Μακρινίτσα: το πιο όμορφο «μπαλκόνι» του Πηλίου Χτισμένη στις δυτικές πλαγιές του Πηλίου, βόρεια του Βόλου, είναι από τα του...
Μακρινίτσα: το πιο όμορφο «μπαλκόνι» του Πηλίου
Χτισμένη στις δυτικές πλαγιές του Πηλίου, βόρεια του Βόλου, είναι από τα τουριστικότερα και ιστορικά ορεινά χωριά της Ελλάδας και φημίζεται για το παραδοσιακό της «χρώμα» που έχει
διατηρηθεί αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου, την ιδιαίτερη πηλιορείτικη αρχιτεκτονική της και για την εξαιρετική θέα που διαθέτει.
διατηρηθεί αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου, την ιδιαίτερη πηλιορείτικη αρχιτεκτονική της και για την εξαιρετική θέα που διαθέτει.
Για το λόγο αυτό, η Μακρυνίτσα χαρακτηρίζεται και «μπαλκόνι του Πηλίου».
Φτάνοντας λοιπόν στη Μακρυνίτσα ο δρόμος τερματίζει στην πλατεία Μπράνη, όπου αναγκαστικά πρέπει να παρκάρουμε.
Το πάρκινγκ μετά βίας παίρνει 40-45 αυτοκίνητα, οπότε καταλαβαίνει κανείς τι γίνεται τις Κυριακές, τις γιορτές κλπ.
Εκεί στην πλατεία αυτή χύνεται κι έναςμικρός καταρράκτης, ακριβώς δίπλα στο cafe bar Λίθινο. Ακολούθως μας υποδέχονται οι πάγκοι των μικροπωλητών με τα εκατοντάδες βότανα και στη συνέχεια μπαίνουμε στον κεντρικό πεζόδρομο με τα δεκάδες τουριστικά μαγαζάκια, που καταλήγει στο «Παζάρι», δηλαδή την γειτονιά στην οποία περιλαμβάνεται και η κεντρική πλατεία με τα πλατάνια, τα τραπεζάκια και τον ωραιότατο ναό του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου (του 1792).
Πίσω από την εκκλησία θα δροσιστούμε στη μαρμάρινη κρήνη «Λιοντάρια» ή «Αθάνατο Νερό», έργο του 1809.
Το νερό βγαίνει από τρεις χάλκινες λεοντοκεφαλές και χύνεται σε μία ωραία στέρνα που περιβάλλεται από χαμηλό καγκελάκι.
Το καλοκαίρι η πλατεία είναι μονίμως γεμάτη από κόσμο ενώ ακριβώς κάτω από την πλατεία υπάρχουν μερικά ακόμη μαγαζάκια με τουριστικά.
Δέκα μέτρα από την είσοδο της εκκλησίας του Αγ.Ιωάννη θα βρούμε το παλιό καφενείο (που σήμερα λειτουργεί ως τσιπουράδικο) μέσα στο οποίο (μπαίνοντας δεξιά) βρίσκεται μία τοιχογραφία που έφτιαξε ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος το 1910 με θέμα την ανάπαυλα του πρωτοκλέφτη Κατσαντώνη μετά τη μάχη στα Τζουμέρκα.
Ένα πολύ όμορφο καλντερίμι ξεκινάει από εδώ, περνάει μπροστά από το ταβερνάκι Απόλαυση, συνεχίζει προς το μουσείο και κατηφορίζει προς τη συνοικία του Αγ. Γεωργίου και τη συνοικία της Κουκουράβας. Ε
Ενώ ακριβώς πίσω από τη βρύση Αθάνατο Νερό άλλο καλντερίμι περνάει μπροστά από το cafe bar Επίκεντρο και μετά ανηφορίζει προς το ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου (ή απλά Παναγίας) του 1767, το πανέμορφο παλιό σχολείο και από κει ψηλά μέχρι τησυνοικία Κακουνά με τη μοναδική θέα προς το Βόλο.
Αξίζει μια επίσκεψη στο «Μουσείο λαϊκής τέχνης και ιστορίας Πηλίου», που στεγάζεται στο αρχοντικό Τοπάλη, με πλήθος λαογραφικών εκθεμάτων από ολόκληρο το Πήλιο, όπως π.χ. παραδοσιακά κουστούμια, βιβλία, παλιές φωτογραφίες, εργαλεία, κειμήλια, φιρμάνια, κοσμήματα, το λάβαρο του 1878, όπλα, εξαρτήματα παρασκευής τσίπουρου και μια εκπληκτική συλλογή από έργα του λαϊκού Πηλιορείτη ζωγράφου Ν. Χριστόπουλου (με θέματα από ταρσανάδες, καΐκια και καραβοκύρηδες).
Ανοικτά το χειμώνα από Τρίτη ως Παρασκευή 10:00 με 16:30, Σάββατο και Κυριακή 10:00 με 17:00 ενώ τη Δευτέρα είναι κλειστό.
Το καλοκαίρι Τρίτη ως Κυριακή 10:00 με 14:00 και 18:00 με 22:00 ενώ τη Δευτέρα είναι κλειστό. Τηλ. 2428099505.
Να σημειώσουμε ακόμη, για όσους δεν το γνωρίζουν, ότι εδώ στη Μακρυνίτσα το 1969 γυρίστηκαν αρκετές σκηνές της ταινίας «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», με πρωταγωνιστές την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το Δημήτρη Παπαμιχαήλ, τον Άγγελο Αντωνόπουλο, τον Παντελή Ζερβό και το Σπύρο Καλογήρου.
