- Οι Έλληνες αισθανόμαστε με την καρδιά, σκεφτόμαστε με το νου και πολεμούμε και με τα δυό: τη διάνοια και το συναίσθημα. Δε...
-
Οι Έλληνες αισθανόμαστε με την καρδιά, σκεφτόμαστε με το νου και πολεμούμε και με τα δυό: τη διάνοια και το συναίσθημα.
Δεν ξεπέσαμε ποτέ σε “γλυκανάλατες” εκφράσεις όπως:
«… τα σύνορα της καρδιάς μας…», εφόσον εχομε ιστορία δεκάδων χιλιάδων ετών, που μας «επιβεβαιώνει».
«… τα σύνορα της καρδιάς μας…», εφόσον εχομε ιστορία δεκάδων χιλιάδων ετών, που μας «επιβεβαιώνει».
Άλλωστε, εμείς οι Έλληνες δεν κάναμε ποτέ κατακτητικούς πολέμους, αλλά απελευθερωτικούς και εκπολιτιστικούς.
Αυτή την μικρή εισαγωγή, για όποιους αμφισβητούν ή εποφθαλμιούν την Ιστορία μας και προσπαθούν να την παραχαράξουν.
-
Υπενθυμίσουμε οι Έλληνες, είμαστε ΑΕΙ-ναύτες, αρχίζοντας από τους Αργοναύτες, με υπερπόντια ταξίδια από τους προϊστορικούς χρόνους, και η παρουσία μας στις Θάλασσες, αποδεικνύεται από το πλήθος των ελληνικών και ελληνογενών νοηματικών τοπωνυμιών, που υπάρχουν σε ολόκληρη τη Γη.
Πολλά από αυτά τα τοπωνύμια έγιναν γνωστά, όταν ο Κολόμβος και ο Μαγγελάνος, ανακάλυψαν, την Αμερικανική Ήπειρο και τον Ειρηνικό.
Στη ναυαρχίδα Trinidad συμμετείχε ο Ρόδιος αξιωματούχος Φραγκίσκος Απόλλων και στο πρώτο πλοίο που πραγματοποίησε τον περίπλου της Γης (20.9.1519) το VICTORIA, συμμετείχε ο επίσης Ρόδιος ναύκληρος Μιχαήλ Ρόδιος.
Διαπίστωσαν ότι παντού υπήρχαν πολλά μνημεία, σύμβολα, πετρογλυφικά, παραδόσεις, θρύλοι και εντυπωσιακές γλωσσολογικές ομοιότητες με την ελληνική μας γλώσσα.
Σε Γλωσσολογικές έρευνες, το 2008, αποκάλυψαν ότι η διάλεκτος «Κέτσουα» στη Νότια Αμερική, έχει πάνω από το 50% λέξεις ή ρίζες λέξεων από πανάρχαιο ελληνικό λεξιλόγιο.
Σε Γλωσσολογικές έρευνες, το 2008, αποκάλυψαν ότι η διάλεκτος «Κέτσουα» στη Νότια Αμερική, έχει πάνω από το 50% λέξεις ή ρίζες λέξεων από πανάρχαιο ελληνικό λεξιλόγιο.
Η γλώσσα των Μάγιας, είχε γραφή 100% αρχαία Κρητική και λέξεις ελληνικές κατά 30%.
Οι κάτοικοι της Ωκεανίας στις διάφορες διαλέκτους τους, χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα τουλάχιστον 1.100 λέξεις ελληνικές, που είναι Αιολικής διαλέκτου.
-
Το ίδιο «γλωσσολογικό φαινόμενο» παρατηρείται στις γλώσσες των Αραουκάνων της Χιλής, Καλάς του Αφγανιστάν και Πακιστάν και σε άλλες εσχατιές της Γης, που επιβεβαιώνουν πως εμείς οι Έλληνες είχαμε ανακαλύψει τις χώρες τους, από τους προϊστορικούς χρόνους.
«Ένοχα» και «ύποπτα», κάποιοι ιστορικοί ερευνητές κρύβουν και αυτή την αλήθεια.
Ονομασίες χωρών και ηπείρων, είναι ελληνικές ή ελληνικής προέλευσης, όπως: Ευρώπη, Ασία, Αφρική, Ινδία, Δελχί, Βρετανία, Άλβιών, Σκωτία, Καληδονία, Κορνουάλη, Ιρλανδία, Μόναχο, Νις, Σκόπια, Βρυξέλλες, Βρετάνη, Μασσαλία, Νίκαια, Ισπανία, Ελβετία, Αίγυπτος, Λιβύη, Συρία, Περσία, Λάος, Ιαπωνία, Αργεντινή, Χιλή, Βραζιλία, Αμαζόνιος, Πολυνησία, Μελανησία, Μικρονησία, Ινδονησία κ.α. και αποτελούν μόνον μία ελαχιστότατη απόδειξη της αναμφισβήτητης αλήθειας:
Οι Έλληνες, είμαστε θαλασσοκράτορες εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Ο Ιστορικός Θουκυδίδης (460-339 π.Χ.) αναφέρει ότι ο Περικλής στον «Επιτάφιο», χαρακτήρισε την Ελλάδα: «Μέγα το της θαλάσσης κράτος», και ο Ηρόδοτος (484-425/410 π.Χ.): «… έχομε Γη και Πατρίδα όταν έχομε πλοία και Θάλασσα…».
Ο Αρριανός (95-180 μ.Χ.), αποκαλεί το Αιγαίο «ΗΜΕΤΕΡΑ ΘΑΛΛΑΣΣΑ», αναφερόμενος στη μεγαλύτερη ναυτική εκστρατεία κατά της Τροίας γύρω στα 1200 ή 3000 π.Χ., με 1.186 πλοία και 135.000 πολεμιστές.
Να θυμίσουμε και την πανωλεθρία που υπέστη ο Περσικός στόλος το 480 π.Χ. με τα 1.207 πλοία του Ξέρξη, που καταποντίστηκαν από τα 310 Ελληνικά.
Να θυμίσουμε και την πανωλεθρία που υπέστη ο Περσικός στόλος το 480 π.Χ. με τα 1.207 πλοία του Ξέρξη, που καταποντίστηκαν από τα 310 Ελληνικά.
Έχομε και τον παγκόσμιο άθλο του Ναυάρχου Κίμωνα, που το 465 π.Χ. σε μία μόνο μέρα, νίκησε στην Κύπρο το 465 τον Σημιτοφοινικικό Στόλο.
Να θυμούνται κάποιοι και την αναίμακτη για τους Έλληνες νίκη των 4 Ελληνικών πλοίων, που διέσπασαν τον αποκλεισμό της Κωνσταντινούπολης από 104 Τουρκικά πλοία, προκαλώντας την απώλεια 2.000 Τούρκων.
Ακολουθούν οι ιστορικές ναυμαχίες των Μιαούλη, Κανάρη, Κουντουριώτη, Τούμπα και πολλών ακόμα, που πιο πρόσφατες και γνωστές σε όλους μας.
Ο αείμνηστος Ροδίτης Εκπαιδευτικός και Συγγραφέας Μιχάλης Σκανδαλίδης, άφησε ανεκτίμητο Συγγραφικό Θησαυρό, όπως τον πολυτελή μεγαλόσχημο 430 σελίδων Τόμο:
«Ονοματολογική Ναυσιπλοΐα Στο Ελληνικό Αιγαίο», με υπότιτλο:
«Ο νησιωτικός μικρόκοσμος και μεγάκοσμος του Αιγαιακού Αρχιπελάγους», Εκδόσεις «Καστανιώτη» 2001, χρηματοδοτημένο από το «Υπουργείο Αιγαίου». Οι χάρτες που συμπεριλαμβάνονται είναι της Υ.Υ.Π.Ν. Οι φωτογραφίες των νησιών, βραχονησίδων και βράχων είναι αναπαραγωγή από τις σελίδες του Πλοηγού της Υ.Υ., όπως και οι πίνακες.
Στον Πρόλογο, ο πρώην Υπουργός Αιγαίου Νίκος Σηφουνάκης, τονίζει την Εθνική Σημασία του Συγγράμματος: «...ξεκινώντας από τη μυθολογική ερμηνεία και την ετυμολογία των ονοματικών τύπων για το Αιγαίο, αναφέρεται στον «αρχαιολογικό πλούτο και την πολυκύμαντη ιστορία των διάσπαρτων νησιών και νησίδων του Ελληνικού Αρχιπελάγους» και χαρακτηρίζει την έρευνα, «...υποδειγματική μελέτη τοπωνυμιολογικού περιεχομένου», που «...συνδυάζει τη γλωσσολογική, την ιστορική, την λαογραφική και κοινωνιολογική έρευνα», «...κατατάσσει τα αιγαιακά νησιωνύμια σε ειδολογικούς πίνακες», ταυτίζει «τις σημερινές με τις αρχαίες ελληνικές νησίδες και επιτυγχάνει, με επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις του, αλλά και με την παράθεση πλούσιου χαρτογραφικού και φωτογραφικού υλικού, αφ’ ενός να εξάρει τη διαχρονική εθνική και στρατηγική σημασία των νησίδων και των βραχονησίδων – ιδιαίτερα αυτών του Ανατολικού Αιγαίου – και αφ’ ετέρου να διαλαλήσει και να επιβεβαιώσει την αδιάσπαστη ενότητα της ελληνικής γλώσσας και τη συνεχή δυναμική και δημιουργική παρουσία των Ελλήνων μέσα στην Πολιτιστική λίμνη του Αιγαίου».
Τον Τόμο «Ονοματολογική Ναυσιπλοΐα στο Ελληνικό Αιγαίο», προλογίζει και ο Καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Κωνσταντίνος Μηνάς, ο οποίος εξάρει το έργο, υπογραμμίζοντας ότι ο έγκριτος συγγραφέας, «…απέδειξε την Επιστημονικότητά του και την Αγάπη του για τον Τόπο, ειδικός πιά Επιστήμονας, τεκμηριώνει απόψεις με επιστημονικά/ ιστορικά επιχειρήματα».
Το σύγγραμμά του, αφιέρωσε ο Μιχάλης Σκανδαλίδης: «Στα ακριβά μου εγγόνια Αρχοντούλα, Μιχαλάκη, Σμαράγδου και σε όλα Αιγαιοπελαγιτόπουλα».
Το 12ο κεφάλαιο, σελίδες 229-280, «Η Πολυνησία της Δωδεκανήσου», αναφέρεται αναλυτικά, στις Συστάδες και υποσυστάδες της Πάτμου, ονόματα βραχονησίδων και βράχων, πόσο απέχουν από την Πάτμο, τις εκτάσεις που καλύπτουν, στο υψόμετρο και στο μήκος των ακτών τους.
Τις ίδιες σημαντικές πληροφορίες δίνει για τις Συστάδες-Υποσυστάδες Λέρου, όπου αναρωτιέται στη σελίδα 248: «‘Μεταμόρφωση’, μια Ελληνική Βραχονησίδα, γιατί ‘χάθηκε’ το1969;»
Με λεπτομερή στοιχεία, αναφέρεται στις: Καρπάθου, Κάσου, Σύμης, Κω, Καλύμνου, Λέρου, Καστελόριζου, που κυριολεκτικά πολιορκείται το τελευταίο διάστημα από υπερφίαλους και ανιστόρητους όμορους γείτονες, και αξίζει ν’ αναφέρομε, ονομαστικά τις βραχονησίδες της: Ψωμί, Κούτσουμπας, Άγιος Γεώργιος, Αγριελιά, Πολυφάδος, Στρογγυλή, Υψηλή, Ρω.
Σημαντικότατος επίσης και ο μεγαλόσχημος Τόμος «Προϊστορία του Αιγαίου», με υπότιτλο: «Παλαιολιθική-Μεσολιθική-Νεολιθική», του Αδαμάντιου Σάμσων, Καθηγητή Αρχαιολογίας του Παν. Αιγαίου, μέλος εθνικών και διεθνών επιστημονικών εταιρειών (Ανθρωπολογική Εταιρεία, Σπηλαιολογική, Αρχαιολογική, Ινστιτούτο Προϊστορίας Αιγαίου κ.α. με έρευνες στη Μεσολιθική (8500-6500 π.Χ.) & Νεολιθική (6500-3200 π.Χ.)και στην Εθνοαρχαιολογία.
Το 1973 διεξήγαγε σημαντικότατες αρχαιολογικές έρευνες στον Ελλαδικό χώρο με προϊστορικά ευρήματα και ιδιαίτερα στα Δωδεκάνησα, στα νησιά, νησίδες, βραχονησίδες, βράχους του Νοτιοανατολικού Αιγαίου, στα σπήλαια Κούμελο Αρχαγγέλου και Καλυθιών, όπου ανακαλύφθηκαν και απολιθωμένα οστά νάνων ελεφάντων. Μόνον σε επιφανειακές αρχαιολογικές-γεωλογικές-αρχαιολογικές έρευνες σε νησίδες-βραχονησίδες-ερημονησίδες-βράχους της Δωδεκανήσου, εντόπισε 26 αρχαιολογικού ενδιαφέροντος χώρους και καθορίστηκε με ακρίβεια η διαδοχή των διαφόρων περιόδων, που δημοσιεύθηκαν σε επιστημονικά ελληνικά και ξένα περιοδικά.
Από το 1977 διεξήγε ανασκαφές στη Ρόδο και στα προαναφερόμενα νησιά-νησίδες-βραχονησίδες-ερημονησίδες-βράχους του Νοτιοανατολικού Αιγαίου, «όπου υπάρχουν πλούσια ευρήματα ξεκινώντας από την 5η χιλιετία».
«Σημαντικές και οι επιφανειακές έρευνες σε ερημονησίδες, όπως μεταξύ Χάλκης-Ρόδου, Αλιμνιά και αλλού, αποδεικνύει ότι όλες ήταν κατοικημένες από τη νεότερη Νεολιθική Εποχή, 5η και 4η χιλιετία π.Χ. Ακόμα βραχάκια, έχουν ευρήματα.
Όλα αυτά τα νησάκια έχουν υπόλοιπα από κατασκευές».
«Άλλα νησάκια, συμπλέγματα γύρω από τα μεγαλύτερα, όπως Περγούσα, Παχιά, Καντηλούσα, Στρογγύλη, είναι κατάσπαρτα από ευρήματα από την Νεολιθική Εποχή μέχρι σήμερα».
Όλα αυτά τα νησάκια έχουν υπόλοιπα από κατασκευές».
«Άλλα νησάκια, συμπλέγματα γύρω από τα μεγαλύτερα, όπως Περγούσα, Παχιά, Καντηλούσα, Στρογγύλη, είναι κατάσπαρτα από ευρήματα από την Νεολιθική Εποχή μέχρι σήμερα».
«Ο Νεολιθικός Πολιτισμός στα Δωδεκάνησα έχει ιδιαιτερότητα και πολιτισμική σημασία, όσον αφορά την Τέχνη, τα εργαλεία, την κεραμική».
Εξαίρει τον υψηλό Πρωτοελληνικό, Κλασικό, Πρωτοβυζαντινό, Βυζαντινό κλπ.
Πολιτισμό της Δωδεκανήσου και της Ρόδου, «που σημαίνει ναυσιπλοΐα από το 9000 π.Χ. Στη Ρόδο, και τα ευρήματα ανάγονται στο 5700-5600 π.Χ.» «Στην έρευνα σε ερημονήσια στην περιοχή των Λειψών, υπάρχει σύμπλεγμα 30 βραχονησίδων-ερημονησίδων και είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι σε «βραχάκι» ακόμα και 10 στρεμμάτων υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα».
«Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ερημονησίδες του Καστελόριζου, Ρο, στο Φαρμακονήσι. Π.χ. στην ερημονησίδα Καντηλούσσα, με μήκος 2 χιλιόμετρα και πλάτος 500 μέτρα, ανακαλύφθηκαν ευρήματα από την Νεολιθική περίοδο μέχρι την Κλασική.
Πολιτισμό της Δωδεκανήσου και της Ρόδου, «που σημαίνει ναυσιπλοΐα από το 9000 π.Χ. Στη Ρόδο, και τα ευρήματα ανάγονται στο 5700-5600 π.Χ.» «Στην έρευνα σε ερημονήσια στην περιοχή των Λειψών, υπάρχει σύμπλεγμα 30 βραχονησίδων-ερημονησίδων και είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι σε «βραχάκι» ακόμα και 10 στρεμμάτων υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα».
«Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ερημονησίδες του Καστελόριζου, Ρο, στο Φαρμακονήσι. Π.χ. στην ερημονησίδα Καντηλούσσα, με μήκος 2 χιλιόμετρα και πλάτος 500 μέτρα, ανακαλύφθηκαν ευρήματα από την Νεολιθική περίοδο μέχρι την Κλασική.
Είναι γεμάτο κτήρια, ζούσε κόσμος επάνω, είχαν στέρνες για συγκέντρωση νερού, αν και τελείως αλίμενο και απότομο.
Στη βραχονησίδα Άγιος Αντώνιος, υπάρχουν ελληνιστικά κτήρια, όπως και στην ερημονησίδα Άγιος Θεόδωρος».
Στη βραχονησίδα Άγιος Αντώνιος, υπάρχουν ελληνιστικά κτήρια, όπως και στην ερημονησίδα Άγιος Θεόδωρος».
«Οι ερημονησίδες, αποτελούν γέφυρες ναυσιπλοΐας του Αιγαίου».
Να ξαναθυμίσομε, πως τα τουρκικά φύλα, κατέβηκα από τα βάθη της Ασίας στα Μικρασιατικά παράλια, μετά το 800 μ.Χ.
Πηγή : www.rodiaki.gr
