική καραμανλίδικη διάλεκτος προστατεύει τον ελληνορθόδοξο πληθυσμό, του επιτρέπει να διατηρεί το αλφάβητό του, ενώ παράλληλα κατευνάζει την μανία των κατακτητών.
Ταξιδεύοντας στα βάθη της Ανατολίας – Ψηλαφώντας τα ίχνη των Ελλήνων στο Οροπέδιο της Καππαδοκίας
Ούτε καν προαιρετικά. Υποχρεωτική Ανταλλαγή.
Υποχρεωτική Καταδίκη. Και η μικρή χαριτωμένη Καρβάλη (Γκέλβερι) ακολούθησε τη βαριά μοίρα των Ελλήνων της Πόλης, του Πόντου, της Μικράς Ασίας, της Ανατολίας. Η Ασιατική Ελλάδα “έπρεπε” να συρρικνωθεί στην Ευρωπαϊκή.
Οι Έλληνες των Λατρεμένων Πατρίδων πήραν μαζί τους ελάχιστα υπάρχοντα.
Όμως σήκωσαν στα έντιμα χέρια τους τα όσια και τα ιερά τους. Προγονικά κειμήλια, αγιασμένα σκηνώματα, Θαυματουργές Εικόνες, εκκλησιαστικά σκεύη. Ό,τι πρόσταζε η συνείδησή τους.
Όσα άντεχε ο ηρωισμός τους. Από το Βορρά ως τον Νότο η Παλαιά Ελλάδα γέμισε από τις ονομασίες πόλεων, που έκτισαν τα παιδιά της Ανατολής. Επιγραμματικά: Νέα Ιωνία, Νέα Σμύρνη, Νίκαια, Νέα Αλικαρνασσός, Νέα Έφεσος.
Και στον νομό Καβάλας η Νέα Καρβάλη. Κουρασμένοι αλλά αποφασιστικοί οι Καρβαλιώτες θεμελίωσαν και στερέωσαν νέα πατρίδα συνέχεια της δικής τους, …
Και στον νομό Καβάλας η Νέα Καρβάλη. Κουρασμένοι αλλά αποφασιστικοί οι Καρβαλιώτες θεμελίωσαν και στερέωσαν νέα πατρίδα συνέχεια της δικής τους, αλλά και της μακραίωνης ιστορίας του τόπου, όπου εγκαταστάθηκαν.
Έθαψαν βαθιά μέσα τους τη λύπη και την οδύνη από τον άδικο ξεριζωμό τους και την απώλεια δικών τους και κοίταξαν μπροστά.Σκούπισαν τα μάτια τους και σήκωσαν ψηλά το κεφάλι.
Στον αρχαίο οικισμό ‘Ακόντισμα’ στον ομώνυμο λόφο βρήκαν το πρώτο τους απάγκιο και δημιούργησαν τον πυρήνα της διατήρησης της σπουδαίας κληρονομιάς τους και συγχρόνως την απαρχή νέου ξεκινήματος.
Σήμερα το Λαογραφικό Χωριό Ακόντισμα αποδεικνύει με την πανώρια μοναδικότητά του το μεράκι, το συναίσθημα και την ψυχή των ανθρώπων, που γνωρίζουν να αγωνίζονται και να επιβιώνουν.
Μέρη αφιλόξενα, περικυκλωμένα από κάθε λογής εχθρούς…Ένας απέραντος άδενδρος τόπος, καλυμμένος με γεωλογικούς σχηματισμούς που δημιουργήθηκαν από το μαλακό πουρί του Αργαίου.
Όλος αυτός ο τυραγνημένος κόσμος αναγκάστηκε να καταφύγει μέσα στα σαθρά βράχια και τους άπειρους λόφους που αιώνες πριν σχηματίστηκαν από τις εκρήξεις ενός μεγάλου ηφαιστείου.
Όλων όσων παλεύουν κόντρα σε αντιξοότητες να διατηρήσουν και να μεταδώσουν την πνοή της μνήμης, της παράδοσης, της δημιουργίας.
Γιατί η γνώση είναι ανάμνηση (Πλάτων).
Και ο λαός, που έχει αναμνήσεις, που έχει μνήμη, δεν αφανίζεται.
Γι’ αυτό και είναι ανάγκη να κληροδοτήσουμε τις αναμνήσεις μας στις επερχόμενες γενιές, να εξασφαλίσουμε μέλλον στη μνήμη μας.
Ας μην παρασυρθούμε από τις Σειρήνες του νεωτερισμού και του μοντερνισμού, που δείχνουν απέχθεια σε κάθε τι ελληνικό και πατροπαράδοτο.
Από αντικείμενα, έργα τέχνης, ήθη και έθιμα, μέχρι ιστορία, θρησκεία γλώσσα και γραφή.
Το τοπίο της Καππαδοκίας είναι μοναδικό στον κόσμο. Είναι όλη ένα οροπέδιο με μέσο υψόμετρο 1.200 μέτρα, το οποίο περιστοιχίζεται βόρεια από το όρος Ερτζιές …
Στο χέρι μας και κυρίως στο χέρι των πολιτικών μας είναι να αποτύχει αυτή η απόπειρα.
Ας δουν οι ιθύνοντες το έργο, που πάνω από τρεις δεκαετίες επιτελεί ο Πρόεδρος του ‘Κέντρου Καππαδοκικών Μελετών’ και της ‘Στέγης Πολιτισμού Νέας Καρβάλης’, Καπλάνης Ιωσηφίδης με την ακούραστη σύζυγό του, Βάσω, εμψυχώνοντας τους συμπατριώτες και φίλους να μην τα παρατήσουν, να μη λυγίσουν στις δυσκολίες και στα εμπόδια.
Η Καππαδοκία είναι μια εκτεταμένη περιοχή, ένα τεράστιο οροπέδιο με υψόμετρο 1000 έως 1200 μέτρα που απέχει από την Κωνσταντινούπολη σε ευθεία γραμμή περίπου 650 χιλιόμετρα.
Θα αισθανθούν, πιστεύουμε, ρίγη συγκίνησης και θαυμασμού! Θα αντιληφθούν τη διάθεση, τους στόχους, το όραμα της Κοινότητας των Καππαδοκών, που μπορεί να αποτελέσει πανευρωπαϊκό πρότυπο. Και θα θελήσουν, ευελπιστούμε, να έλθουν αρωγοί. Να επιβραβεύσουν και να συνεισφέρουν. Να εγκολπωθούν αυτόν τον ‘θησαυρό’ γενεών παρέχοντάς του την δέουσα προστασία και προβολή.
Δεν αρκεί το βραβείο του ‘Ευρωπαϊκού Μουσείου της Χρονιάς’, που απονεμήθηκε το 1997 στο Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο των Ελλήνων της Καππαδοκίας στη Νέα Καρβάλη. Χρειάζεται στήριξη. Άμεσα και πολύπλευρα. Η Πολιτεία οφείλει να πράξει το καθήκον της.
Αυτόν το τόπο θελήσαμε να γνωρίσουμε, αυτόν τον άγνωστο κόσμο που άρχισε να αποκαλύπτεται σχετικά πρόσφατα λόγω τουρισμού, αφού χάθηκε οριστικά ακόμη και σαν ονομασία.
Αν γνωρίσουμε από κοντά τη Νέα Καρβάλη, θα καταλάβουμε ότι έχουμε απεριόριστες δυνατότητες. Έτσι επιβιώνουμε περήφανα με θάρρος και ελπίδα. Έτσι μεγαλουργούμε.
Ο χάρτης δείχνει ένα λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση εκεί, όπου αναγράφεται σήμερα: ‘Νέα Καρβάλη’.
Αντικρίζοντας τις περιοχές αυτές, μια πρώτη σκέψη έρχεται να σε ταξιδέψει σε αλλοτινά χρόνια:
Πού να ζήσει και που να κρυφτεί τότε ο άνθρωπος, σ” αυτό το γυμνό σεληνιακό τοπίο, πού να βρει απάγκιο να προφυλάξει το σαρκίο του, την οικογένειά του, από τους επιδρομείς που συχνά εμφανίζονταν, λεηλατώντας τα πάντα;
Ας αναπνεύσουμε τον αέρα της Νέας Καρβάλης.
Θα νιώσουμε ότι η Καρδιά της Καππαδοκίας μεταμοσχεύτηκε επιτυχώς και χτυπά στο σώμα της Μητέρας Ελλάδας.
Οξυγονώνει το αίμα μας με τις Αρχές και τις Αξίες της.
Η Καρδιά της Καππαδοκίας χτυπά μέσα μας.
Γιατί η Καππαδοκία είναι η Πατρίδα της Καρδιάς μας…
